Για την επέμβαση στη Συρία

Για την επέμβαση στη Συρία

Προχτές, στη Δαμασκό της Συρίας έγινε ένα εγκληματικό, τρομοκρατικό χτύπημα, που προκάλεσε το θάνατο του υπουργού Αμυνας, Νταούντ Ράτζιχα, και άλλων κυβερνητικών στελεχών της Συρίας. Την ευθύνη του εγκληματικού χτυπήματος διεκδίκησαν τόσο ο λεγόμενος «Ελεύθερος Συριακός Στρατός», στρατιωτικός βραχίωνας του «Εθνικού Συριακού Συμβουλίου», αλλά και μια ισλαμιστική οργάνωση με την επωνυμία «Ταξιαρχία του Ισλάμ». Ανεξάρτητα από το ποιος μηχανισμός από τους δύο το έκανε, η ουσία είναι ότι αυτό το τρομοκρατικό χτύπημα είναι αποτέλεσμα της απροκάλυπτης ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, αλλά και της Τουρκίας, του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας, του Ισραήλ, σε βάρος της Συρίας.

Πρόσφατα, με αφορμή την ενίσχυση του ρωσικού στόλου στην περιοχή (η Ρωσία έχει ναυτική βάση στη Συρία), διάφορα ρεπορτάζ του αστικού Τύπου έγραψαν ότι η Ρωσία φροντίζει για την προστασία των συμφερόντων της στη Συρία και για επιστροφή στην εποχή του ψυχρού πολέμου. Από ποιον αλήθεια φροντίζει να προστατέψει τα συμφέροντά της; Το γεγονός αυτό και μόνο, δηλαδή ότι κινδυνεύουν τα συμφέροντά της και ότι η κατάσταση παραπέμπει στην περίοδο του ψυχρού πολέμου - και αυτό με αφορμή την κατάσταση στη Συρία - δείχνει πως υπάρχει επέμβαση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Η κρίση στη Συρία εμφανίστηκε ως εσωτερικό πρόβλημα «δημοκρατίας». Αλλά είναι κρίκος στην αλυσίδα ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, που ονομάστηκαν από τα αστικά επιτελεία και τους οπορτουνιστές «Αραβική Ανοιξη». Πρόσφατα επίσης στην περιοχή νότια της Κύπρου, μέσα στην ΑΟΖ της Κύπρου, έγιναν ταυτόχρονα στρατιωτικές ασκήσεις από την Τουρκία, το Ισραήλ και την Αγγλία. Δεν είναι άσχετες από τις εξελίξεις στην περιοχή με αφορμή την επέμβαση στη Συρία και τους οξύτατους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, που κλιμακώνονται επικίνδυνα, ανάμεσα σε ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ από τη μια μεριά και τις Ρωσία και Κίνα από την άλλη.

***

Είναι επίσης γνωστό ότι η λεγόμενη Συριακή αντιπολίτευση που επιδιώκει την ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ στη Συρία είναι υποκινούμενη και χρηματοδοτούμενη από το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία, ενώ η Τουρκία είναι εκείνη που μέσω των εδαφών της τροφοδοτεί με όπλα τους Σύρους αντικαθεστωτικούς, αλλά δεν είναι μόνον απ' αυτά τα κράτη. Ας δούμε, για παράδειγμα, το «Εθνικό Συριακό Συμβούλιο» μέσα από την ιστοσελίδα του. Εμφανίζεται να έχει 140 μέλη, με σημαντική συμμετοχή «Αδελφών Μουσουλμάνων», τα περισσότερα εκ των οποίων είναι εκτός Συρίας, με τόπο διαμονής τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Τουρκία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, αραβικές χώρες και χώρες της Μέσης Ανατολής. Κάποιοι που εμφανίζονται και ως ηγέτες του Συμβουλίου δίνουν και τα βιογραφικά τους που είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά για το ρόλο που έχουν αναλάβει και τους δεσμούς τους με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Ας δούμε τρία απ' αυτά, που αποκαλύπτουν σχέσεις με ΗΠΑ και κράτη της ΕΕ:

Bassma Kodmani: Καθηγήτρια στις Διεθνείς Σχέσεις στο πανεπιστήμιο του Παρισιού όπου εγκαινίασε το πρόγραμμα για τη Μέση Ανατολή και επίσης ήταν η υπεύθυνη στο ίδρυμα «Φορντ», για την «Κυβερνησιμότητα και τη Διεθνή Συνεργασία για τη Μέση Ανατολή». Σήμερα είναι διευθύντρια της λεγόμενης «Πρωτοβουλίας για την Αραβική Μεταρρύθμιση» και διευθύντρια στο ακαδημαϊκό πρόγραμμα στη Διεθνή Διπλωματική Ακαδημία.

Radwan Ziadeh: Επισκέπτης καθηγητής του Ινστιτούτου για τις Σπουδές για τη Μέση Ανατολή στο πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ. Ηταν συνεργάτης στο «Εθνικό Ιδρυμα για τη Δημοκρατία» (παραμάγαζο της CIA) και σε διάφορες ΜΚΟ για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ηταν από αυτούς που υπέγραψαν επιστολή και καλούσαν τον Ομπάμα να επέμβει στη Συρία.

Ausama Monajed: Διευθυντής του Κέντρου Στρατηγικών Ερευνών και Επικοινωνίας με έδρα το Λονδίνο. Είναι αυτός που συχνά βγαίνει σε διεθνή ΜΜΕ και κάνει αναλύσεις για τις εξελίξεις στη Συρία. Είναι ιδρυτής και διευθυντής του δορυφορικού τηλεοπτικού σταθμού «Μπαράντα», με έδρα το Βάουχαλ στα νότια του Λονδίνου. Το κανάλι ενισχύεται οικονομικά από τις ΗΠΑ, αλλά και αραβικές μοναρχίες - συμμάχους των ιμπεριαλιστών.

***

Ποιο είναι το πρόβλημα των οξύτατων ανταγωνισμών που εκδηλώνονται στο «ζήτημα Συρία»; Το πραγματικό πρόβλημα είναι το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, οι δρόμοι μεταφοράς τους, το ποια μονοπώλια θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος και βεβαίως το γεωστρατηγικό σημείο στο οποίο έχει πρόσβαση μια ανερχόμενη ιμπεριαλιστική δύναμη, η Ρωσία, ενώ και η Κίνα έχει στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή, που συνδέονται άμεσα με το Ιράν και όχι μόνο. Το πρόβλημα «Συρία» διαπλέκεται και με όλη τη Μέση Ανατολή, ιδιαίτερα με Τουρκία, Ιράν, Ισραήλ, και τις μεταξύ τους αντιθέσεις, ενώ μπλεγμένη είναι και η Ελλάδα πρώτ' απ' όλα, λόγω της βάσης της Σούδας. Και οι κίνδυνοι νέας εστίας ιμπεριαλιστικής πολεμικής ανάφλεξης είναι εμφανείς. Είναι ανάγκη οι λαοί να αντισταθούν στις επεμβάσεις, να εναντιωθούν μαζικά στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στο καπιταλιστικό σύστημα που τον προκαλεί.