ΡΩΣΙΑ - ΗΠΑ - ΚΙΝΑ
Από την «ισορροπία» στην … ανισορροπία του τρόμου
 |
Είκοσι και πλέον χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ, η Ρωσία, που «κληρονόμησε» το πυρηνικό οπλοστάσιο της ΕΣΣΔ, έχει λιγότερες, αλλά εξίσου σημαντικές δυνατότητες απάντησης σε ένα υποθετικό πρώτο, «προληπτικό» πυρηνικό χτύπημα των ΗΠΑ. Ωστόσο, εδώ και αρκετές δεκαετίες οι ΗΠΑ επιδιώκουν να ξεπεράσουν αυτό το «εμπόδιο», χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους, μεταξύ άλλων και με τη λεγόμενη «αντιπυραυλική ασπίδα», ένα μεγαλόπνοο σχέδιο εγκατάστασης αντιπυραυλικών συστημάτων (ραντάρ και πυραύλων), που θα εγκατασταθούν σε χώρες μέλη του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη και θα είναι σε θέση έγκαιρα να εξολοθρεύσουν κάθε δυνατότητα απάντησης της Μόσχας σε ένα υποθετικό πρώτο, «προληπτικό» πυρηνικό χτύπημα των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας. Βεβαίως, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, «κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους», ισχυριζόμενοι πως το σύστημα αυτό δεν στρέφεται κατά της Μόσχας, αλλά έχει στόχο τους πυραύλους του ...Ιράν και της ΛΔ Κορέας.
Τις δύο τελευταίες βδομάδες υπήρξαν σημαντικές εξελίξεις γύρω από το θέμα, που αξίζει να τις έχουμε υπόψη μας, αφού συμβαίνουν στο φόντο των σκληρών αντιπαραθέσεων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τις πηγές ενέργειας, τους δρόμους περάσματος των αγωγών και των άλλων εμπορευμάτων, τα μερίδια των αγορών.
Οι αλλαγές στα σχέδια των ΗΠΑ
Σε συνέντευξη Τύπου, που έδωσε στα μέσα του Μάρτη ο νέος επικεφαλής του αμερικανικού Πενταγώνου, Τσακ Χέιγκελ, δήλωσε πως η Ουάσιγκτον πήρε απόφαση να εγκαταλείψει τα σχέδια της εγκατάστασης της 4ης φάσης του αντιπυραυλικού συστήματος σε Πολωνία - Λιθουανία, επισημαίνοντας την ανάγκη ενίσχυσης της αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ στην πλευρά του Ειρηνικού Ωκεανού. Ανάγκη, που τη συνέδεσε και πάλι με τις «απειλές» από τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν. Οπως τόνισε ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, οι πρόσφατες πυρηνικές δοκιμές της Πιονγιάνγκ και η επιτυχής εκτόξευση πυραύλου στο διάστημα «αναγκάζουν» τις ΗΠΑ να ενισχύσουν την προστασία των συνόρων τους από την πλευρά του Ειρηνικού Ωκεανού. Για το λόγο αυτό οι ΗΠΑ σκοπεύουν να διευρύνουν το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας στην Αλάσκα, τοποθετώντας επιπλέον 14 πυραύλους αναχαίτισης, συνολικά 44. Επίσης, οι ΗΠΑ επιδιώκουν να εγκαταστήσουν ένα δεύτερο ραντάρ εντοπισμού πυραύλων στην Ιαπωνία και εξετάζουν την πιθανότητα δημιουργίας στο έδαφός τους μίας τρίτης βάσης υπόγειων σιλό πυραύλων.
Η αντίδραση της Ρωσίας
Συγκρατημένη κι επιφυλακτική ήταν η αντίδραση της Ρωσίας. Σε ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε στις 18 Μάρτη στην ιστοσελίδα του ρωσικού ΥΠΕΞ, αναφέρεται πως, «η Ρωσία έχει επανειλημμένα εκφράσει την ανησυχία της για τις μονομερείς ενέργειες των ΗΠΑ και των σύμμαχων τους για την ανάπτυξη μιας παγκόσμιας αντιπυραυλικής ασπίδας, σε άμεση γειτνίαση με τα σύνορα μας», κάτι που «έχει αποσταθεροποιητικό χαρακτήρα» αφού «μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην αποδοτικότητα των ρωσικών δυνάμεων στρατηγικής αποτροπής». Επίσης, στην ανακοίνωση αναφέρεται η επιδίωξη της Ρωσίας να τις δοθούν από τις ΗΠΑ «νομικές δεσμευτικές εγγυήσεις πως το σύστημα της αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ δε θα στρέφεται εναντίον της Ρωσίας».
Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του επικεφαλής του Πενταγώνου για την εγκατάλειψη μέρους των αμερικανικών σχεδίων, ο Ιγκορ Κοροτσένκο, αρχισυντάκτης του ρωσικού περιοδικού «Εθνική Αμυνα», τόνισε πως είναι «ένα τέχνασμα για απόσπαση της προσοχής, επειδή ο στρατηγικός στόχος της Αμερικής παραμένει ο ίδιος. Να καταφέρει να γίνει απόλυτα άτρωτη από οποιαδήποτε πυραυλική απειλή. Σίγουρα η Ρωσία εξετάζεται ως χώρα που αποτελεί την κύρια απειλή κατά των ΗΠΑ (...) Βλέπουμε πως γίνεται σταδιακή ανάπτυξη στοιχείων της αντιπυραυλικής άμυνας ...Γίνεται προετοιμασία τα διάφορα στοιχεία αντιπυραυλικής άμυνας να ενωθούν στη συνέχεια σε ενιαίο σύνολο» και πρόσθεσε: «Αναλύοντας την πολιτική των ΗΠΑ, μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι πως μόλις οι τεχνολογικές δυνατότητες θα επιτρέψουν στις ΗΠΑ να δημιουργήσουν μια νέα γενιά πυραύλων αναχαίτισης, αυτοί θα εγκατασταθούν στις βάσεις στην Ευρώπη», υπογράμμισε ο Ρώσος αναλυτής και πρόσθεσε πως σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Επιτελείου της Ρωσίας αυτό θα γίνει πολύ σύντομα το 2018-2020.
Αμυνα σημαίνει... επίθεση
Τα συστήματα της αντιπυραυλικής άμυνας έχουν απόλυτη σχέση με τα οπλοστάσια, που υπάρχουν. Οχι τυχαία η Ρωσία έχει διαμηνύσει πως σε περίπτωση που οι ΗΠΑ προχωρήσουν στην εγκατάσταση στην Ευρώπη τέτοιων συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας, που θα αχρηστεύουν το πυρηνικό οπλοστάσιο της Ρωσίας, τότε η Ρωσία θα θέσει σε αμφισβήτηση τη συμφωνία περιορισμού των πυρηνικών όπλων, που έχει υπογράψει με τις ΗΠΑ και η οποία προβλέπει πως έως το 2018 οι δύο χώρες δεν πρέπει να έχουν παραπάνω από 1.550 πυρηνικές κεφαλές.
Στα μέσα του περασμένου Φλεβάρη τη Μόσχα επισκέφτηκε η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδια για ζητήματα αφοπλισμού, Ρόουζ Γκοτμέλερ, για να εξετάσει τη δυνατότητα νέας μείωσης των πυρηνικών όπλων κατά ένα τρίτο. Ωστόσο, η Ρωσία φαίνεται αρνητική προς ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Για να καταλάβουμε το γιατί, πρέπει να έχουμε υπόψη μας τα εξής:
Τις δεκαετίες του '60-'70 οι ΗΠΑ θεωρούσαν πως για τη νίκη τους σε έναν πυρηνικό πόλεμο με την ΕΣΣΔ θα απαιτηθεί να εξοντώσουν το 30% του πληθυσμού, το 70% της βιομηχανικής υποδομής, μεταξύ των οποίων περίπου 1.000 μεγάλες βιομηχανικές και στρατιωτικές υποδομές. Εννοείται πως ένα τέτοιο σχέδιο εξόντωσης της ΕΣΣΔ προέβλεπε τη ραγδαία αύξηση του πυρηνικού οπλοστασίου των ΗΠΑ.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, σ' ό,τι αφορά την τακτική που επιλέγεται, κι η οποία δίνει βάρος στα χτυπήματα ακριβείας, που θα καταστρέψουν την ικανότητα του «νευραλγικού συστήματος» του αντιπάλου (στην προκειμένη περίπτωση της Ρωσίας), να αντιδράσει. Ετσι, από το 2009 είναι γνωστή εισήγηση 68 Αμερικανών επιστημόνων, βραβευμένων με Νόμπελ, που απευθύνεται στον Ομπάμα και στην οποία υπάρχει εκτίμηση πως φτάνει η καταστροφή μόλις 12 μεγάλων οικονομικών υποδομών της Ρωσίας, ώστε αυτή να παραλύσει και να μην μπορεί να διεξάγει πολεμικές επιχειρήσεις. Να γιατί οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται πλέον για την ποσότητα του πυρηνικού οπλοστασίου τους, αλλά για τον εκσυγχρονισμού του, τη στρατιωτικοποίηση του διαστήματος, αλλά και την αντιπυραυλική άμυνα, που μπορεί να τους δώσει νέα υπεροχή στο ζήτημα της πυρηνικής υπεροπλίας.
Αντίθετα, η Ρωσία εκτιμά πως μόνο η διατήρηση ενός πυρηνικού οπλοστασίου περί των 1.500 πυρηνικών κεφαλών, με τον ανάλογο εκσυγχρονισμό των πυραυλικών συστημάτων της, μπορεί να της εξασφαλίσει πως δε θα χάσει τη δυνατότητα απάντησης στον πρώτο πυρηνικό πλήγμα. Δυνατότητα, που τη χρειάζεται άμεσα, όχι για τα πεδία των μαχών, αλλά για τη διεξαγωγή του σκληρού πολιτικό-διπλωματικού ανταγωνισμού με τις ΗΠΑ. Οπως από το 2007 είχε τονίσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν στη Συνδιάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια, εάν οι ΗΠΑ νιώσουν πως δε χρειάζεται στο εξής να φοβούνται το ρωσικό πυρηνικό οπλοστάσιο, τότε θα επιδιώξουν μονομερώς, δηλαδή χωρίς να διαπραγματευθούν με τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, να επιβάλουν τη θέλησή τους σε κάθε διεθνές ζήτημα. Συμπερασματικά, το ρωσικό οπλοστάσιο αποτελεί αναντικατάστατο στοιχείο για την αστική τάξη της Ρωσίας, στην προσπάθειά της να ενισχύσει τη θέση της στην «ιμπεριαλιστική πυραμίδα» έναντι των ΗΠΑ. Σ' αυτήν την κατεύθυνση επιδιώκει την οικοδόμηση διεθνών συμμαχιών και με την Κίνα.
Ο συντονισμός Ρωσίας - Κίνας
Οι ανακοινώσεις των ΗΠΑ, για ενίσχυση της αντιπυραυλικής άμυνας στον Ειρηνικό Ωκεανό, την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η «κόντρα» (για τα νησάκια Ντιαογιού/Σενκάκου, και τον πλούτο που κρύβουν), μεταξύ της Κίνας και της Ιαπωνίας, που 'ναι σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή, δεν έμεινε απαρατήρητη από τη μεριά της Κίνας, που εξέφρασε τη δυσφορία της γι' αυτήν την αμερικανική απόφαση. Ετσι, η Κίνα έρχεται πλέον πιο κοντά στις ρωσικές θέσεις κατά της αντιπυραυλικής «ασπίδας» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και στο σενάριο ανάπτυξης ρώσο-κινεζικής συνεργασίας αποτροπής των αμερικανικών σχεδίων. Η επίσκεψη του νέου Πρόεδρου της Κίνας, Σι Τζιν Πινγκ, στη Μόσχα, που ξεκίνησε την Παρασκευή 22/3, αναμένεται να δώσει «καρπούς» σε διάφορες πλευρές των σχέσεων των δύο χωρών, μεταξύ άλλων και στα ζητήματα της «ασφάλειας» και της «άμυνας».
Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνεται πως στον κόσμο των «πολυ-πολικών» αντιθέσεων ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις το ζήτημα των πυρηνικών οπλοστασίων αποκτά το δικό του «προβάδισμα»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου