Οχημα «συγκλίσεων» για την επόμενη μέρα του κεφαλαίου

Eurokinissi

Το Πολιτικό και Προγραμματικό Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΔΗΣΥ), που ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή, τα όσα ειπώθηκαν πριν και μετά, επιβεβαίωσαν ότι οι διεργασίες στην εγχώρια σοσιαλδημοκρατία βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.
Στη σχετική συζήτηση, ανεξάρτητα από τις αντεγκλήσεις για το ποιος θα έχει το «πάνω χέρι», στο επίκεντρο μπαίνει σαφώς το ζήτημα της διαμόρφωσης σταθερών εναλλακτικών αστικής διαχείρισης, για την «επόμενη μέρα» του κεφαλαίου. Βάση άλλωστε για κάτι τέτοιο υπάρχει εφόσον όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις διαγκωνίζονται για το ποια θα πρωτοϋπηρετήσει τους στόχους του κεφαλαίου. Κάτι τέτοιο γίνεται ακόμα πιο φανερό αν κανείς δει τους βασικούς άξονες του «Προγράμματος Ελλάδα», με το οποίο η ΔΗΣΥ συμμετέχει στην εν λόγω συζήτηση, προβάλλοντάς το ακριβώς ως πεδίο μεταξύ τους συγκλίσεων και συμφωνιών.

Για «γεωστρατηγική αναβάθμιση» και «προσέλκυση επενδύσεων»...

Κατά τη ΔΗΣΥ, το «Πρόγραμμα Ελλάδα»«φιλοδοξεί να αποτελέσει τη δική μας (...) πρόταση» προκειμένου «να αποκτήσει η Ελλάδα ένα νέο σχέδιο ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης, που θα μας βγάλει από τη μακροχρόνια ύφεση και θα αναστρέψει την καταστροφική πορεία που χαρακτηρίζεται από (...) τη μαζική φυγή στο εξωτερικό επιχειρήσεων, κεφαλαίων, αλλά και πολύτιμων ανθρώπινων πόρων, της νέας γενιάς». Ακόμα, «να προκαλέσει μια δυναμική διαδικασία επανεκκίνησης της ανάπτυξης». Στόχος δηλαδή είναι η ανάκαμψη της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, η θωράκιση της κερδοφορίας και της «ανταγωνιστικότητας» του κεφαλαίου.
Οι ομοιότητες με όσα προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν σταματούν εδώ, αλλά συνεχίζονται και σε ό,τι αφορά την «εξειδίκευση» των στρατηγικών στόχων του κεφαλαίου.
Ετσι, η ΔΗΣΥ λέει καθαρά ότι η πρότασή της «συνδέεται με κρίσιμους εθνικούς στόχους, όπως είναι η ισχυροποίηση της Ελλάδας στο γεωπολιτικό της περιβάλλον με αξιοποίηση των στρατηγικών της πλεονεκτημάτων, ώστε να επανατοποθετηθεί δυναμικά στο διεθνή καταμερισμό. Αξιοποιώντας σε αυτή τη κατεύθυνση τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, με διαρθρωτικές αλλαγές σε τομείς που να δίνουν έμφαση στις επενδύσεις, στην εξωστρέφεια, στο ανθρώπινο κεφάλαιο». Οι αναφορές αυτές, πέρα από την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, παραπέμπουν ευθέως στο στόχο της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της εγχώριας αστικής τάξης, και την ανάδειξη της χώρας σε «κόμβο» Ενέργειας και διαμετακόμισης, «πύλη εισόδου» για την ΕΕ, στόχο που υπηρετεί με «πάθος» και η σημερινή κυβέρνηση, εμπλέκοντας όλο και βαθύτερα το λαό στους επικίνδυνους ανταγωνισμούς ΕΕ - ΗΠΑ - Ρωσίας στην περιοχή.
Η ΔΗΣΥ, εξάλλου, στους άξονες του Προγράμματός της αναγνωρίζει εκείνο που κατ' επανάληψη έχουν σημειώσει ο ΣΕΒ και οι υπόλοιπες ενώσεις των καπιταλιστών, ότι δηλαδή ο δρόμος για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας περνάει απαραίτητα μέσα από την προσέλκυση κεφαλαίων και άμεσων ξένων επενδύσεων, σημειώνοντας πως: «Χρειαζόμαστε ένα νέο επενδυτικό σοκ, με χρηματοδότηση που θα προέλθει αφενός από το νέο ΕΣΠΑ, το πακέτο Γιούνκερ και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά προγράμματα, αλλά κυρίως από την προσέλκυση ξένων και εγχώριων κεφαλαίων και επενδυτών για την παραγωγή νέου πλούτου. Το τελευταίο προϋποθέτει την άρση της αβεβαιότητας για τη χώρα και τη δημιουργία ενός σταθερού επενδυτικού περιβάλλοντος».

...με επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και ένταση της εκμετάλλευσης

Η διαμόρφωση του «σταθερού» φιλοεπενδυτικού περιβάλλοντος με τη σειρά της προϋποθέτει τόσο το σταθερό μάτωμα του λαού ώστε να προκύπτουν τα πλεονάσματα που θα μετατρέπονται σε πακέτα ενίσχυσης και άλλες διευκολύνσεις προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, όσο και τη συνέχιση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, για τη θωράκιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Ως προς το πρώτο, η ΔΗΣΥ αναγνωρίζει πως στόχος είναι «μέσα από ένα σύνολο οργανικά συνδεδεμένων πολιτικών και στόχων και συγκεκριμένων βημάτων να υπερβούμε το υπάρχον πλαίσιο μακροχρόνιας ύφεσης και διαρκούς λιτότητας, χωρίς να θέτουμε σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα», στο βωμό της οποίας καλείται διαχρονικά ο λαός να σφίγγει ολοένα περισσότερο το ζωνάρι.
Ως προς το δεύτερο σκέλος, η ΔΗΣΥ τονίζει ότι «οι άμεσες ξένες και εγχώριες επενδύσεις, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, η στήριξη των εξαγωγών, η μεγέθυνση των επιχειρήσεων μέσω συνεταιριστικών κοινοπρακτικών φορέων, καθώς και νέων μορφών συνεργασιών και δικτυώσεων αλλά και συγχωνεύσεων, η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, είναι κοινά αποδεκτές και βασικές μας επιλογές».
Προτάσεις που δείχνουν όλες προς την κατεύθυνση της διευκόλυνσης της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου (διαδικασία που περιλαμβάνει και το ζήτημα των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων), του ελέγχου της αγοράς από ακόμα λιγότερους και ισχυρότερους ομίλους, του περάσματος στον έλεγχό τους των «φιλέτων» της δημόσιας περιουσίας και του ανοίγματος νέων πεδίων κερδοφορίας στο κεφάλαιο.
Τα μέτρα αυτά, όπως ομολογεί η ΔΗΣΥ, «έχουν, όμως, πεπερασμένη δυνατότητα αν δεν συνοδευτούν από διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που στοχεύουν στην αύξηση της εσωτερικής αποταμίευσης σε συνδυασμό με την αύξηση των επενδύσεων, στην αύξηση της παραγωγικότητας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στη στοχευμένη αναδιάρθρωση του παραγωγικού συστήματος, με πυρήνα την καινοτομία προς νέα προϊόντα και υπηρεσίες με υψηλή προστιθέμενη αξία, στη χωρίς χρονοτριβή υιοθέτηση βέλτιστων και καινοτόμων πρακτικών». Οι διακηρύξεις δείχνουν δηλαδή ότι στην «καρδιά» της επιχείρησης καπιταλιστικής ανάκαμψης και της θωράκισης της «ανταγωνιστικότητας» του κεφαλαίου δεν μπορεί παρά να βρίσκονται νέα μέτρα για την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, πρόσθετα σε όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν στα χέρια τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

«Αποτελεσματικό κράτος» και εργαλεία στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων

Αναζητώντας εργαλεία προς υλοποίηση των παραπάνω, στο «Πρόγραμμα Ελλάδα» της ΔΗΣΥ αναφέρουν προτάσεις όπως: «Τα βιομηχανικά, βιοτεχνικά και επιχειρηματικά πάρκα. Τα αγροτικά, κτηνοτροφικά πάρκα. Οι επενδύσεις σε αλυσίδες αξίας και σε παραγωγικές διασυνδέσεις. Η διασύνδεση Παιδείας, Ερευνας και παραγωγής. Τα σύγχρονα χρηματοοικονομικά εργαλεία. Η επέκταση του μηχανισμού ΣΔΙΤ και σε άλλους τομείς πέραν των υποδομών. Η ίδρυση και λειτουργία αναπτυξιακών τραπεζών, συμπεριλαμβανομένων των σημερινών συνεταιριστικών. (...) Οι ολοκληρωμένες χωρικές επεμβάσεις και τα σχέδια βιώσιμης αστικής ανάπτυξης. (....) Η σύσταση ρυθμιστικής αρχής για τις επενδύσεις».
Κοντά στα παραπάνω, η ΔΗΣΥ προβάλλει ως επιβεβλημένη την «Ανασύνταξη της Πολιτείας», ιεραρχώντας: «Την αλλαγή στη δημόσια διοίκηση, με γενναία αποκέντρωση και καθολική χρήση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Την καλύτερη νομοθέτηση, τη συνέχεια στην κρατική διοίκηση και την αύξηση της παραγωγικότητας στο δημόσιο τομέα. Την αναδιοργάνωση και αξιολόγηση των διαδικασιών και των δομών του, με κεντρική επιδίωξη τη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών του, τη μείωση του κόστους του, την εξυπηρέτηση με κανόνες και έλεγχο της επενδυτικής και επιχειρηματικής προσπάθειας (...) Τη νέα σχέση κράτους και αγοράς, με την ίση πρόσβαση, τη γρήγορη αδειοδότηση όλων των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μέσω διαδικασιών "μιας στάσης", με κανόνες και τον έλεγχο. Τις αναγκαίες αλλαγές στην απονομή της δικαιοσύνης». Ολα προσαρμογές στο αστικό κράτος, ώστε να ανταποκρίνεται καλύτερα στις τωρινές ανάγκες του κεφαλαίου...