'Η αυτοί, ή εμείς

'Η αυτοί, ή εμείς

Το παραμύθι καλά κρατεί. Οτι για την κρίση φταίει η αναξιοκρατία, τα ρουσφέτια, η μετριότητα και οι συνδικαλιστές. Η αστική προπαγάνδα ακολουθεί το δόγμα «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση». Για να κρύψει το μοναδικό γεγονός ότι την κρίση τη γεννά το ίδιο το σύστημα και οι αντιφάσεις του, κατασκευάζει διάφορους ενόχους, όποιους βολεύει κάθε φορά.

***

Υπουλο είναι και το κλάμα για την Ελλάδα που δεν αντέχει άλλα μέτρα. Προσπαθεί να περάσει σαν αναγκαία όσα έχουν γίνει ως τώρα. Τα μέτρα που ήδη έχουν παρθεί έχουν τσακίσει πέρα από τα όποια όρια αντοχής την εργατική τάξη και είναι αναγκαία μόνο στους καπιταλιστές.

***

Ακόμα πιο επιθετική η αστική προπαγάνδα που ισχυρίζεται πως δεν υπάρχουν μέτρα. Τα «ΝΕΑ» καταφεύγουν σε σοφιστεία. Οι εργαζόμενοι βιώνουν ήδη τα μέτρα στο πετσί τους και μ' αυτό το βίωμα απαντούν στους δημοσκόπους.

***

Αυτό που παρουσιάζεται σαν διευκόλυνση στους νέους συνταξιούχους, ότι δηλαδή θα τους δίνουν έναντι το 50% της σύνταξης μέχρι την τελική εκκαθάριση είναι προθάλαμος για νέες περικοπές στις συντάξεις. Η κυβέρνηση κόβει από σήμερα αυτά που θα ανακοινώσει αύριο σα νέα μείωση συντάξεων.

***

Οι ανησυχίες της αστικής τάξης είναι κοινές και στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία. Είτε μόνοι τους κυβερνούν οι σοσιαλδημοκράτες, είτε τρικομματικά. Κοινή είναι και η μεθόδευσή τους: Να «μηχανεύονται» μέτρα που να παρουσιάζουν το τσάκισμα των εργατών σαν παραχωρήσεις στους εργάτες. Ηδη οι «δικοί μας» εμφανίζουν τη φορολεηλασία σαν φοροελάφρυνση.

Κι εκεί και δω πρέπει να εισπράξουν τη λαϊκή οργή με το μόνο τρόπο που αυτή μπορεί να 'ναι αποτελεσματική: Σαν καταδίκη συνολικά ενός συστήματος που και από τη σαπίλα του επιχειρεί να βγάλει κέρδος.

***

Η σημερινή απεργία μπορεί να γίνει μια νέα αφετηρία για τους αγώνες που απαιτούνται.

Για μάχες πραγματικές εκεί όπου η εργατική τάξη είναι απέναντι στους δυνάστες της.

Για αντεπίθεση παντού και για τα «καθημερινά» που κάθε άλλο παρά μικρά είναι, όπως τα τρομακτικά προβλήματα στο χώρο της Υγείας.

Το δίλημμα «ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας», ή «πλώρη για μια ζωή χωρίς τους καπιταλιστές» όσο κι αν συσκοτίζεται από την αστική προπαγάνδα είναι το μόνο πραγματικό.

Η απεργία μπορεί να δώσει στίγμα γι' αυτή τη νέα πορεία που απαιτείται.

Σ' αυτή τη ρότα κάθε θυσία.