Οι παροικούντες την ακροδεξιά Ιερουσαλήμ, πιστεύουν πάντως πως ο
Κασιδιάρης τα έχει από καιρό μαζεμένα στον Νίκο τον Δένδια, από τότε
δηλαδή που ο τελευταίος κάλεσε ολόκληρο το κοινοβούλιο να μην χαρίζει
τον Ιωάννη Μεταξά στους Χρυσαυγίτες. Σε κάθε περίπτωση, καταδικάζουμε
τους φασίστες από όπου και αν προέρχονται.
Ή και “τα μεταξικά βρακιά, θέλουν κι ακροδεξιούς κώλους”.
Τέλος πάντων, αυτά είχαμε σε λογοπαίγνια, σχετικά με το επεισόδιο στη Βουλή μεταξύ Κασιδιάρη και Δένδια.
Που αν ήμασταν σαν κι εκείνους, θα παίρναμε ύφος Χατζηνικολάου και θα περιμέναμε την κυκλοφορία του πλήρους βίντεο ή έστω την avant premiere, ίσως και το directors cut με σχολιασμό Βαρούχα, για να αποφασίσουμε αν όντως υπάρχει πρόθεση Κασιδιάρη ή πρόκειται για ακούσιο χτύπημα και ο προεδρεύων διαιτητής Μπαλαούρας ήταν άδικος που τον απέβαλλε. (Χάνει την επόμενη συνεδρίαση;).
Ο Βορίδης που δεν μασάει τα λόγια του και τα λέει τσεκουράτα, ζήτησε την αποβολή ολόκληρης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για το χτύπημα στον Δένδια. Γιατί εντάξει να δολοφονείς αντιφασίστες και μετανάστες, αλλά διάολε, όχι να χτυπάς και τον Δένδια! Αυτό πάει πολύ.
Αμέσως μετά το επεισόδιο και την αποβολή, στη μικτή ζώνη, εμφανώς μετανιωμένος για τη συμπεριφορά του, ο Ηλίας Κασιδιάρης δήλωσε “γ… μια αδερφή μέσα και τώρα αποχωρώ”. Φυσικά και δεν μας πέφτει λόγος, αλλά η απορία πάντα μένει. Στο βαθιά ομοφοβικό κεφάλι του Ηλία, το να “γ… μια αδερφή”, με ποιον ακριβώς τρόπο σου περιποιεί τιμή;
Από την πλευρά του ο Άρης ο Πορτοσάλτε, πιστεύει ότι η Χρυσή Αυγή
προσπαθεί με το επεισόδιο να αποπροσανατολίσει από την ψήφιση του 4ου
Μνημονίου, κάνοντας πλάτες στον ΣΥΡΙΖΑ. Που θέλεις, αλλά δεν μπορείς να
καταλάβεις αν το λέει για καλό ή για κακό.
Η αγενής (sic) άμιλλα μεταξύ Κασιδιάρη και Τζήμερου καλά κρατεί, άλλωστε ακόμα και η αρνητική διαφήμιση δεν παύει να είναι διαφήμιση. Το βασικό πρόβλημα που αναδεικνύεται από τους ευερέθιστους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών των επεισοδίων δεν είναι άλλο από το επίπεδο της σκηνοθεσίας στη χώρα.
Σε κάθε περίπτωση, καταδικάζουμε τους φασίστες από όπου και αν
προέρχονται αν και αναμένουμε άμεσα, μα σε κάποια συνεδρίαση για
ιδιωτικοποιήσεις, μα σε κάποια για φοροαπαλλαγές εφοπλιστών, οι δυο
άνδρες να σφίξουν τα χέρια και να τραγουδήσουν παρέα “Γιατί χαίρεται ο
κόσμος και χαμογελά πατέρα, γιατί λάμπει ο ήλιος έτσι, γιατί φέγγει έτσι
η μέρα…”
Τέλος πάντων, αυτά είχαμε σε λογοπαίγνια, σχετικά με το επεισόδιο στη Βουλή μεταξύ Κασιδιάρη και Δένδια.
Που αν ήμασταν σαν κι εκείνους, θα παίρναμε ύφος Χατζηνικολάου και θα περιμέναμε την κυκλοφορία του πλήρους βίντεο ή έστω την avant premiere, ίσως και το directors cut με σχολιασμό Βαρούχα, για να αποφασίσουμε αν όντως υπάρχει πρόθεση Κασιδιάρη ή πρόκειται για ακούσιο χτύπημα και ο προεδρεύων διαιτητής Μπαλαούρας ήταν άδικος που τον απέβαλλε. (Χάνει την επόμενη συνεδρίαση;).
Ο Βορίδης που δεν μασάει τα λόγια του και τα λέει τσεκουράτα, ζήτησε την αποβολή ολόκληρης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για το χτύπημα στον Δένδια. Γιατί εντάξει να δολοφονείς αντιφασίστες και μετανάστες, αλλά διάολε, όχι να χτυπάς και τον Δένδια! Αυτό πάει πολύ.
Αμέσως μετά το επεισόδιο και την αποβολή, στη μικτή ζώνη, εμφανώς μετανιωμένος για τη συμπεριφορά του, ο Ηλίας Κασιδιάρης δήλωσε “γ… μια αδερφή μέσα και τώρα αποχωρώ”. Φυσικά και δεν μας πέφτει λόγος, αλλά η απορία πάντα μένει. Στο βαθιά ομοφοβικό κεφάλι του Ηλία, το να “γ… μια αδερφή”, με ποιον ακριβώς τρόπο σου περιποιεί τιμή;
Οι παροικούντες την ακροδεξιά Ιερουσαλήμ, πιστεύουν πάντως πως ο
Κασιδιάρης τα έχει από καιρό μαζεμένα στον Νίκο τον Δένδια, από τότε
δηλαδή που ο τελευταίος κάλεσε ολόκληρο το κοινοβούλιο να μην χαρίζει
τον Ιωάννη Μεταξά στους Χρυσαυγίτες. Άλλωστε επί Μεταξά -αν και δεν
είμαστε σίγουροι αν υπήρξαν έργα οδοποιίας- κοιμόμασταν με τις πόρτες
ανοιχτές, αποκτήσαμε ΙΚΑ. Άσε που είπε και το “ΌΧΙ”. Συγκεκριμένα το
είπε στους κομμουνιστές που την επαύριο της κήρυξης του πολέμου, ζήτησαν
να αποφυλακιστούν για να πάνε στο μέτωπο. Στον Ιταλό πρέσβη, που του
έδωσε το τελεσίγραφο είπε εκείνο το μελαγχολικό “Alors, c’est la
guerre”.
Η αγενής (sic) άμιλλα μεταξύ Κασιδιάρη και Τζήμερου καλά κρατεί, άλλωστε ακόμα και η αρνητική διαφήμιση δεν παύει να είναι διαφήμιση. Το βασικό πρόβλημα που αναδεικνύεται από τους ευερέθιστους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών των επεισοδίων δεν είναι άλλο από το επίπεδο της σκηνοθεσίας στη χώρα.
ΟΚ, ο σκηνοθέτης στους αγώνες του Champions League, αλλάζει κάμερα
μόλις ξεσπούν επεισόδια στις εξέδρες ή όταν πηδά στον αγωνιστικό χώρο ο
Jimmy Jump. Εκείνος της Βουλής, πως έχει αξιολογήσει το τηλεοπτικό
προϊόν που διαχειρίζεται και προσπαθεί να διατηρήσει την εμπορικότητά
του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου