Η "Αυγή", ο "σταλινικός αντισημιτισμός" και η "δημιουργική" ιστοριογραφία ΙΙ
1. "Ο Στάλιν σχεδίαζε να εκτοπίσει τους Εβραίους στην Άπω Ανατολή,
στην Αυτόνομη Εβραϊκή Δημοκρατία με πρωτεύουσα την πόλη Μπιρομπιτζάν,
που δημιουργήθηκε το 1934."
2. "Για το σκοπό αυτό συντάχτηκαν πλήρεις λίστες των Εβραίων: η
μεταφορά έπρεπε να γίνει με τα ειδικά επιστρατευμένα τρένα στις 6
Μαρτίου, αλλά... στις 5 Μαρτίου συνέβη το μοιραίο: πέθανε ο Στάλιν", κι έτσι δεν πραγματοποιήθηκε η μαζική απέλαση του εβραϊκού πληθυσμού της Ρωσίας στη Σιβηρία.
Στις 9 Ιουνίου 1957, εν μέσω Ψυχρού Πολέμου, τέσσερα περίπου χρόνια μετά
το θάνατο του Στάλιν και ένα περίπου χρόνο μετά την μυστική ομιλία
Χρουτσώφ, δόθηκε στη δημοσιότητα το ακόλουθο δημοσιογραφικό κείμενο από το Παρίσι:
Το σχέδιο του Στάλιν να εκτοπίσει όλους τους Εβραίους της Ρωσίας επιβεβαιώνεται από Σοβιετικό Απεσταλμένο
ΠΑΡΙΣΙ, 9 Ιουνίου [1957]
Σύμφωνα με άρθρο στη δημοφιλή εφημερίδα Paris-Soir, ο P.K Ponomarenko, Πρεσβευτής της ΕΣΣΔ στην Πολωνία, επιβεβαίωσε μια αναφορά που κυκλοφόρησε πριν κάποιο καιρό, ότι ο Στάλιν σχεδίαζε να απελάσει όλους τους Εβραίους της ΕΣΣΔ στο Birobidjan και ότι πέθανε λόγω έκρηξης νεύρων όταν ο στρατηγός Κλεμέντι Βοροσίλοφ αντιτάχθηκε στο σχέδιό του.
Η εφημερίδα του Παρισιού, σε άρθρο που δημοσιεύτηκε την περασμένη Παρασκευή, είπε πως ο Πρεσβευτής Ponomarenko έδωσε τις πληροφορίες σε ομάδα Πολωνών κομμουνιστών δημοσιογράφων στη Βαρσοβία. Σύμφωνα με το άρθρο, ο Στάλιν κάλεσε 25 μέλη του Σοβιετικού Presidium τον Φεβρουάριο του 1953, λίγο μετά την απόκαλυψη της "συνωμοσίας των γιατρών" ενάντια σε βασικούς ηγέτες των Σοβιετικών. Το άρθρο έλεγε ότι στην συνάντηση αυτή ο Στάλιν ανακοίνωσε ότι σχεδίαζε να στείλει όλους τους Εβραίους της Ρωσίας στο Birobidjan, της ούτως καλούμενης αυτόνομης Εβραϊκής Δημοκρατίας, που βρίσκεται περισσότερα από 3.000 μίλια μακριά από τη Μόσχα.
Σύμφωνα με το άρθρο, ο Στάλιν είπε ότι αυτό θα το έκανε εξαιτίας της "Σιωνιστικής και ιμπεριαλιστικής συνωμοσίας" ενάντια στην Σοβιετική Ένωση και ενάντια στον ίδιο. Ο Λαζάρ Καγκάνκοβιτς, το "μόνο εβραϊκής καταγωγής" μέλος που ήταν παρόν, ρώτησε αν το σχέδιο αφορούσε όλους τους Εβραίους της Ρωσίας και ο Στάλιν απάντησε ότι θα γινόταν μια "συγκεκριμένη επιλογή."
Το άρθρο της εφημερίδας ανέφερε ότι ο Β.M. Μολότωφ, τότε Υπουργός Εξωτερικών της ΕΣΣΔ, ο οποίος έχει Εβραία σύζυγο, είπε με "τρεμάμενη" φωνή ότι μια τέτοια απέλαση θα είχε "πολύ άσχημο" αντίκτυπο στην διεθνή κοινή γνώμη. Στο σημείο αυτό, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Στρατηγός Βοροσίλοφ πέταξε την κάρτα μέλους του ΚΚΣΕ στο τραπέζι και είπε: "αν παρθεί τέτοια απόφαση, θα ντρεπόμουν να είμαι μέλος του Κόμματος, το οποίο θα ατιμωθεί εντελώς." Ο Στάλιν βρυχήθηκε οργισμένα: "Σύντροφε Κλεμέντι, εγώ θα αποφασίσω πότε δεν θα έχεις πλέον το δικαίωμα να κρατήσεις την κομματική σου κάρτα μέλους."
Το άρθρο ανέφερε ότι, με το χάος που επικράτησε, ο Στάλιν έπεσε στο πάτωμα με αποπληξία. Ο Λαυρέντι Μπέρια, αρχηγός της Μυστικής Αστυνομίας χοροπήδησε, χόρεψε γύρω-γύρω απ' το πεσμένο σώμα του Στάλιν και φώναξε χαρούμενα "Είμαστε ελεύθεροι. Επιτέλους! Επιτέλους!" Οι γιατροί ήρθαν λίγα λεπτά αργότερα και ο δικτάτορας μεταφέρθηκε στο δωμάτιό του ως την ανακοίνωση του θανάτου τον Μάρτιο.Είναι σαφές ότι η ουσία και των δύο ισχυρισμών της κυρίας Κριτσέφσκαγια βρίσκεται ήδη σε αυτό το εκπληκτικό ρεπορτάζ του 1957. Πρόκειται για ένα επίτευγμα δημοσιογραφίας, που αναμφισβήτητα ξεπερνά ακόμα και το άρθρο της ίδιας στην "Αυγή" το 2014. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς εδώ;
* Το γεγονός ότι ο δημοσιογράφος της Paris-Soir άκουσε την "τρεμάμενη φωνή" του Μολότωφ και τον Στάλιν να "βρυχάται" σε συνάντηση κλειστού κύκλου στο Κρεμλίνο (κατά το πρότυπο ρεπορτάζ του "Αποδυτηριάκια" στο "Φίλαθλο", που ακούει τι λέει ο πρόεδρος στον σέντερ μπακ με τηλεπάθεια);
* Το ότι είδε (με την ίδια τηλεπάθεια) τον Βοροσίλοφ να κοπανάει την κάρτα μέλους του στο τραπέζι;
* Το ότι ο Στάλιν διαπιστώνεται τηλεπαθητικώς πως πέθανε απ' τα νεύρα του επειδή δεν τον άφηναν να εκτοπίσει τους Εβραίους;
* Το ότι ήταν αποφασισμένος να εκτοπίσει "όλους τους Εβραίους της Ρωσίας" αλλά ταυτόχρονα σχεδίαζε να εκτοπίσει "a certain selection", κάποιους συγκεκριμένους;
* Τα τηλεπαθητικώς καταγεγραμμένα και γλαφυρά περιγραφόμενα χοροπηδηχτά και χορούς του συνεπαρμένου από ευτυχία Μπέρια γύρω από το πεσμένο σώμα του Στάλιν στο πάτωμα;
* Το ότι οι γιατροί, που σχεδόν σε όλες τις άλλες αναφορές στα γεγονότα ειδοποιήθηκαν με τουλάχιστο μια μέρα καθυστέρηση, κατέφθασαν "λίγα λεπτά αργότερα";
* Το ότι όλα αυτά τα γραφόμενα από την Paris-Soir τα "επιβεβαίωσε" ο Πρέσβης της ΕΣΣΔ στην Πολωνία σε εκστασιασμένους "κομμουνιστές δημοσιογράφους";
Όλα αυτά κάνουν μέχρι και το ρεπορτάζ του "Εργατικού Αγώνα" για την Κόνιτσα να χλωμιάζει. Αλλά έχουμε αποκρύψει το καλύτερο για το είδος πηγών στο οποίο βασίζει η κυρία Κριτσέφσκαγια την "έρευνά" της. Η εφημερίδα Paris-Soir, που υποτίθεται πως δημοσίευσε "την περασμένη Παρασκευή" του Ιουνίου του 1957 όσα "τσιτάρει" το δημοσίευμα και όσα "επιβεβαίωσε" σε "κομμουνιστές δημοσιογράφους" της Βαρσοβίας ο Πρέσβης της ΕΣΣΔ, είχε κλείσει τελεσίδικα δεκατρία ολόκληρα χρόνια πριν. Έκλεισε με την απελευθέρωση της Γαλλίας από τους Ναζί το 1944, καθώς από το 1940 λειτουργούσε ως όργανο της κατοχικής κυβέρνησης του Vichy.
Θα χρειαστεί να συνεχίσουμε σε τρίτο μέρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου