Δεν είμαι μέλος του Κόμματος …

Δεν είμαι μέλος του Κόμματος …

Ο Αύγουστος του 2013 είναι ο μήνας που θα θυμόμαστε οι κομμουνιστές με στενοχώρια. Ο «902», ο ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός σταθμός του ΚΚΕ, παύει να εκπέμπει.

Χάθηκαν για μας δύο πολύτιμα όπλα για την πραγματική ενημέρωση του λαού.
Αυτός ήταν άλλωστε ο λόγος που δημιουργήθηκε ο «902».
Μαζί με τον «Ριζοσπάστη» ήταν οι πηγές της άλλης ενημέρωσης. Ανεκτίμητα εργαλεία στα χέρια των κομμουνιστών ενάντια στην παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα των ξεπουλημένων αστικών μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Τώρα που μαίνεται ένας βρώμικος, εξοντωτικός, καθαρά ταξικός πόλεμος, αυτός των μεγάλων μονοπωλιακών συμφερόντων κόντρα στο λαό, ο «902» δεν υπάρχει πια.

Γι’ αυτό είναι μεγάλη η στενοχώρια.

Η δική μας.

Όχι η δική τους, η κάλπικη.

Πίσω από τη δήθεν λύπη τους και την ανησυχία τους για την πώληση του «902» κρύβεται χαρά μεγάλη.
Και οι επιθέσεις στο Κόμμα καλά κρατούν.
Είμαστε μαθημένοι.
Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά.

Ονομάζομαι Έφη Θανοπούλου κι εργάστηκα εννέα χρόνια στον «902».

Δεν είμαι μέλος του Κόμματος.

Ασχολήθηκα στο πολιτιστικό τμήμα του σταθμού.
Με εμπιστεύθηκαν, μου έδωσαν βήμα.
Επί 6 χρόνια καθημερινά παρουσίαζα την εκπομπή «7 ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ», στον «902 αριστερά στα fm».
Δεν παρενέβησαν ποτέ στη δουλειά μου.
Οι συνθήκες εργασίας και συνεργασίας ήταν εξαιρετικές. Θα πω τη φράση κλισέ «αισθανόμουν σαν στο σπίτι μου».
Σήμερα αισθάνομαι σαν να μου πήρε το σπίτι μου η τράπεζα. Έτσι ακριβώς.

Ο «902» πουλήθηκε για να αποζημιωθούν οι εργαζόμενοι, για να καλυφθούν τα ασφαλιστικά μας ταμεία.
Περάσαμε δύσκολα τα τελευταία χρόνια.
Το παλέψαμε.
Προφανώς δεν ήταν εφικτό να σωθεί ο «902».

Δίπλα στον «Ριζοσπάστη» υπάρχει σήμερα και το portal του ΚΚΕ που δημιουργήθηκε πρόσφατα και μέρα με τη μέρα το επισκέπτονται όλο και περισσότεροι. Μελλοντικά ελπίζω ότι το ΚΚΕ θα έχει και πάλι το δικό του ραδιοφωνικό σταθμό.

Προσωπικά θα συνεχίσω να είμαι δίπλα στο Κόμμα και να προσφέρω όπου μου ζητηθεί. Ο αγώνας έτσι κι αλλιώς συνεχίζεται. Κανένας δεν περισσεύει.

Είμαστε όλοι απαραίτητοι.

Καλούς αγώνες σύντροφοι.

Καλό Αγώνα Συντρόφισσα – κι ας μην είσαι μέλος του Κόμματος. εσάς, σήμερα, είναι που χρειαζόμαστε ΑΚΟΜΗ πιο πολύ !