Ορισμένες σκέψεις για τη βελτίωση της δράσης των Λαϊκών Επιτροπών

Ορισμένες σκέψεις για τη βελτίωση της δράσης των Λαϊκών Επιτροπών

Εχουμε πλέον αρκετή πείρα από τη δουλειά των Λαϊκών Επιτροπών, από το πρόπλασμα της Λαϊκής Συμμαχίας όπως τονίσαμε ότι αποτελεί το συγκεκριμένο εγχείρημα στο 19ο Συνέδριο του Κόμματος. Θυμίζουμε από την Πολιτική Απόφαση του 19ου Συνεδρίου: «Είναι βασικό καθήκον να δυναμώσει, να οικοδομείται παντού στους κλάδους, στις πόλεις η Λαϊκή Συμμαχία. Εκφρασή της στις συνοικίες αποτελούν οι Λαϊκές Επιτροπές που πρέπει να συγκροτηθούν παντού (...). Να είναι οι Λαϊκές Επιτροπές, η Λαϊκή Συμμαχία στους κλάδους και στις γειτονιές που θα εξασφαλίζουν αλληλεγγύη, ακόμη και το ψωμί που λείπει στον φτωχό, θα συμμετέχουν θα στηρίζουν την πάλη των εργαζομένων ενάντια στα βάρβαρα μέτρα (...) Να προχωρεί η σύνδεση των Λαϊκών Επιτροπών με τοπικούς φορείς και ομάδες εργαζομένων καθώς και ανέργων». Επίσης: «η Λαϊκή Συμμαχία σήμερα έχει μια ορισμένη μορφή διαμόρφωσης με το κοινό πλαίσιο δράσης με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, την ΟΓΕ. Δεν αποτελεί συμμαχία κομμάτων».
Εχουμε καταγράψει σημαντική θετική δράση, αλλά και αδυναμίες. Εχουμε συσσωρευμένη πείρα από την εκδήλωση ταξικής αλληλεγγύης με πολλές μορφές και τρόπους σε χιλιάδες ανθρώπους. Με μαθήματα αλληλεγγύης σε παιδιά που δεν μπορούν για οικονομικούς λόγους να πάνε σε φροντιστήριο, με διανομή τροφίμων, με πολύμορφες παρεμβάσεις ενάντια στα χαράτσια, στους αφόρητους λογαριασμούς ρεύματος, στη φοροληστεία. Αυτά τα στοιχεία ήδη αποτελούν μια μεγάλη προσφορά στην πάλη του λαϊκού κινήματος. Παράλληλα, όμως, χρειάζεται να μας απασχολήσει η διεύρυνση της γκάμας των θεμάτων που καταπιάνεται η Λαϊκή Επιτροπή, το περιεχόμενο δράσης της. Αρα, μπορούμε πιο συντεταγμένα να γενικεύσουμε ουσιαστικά συμπεράσματα, να ενισχύσουμε τις θετικές πλευρές, αλλά και να δράσουμε αποφασιστικά εκεί που «πονάμε».

Η Λαϊκή Επιτροπή να «πατάει» σε υπαρκτές δυνάμεις που δρουν στο δήμο

Τι θα θέλαμε από την αρχή να τονίσουμε: Από την ίδια τη ζωή επιβεβαιώνεται η ορθότητα των χαρακτηριστικών, του περιεχομένου δράσης και της σύνθεσης που έχουμε προσδώσει στις Λαϊκές Επιτροπές. Αποτελούν την ταξική συσπείρωση και συμμαχία στο επίπεδο ενός δήμου, των σωματείων των εργατοϋπαλλήλων, των αυτοαπασχολούμενων, των Συλλόγων των γυναικών, των φοιτητικών Συλλόγων. Βεβαίως, το συγκεκριμένο θέμα θέλει περισσότερη και πιο συγκεκριμένη διασαφήνιση όταν πηγαίνουμε να το εφαρμόσουμε σε έναν συγκεκριμένο δήμο, με δοσμένες δυνατότητες και υποδομή. Δηλαδή, δεν μπορεί σε όλους τους δήμους η σύνθεση να είναι ακριβώς η ίδια. Χρειάζεται να εξετάζονται οι συγκεκριμένες δυνατότητες σε κάθε δήμο, βεβαίως και με προοπτική και επιδίωξη διεύρυνσης. Για παράδειγμα: Ποια σωματεία μπορούν να στελεχώσουν με ουσιαστικό τρόπο αυτήν την προσπάθεια. Υπάρχουν σωματεία οικοδόμων, ΟΤΑ, εκπαιδευτικών (που έχουν και τη βάση τους, την «έδρα» τους, στο επίπεδο της γειτονιάς) που μπορούν να αποτελέσουν τον καταρχήν πυρήνα της Λαϊκής Επιτροπής, αν συμπορεύονται φυσικά με το ΠΑΜΕ. Αν αφορά κλαδικά συνδικάτα η εξέταση του θέματος πρέπει να είναι πιο σαφής. Π.χ. το Συνδικάτο Μετάλλου δεν μπορεί στις δεκάδες Λαϊκές Επιτροπές που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην Αττική να έχει σε όλες κάποια ουσιαστική εκπροσώπηση, θα λέγαμε και σε ορισμένους δήμους δεν θα μπορούσε να έχει από την άποψη και έλλειψης χώρων δουλειάς, αλλά και έλλειψης μεταλλεργατών που ζουν στο δήμο. Αρα, πρέπει το ίδιο το ΔΣ του Συνδικάτου να το απασχολήσει σε ποιες Λαϊκές Επιτροπές θα συμμετάσχει ενεργά, ποιο μέλος της διοίκησης ή άλλο ενεργό μέλος θα χρεώσει εκεί. Οταν λέμε «χρεώσει», εννοούμε καταρχήν να κάνει δουλειά με βάση τον κλάδο, αλλά και αξιοποιώντας το γενικότερο πρόγραμμα της Λαϊκής Επιτροπής. Δηλαδή, να παρεμβαίνει στα αντίστοιχα εργοστάσια του μετάλλου, επίσης στους εργάτες μετάλλου που κατοικούν στο δήμο και δουλεύουν πιθανόν αλλού. Να ενημερώνει τους συναδέλφους π.χ. για τα μαθήματα αλληλεγγύης της Λαϊκής Επιτροπής, για την κινητοποίηση για το ΠΕΔΥ που κλείνει ή υπολειτουργεί, για τον παιδικό σταθμό που βάζει υπέρογκα τροφεία. Αλλά και αντίστροφα: Να συμμετέχει στη Λαϊκή Επιτροπή για να γνωστοποιεί τα προβλήματα του κλάδου, για τις απολύσεις στο τοπικό εργοστάσιο, για την απλήρωτη εργασία, τις υπερωρίες κ.λπ. Αρα, να συμβάλει ώστε η Λαϊκή Επιτροπή ως συμμαχία σε ανώτερο επίπεδο που είναι, να παρεμβαίνει ενεργητικά και στο εργοστάσιο πάντα σε συνεννόηση φυσικά με το Συνδικάτο.
Αντίστοιχα: Φοιτητικός Σύλλογος ή επιτροπή του ΜΑΣ, έχει νόημα να συμμετάσχει σε μία Λαϊκή Επιτροπή, αν στη συγκεκριμένη περιοχή υπάρχει πανεπιστημιακό ίδρυμα ή ΤΕΙ ή έστω αν για διάφορους λόγους κατοικούν πολλοί φοιτητές (π.χ. μπορεί να υπάρχει φοιτητική Εστία). Για παράδειγμα, στο Αιγάλεω που είναι μια μεγάλη και λαϊκή περιοχή, έχει νόημα και ουσία να καταφέρουμε πιο οργανικά να εντάξουμε το ΜΑΣ από τα ΤΕΙ στη συνολική προσπάθεια της Λαϊκής Επιτροπής. Να αξιοποιηθούν και πιο συγκεκριμένα οι δυνάμεις μας στις σχολές της Νοσηλευτικής, καθώς ανοίγουμε στη Δυτική Αθήνα το οξυμένο πρόβλημα της Υγείας.
Αρα: Η σύνθεση της Λαϊκής Επιτροπής χρειάζεται να «πατάει» σε υπαρκτές δυνάμεις που δρουν στο δήμο, εκφράζουν με βάση τα κοινωνικοταξικά χαρακτηριστικά και προτεραιότητες που αφορούν τη Λαϊκή Συμμαχία, τα συμφέροντα της εργατικής τάξης καταρχήν, των φτωχών αυτοαπασχολουμένων, της νεολαίας, των γυναικών. Ακόμη και εκεί που δεν υπάρχει μια τέτοια διαμορφωμένη υποδομή πρέπει από κάπου να ξεκινήσουμε. Σε ποιον κλάδο μπορεί να φτιαχτεί μια ομάδα ανθρώπων που μπορεί να πρωτοστατήσει στη δουλειά. Το θέμα δεν είναι να βιαστούμε και να χτίζουμε στην άμμο, αλλά και από την άλλη δεν μπορούμε να βλέπουμε μια αδιαμόρφωτη κατάσταση και να καθυστερούμε, να μην κάνουμε την αρχή.

Να δουλεύουμε πλατιά με ριζοσπαστική γραμμή συσπείρωσης

Κρίσιμο επιπλέον ζήτημα έχει αποδειχτεί η προσπάθεια παρέμβασης και κατά το δυνατόν διεύρυνσης της Λαϊκής Επιτροπής. Δηλαδή, η ζωντανή και ενεργητική παρέμβαση σε οξυμένα θέματα που αντιμετωπίζουν εργατοϋπάλληλοι της περιοχής που από διάφορες αφετηρίες μπορούν να προσεγγίζουν τη Λαϊκή Επιτροπή. Οι καθαρίστριες του δήμου ή των σχολείων που δεν ανανεώνεται η σύμβασή τους και απολύονται, οι εργάτες ενός εργοστασίου που κλείνει ή κάνει απολύσεις, οι υπάλληλοι ενός εμπορικού ή ενός καταστήματος επισιτισμού που δουλεύουν με τα γνωστά 4ωρα και με μισθούς - χαρτζιλίκι, απασχολούν τη Λαϊκή Επιτροπή, για να παρέμβει, να τους συμπαρασταθεί έμπρακτα, να τους βοηθήσει να οργανωθούν, να τους «συνδέσει» με το αντίστοιχο κλαδικό Συνδικάτο. Απασχολούν, επίσης, οι εκατοντάδες μισοάνεργοι που κυκλοφορούν και ταλαιπωρούνται στα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας, περνάνε και ξαναπερνάνε από προγράμματα κατάρτισης, πληρώνονται όπως - όπως και μαθαίνουν σε δουλειά με όρους δουλεμπορίου. Απασχολούν τα λουκέτα και η γενικότερη κατάσταση των φτωχών αυτοαπασχολούμενων. Κανένα θέμα, δηλαδή, δεν είναι αδιάφορο για μια Λαϊκή Επιτροπή. Παρεμβαίνει όπου υποφέρει η εργατική τάξη, επίσης οι αυτοαπασχολούμενοι της περιοχής με το γενικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, με την απαιτούμενη εξειδίκευση όπου χρειάζεται. Παίζει ρόλο και έχει ενεργητική συμβολή στην επιπλέον προσπάθεια οργάνωσης εργατών ή ανέργων. Συμβάλλει, δηλαδή, με εγγραφές σε συνδικάτα, ή καλεί τους ανέργους ενός κλάδου για να στήσουν επιτροπή, να προβάλλουν τα αιτήματά τους, να διεκδικήσουν.
Η πιο ενεργητική μέθοδος φυσικά για να υπάρξει ουσιαστική διεύρυνση της δουλειάς, ζωντάνεμα της συζήτησης μέσα στο κίνημα και τους φορείς του, είναι η Λαϊκή Επιτροπή να πάρει ζωντανές και τολμηρές πρωτοβουλίες για οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και να καλέσει σωματεία και φορείς να πάρουν θέση. Για παράδειγμα η σημαντική πρωτοβουλία που πήραν οι Λαϊκές Επιτροπές της Δυτικής Αθήνας για το ζήτημα της Υγείας, έβαλε επιτακτικά το πρόβλημα σε ευρύτερες δυνάμεις, σε σωματεία της περιοχής. «Υποχρέωσε», θα λέγαμε, όλες τις δυνάμεις να πάρουν θέση, όχι για το «αν η Υγεία είναι σημαντικό αγαθό» (σε αυτό ποιος θα διαφωνήσει άραγε), αλλά για το ότι η Υγεία πρέπει να είναι αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, ότι η πολιτική που εφαρμόζεται τώρα στερεί και τα στοιχειώδη δικαιώματα στο συνταξιούχο, στον άνεργο. Το κύριο θέμα φυσικά δεν είναι μόνο πώς κινήθηκε ή τι απόφαση πιθανά πήρε ένα ΔΣ, αλλά όλη αυτή η κινητικότητα τι επίδραση είχε στη βάση των χώρων δουλειάς, στα απλά μέλη ενός σωματείου ή ακόμη και σε ανοργάνωτους εργάτες. Εχουμε μια ορισμένη θετική πείρα από αυτόν τον τρόπο δουλειάς που κι άλλο χρειάζεται να ενισχύσουμε.
Γενικεύοντας: Ξεχωρίζει η ανάγκη να καταφέρουμε να δουλεύουμε πλατιά με ριζοσπαστική γραμμή συσπείρωσης με απλό εργατικό κόσμο που πρέπει μέσα από την ίδια του την πείρα να βγάζει συμπεράσματα, να το παίρνει απόφαση να συμμετάσχει στην πάλη, να οργανώνεται. Να καταφέρνει να προσπερνά και συμβιβασμένες δυνάμεις μέσα στο κίνημα, να φτιάχνει το δικό του αγωνιστικό πυρήνα κόντρα στο ρεφορμισμό, σε αντιπαράθεση με την εργοδοσία όπως και με τη γενικότερη αντίληψη της αναποτελεσματικότητας των αγώνων, του τέλματος, της ανάθεσης σε «σωτήρες». Να συμπορεύεται έτσι με το όμορο ταξικό συνδικάτο, με το ΠΑΜΕ. Να αλλάζει τελικά, ή να βελτιώνει τους συσχετισμούς μέσα στο κίνημα υπέρ των ταξικών δυνάμεων. Αυτό το στοιχείο στο βαθμό που εδραιώνεται θα δίνει νέες δυνάμεις και στη Λαϊκή Επιτροπή. Αλλωστε, η πείρα μας δείχνει πως και στους πιο «άγονους» χώρους έχει νόημα και ουσία να παρεμβαίνουμε, να ρίχνουμε το σπόρο της διεκδίκησης, της πάλης.

Η σχέση με άλλους φορείς

Παράλληλα, η Λαϊκή Επιτροπή επιδιώκει να έρθει σε επαφή και με ορισμένους άλλους φορείς που αντικειμενικά δρουν στο κίνημα. Μπορεί δηλαδή να μην αποτελούν οργανικά της «μέλη», όμως να έχει νόημα να πιάσει επαφές, να επιδράσει. Για παράδειγμα, στην ανάγκη να παρέμβει στα προβλήματα των σχολείων, αντικειμενικά έρχεται σε επαφή με Ενώσεις και Συλλόγους Γονέων. Μπορεί και μια κοινή πρωτοβουλία να παρθεί αν υπάρχει φυσικά η κύρια προϋπόθεση που είναι η συμφωνία στο πλαίσιο πάλης και διεκδίκησης.
Αλλο ενδιαφέρον και συνάμα απαραίτητο στοιχείο: Για να μπορεί η Λαϊκή Επιτροπή να απλώνει τη δραστηριότητά της, να πραγματοποιεί συσκέψεις, συναντήσεις, να γίνεται ένα οργανωμένο ταξικό επιτελείο δουλειάς σε ένα δήμο, χρειάζεται να διαθέτει κάποιον χώρο, όπως και να έχει λειτουργία συγκεκριμένη, όχι δηλαδή ό,τι τύχει και όπου λάχει. Χώρο που να διασφαλίζει τις στοιχειώδεις τουλάχιστον προϋποθέσεις λειτουργίας και δράσης. Παράλληλα, λειτουργία με κατάλληλη σύνθεση μιας «γραμματείας» που θα απαρτίζεται από στελέχη των σωματείων και των άλλων επιτροπών και φορέων που συμμετέχουν στην Επιτροπή, σχεδιάζουν και υλοποιούν, οργανώνουν και ελέγχουν τη δουλειά. Η άποψη ή η πρακτική που περίπου στο κίνημα εννοεί ότι όλα μπορούν να κινηθούν «χύμα», και από την πείρα των Λαϊκών Επιτροπών διαψεύδεται πανηγυρικά.
Μπορούμε, λοιπόν, να βελτιώσουμε κι άλλο τη δουλειά μας, να γίνουμε πιο διεισδυτικοί και εύστοχοι στη δουλειά των Λαϊκών Επιτροπών. Να έχει αυτή η σημαντική δουλειά τη δική της συμβολή στο γενικότερο πλαίσιο ανασύνταξης και αναζωογόνησης του εργατικού λαϊκού κινήματος. Οι κομμουνιστές μέσω της πρωτοπόρας δράσης τους στα σωματεία και στους υπόλοιπους φορείς που εκ των πραγμάτων είναι οι ίδιοι μέλη, θα δώσουν τον τόνο, θα βάλουν τη σφραγίδα τους στην πάλη.

Του Πέτρου ΑΛΕΠΗ*
* Ο Πέτρος Αλέπης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ