ΛΕΣΤΕΡ Η... αγιοποίηση του «προϊόντος» και τα τρελά κέρδη

ΛΕΣΤΕΡ

Η... αγιοποίηση του «προϊόντος» και τα τρελά κέρδη

Associated Press

Η πολυεθνικότητα των παικτών έπαιξε σημαντικό ρόλο ώστε ο αγγλικός σύλλογος να βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος σε αρκετές χώρες

Η κατάκτηση του τίτλου στο πρωτάθλημα της Πρέμιερ Λιγκ από τη Λέστερ ήταν το γεγονός που μονοπώλησε το ενδιαφέρον στα αθλητικά δρώμενα της Ευρώπης το προηγούμενο διάστημα. Η επιτυχία των «αλεπούδων», που στα 132 χρόνια της ιστορίας τους στέφθηκαν πρωταθλητές Αγγλίας για πρώτη φορά, πήρε τεράστιες διαστάσεις όσον αφορά το ενδιαφέρον, αφήνοντας μάλιστα στη σκιά της ακόμα και τις ρεβάνς των ημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ που καθόρισαν το ζευγάρι του τελικού. Το γεγονός ότι η «μικρή» και «άσημη», όπως χαρακτηριζόταν, Λέστερ, σε σχέση με τα υπόλοιπα, είτε οικονομικά είτε ιστορικά, μεγαθήρια της Πρέμιερ Λιγκ έζησε φέτος το... παραμύθι της διεκδικώντας όλη τη χρονιά στα ίσα τον τίτλο, είχε βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τουλάχιστον από το Δεκέμβρη και μετά όταν κορυφώθηκε η «μάχη» της Πρέμιερ Λιγκ. Φυσικά, πάνω σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι όταν μιλάμε για το πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας στην Αγγλία μιλάμε για την πλέον ακριβή διοργάνωση του κόσμου, που αποφέρει τεράστια κέρδη στα μέλη της, άρα και ό,τι συμβαίνει εκεί πάντα αποκτάει μεγαλύτερη βαρύτητα και διεθνή απήχηση.

Βιτρίνα για την... καθαρότητα

Πρόκειται για μια δημοσιότητα που θα 'λεγε κανείς ότι ήταν αρκετά... βολική στην εικόνα που θα ήθελαν να περάσουν τόσο οι υπεύθυνοι της Πρέμιερ Λιγκ όσο και γενικά οι αντίστοιχοι του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Η «αγιοποίηση» του προϊόντος όπου δήθεν «τα πάντα γίνονται» και όλοι έχουν δικαίωμα στο... όνειρο ήταν βολικό μήνυμα τόσο για το ακριβότερο πρωτάθλημα του κόσμου αλλά και για το ιδιαίτερα αμαυρωμένο από σκάνδαλα διαφθοράς ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Ενώ, έστω και προσωρινά, με την επιτυχία της Λέστερ κοπάζουν κάπως οι φωνές που όλο και πολλαπλασιάζονται (αν και από διαφορετικές αφετηρίες) για το ότι τα σημαντικά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, όπως και το Τσάμπιονς Λιγκ και άλλες αντίστοιχες εγχώριες διοργανώσεις, αποτελούν όλο και περισσότερο «μονοπώλιο» συγκεκριμένων κλαμπ - ποδοσφαιρικών ανώνυμων εταιρειών, που εξάλλου μοιράζονται κάθε χρόνο τη «μερίδα του λέοντος» και ανταγωνίζονται έτσι από καλύτερες θέσεις τους υπόλοιπους. Αυτό το μήνυμα έχει, λοιπόν, δύο αποδέκτες: Και τους φιλάθλους στους οποίους περνάει το μήνυμα του «υγιούς» και «ανόθευτου» ανταγωνισμού αλλά και τους μεγαλοκαπιταλιστές - υποψήφιους «επενδυτές» σε «μικρομεσαίες» ομάδες των ισχυρών πρωταθλημάτων, ότι η «επένδυσή» τους μπορεί να αποδώσει και να αποφέρει κέρδη.

Οχι και τόσο ...«Σταχτοπούτα»

Οι αναφορές στο φτωχό - σε σχέση με των υπολοίπων ομάδων που θεωρούνταν φαβορί - οικονομικά ρόστερ της Λέστερ ήταν αυτές που κυριάρχησαν. Το «φτωχό» ρόστερ βέβαια της «Σταχτοπούτας» αγγίζει τα 54 εκατομμύρια αγγλικές λίρες. Και μπορεί να ακούγεται «πενιχρό» σε σχέση με τα 74 εκατομμύρια λίρες που κόστισε στη Μάντσεστερ Σίτι μόνο ο Ντε Μπρόινε ή τα 50 εκατομμύρια λίρες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για τον Μαρσιάλ, όμως δείχνει ξεκάθαρα τα τρελά κέρδη που παίζονται στο σημερινό εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο και που φυσικά είναι και το επίδικο του ανταγωνισμού που έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα. Για να καταλάβει κανείς το πόσο πρωτοφανή είναι αυτά τα επίπεδα, έχει μια αξία εδώ να σημειώσουμε ένα στοιχείο που παραθέτει ο «Economist». Μόλις πριν από 15 χρόνια, την περίοδο 2000 - 2001, καμία από τις 5 πρώτες ομάδες του αγγλικού πρωταθλήματος, συμπεριλαμβανομένης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που τότε κέρδισε το πρωτάθλημα, δεν είχε μεγαλύτερο μπάτζετ από τη σημερινή Λέστερ. Από τότε φυσικά κύλησε ακόμα περισσότερο νερό στο αυλάκι του ποδοσφαίρου - εμπόρευμα.

Τρόπαιο... γεμάτο εκατομμύρια

Την ίδια στιγμή, πέραν της δημοσιότητας της επιτυχίας της Λέστερ στο σημερινό οικοδόμημα του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου, ακόμα και τέτοιου είδους... θαύματα (όπως χαρακτηρίστηκε από το σύνολο των διεθνών ΜΜΕ) έχουν και μια άλλη πτυχή: Αυτή της τεράστιας απολαβής κερδών για όσους άμεσα ή έμμεσα εμπλέκονται στην επιτυχία. Και κάτι τέτοιο συνέβη και στο.... παραμύθι της Λέστερ, το οποίο στο φινάλε μπορεί να μην είχε... δράκους αλλά είχε πακτωλό εκατομμυρίων.
Η εικόνα της άδειας - ακόμα και από κρεμάστρες - μπουτίκ της αγγλικής ομάδας σε λιγότερο από ένα 24ωρο μετά τη σφράγιση και μαθηματικά του τίτλου μπορεί να προκάλεσε αίσθηση για τη φρενίτιδα που επικράτησε, όμως είναι απλά μια μικρή λεπτομέρεια του... κάδρου των κερδών. Είναι χαρακτηριστικό πως μόνο και μόνο η κατάκτηση του τίτλου αναμένεται (και με βάση τους πρώτους και χαλαρούς υπολογισμούς) να αποφέρει στη Λέστερ το ποσό των 180 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό έχει να κάνει με το χρηματικό έπαθλο που θα λάβει η Λέστερ από τη Λίγκα (115 εκατ.), τα χρήματα από τη συμμετοχή στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ (περίπου 45 εκατ.) και τις αυξημένες απολαβές από τα εισιτήρια και τις αγορές προϊόντων με το σήμα του συλλόγου (15 - 19 εκατ.).
Παράλληλα, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της συμβουλευτικής εταιρείας «Repucom», που θεωρείται απ' τις πλέον εξειδικευμένες στα θέματα της αθλητικής βιομηχανίας και του μάρκετινγκ στα σπορ, τουλάχιστον άλλα 100 εκατ. ευρώ περιμένουν... στη γωνία τη Λέστερ. Οπως αναφέρεται, αυτά αναμένεται να προκύψουν από την εκτίναξη σε υψηλά επίπεδα της «εμπορικότητας» του συλλόγου, κάτι που θα επιφέρει πολλαπλασιασμό των χορηγικών συμφωνιών τόσο σε αριθμό όσο και σε οικονομική αξία. Μάλιστα, υπολογίζεται πως εάν η αγγλική ομάδα καταφέρει και τη νέα σεζόν να κρατηθεί σε ένα υψηλό επίπεδο, τότε αυτή η διετία (φέτος και τη νέα χρονιά) θα είναι αυτή που θα αλλάξει κατά πολύ (φυσικά προς τα πάνω) το οικονομικό επίπεδο του συλλόγου.
Φυσικά, σε όλα αυτά δεν έχουν υπολογιστεί τα ενδεχόμενα κέρδη από πιθανές μεταγραφές παικτών αφού αρκετοί απ' αυτούς στους οποίους στηρίχθηκε ο Κλαούντιο Ρανιέρι για να έρθει η επιτυχία, εδώ και αρκετό καιρό έχουν βρεθεί στο στόχαστρο αρκετών ομάδων. Παρά τη ρητή διαβεβαίωση των ιδιοκτητών ότι δεν πρόκειται να πουληθεί κάποιος απ' αυτούς, ιδιαίτερα τα λεγόμενα βαριά χαρτιά (Μαχρέζ, Σμάιχελ, Βάρντι, Καντέ), ωστόσο κανείς δεν μπορεί να προδικάσει, πολύ περισσότερο εάν έρθει κάποια ιδιαίτερα υψηλή προσφορά.

Σάρωσε στην Ασία... πολυεθνικό ενδιαφέρον

Αξίζει, τέλος, να σταθούμε και σε κάτι ακόμα: Στον αντίκτυπο που είχε στην αγορά της Ασίας το γεγονός ότι (και) η Λέστερ υπάγεται στις ομάδες που βρίσκονται υπό ασιατική ιδιοκτησία (φαινόμενο που συνεχώς ανθίζει τόσο στην Αγγλία όσο και γενικότερα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο) αφού ανήκει στον Ταϊλανδό Βιχάι Σριβανταναπράμπα. Μια αγορά που όσον αφορά τις ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ την τελευταία δεκαετία αποδεικνύεται ιδιαίτερα κερδοφόρα και θεωρείται «αναδυόμενη» για το ποδοσφαιρικό «εμπόρευμα». Οσον αφορά ειδικά τη Λέστερ, τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι από τις αρχές του 2016 και όσο συνέχιζε να βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας αυξάνοντας τις πιθανότητες για τον τίτλο, τόσο μεγάλωνε το κομμάτι που αφορούσε τις «αλεπούδες» στην εμπορική πίτα. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό πως τον τελευταίο ενάμιση μήνα η αγορά της Ταϊλάνδης είχε ξεμείνει από φανέλες της Λέστερ, ενώ ελλείψεις παρουσιάστηκαν το τελευταίο δεκαπενθήμερο σε οποιοδήποτε σουβενίρ αφορούσε την αγγλική ομάδα.
Παράλληλα, σύμφωνα και πάλι με την εταιρεία «Repucom», υπολογίζεται πως ο κόσμος που παρακολουθούσε φέτος τα ματς των «αλεπούδων» από την τηλεόραση ήταν κατά 23% περισσότερος, σε παγκόσμιο επίπεδο, σε σχέση με το παρελθόν. Την ίδια ώρα, αίσθηση προκάλεσε η αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που ακολούθησαν το επίσημο προφίλ της ομάδας στα social media, που αυξήθηκε κατά 540%!
Επίσης, ένα άλλο ιδιαίτερο στοιχείο αλλά και σημαντικό όσον αφορά την εμπορικότητα και τα κέρδη που αποφέρει αυτή είναι και το γεγονός της πολυεθνικότητας που υπάρχει στο σύλλογο. Με Ταϊλανδό ιδιοκτήτη, Ιταλό προπονητή αλλά και παίκτες από Δανία, Ιαπωνία, Τζαμάικα, Γαλλία, Γερμανία να απαρτίζουν το πολυεθνικό παζλ του συλλόγου, η Λέστερ είχε ιδιαίτερους λόγους να βρεθεί με κάθε τρόπο στο επίκεντρο αρκετών αγορών σε διεθνές επίπεδο.