Επιμέλεια Νίκος Λύτρας //
Σήμερα το πρωί, ο δηλωμένος κομμουνιστής -αναπαράγω την ιδεολογική τοποθέτηση, επειδή αυτός το δηλώνει- χιπ-χοπ καλλιτέχνης Μιχάλης Αφάζα, βασικός μάρτυρας στη δίκη της Χρυσής Αυγής, φίλος του Παύλου Φύσσα και παρών στη δολοφονία του, ξυλοκοπήθηκε άγρια από χρυσαυγίτες στο δρόμο προς τα δικαστήρια των γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού και βρίσκεται στο Νοσοκομείο.
Ο ίδιος δήλωσε στον προσωπικό του χώρο στο facebook:
«Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις ευχές σας και για την αλληλεγγύη σας. Πραγματικά το ενδιαφέρον σας είναι αυτή την στιγμή η δύναμη μου. Έχω σπασμένο ζυγωματικό (και λίγο μύτη) ράμματα και μώλωπες σε όλο το πρόσωπο άλλα τώρα είμαι πολύ καλύτερα. Δεν σταματάμε ρε. Καλό κουράγιο σε όλους και καλή συνέχεια με αγώνες».
συνάδελφος του καλλιτέχνης της χιπ χοπ  Θείος Τοτέμ / Πουντίδης Πέτρος, με αφορμή τη στάση που κράτησαν οι ομότεχνοί τους έκανε την εξής ανάρτηση στον προσωπικό του χώρο στο facebook:
ΑΥΤΉ ΤΗΝ ΕΠΊΘΕΣΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΆΖΟΥΜΕ»
«Αυτός είναι πρώτα κομμουνιστής, και μετά ράπερ»
Τα έχω αχταρμά μέσα στο κεφάλι μου, και όλοι μου λένε άσ’το για αύριο, να το σκεφτείς ήρεμα και λογικά, και να γράψεις με σύνεση κλπ.
Λοιπόν, αυτό έχω χρέος να το γράψω, κι ας διαφωνούνε όλοι οι «δικοί μου». Στο παρελθόν τους άκουσα, με αποτέλεσμα να φανώ «διαλλακτικός» ή «υπομονετικός» ή δε-γκζέρω-γω-τι.
Λοιπόν, τέρμα τα λάχανα, κι όσοι πιστεύετε ότι διαφωνείτε σε κάτι από αυτά που θα διαβάσετε, διώχτε με από το γκρουπ σας, από την παρέα σας, από την μουσική κολεκτίβα σας, από τη συναυλία σας, από τα κέρατά σας τα τράγια.
Το 98% του ελληνικού χιπ-χοπ είναι για τα πανηγύρια και το 99,5% του λόου-μπαπ είναι για τα πανηγυριότερα. Θα το έγραφα πιο χυδαία, αλλά πιστεύω ότι καταλαβαίνετε.
Όλοι ενώθηκαν τότε, έστω και για λίγο, γιατί δολοφόνησαν τον Παύλο, ενώ τώρα που πήγαν να δολοφονήσουν τον Αφαζάκο θα χωριστούμε σε 15 κλίκες. Μα φυσικά.
Γιατί; Να σας πω εγώ γιατί. Γιατί ο Παύλος ήταν «εύκολο» θύμα για τα δόντια τους. Δεν είχε συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα από τα τραγούδια του. Και ας είχε πολιτικό στίγμα η δολοφονία του (επειδή αυτοί που τον σκότωσαν προέρχονται και εκτρέφονται από συγκεκριμένο πολιτικό φορέα και συγκεκριμένη πολιτική ιδεολογία), ήταν εύκολο να τα παρακάμψουν όλα αυτά (τη δολοφονία του, και την πολιτική προέλευση των δολοφόνων του, δηλαδή τα γεγονότα, just the facts) για να στήσουν γλέντι, πανηγύρι του χωριού, πάνω στον τάφο του νεκρού. Επανενώσεις, συναυλίες μνήμης, στην ίδια σκηνή για πρώτη φορά, κλάιν-μάιν-μανταλάκια και παπάκια μάντολες.
Τώρα τί θα κάνετε ρε ξεφτίλες;
Να σας πω εγώ τί θα κάνετε; Τίποτα…
Γιατί ο Μιχαλάκης είναι κομμουνιστής του κερατά, δηλωμένος και περήφανος.
Ενώ ο Παυλάρας ήταν ανένταχτος, και το ανένταχτο είναι πιο mainstream.
Ο Μιχαλάκης όμως ουδέποτε προσπάθησε να καπηλευτεί τη δολοφονία του φίλου του, του φίλου μας, όχι όμως του φίλου όλων αυτόν που τελικά την καπηλεύτηκαν. Γιατί άλλο «σέβομαι όσα έχει προσφέρει ο τάδε και ο δείνα» και άλλο «στην δύσκολη θα τον πάρω τηλέφωνο». Όλους εσάς τους κροκόδειλες, που κλαίγατε χορωδία τα δάκρυα της απαλεψιάς, άμα σας έβλεπε ο μακαρίτης θα έσκαγε στα γέλια και μετά θα έπεφτε σε βαριά κατάθλιψη.
Κι εγώ είχα βρεθεί μέσα στη μέση, να κάνω ζογκλερικά με τις ψυχές τον ανθρώπων και να πολεμάω την μιζέρια και τη μίρλα που είχε φάει η δικιά μου ψυχή και οι ψυχές των ανθρώπων της οικογένειάς μου εκείνες τις μέρες.
Και δωσ’του απειλητικά τηλέφωνα, και «θα σε βρούνε νεκρό στα σκαλιά σου μετά τα μεσάνυχτα» και να τους δίνω τη γιαγιά μου και να απαντάει η γριά «θα μας κλάσετε μια μάντρα».
Ο Αφάζα, ξεφτίλες, κράτησε την πιο τίμια στάση από όλους σας. Δεν είπε ποτέ ότι ο Παύλος ήταν κομμουνιστής, επειδή δεν ήταν. Είπε ότι ο Αφάζα είναι κομμουνιστής, επειδή είναι. Και σας πείραξε, γιατί είστε ηλίθιοι, ζώα και πολιτικά ανάπηροι ιπποπόταμοι (εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι δεν θέλω επ” ουδενί να προσβάλω τα ζώα γενικότερα, και κυρίως τον μεγαλοπρεπή και θανατηφόρο ιπποπόταμο). Όσοι κατά καιρούς έχετε πει ηλιθιότητες για την στάση που κράτησε ο Μιχάλης μετά τη δολοφονία του Παύλου, είτε πάσχετε στην αντίληψη, είτε στο τσαγανό, είτε στη ζήλια. Γυρνούσε τότε ο κάθε κομπογιαννίτης του χιπ-χοπ και έλεγε «μα να παίζει ο Αφάζα (ή ο Μέγας) στο φεστιβάλ της ΚΝΕ, ενώ ήταν φίλος του Παύλου;». Ρε ιγκουάνες (και πάλι, ρησπέκτ στα ιγκουάνα, αλλά αλλού είναι το θέμα μας), ο Αφάζα (και ο Μέγας) παίζανε στα φεστιβάλ και πριν την δολοφονία, και θα παίζουν όσο πάσχουν τα αυτιά των ΚΝιτών και θέλουν να ακούν την ηχορύπ… Όσο γουστάρουν οι ΚΝίτες να τους ακούνε. Αυτό.
Επειδή λοιπόν τα ξέρω, και τα έχω ζήσει, όποιος από εσάς δεν μπορεί να υποστηρίξει και να σταθεί δίπλα στον Αφάζα, απέναντι στην πολιτική και την ιδεολογία που του επιτέθηκε σήμερα, γιατί «δεν τον εκφράζει η πολιτική που πρεσβεύει ο Αφάζα» ή γιατί «κρατάει ίσες αποστάσεις, και στην τελική όπου -ισμός ίδιος ο πόνος», δεν έχει χώρο δίπλα ούτε σε εμένα και δεν πρόκειται να τον βρει ποτέ, ούτε να σταθεί, ούτε για να πιαστούμε αλυσίδα την ώρα της μάχης. Γιατί με έχετε ζαλίσει με τις κωλοτούμπες σας, και τα πίσω βήματα. Και όταν είναι να πιαστώ αλυσίδα, θα είναι γιατί απέναντί μου έχω εχθρό, ταξικό, πολιτικό, ιδεολογικό και θα πρέπει να κρατήσουμε τη γραμμή. Όχι για να χορέψουμε σέρα.
Καταλάβατε, αγαπητοί μου χιπ-χοπάδες, ή να κάνω και κακά;
Ακούσατε, ακούσατε!!!
Φασίστες κουφάλες, μην ανησυχείτε. Χιπ-χοπάδες δεν έρχονται πια, όσο κι αν το γράφουνε στους τοίχους και τους στίχους τους. Δεν έρχονται για να μην τους χαρακτηρίσουν κομμουνιστές και χάσουνε τα views στο youtube και τα εισιτήρια στις συναυλίες. Δεν έρχονται, γιατί δειλιάζουν να σταθούν απέναντι στον κοινό εχθρό, επειδή δεν έχουν αντιληφθεί την ταξική τους θέση και τοποθέτηση στην κοινωνία. Δεν έρχονται, επειδή απλά δεν ξέρουν πού πάνε τα τέσσερα. Και αν ξέρανε, δεν θα τα ακολουθούσανε, για να μην τους πάνε τέσσεροι!
Εν κατακλείδι, τούτο εδώ θα μπορούσε άνετα να αποτελεί την ανακοίνωση της παράταξης των κομμουνιστών στο ξεπουλημένο εργοδοτικό σωματείο των χιπ-χοπάδων. Που αφού είδανε ένα συνάδελφο να δολοφονείται από την εργοδοσία, σήμερα στην δίκη της δολοφονίας, βλέπουν έναν συνδικαλιστή από την παράταξή τους να δέχεται δολοφονική επίθεση από τα ίδια τσιράκια της εργοδοσίας που σκότωσαν και τον πρώτο. Και τα ξεπουλητάρια στο προεδρείο του ΔΣ του χιπ-χοπ, δεν βγάζουν καν μια ανακοίνωση γιατί ο συνδικαλιστής που δέχτηκε την επίθεση σήμερα, ήτανε του Π.Α.ΜΕ.. Δεν πειράζει. Εμάς κατηγορούσατε ότι διαχωρίζαμε τη θέση μας, αλλά τελικά εσείς θα είστε αυτοί που θα μας αναγκάσετε να δημιουργήσουμε ένα Π.Α.ΜΕ. χιπ-χοπάδων, και να σας σπάχιτς τα καμπανέλιτς με διαδηλώσεις, ανακοινώσεις, καταγγελίες, μέχρι και απεργίες…
Θα γίνει μέχρι και αυτό…
Χωρίς εκτίμηση,
με σιχαμάρα,
και λίγες ηλιαχτίδες σεβασμού για ελάχιστους,
Θείος Τοτέμ,
Πουντίδης Πέτρος.