ΙΑΠΩΝΙΑ «Ζεστό χρήμα» στους καπιταλιστές στη «μέγκενη» οι εργαζόμενοι

ΙΑΠΩΝΙΑ

«Ζεστό χρήμα» στους καπιταλιστές στη «μέγκενη» οι εργαζόμενοι

Και διπλασιασμό των αμυντικών δαπανών σχεδιάζει η κυβέρνηση Αμπε, που παίζει με τη φωτιά αυξάνοντας τις εντάσεις στη ΝΑ Ασία

Σε νέο κύκλο οικονομικών αναταράξεων φαίνεται να εισέρχεται η Ιαπωνία. Η τρίτη μεγαλύτερη καπιταλιστική οικονομία στον κόσμο, που παλεύει να αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος στον κόσμο (που ανέρχεται στο 220% του ΑΕΠ), παραμένει εγκλωβισμένη στη μέγκενη της αποπληθωριστικής ύφεσης. Η εκλογή νέας κυβέρνησης στα τέλη Δεκέμβρη και η διακυβέρνηση της χώρας από τον αντιδραστικό, εθνικιστή πρωθυπουργόΣίνζο Αμπε, δε φαίνεται να δημιουργεί πολλά περιθώρια αισιοδοξίας και βελτίωσης της κατάστασης για την πλειοψηφία του ιαπωνικού λαού που για μία ακόμη φορά έπεσε θύμα της έντονης προεκλογικής πόλωσης, της απογοήτευσης από το πείραμα εξουσίας της προηγούμενης κυβέρνησης του Δημοκρατικού Κόμματος Ιαπωνίας που κατακρημνίσθηκε στις εκλογές και των (παλιών και νέων...) κομμάτων της αστικής τάξης.

Ο Σ. Αμπε, που εξελέγη παίζοντας το χαρτί των επενδύσεων στην οικονομία και της «ανάπτυξης», με κουτσουρεμένα εργασιακά δικαιώματα και εργασιακές σχέσεις-λάστιχο, λανσάρει ως πανάκεια στις σοβαρές νόσους της καπιταλιστικής οικονομίας το ...«λεφτά υπάρχουν» αλά ιαπωνικά. «Δεν υπάρχει μέλλον σε μία χώρα που έχει σταματήσει την ανάπτυξη» δήλωσε προχτές. Βέβαια, η ανάπτυξη που επικαλείται δεν αφορά το λαό αλλά τους καπιταλιστές που είναι και οι πραγματικοί αποδέκτες των χρημάτων των Ιαπώνων εργαζομένων, που θέλει να μοιράσει ο Αμπε. Το χρήμα θα πάει σε μεγαλοεργολάβους και στις κατασκευαστικές εταιρείες - μαμούθ που φιλοδοξούν να επωφεληθούν τα μέγιστα από τη νέα κυβέρνηση της χώρας, εξαργυρώνοντας και την προεκλογική υποστήριξη στην εκστρατεία του Αμπε, με κρατικά κονδύλια πολλών τρισεκατομμυρίων γεν. Οπως το πακέτο των 10,3 τρισεκατομμυρίων γεν (περίπου 116 δισ. δολαρίων) που ανακοίνωσε προχτές η κυβέρνηση.

Τρισ. γεν για τους εργολάβους

Σύμφωνα με τις πρώτες ανακοινώσεις, το δεκαετές πρόγραμμα «δημόσιων επενδύσεων» της κυβέρνησης Αμπε συμπεριλαμβάνει μεταξύ άλλων δημόσια έργα μεγάλης κλίμακας και γενναιόδωρα πακέτα αύξησης της «ανταγωνιστικότητας και καινοτομίας» της ιαπωνικής βιομηχανίας, φιλοδοξεί να αυξήσει κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες την «ανάπτυξη» και τάζει δημιουργία 600.000 θέσεων εργασίας. Ειδικότερα, γνωστοποιήθηκε πως από τα 10,3 τρισ. γεν, τα 3,8 τρισ. θα πάνε για την ανοικοδόμηση της περιοχής Τοχόκου, τα 3,1 τρισ. προορίζονται για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των ιαπωνικών βιομηχανιών και τα εναπομείναντα 3,1 τρισ. για την υποτιθέμενη στήριξη του ξεδοντιασμένου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, της Υγείας και της Εκπαίδευσης. Βεβαίως, και η καταστροφή του Μάρτη του 2011, από το τσουνάμι και την εγκληματική ασυδοσία από το τραστ της ηλεκτρικής ενέργειας στον πυρηνικό σταθμό της Φουκοσίμα, ανοίγει νέες δυνατότητες στο κατασκευαστικό κεφάλαιο. Επιβεβαιώνεται έτσι ότι το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης φροντίζει καλά να «ταΐζει» όλες τις μερίδες του κεφαλαίου.

Κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά και ξένοι αναλυτές αμφισβητούν τις «καλές» προθέσεις της κυβέρνησης Αμπε όσον αφορά στην «ανάπτυξη», σημειώνοντας, για παράδειγμα, ότι ένα σημαντικό μέρος των δημόσιων κονδυλίων θα πάει σε πεπαλαιωμένα κατασκευαστικά έργα που είχαν μείνει στη μέση με εντολή προηγούμενων κυβερνήσεων. Εργα που ελάχιστη σχέση έχουν με τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες.

Πάντως, τα σχέδια οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Αμπε ανησυχούν ξένους αναλυτές που προβλέπουν επιδείνωση της αποπληθωριστικής κρίσης και πιθανή αποτυχία του Ιάπωνα πρωθυπουργού να δείξει «έργο» και απτά θετικά αποτελέσματα πριν τις εκλογές του ερχόμενου Ιούλη για την ανάδειξη των νέων μελών της Ανω Βουλής..

Αύξηση των αμυντικών δαπανών

Απ' την άλλη, ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός δείχνει πως «λεφτά υπάρχουν» όχι μόνον για τους εργολάβους αλλά και για τις πολεμικές βιομηχανίες. Σε καθημερινή πλέον βάση οι ιαπωνικές εφημερίδες (τελευταία ήταν η περίπτωση των εφημερίδων «Μαϊνίτσι», «Ασάχι») δημοσιεύουν πληροφορίες για τα σχέδια της κυβέρνησης να διπλασιάσει τις αμυντικές δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ προσφέροντας στο σύμπλεγμα των προηγμένων πολεμικών βιομηχανιών (Ιαπωνίας και ΗΠΑ) ένα πακέτο 4,7 τρισεκατομμυρίων γεν (53,4 δισ. δολάρια) από τον ερχόμενο Απρίλη, οπότε αρχίζει το νέο οικονομικό έτος.

Τα αμυντικά κονδύλια προβλέπεται να διατεθούν για την κατασκευή ή και αγορά αντιπυραυλικών συστημάτων ραντάρ τελευταίας τεχνολογίας, για την ανανέωση του στόλου των μαχητικών τζετ και ελικοπτέρων, την αγορά μη επανδρωμένων κατασκοπευτικών αεροσκαφών, την αύξηση του προσωπικού του στρατού ξηράς και την αναβάθμιση του πολεμικού ναυτικού και της Ακτοφυλακής, ιδιαίτερα καθώς εντείνεται η ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση με την Κίνα με αφορμή τις διεκδικήσεις αμφοτέρων χωρών πάνω στις -γεμάτες υποθαλάσσια πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου- βραχονησίδες Σενκάκου (στα ιαπωνικά) ή Ντιαόγου (στα κινέζικα).

Βέβαια, η κυβέρνηση Αμπε δεν εξοπλίζει τις ένοπλες δυνάμεις μόνον από γενναιοδωρία στους βιομήχανους, αλλά και γιατί αναμένει -εάν δεν προκαλεί ενίοτε με εμπρηστικές δηλώσεις...- την κλιμάκωση της έντασης στη θάλασσα της Ανατολικής Κίνας. Χαρακτηριστική είναι η συνέντευξη που έδωσε ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός και ηγέτης των Φιλελεύθερων Δημοκρατών πριν λίγες μέρες στην εφημερίδα «Σανκέι Σιμπούν» και στην οποία αποκάλυψε την πρόθεσή του να ανακαλέσει τη δήλωση που είχε κάνει το 1995 ο τότε πρωθυπουργός Τομιίτσι Μουραγιάμα, με την οποία είχε απολογηθεί για τον ιαπωνικό ιμπεριαλισμό και αποικιοκρατία ως το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σε βάρος χωρών της Ασίας (Κίνα, Κορεατική Χερσόνησο κ.ά.). Ο Αμπε είχε αφήσει αιχμές και για την ανάκληση της δήλωσης του τότε πρωθυπουργού Γιόχεϊ Κόνο το 1993, με την οποία το Τόκιο παραδεχόταν την αρπαγή και εκπόρνευση αιχμαλώτων γυναικών (των λεγόμενων «γυναικών της παρηγοριάς») σε Κίνα και Κορέα από τις ιαπωνικές στρατιωτικές δυνάμεις κατοχής.

Είναι πρόδηλο πως το μέλλον των λαών της περιοχής μόνο ρόδινο δε φαντάζει με την ένταση του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού στη ΝΑ Ασία και του Ειρηνικού, όπου φαίνεται πλέον πως είναι στο στόχαστρο πολλών δυνάμεων της περιοχής και όχι μόνο, για τη γεωστρατηγική σημασία που έχει και τα ενεργειακά αποθέματα.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ