Σήμερα χρέος λύνεται

 Σήμερα χρέος λύνεται

Όχι πως δεν υπάρχει μια κωμική, φαιδρή όψη στα σημερινά. Οι αριστεροί τεμενάδες, ο χατζηαβατισμός του Καμμένου, η σημειολογία με το Πολυτεχνείο. Η ΕΡΤ που σε λίγο θα βγει με την αστερόεσσα στο σήμα της να παίξει τα επίκαιρα της χούντας αντί για αφιερώματα στο Πολυτεχνείο, και τα πρωτοσέλιδα της Kontra-news και της Αυγιανής (που μιλάει για ιστορική επίσκεψη).

Οι συγκρίσεις με το ροζ "αγωνιστικό παρελθόν", Παπαδημούλης με ΠαΣοΚ, Παπαδημούλης με Σύριζα. Κι η ιστορική αλυσίδα του Συνασπισμού το 99', που έσπασε σε διάφορους κρίκους δυνατούς κι αδύνατους, ιμπεριαλιστικούς και "αντι-ιμπεριαλιστές" του γλυκού νερού, γραβατοφορομένους και μη.

Η φιλελέ υστερία με το δήμο Καισαριανής και γενικώς οτιδήποτε κινείται ή μάλλον κινητοποιείται και δε βουλιάζει στο βούρκο της ιδιώτευσης και της απάθειας. Κι όσα άλλα προκύψουν στην πορεία αυτό το διήμερο, δίνοντας αφορμή για σχόλια και διαδικτυακό χαβαλέ. Ναι αλλά δεν είναι σε αυτά η ουσία.

Το βασικό είναι η κοροϊδία και το σανό για το χρέος που θα ρυθμιστεί, για να δούμε άσπρη μέρα. Και για το φίλο Ομπάμα που νοιάζεται (Obama cares) και θα μας βοηθήσει.
Φονιάδες των χρεών Αμερικάνοι.

Είναι οι επισκέψεις των Αμερικανών προέδρων, που δε γίνονται ποτέ χωρίς διακύβευμα-αντάλλαγμα, αλλά πάντα ως μοχλός πίεσης για να προωθήσουν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Το 59' με τον Αϊζενχάουερ ήταν η Κύπρος, το 91' με τον Μπους ο πόλεμος στον Περσικό κόλπο, το 99' με τον Κλίντον οι βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία, σήμερα... όλη η ευρύτερη περιοχή μυρίζει μπαρούτι.
Τα βάζει κι η (οπτικοακουστική) εισήγηση του κόμματος.



Είναι η προκλητική υπενθύμιση, λίγες μέρες πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου, του ρόλου που έχουν παίξει διαχρονικά οι ΗΠΑ στο βιασμό της "ελληνικής δημοκρατίας" -και όχι μόνο. Αλλά και τα έργα και τις ημέρες του απερχόμενου cool προέδρου, που δε διέφερε σε τίποτα ουσιαστικά απ' την οκταετία του προκατόχου του, Μπους (του Τάμπλογιου, όπως τον έγραφε κάποτε ο Τηλέπαθος). Τα βάζει κι η πολύ καλή εισήγηση του Σπασμένου Παράθυρου.

Είναι η προκλητική περιφρόνηση των συνθημάτων του Πολυτεχνείου: ψωμί-παιδεία-ελευθερία, καθώς και "έξω οι ΗΠΑ", "έξω το ΝΑΤΟ", που τώρα θεωρούνται ευπρόσδεκτοι και στρατηγικοί σύμμαχοι.

Είναι ο προκλητικός αποκλεισμός του μισού λεκανοπεδίου, η απαγόρευση των διαδηλώσεων και των απλών συναθροίσεων, σε μια πολιορκημένη πρωτεύουσα: κι αυτοί φωνάζανε ζήτω και γεια την πρώτη μέρα (του τριήμερου εορτασμού).

Είναι, σαν κερασάκι στην τούρτα, η προκλητική θυροκόλληση από την αστυνομία της απαγόρευσης διαδηλώσεων στα γραφεία του Ναρ και άλλων μαζικών φορέων, σύμφωνα με την ανακοίνωση-καταγγελία του ρεύματος. Κι αυτή η κυβέρνηση στέλνει τη νεολαία της στο Πολυτεχνείο, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, και μπορεί αύριο-μεθαύριο να έρθουν τα στελέχη της να καταθέσουν στεφάνι.

Κι αν δε φτάνουν όλα αυτά, υπάρχει κι η αγωνιστική κληρονομιά του 99' από την υποδοχή στον Κλίντον. Αξίζει να θυμηθείτε μερικά χαρακτηριστικά στιγμιότυπα στους παρακάτω συνδέσμους στο Luben και στο Newsit. Από αυτό το τελευταίο, "κλέβω" και τα δύο βίντεο που ακολουθούν κι αποτυπώνουν άριστα το κλίμα της εποχής.





Εν ολίγοις λοιπόν, διαδηλώνουμε σήμερα ενάντια στη διαχρονική πολιτική των ΗΠΑ, τους πολέμους επί Ομπάμα, την εμπλοκή της Ελλάδας, την προκλητική απαγόρευση και την αστυνομοκρατία. Έστω και ένα από αυτά να κάνει ο Τσίπρας ως αφορμή και αιτία, είναι αρκετά για να βρεθούμε μαζικά στο δρόμο σήμερα.