Μπρούνο Ροντρίγκες Παρίγια: Δεν θα επιστρέψουμε στον καπιταλισμό

Από Σφυροδρέπανος

Επιμέλεια – Μετάφραση: Βαγγέλης Γονατάς //

”Ο λαός μας αισθάνεται υπερήφανος για την ιστορία και τον πολιτισμό του, γι’ αυτό και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το παρελθόν.

Έχουμε ήδη αποφασίσει τον δρόμο μας προς το μέλλον και γνωρίζουμε ότι είναι μακρύς και δύσκολος, αλλά δεν θα παρεκκλίνουμε από αυτόν ακούγοντας τις σειρήνες, δεν υπάρχει δύναμη στο κόσμο να μας αναγκάσει σε αυτό.

Δεν χρειαζόμαστε όνειρα ξένα στον πολιτισμό και στην ιστορία μας, για τους νέους αυτό το εκπληρώνει καθημερινά η Κουβανική Επανάσταση, οι νέοι κουβανοί είναι τόσο πατριώτες και αντιιμπεριαλιστές, όσο οι γονείς και οι παππούδες τους.

Έχουμε και υπερασπιζόμαστε τις δικές μας αξίες και σύμβολα και πορευόμαστε εμπλουτίζοντάς τα, όμως θα είναι πάντα κουβανικά. Δεν θα τα αλλάξουμε με άλλα ξένα, θα αγωνιστούμε για μία χώρα κυρίαρχη, σοσιαλιστική, δημοκρατική, ευημερούσα και βιώσιμη. Δεν θα επιστρέψουμε στον καπιταλισμό”.

 Έτσι έκλεισε την ομιλία του στην 71η Τακτική Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας Μπρούνο Ροντρίγκες Παρίγια, παρουσιάζοντας το ψήφισμα που καταθέτει ανελλιπώς κάθε χρόνο –από το 1992- η Κούβα, με τίτλο: “Ανάγκη να μπει τέλος στον οικονομικό, εμπορικό και χρηματοπιστωτικό αποκλεισμό που έχει επιβληθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής κατά της Κούβας”.

Προηγουμένως, αφού έκανε μια επισκόπηση της πορείας των διακρατικών σχέσεων Κούβα – ΗΠΑ τα τελευταία δύο χρόνια, από την αποκατάσταση δηλαδή των διπλωματικών τους σχέσεων, είχε τονίσει:

“Στην πρωτοβουλία του Μπους για μια νέα Κούβα, οι κουβανοί απάντησαν στις 26 Ιουλίου του ίδιου έτους με 8 εκατομμύρια υπογραφές υπέρ της συνταγματικής τροπολογίας που διακηρύσσει την αμετάκλητη φύση του σοσιαλισμού στη χώρα μας”. […] Oι αλλαγές στην Κούβα είναι αποκλειστικά ζήτημα των κουβανών, η Κούβα είναι μια ανεξάρτητη χώρα που κέρδισε η ίδια την ανεξαρτησία της και ξέρει να την υπερασπίσει με κόστος τους μεγαλύτερους κινδύνους και θυσίες. Ο λαός μας ασκεί ο ίδιος την εξουσία εδώ και πολύ καιρό και την εξασκεί κυρίαρχα και λαϊκά και αυτό εξηγεί το ότι βρισκόμαστε εδώ σήμερα”.

Ιστορικά η ψηφοφορία αυτή αντανακλά την μέγιστη διπλωματική απομόνωση των ΗΠΑ καθώς, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, μόνο δύο χώρες από τις 193 που συμμετέχουν στον ΟΗΕ, δεν υποστηρίζουν το ψήφισμα της Κούβας, οι ΗΠΑ και φυσικά… το Ισραήλ. Φέτος συνέβη μια ιστορική αλλαγή θέσης των ΗΠΑ (και φυσικά και του Ισραήλ). Δεν καταψήφισαν την Έκθεση της Κούβας, αλλά απείχαν από την ψηφοφορία, η οποία κατέγραψε το υψηλότερο υπέρ της Κούβας αποτέλεσμα στην ιστορία αυτού του ψηφίσματος με 191 υπέρ και 2 αποχές. Αξιολογώντας αυτή την εξέλιξη, ο Μπρούνο Ροντρίγκες τόνισε:

“Η ψήφος της Σαμάνθα Πάουερ για λογαριασμό της χώρας της, είναι ένα ελπιδοφόρο σημάδι. Ελπίζουμε να αντανακλά την πραγματικότητα. Πέρασαν 24 χρόνια για την αποκατάσταση της ψήφου των ΗΠΑ σε αυτή την αίθουσα, 24 χρόνια απομόνωσης και αποτυχίας και 50 χρόνια ηρωικής αντίστασης της Κούβας. Αυτό συνέβη. Αυτή την ώρα σκέφτομαι τον λαό μου, τον Φιντέλ, τον Ραούλ, τους νέους κουβανούς, πρωταγωνιστές σε αυτόν τον αγώνα. Ωστόσο, ο αποκλεισμός (παραμένει και) βλάπτει την χώρα, λόγω του χαρακτήρα εφαρμογής του και σε τρίτες χώρες, επηρεάζει άμεσα όλα τα κράτη- μέλη των Ηνωμένων Εθνών. Ο Ομπάμα και άλλοι υψηλοί αξιωματούχοι, τον έχουν αξιολογήσει ως ξεπερασμένο και άχρηστο για την προώθηση των στόχων ΗΠΑ και Κούβας, ως μη χρηστικό, επιβλαβή που προκαλεί την απομόνωση των ΗΠΑ”.

Επισημαίνεται ότι η ετήσια έκθεση της Κούβας που κατατίθεται κάθε χρόνο σε αυτή την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, περιλαμβάνει αξιολόγηση για τις συσσωρευμένες ζημιές από την εφαρμογή του αποκλεισμού (εμπάργκο) που αισίως έχουν φτάσει σε 125.873.000.000 δολάρια σε τρέχουσες τιμές, ή σε 753.688.000.000 δολάρια λαμβάνοντας υπόψη την υποτίμηση του δολαρίου έναντι της αξίας του χρυσού.

Oι μεγαλύτερες απώλειες που καταγράφονται κατά παραγωγική δραστηριότητα, μόνο κατά το τελευταίο διάστημα είναι στην Δημόσια υγεία 82,7 εκ. $ (χωρίς να μπορεί να ποσοτικοποιηθεί η επίπτωση της “κλοπής εγκεφάλων” από το πρόγραμμα Parole para Profesionales Médicos Cubanos – CMPP), στην Διατροφή 605 εκ. $, στην Βιοτεχνολογία 172 εκ. $, στον Τουρισμό 2.058 εκ.$, στην Ενέργεια και εξόρυξη 106 εκ. $, στις Μεταφορές 232 εκ. $, στο Εξωτερικό εμπόριο 4.107 εκ. $ (κυρίως από διαφυγόντα έσοδα εξαγωγών στις ΗΠΑ). Γίνεται αναφορά επίσης στα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί σε ξένες εταιρικές οντότητες. Στην κορυφή της σχετικής λίστας τα 1,16 εκ. $ στη γαλλική τράπεζα Credit Agricole και 1,71 εκατ. $ στη γερμανική τράπεζα Commerzbank.

Γι αυτό και ο κουβανός υπουργός Εξωτερικών τόνισε για άλλη μια φορά μπροστά στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ότι “το κλειδί για την πρόοδο μέχρι την ομαλοποίηση των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι η άρση του αποκλεισμού”.

Yπενθυμίζεται ότι λίγες μέρες πριν την επίμαχη ψηφοφορία ο πρόεδρος Ομπάμα εξέδωσε προεδρική οδηγία – ντιρεκτίβα με θέμα την ομαλοποίηση των σχέσεων με την Κούβα. Σύμφωνα με την κουβανική πλευρά, τα τελευταία μέτρα Ομπάμα – που αξιολογήθηκαν ως “αποσπασματικά όπως και τα προηγούμενα μιας και ο οικονομικός, χρηματοπιστωτικός και εμπορικός αποκλεισμός παραμένει – ευνοούν περισσότερο οικονομικά συμφέροντα εντός των ΗΠΑ παρά τους Κουβανούς. Πραγματικά, διευκολύνεται κύρια το βορειοαμερικανικό κεφάλαιο για να διεισδύσει στην Κούβα, ενώ αλλάζουν ελάχιστα σχετικά με τη δυνατότητα κουβανικών εξαγωγών στις ΗΠΑ και τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, που “καίνε” την Κούβα.

Ωστόσο αυτή τη φορά, η οδηγία Ομπάμα που είναι δημόσιο έγγραφο, διατυπώνει ρητά ότι αναγνωρίζεται η «εθνική κυριαρχία και αυτοδιάθεση της Κούβας», προσθέτοντας ωστόσο ότι υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες οι οποίες μπορούν να προσεγγιστούν μέσω διαλόγου.

Πέραν αυτού το έγγραφο παραθέτει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τον στρατηγικό στόχο της Ουάσινγκτον που δεν είναι άλλος από το να αλλάξει τη συνταγματική τάξη της Κούβας, με «αλλαγή μέσα στο καθεστώς», (cambio en el régimen), όπως έχει χαρακτηριστεί από πολιτικούς αναλυτές, σε αντίθεση με την «αλλαγή καθεστώτος» (cambio de régimen) της εποχής Μπους και παλαιότερα. Ουσιαστικά πρόκειται για την ίδια πολιτική στρατηγική αλλαγής καθεστώτος με πιο ήπια και συγκαλυμμένα μέσα.

Η μάχη συνεχίζεται, οι στόχοι και οι προθέσεις των δύο πλευρών είναι ξεκάθαρα διατυπωμένες.

Πηγές (στα ισπανικά): https://brigadaeuropeajm.wordpress.com/ , http://www.cubadebate.cu/
Πηγές (στα ελληνικά): http://prensa-rebelde.blogspot.gr/