Η πραγματικότητα πίσω από την απατηλή λάμψη του προϊόντος

Η πραγματικότητα πίσω από την απατηλή λάμψη του προϊόντος

Από τα πρόσφατα επεισόδια στη Σουηδία πριν από τον αγώνα Μάλμε - Ρεάλ Μαδρίτης

Στην πρώτη αγωνιστική των ομίλων στο Τσάμπιονς Λιγκ ήταν το «Γ. Καραϊσκάκης» και η αναμέτρηση Ολυμπιακού - Μπάγερν που σημαδεύτηκαν από έκτροπα, με τα επεισόδια ανάμεσα σε οπαδούς των Βαυαρών και την αστυνομία (κυρίως). Στη 2η αγωνιστική στο επίκεντρο ήρθαν τα συμβάντα στο Μάλμε και ο αγώνας της ομώνυμης ομάδας με τη Ρεάλ Μαδρίτης, που στιγματίστηκε από οδομαχίες μεταξύ οπαδών των δύο ομάδων αλλά και με τη σουηδική αστυνομία. Μόνο που αυτή τη φορά δεν ήταν τα μοναδικά. Την ίδια μέρα στο «Βιθέντε Καλντερόν» της Μαδρίτης στην αναμέτρηση της Ατλέτικο με την Μπενφίκα λίγο έλειψε να υπάρξει σοβαρό περιστατικό όταν καπνογόνο των οπαδών της δεύτερης πετάχτηκε σε κερκίδα που καθόταν ένα μωρό 2 ετών με τη μητέρα του. Ωστόσο, η δεύτερη βδομάδα των ευρωπαϊκών αναμετρήσεων δεν σημαδεύτηκε μόνο από περιστατικά που αφορούσαν το Τσάμπιονς Λιγκ αλλά υπήρξε και συνέχεια στο Γιουρόπα Λιγκ με τα όσα συνέβησαν στην Τούμπα, στον αγώνα ΠΑΟΚ - Ντόρτμουντ, κατά τη διάρκεια (επεισόδια οπαδών της Ντόρτμουντ με αστυνομία) και μετά το τέλος του («ντου» των οπαδών του ΠΑΟΚ προς την κερκίδα των φιλοξενουμένων).
Τα φετινά περιστατικά μόλις στην αρχή των δύο διοργανώσεων, που θεωρούνται εκ των κορυφαίων... προϊόντων της ΟΥΕΦΑ, κάθε άλλο παρά μεμονωμένα είναι. Αντίθετα, τα τελευταία χρόνια πέρα απ' την όποια λάμψη θέλουν να προσδώσουν οι αρμόδιοι του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου στις δυο διοργανώσεις, που αποτελούν το αποκορύφωμα της εμπορευματοποίησης στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της «γηραιάς ηπείρου», το προϊόν έχει μελανά σημεία. Και αυτά αυξάνονται συνεχώς.
Οσο και αν η ΟΥΕΦΑ θεωρείται αμείλικτη στις ποινές της για τέτοιου είδους γεγονότα, όσο και αν η όποια τιμωρία (π.χ. της έδρας, ή αποκλεισμός) κοστίζει διπλά και τριπλά στους επιχειρηματίες και τις πολυεθνικές που έχουν υπό την ιδιοκτησία τους τους συλλόγους, το ξεκάθαρο είναι ότι ακόμα και έτσι ούτε αντιμετωπίζεται ούτε, φυσικά, εξαλείφεται το φαινόμενο της βίας στα γήπεδα.
Τα επεισόδια που συμβαίνουν ακόμα και στα ...καλύτερα προϊόντα (Τσάμπιονς Λιγκ, Γιουρόπα Λιγκ, Πρέμιερ Λιγκ, Πριμέρα Ντεβιζιόν ακόμα και Μπουντεσλίγκα) αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά τη σχέση του ίδιου του φαινομένου με τις λογικές που επικρατούν σήμερα στο οικοδόμημα του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου. Το κυνήγι του κέρδους που καθιστά την επιτυχία αυτοσκοπό, ο άκρατος ανταγωνισμός, οι ενδοεπιχειρηματικές κόντρες για το μεγαλύτερο κομμάτι στην πίτα της αγοράς καθιστούν τον πόλεμο ανελέητο και πρέπει να χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα. Και εκ των βασικών όπλων σε αυτή τη μάχη που χρησιμοποιεί ο κάθε αντίπαλος είναι η μάζα των οπαδών. Η χειραγώγησή τους σε συγκεκριμένες συμπεριφορές, η καλλιέργεια του φανατισμού είναι βασικά στοιχεία ώστε αυτή η μάζα να αποτελέσει τον... πρόθυμο στρατό ώστε να εξυπηρετήσει τα συγκεκριμένα συμφέροντα της πολυεθνικής ή του επιχειρηματία ιδιοκτήτη του συλλόγου. Και η ύπαρξή τους υπ' αυτό το καθεστώς είναι πάντα πολύ πιο χρήσιμη έστω και εάν μερικές φορές τα πράγματα ξεφεύγουν και γίνονται μπούμερανγκ (π.χ. τιμωρία συλλόγου). Τα κέρδη σε αυτήν την περίπτωση άλλωστε είναι πάντα σαφώς περισσότερα απ' τις όποιες... ζημιές μπορούν να προκύψουν.