ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
«Τροϊκανές χούντες», «προτεκτοράτα»... και ό,τι άλλο χρειάζεται για να βγει λάδι το κεφάλαιο
Για «πρόβα συγκυβέρνησης» έκανε λόγο ο Π. Λαφαζάνης
σχολιάζοντας την τηλεμαχία Τσίπρα - Μεϊμαράκη. Ο πρόεδρος της Λαϊκής
Ενότητας σε συνέντευξή του στο ρ/σ «Alpha» επιχείρησε να αποδομήσει την
προεκλογική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει
παράλληλο πρόγραμμα και ύψωσε τους αντιμνημονιακούς τόνους, αναπαράγοντας
ατόφια τη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο δίχρονο, με την οποία
προσπαθούσε να διαχωρίσει τα μνημόνια απ' την εξουσία του κεφαλαίου που
τα επέβαλε.
Συγκεκριμένα, μίλησε για «μια χώρα που κατάντησε προτεκτοράτο» και για «πολιτικούς υπαλλήλους και εντολοδόχους μιας τροϊκανής μνημονιακής χούντας». Οψιμα ανακάλυψε και κατήγγειλε «ΠΑΣΟΚοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ», την ώρα που όταν αυτή συντελούνταν, η «Αριστερή Πλατφόρμα», της οποίας επίσης ηγούνταν, «καμάρωνε» για την υποτιθέμενη δυναμική που αποκτούσαν στην κοινωνία, όπως κόμπαζαν...
Ο Π. Λαφαζάνης επιτέθηκε στο ΚΚΕ κατηγορώντας το ότι έχει αναγορεύσει σε κύριο αντίπαλό του τη Λαϊκή Ενότητα, «τη στιγμή που αυτό το οποίο χρειάζεται ο τόπος είναι η συμπαράταξη όλων των αριστερών προοδευτικών δυνάμεων». Και τα είπε αυτά δίχως ντροπή, όταν ακριβώς την ίδια κατηγορία και με την ίδια προσποιητή έκπληξη διατύπωνε όσο διατηρούσε στελεχικές θέσεις στο κόμμα και την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αδυνατώντας τάχα να καταλάβει την κριτική που ασκούσε το ΚΚΕ...
Επί της ουσίας, τάχτηκε υπέρ ενός λιγότερο περιοριστικού μείγματος διαχείρισης ώστε να ανακάμψει η καπιταλιστική οικονομία. Χαρακτηριστικά, σε συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 τάχτηκε και υπέρ του «διπλασιασμού και του παραγωγικού επαναπροσανατολισμού του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, προκειμένου το τελευταίο να γίνει μοχλός για να τεθεί η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης», αλλά και υπέρ της «διασφάλισης ισχυρής και ικανής ρευστότητας με ευνοϊκούς όρους για τη χρηματοδότηση του Δημοσίου και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, σε σύγκρουση και σε ρήξη με τις ευρωζωνικές πρακτικές».
Οι κάλπικες αντιμνημονιακές κορόνες περίσσεψαν βέβαια και στη συγκέντρωση της Λαϊκής Ενότητας, χτες βράδυ, στην Ομόνοια, όπου κεντρική ομιλήτρια ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος.
Ο Π. Λαφαζάνης απηύθυνε χαιρετισμό και επιχείρησε να παρουσιάσει το σχήμα τους σαν τον συνεπή εκφραστή του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Κατηγόρησε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ότι συνθηκολόγησε και παραδόθηκε ταπεινωτικά, σε αντίθεση με τους ίδιους που, όπως είπε, συνεχίζουν την ...αντίσταση. Για ποιο πράγμα; Για τη διεκδίκηση ενός μείγματος διαχείρισης φιλικότερου στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Οπως εξήγησε ο ίδιος, «δεν είμαστε, όπως λένε οι αντίπαλοί μας, το κόμμα της δραχμής. Για μας το νόμισμα δεν είναι φετίχ ούτε αυτοσκοπός, αλλά μέσο και εργαλείο (...) Είμαστε το μέτωπο για την εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των τραπεζών. Το μέτωπο για την παραγωγική ανάπτυξη. Το μέτωπο για την κοινωνική δικαιοσύνη. Το μέτωπο ενάντια στη λιτότητα και τη φορολεηλασία των μικρομεσαίων στρωμάτων. Το μέτωπο ενάντια στο ξεπούλημα της χώρας και την εθνική υποτέλεια».
Δεν έλειψε και το κάλπικο δίλημμα, απ' τα παλιά του ΣΥΡΙΖΑ: «Το δίλημμα την Κυριακή των εκλογών είναι με τη Λαϊκή Ενότητα για μια αντιμνημονιακή προοδευτική πορεία ή μνημόνια της ληστείας που θα εφαρμόζει η ΝΔ μαζί με έναν καινούργιο ΣΥΡΙΖΑ», υποστήριξε.
Συγκεκριμένα, μίλησε για «μια χώρα που κατάντησε προτεκτοράτο» και για «πολιτικούς υπαλλήλους και εντολοδόχους μιας τροϊκανής μνημονιακής χούντας». Οψιμα ανακάλυψε και κατήγγειλε «ΠΑΣΟΚοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ», την ώρα που όταν αυτή συντελούνταν, η «Αριστερή Πλατφόρμα», της οποίας επίσης ηγούνταν, «καμάρωνε» για την υποτιθέμενη δυναμική που αποκτούσαν στην κοινωνία, όπως κόμπαζαν...
Ο Π. Λαφαζάνης επιτέθηκε στο ΚΚΕ κατηγορώντας το ότι έχει αναγορεύσει σε κύριο αντίπαλό του τη Λαϊκή Ενότητα, «τη στιγμή που αυτό το οποίο χρειάζεται ο τόπος είναι η συμπαράταξη όλων των αριστερών προοδευτικών δυνάμεων». Και τα είπε αυτά δίχως ντροπή, όταν ακριβώς την ίδια κατηγορία και με την ίδια προσποιητή έκπληξη διατύπωνε όσο διατηρούσε στελεχικές θέσεις στο κόμμα και την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αδυνατώντας τάχα να καταλάβει την κριτική που ασκούσε το ΚΚΕ...
Επί της ουσίας, τάχτηκε υπέρ ενός λιγότερο περιοριστικού μείγματος διαχείρισης ώστε να ανακάμψει η καπιταλιστική οικονομία. Χαρακτηριστικά, σε συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 τάχτηκε και υπέρ του «διπλασιασμού και του παραγωγικού επαναπροσανατολισμού του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, προκειμένου το τελευταίο να γίνει μοχλός για να τεθεί η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης», αλλά και υπέρ της «διασφάλισης ισχυρής και ικανής ρευστότητας με ευνοϊκούς όρους για τη χρηματοδότηση του Δημοσίου και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, σε σύγκρουση και σε ρήξη με τις ευρωζωνικές πρακτικές».
Οι κάλπικες αντιμνημονιακές κορόνες περίσσεψαν βέβαια και στη συγκέντρωση της Λαϊκής Ενότητας, χτες βράδυ, στην Ομόνοια, όπου κεντρική ομιλήτρια ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος.
Ο Π. Λαφαζάνης απηύθυνε χαιρετισμό και επιχείρησε να παρουσιάσει το σχήμα τους σαν τον συνεπή εκφραστή του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Κατηγόρησε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ότι συνθηκολόγησε και παραδόθηκε ταπεινωτικά, σε αντίθεση με τους ίδιους που, όπως είπε, συνεχίζουν την ...αντίσταση. Για ποιο πράγμα; Για τη διεκδίκηση ενός μείγματος διαχείρισης φιλικότερου στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Οπως εξήγησε ο ίδιος, «δεν είμαστε, όπως λένε οι αντίπαλοί μας, το κόμμα της δραχμής. Για μας το νόμισμα δεν είναι φετίχ ούτε αυτοσκοπός, αλλά μέσο και εργαλείο (...) Είμαστε το μέτωπο για την εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των τραπεζών. Το μέτωπο για την παραγωγική ανάπτυξη. Το μέτωπο για την κοινωνική δικαιοσύνη. Το μέτωπο ενάντια στη λιτότητα και τη φορολεηλασία των μικρομεσαίων στρωμάτων. Το μέτωπο ενάντια στο ξεπούλημα της χώρας και την εθνική υποτέλεια».
Δεν έλειψε και το κάλπικο δίλημμα, απ' τα παλιά του ΣΥΡΙΖΑ: «Το δίλημμα την Κυριακή των εκλογών είναι με τη Λαϊκή Ενότητα για μια αντιμνημονιακή προοδευτική πορεία ή μνημόνια της ληστείας που θα εφαρμόζει η ΝΔ μαζί με έναν καινούργιο ΣΥΡΙΖΑ», υποστήριξε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου