Οι «υπόνομοι», τα «δύο άκρα» και οι επιδιώξεις τους
«Βγαίνουν ξανά από τον υπόνομο». Είναι ένας από τους χαρακτηριστικούς τίτλους των ημερών που, λίγο πολύ, δίνει το στίγμα του πώς παρουσιάζεται η υπόθεση της Χρυσής Αυγής στα αστικά μέσα ενημέρωσης. Η συζήτηση έχει ανοίξει και πάλι για τα καλά. Είναι πολλά τα δημοσιεύματα που θέτουν -μετά τη δολοφονία στο Νέο Ηράκλειο- το ζήτημα ότι ξαναφουντώνει η Χρυσή Αυγή. Ρεπορτάζ για τον ταγματάρχη που εκπαίδευε τον Κασιδιάρη, αναφορές σε συγκεντρώσεις και δράσεις αιμοδοσίας, αφιερώματα στο καλλιτεχνικό ντουέτο που «έσπασε», αλλά και δημοσκοπήσεις που δείχνουν άνοδο των φασιστοειδών, συνθέτουν ένα παζλ που φτιάχνουν για να βγει το συμπέρασμα ότι η Χρυσή Αυγή έρχεται πάλι στο προσκήνιο.
***
Ας γυρίσουμε λίγες μέρες πίσω. Θα παραθέσουμε μερικούς τίτλους ή και σημεία από αναλύσεις του αστικού Τύπου λίγες μέρες μετά τη διπλή δολοφονία και το κείμενο ανάληψης ευθύνης.
-- «Τα άκρα συναντήθηκαν» («Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» 3.11.2013).
-- «Τόσο διαφορετικά μα τόσο ίδια. (...) να λοιπόν που αυτά είναι τα δύο άκρα (...) («ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» 3.11.2013).
- «Η θεωρία των δύο αιμάτων» («ΤΑ ΝΕΑ» 4.11.2013).
Τα δημοσιεύματα στον αστικό Τύπο περιλαμβάνουν αναλύσεις που παραπέμπουν στη θεωρία των δύο άκρων και η συνθηματολογία σχεδόν όλων των κομμάτων για την ανάγκη να υπάρξει αρραγές «δημοκρατικό μέτωπο» ενάντια στις ακρότητες δίνει και παίρνει. Πολύ περισσότερο που συνοδεύτηκαν με ρεπορτάζ για αντίποινα, καλλιεργώντας παραπέρα το κλίμα εκφοβισμού και τρομοκρατίας. Η ίδια η ενέργεια και βέβαια το κείμενο της ανάληψης ευθύνης, αποτέλεσε ένα καλό άλλοθι για να ακολουθήσει ένα μπαράζ αναλύσεων για τα δύο άκρα -από τη μία δηλαδή η δολοφονία Φύσσα και από την άλλη οι δολοφονίες των χρυσαυγιτών- ο στόχος τους διαχρονικά είναι συγκεκριμένος... Η ταύτιση της ναζιστικής φασιστικής δράσης με την εργατική λαϊκή πάλη.
***
Αυτή η προπαγάνδα των αστικών μηχανισμών στην πραγματικότητα διευκολύνει, ενισχύει και θεριεύει τη Χρυσή Αυγή. Δημιουργεί συνειρμούς συμψηφισμού, που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο να βγουν λάδι τα φασιστοειδή (Μήπως γιατί κάποιοι τους χρειάζονται;). Κι επειδή βρίσκονται σε οργασμό οι διεργασίες στο επίπεδο της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, τίποτε δεν είναι αθώο. Για του λόγου το αληθές θυμίζουμε και πάλι δημοσιεύματα του αστικού Τύπου, τις ίδιες μέρες που ακολούθησαν τις δολοφονίες στο Ν. Ηράκλειο και πώς παρουσιάζουν πληροφορίες ή εκτιμήσεις για όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της Χρυσής Αυγής.
-- «Δύο γραμμές στη Χρυσή Αυγή. (...) αποκήρυξε τη βία ο Κασιδιάρης(...)». («ΕΘΝΟΣ» 6.11.2013).
-- «Ποιοι θέλουν μια σοβαρή Χρυσή Αυγή;» («Ημερησία» 6.11.2013).
-- «Οι λύκοι που έγιναν αρνάκια» («iefimerida.gr» 10.11.2013).
***
Είχαμε προειδοποιήσει άλλωστε ότι η όποια προσπάθεια για δικαστικές διώξεις ενάντια στη Χρυσή Αυγή δε σημαίνει και «αντιμετώπισή της» όπως υποστήριζε η κυβέρνηση. Αντίθετα, επισημαίναμε ότι τη Χρυσή Αυγή τη χρειάζονται και ως μπράβο του συστήματος αλλά και ως εφεδρεία στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού. Πολύ περισσότερο που όπως αποδεικνύεται με πολλά παραδείγματα έχει διασυνδέσεις στενές με τμήματα του αστικού κρατικού μηχανισμού. Υπάρχει άλλωστε ιστορική πείρα. Ο Χίτλερ το 1923 πήγε φυλακή, παρ' όλα αυτά το γερμανικό κεφάλαιο δε σταμάτησε να τον χρησιμοποιεί μέχρι που το 1933 του ανέθεσε την καγκελαρία.
«Βγαίνουν ξανά από τον υπόνομο». Είναι ένας από τους χαρακτηριστικούς τίτλους των ημερών που, λίγο πολύ, δίνει το στίγμα του πώς παρουσιάζεται η υπόθεση της Χρυσής Αυγής στα αστικά μέσα ενημέρωσης. Η συζήτηση έχει ανοίξει και πάλι για τα καλά. Είναι πολλά τα δημοσιεύματα που θέτουν -μετά τη δολοφονία στο Νέο Ηράκλειο- το ζήτημα ότι ξαναφουντώνει η Χρυσή Αυγή. Ρεπορτάζ για τον ταγματάρχη που εκπαίδευε τον Κασιδιάρη, αναφορές σε συγκεντρώσεις και δράσεις αιμοδοσίας, αφιερώματα στο καλλιτεχνικό ντουέτο που «έσπασε», αλλά και δημοσκοπήσεις που δείχνουν άνοδο των φασιστοειδών, συνθέτουν ένα παζλ που φτιάχνουν για να βγει το συμπέρασμα ότι η Χρυσή Αυγή έρχεται πάλι στο προσκήνιο.
***
Ας γυρίσουμε λίγες μέρες πίσω. Θα παραθέσουμε μερικούς τίτλους ή και σημεία από αναλύσεις του αστικού Τύπου λίγες μέρες μετά τη διπλή δολοφονία και το κείμενο ανάληψης ευθύνης.
-- «Τα άκρα συναντήθηκαν» («Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» 3.11.2013).
-- «Τόσο διαφορετικά μα τόσο ίδια. (...) να λοιπόν που αυτά είναι τα δύο άκρα (...) («ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» 3.11.2013).
- «Η θεωρία των δύο αιμάτων» («ΤΑ ΝΕΑ» 4.11.2013).
Τα δημοσιεύματα στον αστικό Τύπο περιλαμβάνουν αναλύσεις που παραπέμπουν στη θεωρία των δύο άκρων και η συνθηματολογία σχεδόν όλων των κομμάτων για την ανάγκη να υπάρξει αρραγές «δημοκρατικό μέτωπο» ενάντια στις ακρότητες δίνει και παίρνει. Πολύ περισσότερο που συνοδεύτηκαν με ρεπορτάζ για αντίποινα, καλλιεργώντας παραπέρα το κλίμα εκφοβισμού και τρομοκρατίας. Η ίδια η ενέργεια και βέβαια το κείμενο της ανάληψης ευθύνης, αποτέλεσε ένα καλό άλλοθι για να ακολουθήσει ένα μπαράζ αναλύσεων για τα δύο άκρα -από τη μία δηλαδή η δολοφονία Φύσσα και από την άλλη οι δολοφονίες των χρυσαυγιτών- ο στόχος τους διαχρονικά είναι συγκεκριμένος... Η ταύτιση της ναζιστικής φασιστικής δράσης με την εργατική λαϊκή πάλη.
***
Αυτή η προπαγάνδα των αστικών μηχανισμών στην πραγματικότητα διευκολύνει, ενισχύει και θεριεύει τη Χρυσή Αυγή. Δημιουργεί συνειρμούς συμψηφισμού, που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο να βγουν λάδι τα φασιστοειδή (Μήπως γιατί κάποιοι τους χρειάζονται;). Κι επειδή βρίσκονται σε οργασμό οι διεργασίες στο επίπεδο της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, τίποτε δεν είναι αθώο. Για του λόγου το αληθές θυμίζουμε και πάλι δημοσιεύματα του αστικού Τύπου, τις ίδιες μέρες που ακολούθησαν τις δολοφονίες στο Ν. Ηράκλειο και πώς παρουσιάζουν πληροφορίες ή εκτιμήσεις για όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της Χρυσής Αυγής.
-- «Δύο γραμμές στη Χρυσή Αυγή. (...) αποκήρυξε τη βία ο Κασιδιάρης(...)». («ΕΘΝΟΣ» 6.11.2013).
-- «Ποιοι θέλουν μια σοβαρή Χρυσή Αυγή;» («Ημερησία» 6.11.2013).
-- «Οι λύκοι που έγιναν αρνάκια» («iefimerida.gr» 10.11.2013).
***
Είχαμε προειδοποιήσει άλλωστε ότι η όποια προσπάθεια για δικαστικές διώξεις ενάντια στη Χρυσή Αυγή δε σημαίνει και «αντιμετώπισή της» όπως υποστήριζε η κυβέρνηση. Αντίθετα, επισημαίναμε ότι τη Χρυσή Αυγή τη χρειάζονται και ως μπράβο του συστήματος αλλά και ως εφεδρεία στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού. Πολύ περισσότερο που όπως αποδεικνύεται με πολλά παραδείγματα έχει διασυνδέσεις στενές με τμήματα του αστικού κρατικού μηχανισμού. Υπάρχει άλλωστε ιστορική πείρα. Ο Χίτλερ το 1923 πήγε φυλακή, παρ' όλα αυτά το γερμανικό κεφάλαιο δε σταμάτησε να τον χρησιμοποιεί μέχρι που το 1933 του ανέθεσε την καγκελαρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου