Ποιός θυμάται την "Αλληλεγγύη"; #3
Συνέχεια από εδώ (1 και 2)
Ο Βαλέσα ξεκινάει και συμβολικά το ντόμινο ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ των Λαϊκών
Δημοκρατιών. Και κάποιοι καραγκιόζηδες της "αριστεράς" εξακολουθούν
να κάνουν λόγο για ..."κατάρευση"
ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ
Και μέσα και μετά από όλα αυτά, προκύπτει το ζωτικό ερώτημα:
- Και η Πολωνία; Τι κέρδισε η Πολωνία από αυτήν την ιστορία;
Ενα είναι το βέβαιο: Η Πολωνία βρίσκεται σε δραματική κατάσταση.
Δεκέμβρης 2012. Συσσίτιο απόρων στην σημερινή Πολωνία.
Κατ' αρχήν, οικονομικά. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η βιομηχανική παραγωγή έχει μειωθεί πιθανότατα στο μισό του επιπέδου των μέσων της 10ετίας του '80, όταν η Πολωνία θεωρούνταν ότι «βρισκόταν σε βαθιά κρίση». Το χρέος δεν έπαψε να αυξάνεται. Οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη (και, αν πιστέψει κανείς μερικές μαρτυρίες, κλείνουν, κατά κανόνα, οι ανταγωνιστικές). Η ανεργία - ιδιαίτερα επικίνδυνη σε μια χώρα υψηλού δημογραφικού ρυθμού - εξαπλώνεται με ταχύτητα, έχοντας κιόλας φτάσει σε ποσοστό 12-17%. Για τα πλατιά στρώματα του πληθυσμού, προβάλλει ο κίνδυνος της πείνας. Πολλοί εξαρτώνται από τα λαϊκά συσσίτια.
Οι περικοπές είναι γενικές και σε όλους τους τομείς. Ο χειμώνας του 1989-'90 ήταν ο πρώτος, από 10ετίες, που τα παιδιά δεν πήγαν χειμερινές διακοπές (καθώς θα χρειαζόταν 600.000 - 1.000.000 ζλότι το άτομο). Οι φοιτητές διαμαρτύρονται και ζητούν ποσοστά και σύστημα κρατικής ενίσχυσης της Παιδείας όμοιο με της ΛΔΠ - ποιος τους ακούει; Οι απεργίες διαδέχονται η μια την άλλη, χωρίς να είναι γνωστό αν γίνονται γι' αυτές μυστικές συναντήσεις στο Βατικανό.
Ενδιαφέρον έχουν δύο πράγματα:
Αριστερά: Προπαγανδιστικό κόμικ ενάντια στην
"καταστολή του Γιαρουζέλσκι"
Δεξιά: Η πραγματικότητα (με τους δύο καπελάκηδες
ανάμεσα στον κόσμο) ήταν κάπως διαφορετική
α) Τα εξωφρενικά αιτήματα της «Αλληλεγγύης», όχι μόνο δεν εφαρμόστηκαν, αλλά έχουν ξεχαστεί τελείως και κανείς δε μιλά γι' αυτά.
β) Μέσα στη γενική φτώχεια, χωρίζει όλο και πιο πολύ το στρώμα της νεόπλουτης ολιγαρχίας, που δρέπει τους καρπούς της «αυτοδιαχείρισης» και άλλων παρομοίων πομφολύγων.
Υπάρχει, όμως, και ένα τρίτο ενδιαφέρον στοιχείο:
Κανείς από τους έως τώρα «προστάτες» της δε σπεύδει να βοηθήσει την Πολωνία. Αυτό δεν είναι μόνον αληθινό, είναι και ολοφάνερο. Τόσο ολοφάνερο, ώστε το κατήγγειλε από το βήμα του Συμβουλίου της Ευρώπης ο πρώην πρόεδρος της «Α» και νυν Πρόεδρος της Πολωνίας, Λεχ Βαλέσα. Ο Πρόεδρος κατηγόρησε ευθέως τους έως τώρα πάτρωνες ότι εγκατέλειψαν την Πολωνία μόλις τη χρησιμοποίησαν και ότι εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να «κάνουν χρυσές δουλιές» και να «απομυζήσουν την αγορά μας». Επιστρέφοντας, επανέλαβε, προς χρήσιν των συμπατριωτών του, τα ίδια και χειρότερα.
Φυλλάδιο της "αλληλεγγύης" που ταυτίζει
τον ναζισμό με τον κομμουνισμό
Στον πολιτικοϊδεολογικό τομέα, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα.
Η περίφημη «Δημοκρατία» αποδείχθηκε άλλη μια σαπουνόφουσκα. Οι Πολωνοί δεν ψηφίζουν. Στις εκλογές για την Προεδρία της 25ης Νοέμβρη 1990, η συμμετοχή ήταν, στον 1ο γύρο, 60% και, στον 2ο, παρά το θόρυβο που έγινε για τα αποτελέσματα του 1ου, 53%. Στις γενικές κοινοβουλευτικές εκλογές, η συμμετοχή ήταν 43%. Χαρακτηριστικό ήταν το ότι, και μεταξύ των συμμετεχόντων, τα άκυρα έφθασαν το 5,63% (!)
Πολωνοί ναζί "αλληλέγγυοι" στην Χ.Α.
Άτσα η δημοκρατία...
Η άγρια ποδοπάτηση των πατριωτικών αισθημάτων του λαού με τη μετατροπή των Πολωνών σε «ζητιάνους της Ευρώπης», ενώ η νεόπλουτη ολιγαρχία γίνεται όλο και πιο προκλητική, η άγρια αίσθηση της ταπεινωτικής εξαπάτησης και της πικρής απογοήτευσης, σε συνάρτηση με το οικονομικό αδιέξοδο, εξαπλώνουν την επιρροή των αντιδραστικών δυνάμεων. Οι νεαροί λούμπεν προλετάριοι και οι κατεστραμμένοι νοικοκυραίοι πυκνώνουν τις γραμμές των παραστρατιωτικών οργανώσεων. Μια νέα εστία εθνικών αντιθέσεων στην Ευρώπη υποβόσκει, καθώς, με την επικράτηση της «δημοκρατίας» και στη ΓΛΔ, οι μεταξύ Πολωνών και Γερμανών σχέσεις περιπλέκονται και εκτραχύνονται.
Οπως είναι πια φανερό, η πολωνική κοινωνία ανανεώθηκε, επιτέλους!
Παρ' όλα αυτά, παραμένει το βασικό ερώτημα: Τι κέρδισαν από όλα οι Πολωνοί εργαζόμενοι; Αλλά ποιος ενδιαφέρεται γι' αυτούς τώρα πια;
ΑΡΘΡΟ του Θανάση ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Ριζοσπάστης 13/6/2004)*
*Οι φωτογραφίες με τις λεζάντες τους, τα λινκ και οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας προσθήκες
Θα συνεχίσουμε...
Αναρτήθηκε από TRASH
Συνέχεια από εδώ (1 και 2)
Ο Βαλέσα ξεκινάει και συμβολικά το ντόμινο ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ των Λαϊκών
Δημοκρατιών. Και κάποιοι καραγκιόζηδες της "αριστεράς" εξακολουθούν
να κάνουν λόγο για ..."κατάρευση"
ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ
Και μέσα και μετά από όλα αυτά, προκύπτει το ζωτικό ερώτημα:
- Και η Πολωνία; Τι κέρδισε η Πολωνία από αυτήν την ιστορία;
Ενα είναι το βέβαιο: Η Πολωνία βρίσκεται σε δραματική κατάσταση.
Δεκέμβρης 2012. Συσσίτιο απόρων στην σημερινή Πολωνία.
Κατ' αρχήν, οικονομικά. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η βιομηχανική παραγωγή έχει μειωθεί πιθανότατα στο μισό του επιπέδου των μέσων της 10ετίας του '80, όταν η Πολωνία θεωρούνταν ότι «βρισκόταν σε βαθιά κρίση». Το χρέος δεν έπαψε να αυξάνεται. Οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη (και, αν πιστέψει κανείς μερικές μαρτυρίες, κλείνουν, κατά κανόνα, οι ανταγωνιστικές). Η ανεργία - ιδιαίτερα επικίνδυνη σε μια χώρα υψηλού δημογραφικού ρυθμού - εξαπλώνεται με ταχύτητα, έχοντας κιόλας φτάσει σε ποσοστό 12-17%. Για τα πλατιά στρώματα του πληθυσμού, προβάλλει ο κίνδυνος της πείνας. Πολλοί εξαρτώνται από τα λαϊκά συσσίτια.
Οι περικοπές είναι γενικές και σε όλους τους τομείς. Ο χειμώνας του 1989-'90 ήταν ο πρώτος, από 10ετίες, που τα παιδιά δεν πήγαν χειμερινές διακοπές (καθώς θα χρειαζόταν 600.000 - 1.000.000 ζλότι το άτομο). Οι φοιτητές διαμαρτύρονται και ζητούν ποσοστά και σύστημα κρατικής ενίσχυσης της Παιδείας όμοιο με της ΛΔΠ - ποιος τους ακούει; Οι απεργίες διαδέχονται η μια την άλλη, χωρίς να είναι γνωστό αν γίνονται γι' αυτές μυστικές συναντήσεις στο Βατικανό.
Ενδιαφέρον έχουν δύο πράγματα:
Αριστερά: Προπαγανδιστικό κόμικ ενάντια στην
"καταστολή του Γιαρουζέλσκι"
Δεξιά: Η πραγματικότητα (με τους δύο καπελάκηδες
ανάμεσα στον κόσμο) ήταν κάπως διαφορετική
α) Τα εξωφρενικά αιτήματα της «Αλληλεγγύης», όχι μόνο δεν εφαρμόστηκαν, αλλά έχουν ξεχαστεί τελείως και κανείς δε μιλά γι' αυτά.
β) Μέσα στη γενική φτώχεια, χωρίζει όλο και πιο πολύ το στρώμα της νεόπλουτης ολιγαρχίας, που δρέπει τους καρπούς της «αυτοδιαχείρισης» και άλλων παρομοίων πομφολύγων.
Υπάρχει, όμως, και ένα τρίτο ενδιαφέρον στοιχείο:
Κανείς από τους έως τώρα «προστάτες» της δε σπεύδει να βοηθήσει την Πολωνία. Αυτό δεν είναι μόνον αληθινό, είναι και ολοφάνερο. Τόσο ολοφάνερο, ώστε το κατήγγειλε από το βήμα του Συμβουλίου της Ευρώπης ο πρώην πρόεδρος της «Α» και νυν Πρόεδρος της Πολωνίας, Λεχ Βαλέσα. Ο Πρόεδρος κατηγόρησε ευθέως τους έως τώρα πάτρωνες ότι εγκατέλειψαν την Πολωνία μόλις τη χρησιμοποίησαν και ότι εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να «κάνουν χρυσές δουλιές» και να «απομυζήσουν την αγορά μας». Επιστρέφοντας, επανέλαβε, προς χρήσιν των συμπατριωτών του, τα ίδια και χειρότερα.
Φυλλάδιο της "αλληλεγγύης" που ταυτίζει
τον ναζισμό με τον κομμουνισμό
Στον πολιτικοϊδεολογικό τομέα, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα.
Η περίφημη «Δημοκρατία» αποδείχθηκε άλλη μια σαπουνόφουσκα. Οι Πολωνοί δεν ψηφίζουν. Στις εκλογές για την Προεδρία της 25ης Νοέμβρη 1990, η συμμετοχή ήταν, στον 1ο γύρο, 60% και, στον 2ο, παρά το θόρυβο που έγινε για τα αποτελέσματα του 1ου, 53%. Στις γενικές κοινοβουλευτικές εκλογές, η συμμετοχή ήταν 43%. Χαρακτηριστικό ήταν το ότι, και μεταξύ των συμμετεχόντων, τα άκυρα έφθασαν το 5,63% (!)
Πολωνοί ναζί "αλληλέγγυοι" στην Χ.Α.
Άτσα η δημοκρατία...
Η άγρια ποδοπάτηση των πατριωτικών αισθημάτων του λαού με τη μετατροπή των Πολωνών σε «ζητιάνους της Ευρώπης», ενώ η νεόπλουτη ολιγαρχία γίνεται όλο και πιο προκλητική, η άγρια αίσθηση της ταπεινωτικής εξαπάτησης και της πικρής απογοήτευσης, σε συνάρτηση με το οικονομικό αδιέξοδο, εξαπλώνουν την επιρροή των αντιδραστικών δυνάμεων. Οι νεαροί λούμπεν προλετάριοι και οι κατεστραμμένοι νοικοκυραίοι πυκνώνουν τις γραμμές των παραστρατιωτικών οργανώσεων. Μια νέα εστία εθνικών αντιθέσεων στην Ευρώπη υποβόσκει, καθώς, με την επικράτηση της «δημοκρατίας» και στη ΓΛΔ, οι μεταξύ Πολωνών και Γερμανών σχέσεις περιπλέκονται και εκτραχύνονται.
Οπως είναι πια φανερό, η πολωνική κοινωνία ανανεώθηκε, επιτέλους!
Παρ' όλα αυτά, παραμένει το βασικό ερώτημα: Τι κέρδισαν από όλα οι Πολωνοί εργαζόμενοι; Αλλά ποιος ενδιαφέρεται γι' αυτούς τώρα πια;
ΑΡΘΡΟ του Θανάση ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Ριζοσπάστης 13/6/2004)*
*Οι φωτογραφίες με τις λεζάντες τους, τα λινκ και οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας προσθήκες
Θα συνεχίσουμε...
Αναρτήθηκε από TRASH
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου