Με αφορμή τη συζήτηση για τους υδρογονάνθρακες

Με αφορμή τη συζήτηση για τους υδρογονάνθρακες

Μόνο η λαϊκή εξουσία μπορεί να εγγυηθεί ότι ούτε ένα ευρώ από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων δεν πρόκειται να δοθεί για το χρέος της πλουτοκρατίας, το οποίο θα διαγράψει μονομερώς, έχοντας αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς

ΠΥΚΝΩΣΑΝ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣοι συζητήσεις για τα αποθέματα φυσικού αερίου που διαθέτει η Ελλάδα. Αφορμή στάθηκε η έκθεση της Deutsche Bank, η οποία αποτιμά στα 427 δισ. ευρώ τα κοιτάσματα φυσικού αερίου νότια της Κρήτης, επικαλούμενη έρευνες που έχουν γίνει στο παρελθόν. Η γερμανική τράπεζα, ούτε λίγο ούτε πολύ, λέει πως τα κέρδη του Δημοσίου από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων μπορούν να καταστήσουν το χρέος βιώσιμο μετά το 2020 και να τροφοδοτήσουν την ανάπτυξη σε άλλους τομείς.

Παράλληλα, βάζει θέμα ενίσχυσης των φυγόκεντρων τάσεων της Ελλάδας από την ΕΕ, με δεδομένο ότι θα καταστεί η 15η χώρα παγκοσμίως σε αποθέματα φυσικού αερίου και ότι η διαπραγμάτευση και εμπορία των υδρογονανθράκων γίνεται σε δολάρια. Αρα, εξασθενεί η σχέση της Ελλάδας με το ευρώ και ισχυροποιείται με το δολάριο.

Εμμεσα, καλεί τη γερμανική κυβέρνηση να δραστηριοποιηθεί πιο έντονα σε ό,τι αφορά στο πλασάρισμα της Γερμανίας στο νέο ενεργειακό χάρτη που διαμορφώνεται στην περιοχή της Ανατ. Μεσογείου, εν μέσω οξυμένων ανταγωνισμών, που εκφράζονται πλέον και με ανοιχτή πολεμική σύρραξη, όπως στη Συρία. Καθόλου τυχαία, οι αναλύσεις της τράπεζας συμπίπτουν χρονικά με την αναμενόμενη αποχώρηση της Γερμανίας από την κατασκευή του αγωγού «Nabucco», ο οποίος θα μεταφέρει αζέρικο αέριο στην Ευρώπη.

Το έργο είχε προβληθεί ως το τέλος της ενεργειακής εξάρτησης της Γερμανίας από το ρωσικό αέριο. Σύμφωνα με όσα γράφτηκαν στο διεθνή Τύπο, η Γερμανία προσανατολίζεται τώρα να στηρίξει πιο ενεργά τον αγωγό TAP, ο οποίος μεταφέρει επίσης αζέρικο αέριο στην Ευρώπη, μέσω της Ελλάδας και της Ιταλίας. Για το σκοπό αυτό, γράφει ο Τύπος, η Γερμανία σκοπεύει να ενισχύσει το επενδυτικό της - και όχι μόνο - ενδιαφέρον για την Ελλάδα.

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, όλες οι αναλύσεις των αστικών κομμάτων, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, αναφορικά με τους υδρογονάνθρακες, εστιάζουν στη δυνατότητα που παρέχει ο ενεργειακός πλούτος στη χώρα να απαλλαχθεί από το χρέος και να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη. Καλλιεργούν προσδοκίες στο λαό ότι η εξόρυξη και η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, σε σύμπραξη με τα διεθνή μονοπώλια, θα αναβαθμίσουν τη θέση της χώρας στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και ο λαός θα ευημερήσει.

Μέχρι πρόσφατα, μάλιστα, έφερναν το παράδειγμα της Κύπρου, το πόσο θα ωφελήσει την οικονομία της η εξόρυξη του φυσικού αερίου στο «οικόπεδο 12» και η σύμπραξη με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ για την εκμετάλλευσή του. Η προπαγάνδα τους θέλει απάντηση, κύρια για να κατανοήσει ο λαός το σύνθετο πλέγμα των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων γύρω από τις πηγές και τους δρόμους ενέργειας, αλλά και για να ανοίξει το ζήτημα - κλειδί σε ό,τι αφορά στην αξιοποίηση του φυσικού πλούτου σε κάθε χώρα: Ανάπτυξη από ποιον για ποιον.

Στην Κύπρο, η εκμετάλλευση ενός από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου παγκοσμίως δεν απέτρεψε την εκδήλωση της κρίσης και δεν εμπόδισε την υπογραφή μνημονίου με την τρόικα, που περιλαμβάνει επώδυνα μέτρα για το λαό. Εκεί που περίμενε ότι με την εξόρυξη του φυσικού αερίου θα έτρωγε με χρυσά κουτάλια, τώρα βρίσκεται ενώπιον περικοπών στους μισθούς, αύξησης της φορολογίας, κατάργησης δικαιωμάτων, αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Να η πρώτη μεγάλη αντίφαση: Ο ορυκτός πλούτος να είναι ανεξάντλητος σε μια χώρα και ο λαός της, αντί να ζει καλύτερα, να χάνει εισόδημα και δικαιώματα. Δεύτερη αντίφαση: Ενώ στην Ελλάδα υπάρχουν εξακριβωμένα κοιτάσματα, που μπορούν να διασφαλίσουν την ενεργειακή επάρκεια της χώρας, αξιοποιώντας όλες τις μορφές ενέργειας (λιγνίτης, φυσικό αέριο, νερό, αέρα, θάλασσα), η χώρα εισάγει ενέργεια, τη χρεώνει πανάκριβα στους εργαζόμενους - καταναλωτές και παραδίδει σε ιδιώτες το (φτηνό και άφθονο) λιγνίτη!

ΤΡΙΤΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ: Ενεργειακά αποθέματα που θα μπορούσαν να κινήσουν με ελάχιστο κόστος τα εργοστάσια, τα καράβια, τα μέσα μαζικής μεταφοράς για τις λαϊκές ανάγκες, να ζεστάνουν τζάμπα σχεδόν τα λαϊκά νοικοκυριά, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, είτε μένουν θαμμένα στο υπέδαφος, είτε όταν τα εξορύσσουν γίνονται βορά στα κέρδη των μονοπωλίων, μακριά και ενάντια στις πραγματικές λαϊκές ανάγκες. Η έκθεση της Deutsche Bank, αλλά και οι προτάσεις των εγχώριων αστικών κομμάτων προορίζουν τα έσοδα από τους υδρογονάνθρακες, πρώτον, στην αποπληρωμή του χρέους και, δεύτερον, στη χρηματοδότηση της (καπιταλιστικής) ανάπτυξης.

Χρήμα, δηλαδή, στα μονοπώλια για να κάνουν επενδύσεις. Το ίδιο γίνεται και στις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, όπου τα μονοπώλια και οι ντόπιοι συνεργάτες τους κολυμπούν στα κέρδη και ο λαός στενάζει. Αν σκεφτεί κανείς ότι οι μεγαλύτεροι εξαγωγείς πετρελαίου είναι οι χώρες του ΟΠΕΚ (Αγκόλα, Αλγερία, Γκαμπόν, Ισημερινός, Ιράκ, Ιράν, Κατάρ, Κουβέιτ, Λιβύη, Νιγηρία, Σαουδική Αραβία, Βενεζουέλα) και δει πώς ζει ο λαός στην πλειοψηφία αυτών των κρατών, εύκολα αντιλαμβάνεται ότι η υπερεπάρκεια σε υδρογονάνθρακες δε σημαίνει πλούτο για το λαό.

Ακόμα και στην «αναπτυγμένη» Αμερική, που δεν της λείπουν ενεργειακές πηγές, τα μονοπώλια στους υδρογονάνθρακες είναι από τα ισχυρότερα στον πλανήτη, την ίδια ώρα που η φτώχεια και οι κοινωνικές αντιθέσεις οξύνονται στη χώρα. Η Ρωσία έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα φυσικού αερίου στον κόσμο. Επί Σοβιετικής Ενωσης, ο λαός της μεγαλούργησε αξιοποιώντας τις πηγές ενέργειας και σήμερα η φτώχεια τσακίζει κόκαλα, ενώ τα ρωσικά μονοπώλια είναι από τους ισχυρότερους «παίχτες» στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Επειδή οι υδρογονάνθρακες, όπως και καθετί άλλο στον καπιταλισμό, είναι πηγή κέρδους για τα μονοπώλια και όχι μοχλός ανάπτυξης προς όφελος του λαού. Κανένα όφελος δεν πρόκειται να δουν τα λαϊκά στρώματα από τον ορυκτό πλούτο της χώρας, αν η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της δεν πάρουν στα χέρια τους την εξουσία και τα μέσα παραγωγής, αν δεν κοινωνικοποιηθεί ο ορυκτός και ο φυσικός πλούτος της χώρας.

ΜΟΝΟ Η ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ μπορεί να εγγυηθεί ότι ούτε ένα ευρώ από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων δεν πρόκειται να δοθεί για το χρέος της πλουτοκρατίας, το οποίο θα διαγράψει μονομερώς, έχοντας αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Μόνο η λαϊκή εξουσία μπορεί να διασφαλίσει ότι το σύνολο των ενεργειακών πόρων θα πηγαίνει στην ανάπτυξη προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, θα αξιοποιείται για την κάλυψη των πραγματικών λαϊκών αναγκών.

Η Ελλάδα έχει αναξιοποίητο ορυκτό πλούτο, απαραίτητη προϋπόθεση για ανάπτυξη της βιομηχανίας. Εχει λιγνίτη και τεράστιο υδάτινο δυναμικό για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Εχει πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, υψηλό αιολικό δυναμικό και πηγές γεωθερμίας, ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου. Εχει ήδη αναπτυγμένη βιομηχανία χάλυβα, σιδήρου, χαλκού, αμυντική βιομηχανία, βιομηχανία πλαστικών, παραγωγή τσιμέντου και άλλων οικοδομικών υλικών.

Επίσης, η μηχανοποίηση του κλάδου των κατασκευών μπορεί να καλύψει γενικά τις ανάγκες κατασκευής δημόσιων έργων, λαϊκής κατοικίας. Εχει, επίσης, δάση για ξυλεία και προϊόντα ξύλου. Η Ελλάδα διαθέτει ικανοποιητικό επίπεδο συγκέντρωσης της παραγωγής μέσων παραγωγής, εμπορικού δικτύου και ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης σύγχρονης τεχνολογίας. Διαθέτει έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, με βελτιωμένο μορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση και πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό. Μπορεί να αναπτύξει βιομηχανία και αγροτική οικονομία, ώστε να καλύπτει ανάγκες που σήμερα απαιτούν εισαγωγές.

Η Ελλάδα είχε, άρα μπορεί να αναπτύξει αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή, που να καλύπτει όλες τις διατροφικές της ανάγκες και να κάνει εξαγωγές, αντί να εισάγει. Υπάρχει, επίσης, μεγάλη μηχανοποίηση της αγροτικής παραγωγής, παράγονται μεγάλης διατροφικής σημασίας προϊόντα. Η κτηνοτροφία της Ελλάδας παρουσιάζει υψηλό βαθμό συγκέντρωσης, και με κεντρικό σχεδιασμό μπορεί να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των εγχώριων αναγκών κατανάλωσης σε πρόβειο γάλα, κρέας κ.λπ., αλλά και αναπτυγμένη βιομηχανία τροφίμων και ποτών.

ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ ή κακοπροαίρετα λένε ότι αυτά δε γίνονται, επειδή η Ελλάδα θα απομονωθεί και θα βρεθεί στο στόχαστρο των πιο ισχυρών δυνάμεων, στην πραγματικότητα ομολογούν ότι ο καπιταλισμός της «ελευθερίας» και της «δημοκρατίας» δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα σε ένα λαό να επιλέγει αυτός το δρόμο ανάπτυξης που επιθυμεί, αλλάζοντας τους συσχετισμούς σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Παραδέχονται. δηλαδή, ότι αυτό το σύστημα είναι σάπιο και επικίνδυνο, αυταρχικό ενάντια στους λαούς, επειδή εκφράζει τη δικτατορία των μονοπωλίων. Αρα, κανένα μερεμέτισμα δεν παίρνει, παρά μόνο ανατροπή.

Οσοι, πάλι, λένε ότι για τα μονοπώλια είναι «casus belli» η απαίτηση ενός λαού να χαράξει αυτός το μέλλον του και να υποτάξει στα δικά του συμφέροντα την οικονομία, άρα και τον φυσικό - ορυκτό πλούτο της χώρας, ας κοιτάξουν στη γειτονιά μας, για να δουν ότι τον πόλεμο τον επιβάλλουν τα καπιταλιστικά συμφέροντα και ο ανταγωνισμός, ανεξάρτητα από το πολιτικό και κοινωνικό σύστημα σε κάθε χώρα.

Η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη, στην Αίγυπτο, στη Συρία, η πολεμική προετοιμασία σε βάρος του Ιράν, η επέμβαση και κατοχή στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, ήταν στρατιωτικές συρράξεις ανάμεσα σε καπιταλιστικές χώρες με ανταγωνιζόμενες αστικές τάξεις και διαπλεκόμενα διεθνή συμφέροντα. Είναι αυταπάτη να ισχυρίζεται κανείς ότι η συμμόρφωση με το σιδερένιο νόμο του ιμπεριαλισμού εγγυάται ειρήνη και ασφάλεια σε μια χώρα και ένα λαό. Λαός αποφασισμένος να χαράξει τη δική του πορεία, με πρωτοπορία το ΚΚΕ και την εξουσία στα χέρια του, είναι ανίκητος λαός.

Π.