ΙΣΠΑΝΙΑ
Στο «κόκκινο» με το λαό στον τοίχο
Εμφανίζονται σκιρτήματα αγώνα με ταξικό προσανατολισμό
 |
Η άμεση, πρόσφατη παρέμβαση της ΕΕ στην Ισπανία, με τη μορφή της παραχώρησης δανείου 100 δισ. ευρώ που προορίζεται για τη «σωτηρία» του χρηματοπιστωτικού τομέα της χώρας από τη διαφαινόμενη κατάρρευση, αποδεικνύει τις τεράστιες δυσκολίες της αστικής διαχείρισης είτε με σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις είτε με συντηρητικές που εναλλάσσονται στην πολιτική εξουσία τα τελευταία 35 χρόνια. Τόσο το δεξιό Λαϊκό Κόμμα (PP), το σοσιαλιστικό PSOE όσο και τα υπόλοιπα κόμματα, που συμμετείχαν στη συνταγματική συναίνεση όλα αυτά τα χρόνια, κατέληξαν στο ίδιο αποτέλεσμα γιατί κινήθηκαν στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης που τσάκισε λαϊκά δικαιώματα. Αυτός έφερε τη σημερινή κρίση και την ανάγκη της αστικής τάξης να καταφύγει στη «βοήθεια» των σύγχρονων τοκογλύφων της ΕΕ και του ΔΝΤ (που βέβαια και πάλι θα πληρώσουν ακριβά τα λαϊκά στρώματα).
Η «μαύρη τρύπα» της Bankia παραπέμπει στο σκηνικό της κατάρρευσης της Lehman Brothers στις ΗΠΑ με ένα επιπλέον κοινό χαρακτηριστικό, την έκθεσή της στην αγορά κατοικίας και τα επισφαλή δάνεια, γεγονότα που αποτελούν εκδηλώσεις της καπιταλιστικής κρίσης σε όλη της την έκταση.
«Η βαθιά διαρθρωτική κρίση του ισπανικού καπιταλισμού οδηγεί την κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι να επιδοθεί σε έναν ξέφρενο αγώνα δρόμου για να σώσει τα συμφέροντα της ισπανικής ολιγαρχίας από την πτώχευση. Δεν έχει όρια αυτή η κυβέρνηση της δικτατορίας του κεφαλαίου.
Οι επιθέσεις στρέφονται ενάντια στο δικαίωμα στην εργασία, για να μειώσουν στο ελάχιστο την τιμή της εργατικής δύναμης και να ρίξουν την εργατική τάξη σε συνθήκες σκλαβιάς, ενάντια στις οικογενειακές οικονομίες τις οποίες καταληστεύουν για να χρηματοδοτήσουν τους καρχαρίες του χρηματοπιστωτικού τομέα και ενάντια στις κοινωνικές υπηρεσίες που περικόπτουν και ιδιωτικοποιούν για να τις παραδώσουν ως νέες ευνοϊκές λείες για την καπιταλιστική συσσώρευση», αναφέρεται σε πρόσφατη ανακοίνωση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος των Λαών της Ισπανίας (PCPE).
Η Ισπανία πια, με τις αντιλαϊκές πολιτικές που ακολούθησαν οι διάφορες κυβερνήσεις, χτυπάει ρεκόρ απολύσεων και ανεργίας, ρεκόρ κοινωνικών περικοπών, ρεκόρ στις μεταρρυθμίσεις στο εργασιακό, που οδηγούν τη χώρα τουλάχιστον 30 χρόνια πίσω, και ταυτόχρονα ρεκόρ στον περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών στην προσπάθεια να κλείσουν το στόμα όσων τολμούν να αντισταθούν και να διαμαρτυρηθούν, καταφεύγοντας στην αστυνομική βία, στα πρόστιμα και στις συλλήψεις.
Και άλλα αντιλαϊκά μέτρα χωρίς ωστόσο κανένα... φως στο τούνελ
Η Ευρωπαϊκή Ενωση θα δώσει στην Ισπανία μία παράταση ενός χρόνου για να φτάσει το έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ (μέχρι το 2014) εφόσον η κυβέρνηση προβεί σε «νέες προσαρμογές του προϋπολογισμού» για το 2013 και το 2014 που θα εγγυώνται την εκπλήρωση του νέου στόχου...
Η πρόταση να παραχωρηθεί στην Ισπανία ένας ακόμα χρόνος δε θα παρουσιαστεί τώρα, αλλά θα αναμένουν ώστε η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι να οριστικοποιήσει τις νέες αναπροσαρμογές, πιθανώς στον προϋπολογισμό του 2013, ώστε η Κομισιόν να τις αναλύσει και να αποφανθεί εάν είναι αρκετές...
Βοήθεια, λοιπόν, εκατομμυρίων στις τράπεζες, τη στιγμή που οι κοινωνικές περικοπές, π.χ., στην Παιδεία, προμηνύουν απολύσεις χιλιάδων εκπαιδευτικών, περικοπές που θα έχουν ως αποτέλεσμα να μείνουν εκτός πανεπιστημίου χιλιάδες φοιτητές που θα είναι αδύνατον να αντεπεξέλθουν στα επιπλέον, αβάσταχτα, οικονομικά βάρη.
Οι περικοπές στην Παιδεία και στην Υγεία, ύψους 10 δισεκατομμυρίων ευρώ, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση στα μέσα του Απρίλη, πυροδότησαν δυναμικές κινητοποιήσεις σε ολόκληρη τη χώρα. Οι παραπάνω περικοπές έρχονται να προστεθούν στα ήδη συμφωνημένα μέτρα λιτότητας ύψους 27,3 δισεκατομμυρίων ευρώ που ανακοινώθηκαν στα τέλη του Μάρτη, που ανάμεσα στα άλλα προβλέπουν μείωση κατά 16,9 % των δαπανών σε όλα τα υπουργεία, «πάγωμα» των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο δήθεν τη μείωση του δημόσιου χρέους από το 8,5% του ΑΕΠ στα τέλη του 2011 σε 5,3 % το 2012. Ωστόσο, είχαν προηγηθεί περικοπές ύψους 15 δισεκατομμυρίων ευρώ το Δεκέμβρη και άλλα 16,5 δισ. ευρώ που είχε ανακοινώσει η προηγούμενη «σοσιαλιστική» κυβέρνηση. Επιπρόσθετα, από την 1η του Απρίλη αυξήθηκαν τα τιμολόγια στο ηλεκτρικό ρεύμα και στο φυσικό αέριο κατά 5 %, ενώ έχουν ήδη δρομολογηθεί αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων στο σιδηρόδρομο (11 %), στο μετρό και τα αστικά λεωφορεία (9 έως 12%).
Με την πρόσφατη μεταρρύθμιση στα εργασιακά, η εργοδοσία, μετά από σειρά ετών ευνοιοκρατίας και «κοινωνικού διαλόγου» με τις συμβιβασμένες ηγεσίες των μεγαλύτερων συνδικάτων της χώρας, πετυχαίνει επιτέλους τους πιο μεγαλεπήβολους στόχους της: Την ελεύθερη απόλυση και τον απόλυτο έλεγχο των συνθηκών εργασίας και μισθών, προσπαθώντας να γυρίσει τον εργαζόμενο λαό στο Μεσαίωνα... Σήμερα η Ισπανία μαστίζεται από μαζική ανεργία που φτάνει το 24% και το 50% στις νέες ηλικίες, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, το 22% των νοικοκυριών βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας και το 25% το προσεγγίζει, ενώ ένα τρίτο των νοικοκυριών δεν καταφέρνει να «τα βγάλει» οικονομικά μέχρι το τέλος του μήνα.
Το «εναλλακτικό μοντέλο» κυβέρνησης «σοσιαλιστών» του PSOE και αριστερών της «Ενωμένης Αριστεράς» (IU)
Σε αυτό το πλαίσιο κοινωνικού πολέμου, με την κρίση και τη φθορά των δύο κυριότερων αστικών κομμάτων, αυτά σταδιακά χάνουν τη δυνατότητα να παρουσιαστούν ως μία ελπιδοφόρα εναλλακτική λύση, στη δεινή κατάσταση που βιώνει ο λαός.
Οπως τόνιζε πρόσφατα σε παρέμβασή του στο Διεθνές Κομμουνιστικό Σεμινάριο στις Βρυξέλλες το Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας, σε αυτή την κατεύθυνση συμβάλλουν και οι οπορτουνιστικές δυνάμεις που συνεργάζονται με τη σοσιαλδημοκρατία σπέρνοντας διαχειριστικές αυταπάτες.
Συγκεκριμένα, σημείωνε σχετικά με την πρόσφατη στήριξη της Ενωμένης Αριστεράς (που βασική της συνιστώσα είναι το ΚΚ Ισπανίας) στο σοσιαλδημοκρατικό PSOE για το σχηματισμό κυβέρνησης στην Ανδαλουσία: «Με την πρόφαση της αναζήτησης κοινωνικής διεξόδου από την κρίση, αναπόφευκτα καταλήγουν στη συνεργασία με την ολιγαρχία. Καταγγέλλουμε το ρόλο των κομμάτων όπως η Ενωμένη Αριστερά, που με τη συμμετοχή τους σε "προοδευτικές" αστικές κυβερνήσεις με το PSOE, όπως συνέβη πρόσφατα στην Ανδαλουσία, εφαρμόζουν τις περικοπές και τα σχέδια προσαρμογής που έχουν συμφωνηθεί από το κυρίαρχο ολιγαρχικό - αστικό μπλοκ με την ΕΕ και το ΔΝΤ».
Ο λαός στο δρόμο
Ωστόσο, οι δυσκολίες που περνάει ο ισπανικός λαός δεν κάμπτουν την αγωνιστικότητά του. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι βγήκαν στους δρόμους απαιτώντας καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας, όπως αυτό φάνηκε με την 24ωρη απεργία στις 29 του Μάρτη, τις απεργίες και τις μαζικές κινητοποιήσεις στην Παιδεία, στη δημόσια Υγεία, στους δήμους, στα αεροδρόμια, στις μεταφορές, με τα οδοφράγματα και την απεργία των ανθρακωρύχων που συνεχίζεται ακόμα.
Την περασμένη Τετάρτη δεκάδες χιλιάδες Ισπανοί βγήκαν στους δρόμους 60 πόλεων για να διαμαρτυρηθούν για την πολιτική λιτότητας που εφαρμόζει η κυβέρνηση και να διατρανώσουν την αντίθεσή τους στην πανάκριβη «διάσωση» των τραπεζών. Θετικό στοιχείο αποτελεί και το δυνάμωμα των «Επιτροπών για την Εργατική Ενότητα» που συσπειρώνουν ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις, όπου δρουν και τα μέλη του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας. Αυτές οι αγωνιστικές δυνάμεις καταγγέλλουν τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες των Εργατικών Επιτροπών (Comisiones Obreras) και της Γενικής Ενωσης Εργατών (UGT) που προβάλλουν την ταξική συνεργασία και μόνο κάτω από την πίεση από τη βάση προχωράνε σε κινητοποιήσεις. Ταυτόχρονα, οι ταξικές δυνάμεις καλούν στην οργάνωση του αγώνα ώστε αυτός να κλιμακωθεί αποκτώντας και βαθύτερα πολιτικά χαρακτηριστικά.
Γιάννα ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
31/5/2012
-- Ισχυρές αναταράξεις και νέα αδιέξοδα
27/5/2012
-- Εκεί που «κυβέρνησε η αριστερά»...
3/5/2012
-- Μαζί σοσιαλδημοκράτες - οπορτουνιστές στην Ανδαλουσία
20/11/2011
-- Εκλογές με φόντο την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης
5/2/1995
-- Τα σκάνδαλα "πνίγουν" την κυβέρνηση Γκονζάλες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου