Μέτρα ανάπτυξης για ποιον;

Μέτρα ανάπτυξης για ποιον;

-- Ποιον θα ωφελήσουν τα μέτρα για ανάπτυξη που ανακοίνωσε η κυβέρνηση;

Μια προσεκτική ματιά στα μέτρα και στις δράσεις που ανακοίνωσε προχτές το υπουργείο Ανάπτυξης για την ανάκαμψη της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, δείχνει ακόμα πιο καθαρά ότι απ' αυτή δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Οι άξονες που παρουσίασε ο Κ. Χατζηδάκης είναι οι παρακάτω:

Ρευστότητα. Εδώ εντάσσει μεταξύ άλλων την απορρόφηση 3.890 εκατ. ευρώ από τα διάφορα προγράμματα της ΕΕ για το 2013, επιδοτούμενα δάνεια (50% στο επιτόκιο) ύψους 680 εκατ. ευρώ στους επιχειρηματίες και διοχέτευση στην αγορά ακόμη 400 εκατ. ευρώ από τα 1,44 δισ. που προβλέπονται συνολικά στη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Ποιος θα τα καρπωθεί αυτά τα λεφτά; Οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί ΕΒΕ; Οχι βέβαια. Οσοι από αυτούς δεν έχουν κλείσει, παλεύουν να διασφαλίσουν ένα υποτυπώδες μεροκάματο και είναι ήδη υπερχρεωμένοι με δάνεια στις τράπεζες. Τα χρήματα από τις ευρωπαϊκές τράπεζες και τα ταμεία, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, θα τα καρπωθούν οι μεγάλοι ντόπιοι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι οποίοι θα επιδιώξουν να κάνουν μπίζνες με ξένα μονοπώλια που σκοπεύουν να επενδύσουν τα συσσωρευμένα τους κεφάλαια στα συντρίμμια των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την ΕΕ, το 63% των διαθέσιμων κονδυλίων από τα διαρθρωτικά ταμεία χρηματοδοτούν δράσεις που συμβάλλουν άμεσα στην προώθηση της αντιλαϊκής στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Στην Ελλάδα, μάλιστα, μεγάλο τμήμα τους - πάνω από 40%, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - επιστρέφει άμεσα στους μονοπωλιακούς ομίλους των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών της ΕΕ, ενώ το υπόλοιπο λυμαίνεται η ντόπια αστική τάξη. Συμπέρασμα: Οταν η κυβέρνηση λέει «ρευστότητα για ανάπτυξη», εννοεί φθηνό χρήμα στα μονοπώλια να κάνουν επενδύσεις και να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο τη θέση τους απέναντι στους μικρούς που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Αλλη μια απόδειξη ότι το κεφάλαιο έχει ανεπένδυτα συσσωρευμένα κέρδη, αλλά περιμένει αύξηση της κρατικής συνδρομής με χρήμα και αντεργατικούς νόμους για να επενδύσει για γρήγορο και σίγουρο κέρδος.

Δημόσια έργα. Εδώ εντάσσει κύρια έργα υποδομών, ζωτικής σημασίας για το κεφάλαιο για τρεις λόγους: Πρώτον, επειδή κερδίζει άμεσα από τη συμμετοχή στην κατασκευή των έργων, μασουλώντας κρατικό χρήμα και φτηνά δάνεια. Δεύτερον, επειδή αναλαμβάνει την εκμετάλλευση αυτών των έργων (δρόμοι, μετρό, σιδηρόδρομο, λιμάνια), άρα εξασφαλίζει εγγυημένο κέρδος. Και τρίτον, επειδή στην πλειοψηφία τους πρόκειται για υποδομές που έχει ανάγκη η ντόπια και ξένη πλουτοκρατία για να διακινεί ταχύτερα τα εμπορεύματα και τις πρώτες ύλες, να ελέγχει το εσωτερικό και εξωτερικό εμπόριο. Για παράδειγμα, έργο προτεραιότητας για την κυβέρνηση είναι η σιδηροδρομική σύνδεση με το λιμάνι του Ικονίου. Για το έργο ατό «καίγονται» η «Cosco» και η HP, καθώς η δεύτερη θα μεταφέρει στο εξής τα προϊόντα της στην Ευρώπη μέσω του λιμανιού του Πειραιά και από εκεί σιδηροδρομικώς σε όλη την Ευρώπη, επειδή το λιμάνι του Ρότερνταμ που χρησιμοποιούσε έως τώρα έγινε ασύμφορο, εξαιτίας της αύξησης στις τιμές του πετρελαίου για τα πλοία, που την αντιμετωπίζουν οι εφοπλιστές με μείωση κατανάλωσης πετρελαίου, άρα αύξηση των ημερών μεταφοράς, που σημαίνει μεγαλύτερο κόστος μεταφοράς. Προϋπόθεση όμως για να γίνει η συγκεκριμένη επένδυση της πολυεθνικής είναι να ολοκληρωθεί η σιδηροδρομική σύνδεση με το Ικόνιο και αυτή την αξίωση σπεύδει να ικανοποιήσει τώρα η κυβέρνηση. Την ίδια ώρα, η «Cosco» με το ΣΕΜΠΟ ελέγχει τις θαλάσσιες πύλες των εμπορευμάτων στην Ελλάδα και ο διαμετακομιστικός κόμβος στο Θριάσιο θα γίνει σε δημόσιες εκτάσεις, τις οποίες η θυγατρική του ΟΣΕ που διαχειρίζεται την ακίνητη περιουσία του θα παραχωρήσει σε ιδιώτες. Ανάμεσα στα έργα είναι και η ολοκλήρωση των ΣΔΙΤ για τη διαχείριση απορριμμάτων, η οποία έχει αναδειχτεί παγκόσμια σε κερδοφόρα μπίζνα για το κεφάλαιο.

Αναδιαρθρώσεις. Εδώ η κυβέρνηση εντάσσει όλη την γκάμα των φιλομονοπωλιακών μέτρων που προωθεί και σχεδιάζει. Βάζει τις ιδιωτικοποιήσεις (ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ) και την απελευθέρωση τομέων της οικονομίας, που στόχο έχουν να ανοίξουν νέα κερδοφόρα πεδία δράσης στο κεφάλαιο και να μονοπωλήσουν παραπέρα τομείς της οικονομίας, βγάζοντας από τη μέση τους μικρούς. Οι αναδιαρθρώσεις περιλαμβάνουν επίσης μέτρα για τη «διευκόλυνση» των επενδύσεων, με νέα προκλητικά προνόμια υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, όπως η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, η μείωση του κόστους ίδρυσης επιχειρήσεων, η προώθηση της συμφωνίας της κυβέρνησης με τον ΟΟΣΑ για την «ενίσχυση του ανταγωνισμού» σε τουρισμό, επεξεργασία τροφίμων, οικοδομικών υλικών, λιανεμπόριο κ.ά. Με τέτοια και άλλα μέτρα θα ξεκινήσει ξανά ο κύκλος της κερδοφόρας απόδοσης για τα μονοπώλια και ένας νέος γύρος συσσώρευσης κεφαλαίων, που θα εκκολάψει την επόμενη κρίση.

Αυτά για το κεφάλαιο. Για το λαό; Μισθοί πείνας, 511 ευρώ μεικτά για τους κάτω από 25 και 585 για όλους τους άλλους. Χαράτσια και φορολογία θανάτου, Υγεία - Πρόνοια - Παιδεία επί πληρωμή. Εργασιακές σχέσεις - λάστιχο και ένας στους τρεις να βρίσκεται αντιμέτωπος με το φάσμα της φτώχειας. Οι ταξικές αντιθέσεις σε όλο τους το μεγαλείο και θα βαθύνουν κι άλλο σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης, αφού ο ανταγωνισμός είναι αμείλικτος και προϋποθέτει διαρκές μεγάλωμα της εργασιακής εκμετάλλευσης. Στο χέρι του λαού είναι να σπάσει το φαύλο κύκλο. Αντιπαλεύοντας οργανωμένα τα μέτρα και δημιουργώντας προϋποθέσεις για αντεπίθεση, με λαϊκή συμμαχία και το βλέμμα στραμμένο στο γκρέμισμα της αστικής εξουσίας, στο ξεπάτωμα των αστών από τα μέσα παραγωγής και την κοινωνικοποίησή τους.