Φθηνός και σάπιος αντικομμουνισμός

 Φθηνός και σάπιος αντικομμουνισμός

Θα θέλατε να δείτε τι θα διδάσκονται τα παιδιά σας για το σοσιαλισμό στο σχολείο;

Μετά το bullying και την δαιμονοποίηση της βίας "από όπου κι αν προέρχεται" που μας σέρβιρε η Ευρωπαϊκή Ένωση, το μάθημα της "Πολιτικής Παιδείας" της Β' Λυκείου έρχεται να συμπληρώσει το παζλ της αντίδρασης με φθηνό, σάπιο και κακογραμμένο αντικομμουνισμό. 

Συγκεκριμένα αναφέρει: 

"Οι χώρες όπου επικράτησε το κομμουνιστικό ή το σοσιαλιστικό σύστημα χαρακτηρίστηκαν κομμουνιστικές ή σοσιαλιστικές αντίστοιχα. Βέβαια, υπάρχει διαφορά μεταξύ κομμουνισμού και σοσιαλισμού (ο σοσιαλισμός είναι το προηγούμενο στάδιο του κομμουνισμού), όπως υπάρχει διαφορά μεταξύ θεωρίας και πράξης. Πολλοί (Πλάτων, ουτοπιστές σοσιαλιστές, Μαρξ κτλ.) οραματίστηκαν μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης.

Πολλοί κατά καιρούς διακήρυξαν ότι θα εφαρμόσουν αυτά τα οράματα. Όμως, τα οράματα αποδείχτηκαν στην πράξη εφιάλτες. Χαρακτηρίστηκαν σοσιαλιστικά και δημοκρατικά τα πιο δικτατορικά και καταπιεστικά καθεστώτα. Μέχρι την οριστική κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, αρκετές φορές το προλεταριάτο είχε επαναστατήσει ενάντια στη δικτατορία του προλεταριάτου όπως: 

• 1953 στην (πρώην) Ανατολική Γερμανία
• 1956 στην Ουγγαρία
• 1968 στην Τσεχοσλοβακία "

Και η εμετική αντικομμουνιστική προπαγάνδα συνεχίζεται: 

"Τον 20ό αιώνα εμφανίστηκαν και δύο νέες κατηγορίες πολιτευμάτων, το κομμουνιστικό και το φασιστικό. Πρόκειται για πολιτεύματα που πρεσβεύουν καινούργιες κοσμοθεωρίες, οι οποίες θέλουν να επικρατήσουν σ' όλο τον κόσμο, να γίνουν κοσμοκρατορίες. Είναι πολιτεύματα ολοκληρωτικά. Ο ολοκληρωτισμός επιβάλλεται είτε με τη βία (ψυχική ή σωματική) είτε με άλλους τρόπους (π.χ. προπαγάνδα, διαφήμιση). Επιβάλλει ίδιους τρόπους σκέψης και κρίσης σε όλους. Στόχος του είναι ο περιορισμός της ελευθερίας του ατόμου και η μαζοποίησή του. Επίσης, είναι πολιτεύματα μονοκομματικά, δέχονται την ύπαρξη ενός μόνο κόμματος, με αυστηρή οργάνωση και πειθαρχία, το οποίο κατέχει όλη την εξουσία."

Να λοιπόν ολοκληρωμένη η θεωρία εξίσωσης κομμουνισμού με φασισμό και η θεωρία των δύο άκρων με τον τρόπο που η Ευρωπαϊκή Ένωση την οριοθετεί. Το βιβλίο της Β' Λυκείου βρίθει από προσπάθειες να καλλιεργηθούν στις συνειδήσεις της νεολαίας σάπιες αξίες, μάλιστα με το κύρος και την εγκυρότητα που αντικειμενικά αποπνέει και μόνο το γεγονός ότι πρόκειται για σχολικό μάθημα.

Γραμμένο στα χρόνια της κρίσης και απευθυνόμενο σε μια γενιά που ένα μεγάλο μέρος της ζωής της - τα τελευταία έξι σχεδόν χρόνια - ζει με αυτή, προβάλλει σαν διέξοδο από αυτήν το δρόμο που επιλέγουν τα μονοπώλια. Αυστηρά μέσα στο πλαίσιο των στρατηγικών επιλογών τους, τις οποίες ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάζει σαν αξίες.

Τα παραδείγματα και η προσέγγιση του ζητήματος του υπαρκτού σοσιαλισμού στερούνται δε κάθε επιστημονικής λογικής. Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι η πάλη των τάξεων συνεχίζεται και μέσα στο σοσιαλισμό. Όσο παλεύουν οι νέες σχέσεις να κυριαρχήσουν και να ωριμάσουν, η αστική τάξη παλεύει με ότι μέσα διαθέτει για την επάνοδό της στην εξουσία. Στα συγκεκριμένα τρία παραδείγματα αξιοποιήθηκαν συγκεκριμένα προβλήματα οικοδόμησης και κοινωνικές δυνάμεις που δεν είχαν συμφέρον από την παραπέρα προώθηση των νέων μη εκμεταλλευτικών σχέσεων παραγωγής. Οι τρεις περιπτώσεις που αναφέρονται είναι ξεκάθαρα αντεπαναστατικές ενέργειες, δηλαδή απόπειρες ανατροπής της εργατικής εξουσίας με σκοπό την επαναφορά της αστικής τάξης στην εξουσία. 

Δεν είναι τυχαίο δε που όλες τις παραπάνω ενέργειες τις υποστήριξαν έμπρακτα και θεωρητικά όλα τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη της εποχής. Οι μυστικές υπηρεσίες τους, που δρούσαν ενεργά πίσω από τις αντεπαναστάσεις αυτές, ενίσχυαν την αντικομμουνιστική προπαγάνδα, διενεργούσαν σαμποτάζ και επέκτειναν τη διάβρωση του σοσιαλισμού. Για αυτά βεβαίως ο κύριος Μαράντος και η υπόλοιπη συγγραφική ομάδα, ουδέποτε έχει διαβάσει. Ας την ενημερώσουμε εμείς: 

• 80 ήταν οι κατασκοπικές και τρομοκρατικές οργανώσεις της Δύσης στην Ανατολική Γερμανία.
• 20 στην Τσεχοσλοβακία.
• Πάνω από 10 οι πομποί εκπομπής αντιδραστικής προπαγάνδας στο Αν. Βερολίνο
• Πάνω από 50 περιστατικά δολιοφθορών βιομηχανικού και στρατιωτικού τύπου στην  Ανατολική Γερμανία.

Άλλωστε η ίδιες οι εκθέσεις της CIA για αυτές τις επαναστάσεις είναι χαρακτηριστικές: Τον Ιούλιο του 1968, για παράδειγμα, αναφέρεται ως ελάχιστη η συμμετοχή εργατών στην αντισοσιαλιστική δραστηριότητα στην Τσεχοσλοβακία. Όσο για τη λογική των ίσων αποστάσεων, δεν γνωρίζω για στρατόπεδα εξόντωσης σε καμιά χώρα του υπαρκτού σοσιαλισμού. Δεν γνωρίζω για εγκλήματα κατά μειονοτικών ομάδων, για εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας. Για συστηματική και βιομηχανοποιημένη (και οργανωμένη και χρηματοδοτούμενη από τα καπιταλιστικά κέντρα του "δημοκρατικού" κόσμου) εξολόθρευση με βάση τη ράτσα και το είδος των ανθρώπων. 

Η αλήθεια φίλοι και φίλες είναι ότι ο φασισμός και ναζισμός αποτελούν μαύρη σελίδα του καπιταλισμού. Είναι τα άσχημα παιδιά του. Είναι τα αντιδραστικότερα υποπροϊόντα του. Και αυτή ακριβώς η ανιστόρητη σύγκριση επιχειρεί να στρεβλώσει αυτό που στην πραγματικότητα αποτελεί μοναδική διέξοδο της ανθρωπότητας και "νιότη του κόσμου".

Οι λαοί των χωρών που οικοδομήθηκε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, ακόμα και σήμερα υπερασπίζονται την ανωτερότητά του κρίνοντας από την ίδια τους τη ζωή. Για τη χώρα μας, το ταξικό κίνημα, με επικεφαλής του τους κομμουνιστές, δίδαξε πολύτιμα μαθήματα δράσης ενάντια στον κατακτητή και τον ντόπιο δούλο του. Έδωσε εποποιίες ενάντια στον φασισμό και τον μοναρχοφασισμό του Εμφυλίου. Αυτές είναι σελίδες που κανείς δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να σβήσει.