Σύγκλιση όλων των μισθών προς τα κάτω

Σύγκλιση όλων των μισθών προς τα κάτω

Το ΚΚΕ προειδοποιούσε ότι η επαναφορά από την κυβέρνηση του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, χωρίς κανένα άλλο μέτρο αποκατάστασης του εισοδήματος των εργαζομένων (επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων στα επίπεδα πριν από το 2010, κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης κ.ά.), θα συμπαρασύρει σταδιακά προς τα κάτω τους κλαδικούς μισθούς, ακόμα και μέχρι το όριο του κατώτερου μισθού, όποιος κι αν είναι αυτός. Οι τελευταίες πληροφορίες από το υπουργείο Εργασίας επιβεβαιώνουν την εκτίμηση αυτή. Οπως γράφει σήμερα το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» (σελ. 15), στο νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη για επαναφορά των ωριμάνσεων στους κλαδικούς μισθούς. Θυμίζουμε ότι οι «ωριμάνσεις» αφορούν την προσαύξηση του μισθού λόγω προϋπηρεσίας (επίδομα ανά 2ετία, 3ετία ή 5ετία). Με την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) 6/2012, η προηγούμενη κυβέρνηση όρισε κατώτερο μισθό τα 586 ευρώ και ανάμεσα σε άλλα «πάγωσε» και τις ωριμάνσεις για λογαριασμό της εργοδοσίας.

***

Θα περίμενε κανείς ότι η αποκατάσταση της νομοθεσίας από την κυβέρνηση θα σήμαινε και την ολική επαναφορά των ωριμάνσεων. Ωστόσο, το μόνο που σκοπεύει να νομοθετήσει η κυβέρνηση, είναι το δικαίωμα των συνδικαλιστικών οργανώσεων να διαπραγματευτούν με τους εργοδότες για το αν θα ισχύουν οι ωριμάνσεις ή όχι! Οπως προκύπτει, η συζήτηση αυτή δεν αφορά μόνο τις ωριμάνσεις που θα έπρεπε να αρχίσουν να μετράνε μετά την κατάργηση της ΠΥΣ 6/2012, αλλά και εκείνες που είχαν ενσωματωθεί στο μισθό ενός εργαζόμενου πριν από το 2012. Με άλλα λόγια, μετά την ψήφιση του νόμου που ετοιμάζει η κυβέρνηση, οι εργαζόμενοι θα προσέρχονται στις διαπραγματεύσεις για τις κλαδικές συμβάσεις χωρίς να έχουν τίποτε στα χέρια τους, αφού από τη μια δεν θα αναγνωρίζεται ο χρόνος προϋπηρεσίας που είχαν πριν από το 2012 και από την άλλη δεν προβλέπεται από το νόμο η επανενεργοποίηση των ωριμάνσεων από την ψήφισή του και ύστερα. Ολα αυτά παραπέμπονται στη διαπραγμάτευση με την εργοδοσία! Ποια είναι όμως η βάση γι' αυτή τη διαπραγμάτευση; Σε ό,τι αφορά το ύψος του κλαδικού μισθού, ο νόμος βάζει τον μοναδικό περιορισμό να μην πέφτει κάτω από τον εκάστοτε κατώτερο μισθό. Με δεδομένο ότι οι πολυετίες (πριν και μετά το 2012) μπορεί να πάνε περίπατο, αν τα στυλώσει η πλευρά της εργοδοσίας (πράγμα πολύ πιθανό, με βάση τις τοποθετήσεις των εργοδοτικών ενώσεων στη διάρκεια του «κοινωνικού διαλόγου»), το μόνο που δεσμεύει τους εργοδότες στη διαμόρφωση του κλαδικού μισθού είναι το ύψος του κατώτερου μισθού που ορίζει κάθε φορά η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

***

Δηλαδή, από την επομένη της κατάργησης της ΠΥΣ 6/2012, ένα από τα πιθανά σενάρια είναι το εξής: Οι εργοδότες να προσέρχονται σε διαπραγματεύσεις με εργαζόμενους που δεν καλύπτονται πλέον από κλαδική σύμβαση (έχει λήξει και δεν έχει υπογραφεί νέα) και να μην αναγνωρίζουν τις πολυετίες, ούτε πριν από το 2012, ούτε μετά την κατάργηση της ΠΥΣ 6/2012. Αρα, σε μια τέτοια περίπτωση, το μόνο που τους δεσμεύει είναι ο θεσμοθετημένος κατώτερος μισθός, ο οποίος προβλέπεται να επανέλθει με νόμο στα 650 ευρώ μεικτά τον Οκτώβρη του 2015. Η κυβέρνηση λέει ότι αποκαθιστώντας το δικαίωμα προσφυγής στον ΟΜΕΔ, προστατεύει τους εργαζόμενους από κλαδικές συμβάσεις με μεγάλες μειώσεις μισθών. Κανείς όμως δεν εγγυάται ότι η απάντηση του ΟΜΕΔ θα ικανοποιεί τις εργατικές απαιτήσεις, πολύ περισσότερο που ως βασικό κριτήριο οποιασδήποτε απόφασής του έχει τεθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων του κλάδου. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Οτι τα 2/3 των εργαζομένων που σήμερα αμείβονται με κλαδικούς μισθούς (το άλλο 1/3 αμείβεται στα όρια του κατώτερου) κινδυνεύουν σιγά σιγά να συγκλίνουν προς τον κατώτερο μισθό...