Προδιαγεγραμμένη αντιλαϊκή πορεία για την ανάκαμψη του κεφαλαίου

Προδιαγεγραμμένη αντιλαϊκή πορεία για την ανάκαμψη του κεφαλαίου

Θ. Φέσσας - Αλ. Τσίπρας: Η κυβέρνηση δούλεψε και δουλεύει πυρετωδώς για την καπιταλιστική ανάκαμψη προωθώντας τις απαιτήσεις του ΣΕΒ

Eurokinissi

«Θα υπάρξουν πολλές πολιτικές σκιαμαχίες και πολύ πολιτικό θέατρο τις επόμενες βδομάδες και μήνες στην Ελλάδα, αλλά πιστεύω ότι οι πολίτες και οι παράγοντες της αγοράς μπορούν να αντιληφθούν ότι αυτό είναι μέρος της κυκλικής διαδικασίας των διαπραγματεύσεων». Αυτό είχε τονίσει, 10 μέρες πριν από τις εκλογές του Γενάρη 2015, ο πρώην επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ, Ολι Ρεν, μιλώντας στο πρακτορείο «Bloomberg». Μάλιστα, με την ευχέρεια που του διασφάλιζε η απομάκρυνσή του από τις ηγετικές θέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, περιέγραφε - ήδη από το Γενάρη - με αρκετή δόση ακρίβειας τις μετέπειτα εξελίξεις, στο έδαφος των μνημονίων διαρκείας και των περαιτέρω σαρωτικών αντιλαϊκών ανατροπών που εφαρμόστηκαν στη συνέχεια και από την πλευρά της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Παζάρια κάτω από τις σημαίες των μονοπωλίων

Και βέβαια, πρόκειται για μια πορεία προδιαγεγραμμένη, για παζάρια που εξελίχθηκαν, ευθύς εξαρχής, για λογαριασμό του κεφαλαίου, εν μέσω και των οξυμένων ανταγωνισμών ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα και κυβερνήσεις. Οι δυσκολίες στην καπιταλιστική ανάκαμψη σε επίπεδο ΕΕ και Ευρωζώνης, στο φόντο των ανταγωνισμών ανάμεσα σε αστικές τάξεις για τον επιμερισμό της χασούρας αλλά και για το ποιος θα έχει το προβάδισμα στην ανάκαμψη, ποιος θα πάρει κεφάλι, άνοιξαν τη συζήτηση για τα διάφορα «Plan B» και την επιστροφή στο «εθνικό νόμισμα» ως διέξοδο για το κεφάλαιο.
Μέρος αυτής της διαδικασίας ήταν και η πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας της Ελλάδας και η προσπάθεια ανάκαμψης και εξόδου από την κρίση με την εφαρμογή της πολιτικής εξόντωσης του λαού, αλλά και ενίσχυσης του κεφαλαίου με απελευθερώσεις, ιδιωτικοποιήσεις, κ.λπ. Αλλωστε, η ανάκαμψη απαιτεί δημιουργία συνθηκών για επενδύσεις με φτηνή εργατική δύναμη και άλλα προνόμια, και εισροή λιμναζόντων κεφαλαίων, τόσο εγχώριων όσο και ξένων, όπως άλλωστε σημειώνουν τόσο η κυβέρνηση όσο και ο ΣΕΒ. Τα πάντα υποτάσσονται στον έναν και βασικό στόχο: Την επάνοδο του κεφαλαίου σε φάση διευρυμένης κερδοφορίας και με το λαό πτωχευμένο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε ότι μπορεί να εξασφαλίσει την καπιταλιστική ανάκαμψη εφαρμόζοντας ένα άλλο μείγμα διαχείρισης της εξόδου απ' την κρίση, με λιγότερο περιοριστική πολιτική, την οποία συνέδεε με κάποια μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας. Από τη μια αποδείχθηκε ότι τα περιθώρια χαλάρωσης δεν ήταν μεγάλα, όχι μόνο λόγω των δεσμεύσεων της Ευρωζώνης αλλά και των ίδιων των αναγκών της καπιταλιστικής οικονομίας. Από την άλλη έγινε καθαρό ότι ανεξάρτητα από το μείγμα οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις πρέπει να επιταχυνθούν προκειμένου να στηριχθεί η ανάκαμψη.
Η επιλογή αυτής της πορείας κρίθηκε αναγκαία γιατί παρά τους όποιους δείκτες μιας ασθενικής ανάκαμψης το 2014, της τάξης του 0,6% του ΑΕΠ, η κρίση ήταν και είναι παρούσα. Οχι μόνο δεν υπήρξε δυναμική ανάπτυξης, αλλά, ίσα ίσα, το αντίθετο φάνηκε. Αλλωστε, τέτοια δείγματα κρίσης, επιστροφής σε πτώση του ΑΕΠ, φάνηκαν ακόμη από το τέλος του 2014, όταν η τότε κυβέρνηση ζήτησε να απεμπλακεί από το μνημόνιο και να βγει στις αγορές, αλλά η τρόικα της είπε να επιλέξει το πρόγραμμα προληπτικής πιστωτικής γραμμής, δηλαδή ένα ενδεχόμενο δανείου από τον ESM με αντίστοιχο μνημόνιο. Η κρίση λοιπόν ήταν παρούσα.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πρόβαλλε τη «γραμμή διαπραγμάτευσης» με τους δανειστές, δηλαδή ότι διαπραγματευόταν πολιτική χαλάρωσης της λιτότητας για να μπορέσει τάχα να εφαρμόσει μέτρα ανακούφισης του λαού, αλλά στην ουσία διαπραγματευόταν τη δυνατότητα να δημιουργήσει συνθήκες ενίσχυσης του κεφαλαίου ώστε να δρομολογηθεί έξοδος από την κρίση και ανάκαμψη. Αξιοποιώντας κάποιες προϋποθέσεις που δημιουργούσαν και οι οξυμένες αντιθέσεις ανάμεσα σε Γερμανία από τη μια και Γαλλία - Ιταλία από την άλλη, που επίσης περνούν κρίση έχοντας τεράστιο χρέος, ενώ το κεφάλαιο σ' αυτά τα κράτη αναζητά εναγωνίως κρατική χρηματοδότηση για επενδύσεις και χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότητας. Ετσι, τον Ιούλη κατάφερε στη Σύνοδο Κορυφής να υπογράψει τη συμφωνία που οδήγησε στο τρίτο μνημόνιο. Το οποίο άρχισε να εφαρμόζει με τους εφαρμοστικούς και τα προαπαιτούμενα αμέσως μετά τις εκλογές, με δεδομένη την εφαρμογή και των προηγούμενων μνημονίων. Αντεργατικές, αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, μαζί με την παράδοση εργαλείων και τομέων για κερδοφόρες επενδύσεις, αυτή είναι η γραμμή για την έξοδο από την κρίση. Ας το δούμε.

Εμπλουτίζεται το αντιλαϊκό οπλοστάσιο

Κρίκους σε αυτήν την αλυσίδα της βαρβαρότητας αποτελούν και οι υπάρχουσες νομοθετικές παρεμβάσεις που ξεδιπλώθηκαν από τη «δεύτερη φορά Αριστερά», μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, που με τη σειρά του ήρθε ως αποτέλεσμα μιας διαπραγμάτευσης που διενεργήθηκε εντός των τειχών και για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Σε αυτό το πλαίσιο και σε διάστημα μικρότερο από τρεις μήνες, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στοίχειωσε την καθημερινότητα της λαϊκής οικογένειας με μπαράζ νέων μέτρων, που με τη σειρά τους έρχονται να προστεθούν σε αυτά της προηγούμενης μνημονιακής περιόδου.
Ανάμεσα σε πλήθος άλλων, σταχυολογούμε τις παρακάτω αντιλαϊκές διατάξεις και παρεμβάσεις:
-- Η απογείωση των συντελεστών στο ΦΠΑ, που επιβαρύνουν ολόκληρη την γκάμα της λαϊκής κατανάλωσης. Την ίδια ώρα, πάντα με στόχο τη διόγκωση των φόρων που εισρέουν στο κρατικό ταμείο, προχώρησε στην κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά του Αιγαίου. Από την απογείωση του ΦΠΑ προβλέπεται πρόσθετη φοροαφαίμαξη στα 1,3 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση.
-- Παρεμβάσεις που αφορούν στη «βελτίωση της βιωσιμότητας» του ασφαλιστικού συστήματος.
-- Μείωση των συντάξεων, τόσο των κύριων όσο και των επικουρικών, με το «κόλπο» της αύξησης και καθιέρωσης ειδικής παρακράτησης τάχα για τις δαπάνες Υγείας, που με τη σειρά τους ολοένα και συρρικνώνονται.
-- Απογείωση της παρακράτησης φόρου σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών και αυτοαπασχολούμενων.
-- Διόγκωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο.
-- Μειώθηκε το όριο προστασίας μισθών και συντάξεων για τα κάθε είδους ληξιπρόθεσμα χαράτσια στην εφορία. Διογκώθηκαν οι τόκοι και τα πρόστιμα σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών κ.ά.
-- Με το νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, δόθηκε μια πρώτη διευκόλυνση στις τράπεζες για τη διενέργεια πλειστηριασμών (με τιμή εκκίνησης την εμπορική αξία και όχι την κατά πολύ υψηλότερη αντικειμενική που ίσχυε).
-- Με το νέο νόμο για τα «κόκκινα» δάνεια στις τράπεζες, η θηλιά των πλειστηριασμών σφίγγει ακόμη περισσότερο γύρω από την πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας.
-- Με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μέσω της δανειακής σύμβασης που συνοδεύει το τρίτο μνημόνιο, στήριξαν το εγχώριο τραπεζικό κεφάλαιο. Είναι ξεκάθαρο, πλέον, το γεγονός ότι η χασούρα ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων φορτώθηκε στο κρατικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και μέσω αυτού στους κρατικούς προϋπολογισμούς και των επόμενων ετών και βέβαια στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.
-- Στις παρεμβάσεις διαρθρωτικού χαρακτήρα συγκαταλέγεται και αυτή για τη συγκρότηση και λειτουργία του Δημοσιονομικού Συμβουλίου, έργο του οποίου είναι η αυτόματη καρατόμηση κονδυλίων σε περίπτωση απόκλισης από τους αντιλαϊκούς στόχους (π.χ. «υστέρηση» στη μάζα των φόρων που συγκεντρώνουν).
-- Το επίδομα για το πετρέλαιο θέρμανσης της λαϊκής οικογένειας μειώνεται στο 50%, με την «εξοικονόμηση» να φτάνει στα 105 εκατ. ευρώ κ.ά.
Από την αναμόρφωση της φορολογικής κλίμακας (μισθωτοί - συνταξιούχοι) προβλέπεται διόγκωση κατά 150 εκατ. ευρώ. Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο μέτρο θα περάσει από τη Βουλή σε επόμενο «πακέτο».
Απέναντι στους φτωχούς αγρότες, η ενίσχυση της φοροαφαίμαξης φτάνει: Από την αλλαγή των συντελεστών στη φορολογία 33 εκατ. (το μέτρο θα περάσει σε επόμενο νομοσχέδιο), από την αύξηση της προκαταβολής φόρου στα 79 εκατ. ευρώ, από την καρατόμηση και κατάργηση στη συνέχεια της επιστροφής στο φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο 13 εκατ. ευρώ. Μόνο από τα παραπάνω, η πρόσθετη φοροαφαίμαξη στο αγροτικό εισόδημα φτάνει στα 125 εκατ. ευρώ.
Αυτοαπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματίες επιβαρύνονται με επιπλέον ποσά ύψους 114 εκατ. ευρώ, από την αύξηση της προκαταβολής του φόρου εισοδήματος.

Α. Σ.