ΒΡΕΤΑΝΙΑ Κυρίαρχες οι καμπάνιες των τμημάτων του κεφαλαίου

ΒΡΕΤΑΝΙΑ 

Κυρίαρχες οι καμπάνιες των τμημάτων του κεφαλαίου

Από πρόσφατες κινητοποιήσεις των ειδικευόμενων γιατρών στη Βρετανία

Σε ένα μήνα, στις 23 Ιούνη, πραγματοποιείται στη Βρετανία το δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της χώρας στην ΕΕ, με τα «στρατόπεδα» υπέρ και κατά αυτής της εξέλιξης να κλιμακώνουν την αντιπαράθεσή τους. Το στοιχείο, όμως, που ξεχωρίζει, είναι το γεγονός ότι η αστική τάξη και τα βασικά κόμματά της εμφανίζονται διχασμένα, κάτι που αντανακλά στα ιδιαίτερα συμφέροντα μερίδων του κεφαλαίου που ωφελούνται περισσότερο ή λιγότερο από μια τέτοια εξέλιξη.
Ετσι, έχουν διαμορφωθεί βασικά δύο καμπάνιες του «ναι» στην παραμονή, «Η Βρετανία δυνατότερη μέσα στην ΕΕ» (Britain stronger in Europe) και του «όχι», «Ψηφίστε έξοδο» (Vote Leave), όπου και στις δύο συμμετέχουν στελέχη και από τις δύο αστικές πολιτικές δυνάμεις, Συντηρητικοί και Εργατικοί. Συγκεκριμένα, επικεφαλής της καμπάνιας του «ναι» είναι ο Συντηρητικός πρωθυπουργός της χώρας, Ντέιβιντ Κάμερον, πολλοί υπουργοί του και ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, Τζερέμι Κόρμπιν, που εμφανίζεται με τη δική του καμπάνια «Εργατικοί μέσα» (Labour in) και προβάλλει ότι η δική του διαχειριστική πρόταση για «ναι» στην παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ είναι πολύ καλύτερη από αυτή του Κάμερον. Στην καμπάνια του «όχι» στην παραμονή εμφανίζεται επικεφαλής ο Συντηρητικός πρώην δήμαρχος του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον, όπως και σειρά βουλευτών του Συντηρητικού Κόμματος, αλλά και του Εργατικού με την καμπάνια «Εργατικοί για την έξοδο» ή «Εργατικοί για τη Βρετανία» (Labour leave ή Labour for Britain). Επίσης, υπέρ του «όχι» έχουν ταχθεί και το αντιμεταναστευτικό Κόμμα Ανεξαρτησίας του Νέιτζελ Φάρατζ και διάφορα άλλα εθνικιστικά κόμματα.
Ο Κάμερον, έχοντας εξασφαλίσει από το Φλεβάρη τη συμφωνία με την ΕΕ, στο παζάρι που έγινε για να υπάρξουν εξαιρέσεις σε συγκεκριμένα ζητήματα, χρησιμοποιεί το δημοψήφισμα ως μέσο για την επαναδιαπραγμάτευση της Βρετανίας στην ΕΕ, που έτσι κι αλλιώς δεν συμμετέχει στο ευρώ. Θυμίζουμε ότι στη συμφωνία του Φλεβάρη προβλέπονταν: εξαίρεση της Βρετανίας από την περαιτέρω πολιτική και οικονομική ολοκλήρωση, χωρίς να έχει τη δυνατότητα βέτο σε τέτοια ζητήματα, μείωση των ρυθμιστικών βαρών για επιχειρήσεις και ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς, περιορισμός επιδομάτων σε νεοεισερχόμενους εργαζόμενους από άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ. Αυτό το «πακέτο» πουλάει στο κεφάλαιο ως αβαντάζ και επιχειρεί να χειραγωγήσει και το λαό, που βιώνει στο πετσί του για δεκαετίες χτύπημα δικαιωμάτων τόσο από τις κυβερνήσεις των Συντηρητικών όσο και των Εργατικών.
Ενδιαφέρον, όμως, έχει και η επιχειρηματολογία του δήθεν «αριστερού» ηγέτη των Εργατικών, Κόρμπιν, που στηρίζει τη συμμετοχή στην ΕΕ, κάνοντας εκκλήσεις περί «αλλαγής» της, που «όμως μπορεί να γίνει μόνο με τους συμμάχους μας». Ετσι, αυτός «πουλάει» κυρίως προς τους εργαζόμενους ότι μέσα στη λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου μπορεί να υπάρξει «εκδημοκρατισμός, ισχυρότερα δικαιώματα για τους εργαζόμενους, βιώσιμη ανάπτυξη και θέσεις εργασίας» και «τερματισμός των πιέσεων για αποκρατικοποιήσεις και απορρύθμιση δημόσιων υπηρεσιών». Δεν είναι τυχαίο ότι ο γνωστός και μη εξαιρετέος Γιάνης Βαρουφάκης, που καλλιεργεί τις ίδιες αυταπάτες, συνεργάζεται με τη νέα ηγεσία των Εργατικών.

Βιομήχανοι και αστοί υπέρ και κατά

Ο Σύνδεσμος Βρετανικών Βιομηχανιών, η πιο μεγάλη εργοδοτική οργάνωση με 140 ομοσπονδίες/συλλόγους μέλη του, εκπροσωπώντας 190.000 επιχειρήσεις που απασχολούν 7 εκατ. εργαζόμενους, στηρίζει τη διαπραγματευτική γραμμή του Κάμερον. Ο πρόεδρος, Πολ Ντρέσλερ, υποστηρίζει ότι σήμερα το 60% του παγκοσμίου εμπορίου της Βρετανίας γίνεται μέσα από τις συμφωνίες της ΕΕ. Σε πρόσφατη ομιλία του, τόνισε ότι «οι εναλλακτικές στο στάτους πλήρους μέλους της ΕΕ θα σήμαιναν μια περίοδο "αποκοπής" από τις συμφωνίες ελευθέρου εμπορίου με πάνω από 50 χώρες. Η Βρετανία θα αναγκαστεί να ξεκινήσει από το μηδέν (...) και θα αντιμετωπίσει αβεβαιότητα».
Επίσης, το IOD (Ινστιτούτο Διευθυντών) για διευθυντικά στελέχη, μέλη διοικήσεων επιχειρήσεων, ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, γενικούς διευθυντές με 34.500 μέλη, αναφέρει ότι το 63% των μελών του θέλουν την παραμονή σε μια αναμορφωμένη ΕΕ.
Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχει ένα τμήμα του κεφαλαίου με την επωνυμία Business for Britain (Επιχειρήσεις για τη Βρετανία) που τάσσεται υπέρ της εξόδου από την ΕΕ. Η συγκεκριμένη κίνηση έχει συγκεντρώσει υπογραφές 1.000 επιχειρηματιών, διευθυντικών στελεχών, μετόχων επιχειρήσεων. Ενδεικτικά: Dixons Retail Plc (μεγάλη αλυσίδα καταστημάτων), Kersey Hairdressing (αλυσίδα κομμωτηρίων), Killik & Co LLP (Επενδυτικοί Σύμβουλοι), William Lamb Footwear (μεγαλύτερη εταιρεία στην υπόδηση), Bloomberg New Energy Finance (αναλυτές/επενδυτές στον τομέα της Ενεργείας), The ECU Group Plc (επενδυτικό ταμείο), White House Products Ltd (μεταποίηση - ανταλλακτικά για αυτοκίνητα κ.λπ.), Concept Business Group (Ειδικοί σε επενδύσεις σε ακίνητα), Gorkana (Σύμβουλοι στο χώρο των ΜΜΕ).
Η Συνομοσπονδία Εργαζομένων Βρετανίας, στη γραμμή της ταξικής συνεργασίας, με 52 ομοσπονδίες - μέλη στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τοποθετείται υπέρ της παραμονής, με ...επιχείρημα ότι δήθεν η ΕΕ εξασφαλίζει δικαιώματα στους εργαζόμενους.
Από την άλλη, Ομοσπονδίες όπως RMT στις Μεταφορές και Aslef ειδικότερα στους σιδηρόδρομους, εργαζόμενοι στα αρτοποιεία και τρόφιμα γενικότερα τάσσονται υπέρ της εξόδου από την ΕΕ. Μαζί με αυτά τα συνδικάτα, στη λεγόμενη «Αριστερή Καμπάνια για έξοδο από την ΕΕ» (Left Leave) συμμετέχουν το ΚΚ Βρετανίας, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (Τροτσκιστές), ο Σύνδεσμος Ινδών Εργαζομένων στη Μεγάλη Βρετανία, το Συμβούλιο Μπαγκλαντέζων Εργαζομένων στη Βρετανία. Η καμπάνια αυτή προβάλλει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ, χωρίς να συνδέει την έξοδο από αυτή την ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία με την ανάγκη ρήξης συνολικά με την εξουσία του κεφαλαίου, για να πάρει η εργατική τάξη τα μέσα παραγωγής στα δικά της χέρια.