Βιβλίο συγχαρητηρίων

Βιβλίο συγχαρητηρίων φαίνεται πως έχει ανοίξει η κυβέρνηση, για να προλαβαίνει τα εύσημα εκπροσώπων του κεφαλαίου, αλλά και των Ευρωπαίων και Αμερικανών συμμάχων της, για τις επιδόσεις της στην αντιλαϊκή πολιτική.
Μέσα στη βδομάδα, με δύο ηχηρές παρεμβάσεις, ο γερμανικός Τύπος και (για πολλοστή φορά) ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για το «μεταρρυθμιστικό» έργο της κυβέρνησης και για τη σπουδή με την οποία υπηρετεί το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα ρημαγμένα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.
Σε δημοσίευμά της η γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung», με αφορμή τους πλειστηριασμούς στην Ελλάδα, διαπιστώνει χωρίς περιστροφές ότι «ορισμένες μεταρρυθμίσεις μπορούν να επιβληθούν καλύτερα από αριστερές παρά από συντηρητικές κυβερνήσεις, όχι μόνο στην Ελλάδα». Για το ίδιο θέμα, η DW σχολίαζε την ίδια μέρα ότι «κάτι που έμοιαζε αδύνατο είναι τελικά εφικτό»...
Την επόμενη ακριβώς μέρα, ήταν η σειρά του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ να εκφράσει τη στήριξη των ΗΠΑ «στις αναπτυξιακές προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης», κατά τη συνάντησή του με τον υπουργό Επικρατείας. Σχολίασε μάλιστα ιδιαίτερα θετικά την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές και τη συμμετοχή Αμερικανών επενδυτών «στην ομολογιακή έκδοση», χωρίς να λυπηθεί αναφορές και στην «προσπάθεια που γίνεται στο ενεργειακό πεδίο» από την πλευρά της κυβέρνησης.
Ακόμα πιο πέρα: Ποιος δεν θυμάται τα πανηγύρια που έκανε ο ΣΕΒ όταν ανακοινώθηκε το κλείσιμο της «αξιολόγησης», με όλη την «ουρά» των μέτρων που προέβλεπε σε βάρος του λαού, με ορίζοντα εφαρμογής πολύ πιο πέρα από την τυπική ολοκλήρωση των μνημονίων; Εγραφαν τότε οι βιομήχανοι στο εβδομαδιαίο δελτίο τους ότι «η ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης αποτελεί μια θετική εξέλιξη και αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση κινείται στη σωστή κατεύθυνση ως προς την ανάγκη να βάλει την οικονομία σε μια σταθερή τροχιά για τα επόμενα χρόνια».
Είχε προηγηθεί ο επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, ο οποίος λίγο πριν κλείσει η «αξιολόγηση» δήλωνε περιχαρής: «Από το καλοκαίρι του 2015, διακόσια και πλέον μέτρα ελήφθησαν από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, με στόχο τη μεταρρύθμιση της χώρας, κάτι σχεδόν απίθανο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, περιλαμβανομένης της Γαλλίας (...) Καμία άλλη χώρα δεν έχει προχωρήσει σε τέτοια προσαρμογή».
Θυμίζουμε επίσης ότι ο ΣΕΤΕ είχε παραθέσει δείπνο στον πρωθυπουργό, ως εκπλήρωση του στοιχήματος που έχασε, όταν προέβλεπε μια χειρότερη χρονιά από την προηγούμενη για την κερδοφορία των μεγαλοξενοδόχων, και ο Αλ. Τσίπρας διαβεβαίωνε δημόσια τον πρόεδρό του ότι η κυβέρνηση θα έκανε ό,τι περνάει από το χέρι της για να μη συμβεί αυτό. Και βέβαια, το έκανε.
Κι αν νομίζει κανείς ότι η κυβέρνηση στέκεται ντροπαλή και ...κοκκινίζει από τα τόσα καλά λόγια που της απευθύνουν οι εκπρόσωποι του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, κάνει λάθος. Το αντίθετο μάλιστα: Αξιοποιεί τα εύσημα αυτά ως απόδειξη της αποτελεσματικότητάς της στην αντιλαϊκή διαχείριση και ως «ψήφο εμπιστοσύνης» στη δική της διακυβέρνηση, αντί της ΝΔ. Δεν πέρασε πολύς καιρός απ' όταν έγραφε η «Αυγή» ότι η ΝΔ δεν θέλει να δει αυτό που βλέπουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι «εταίροι» της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, «πικάροντας» το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ της πήρε «την μπουκιά από το στόμα»!
Τα εύσημα στην κυβέρνηση είναι στην πραγματικότητα φαρμάκι για το λαό, τα δικαιώματα και τις ανάγκες του, που είναι ασύμβατα με τα συμφέροντα και την κερδοφορία του κεφαλαίου. Κι αν του ζητούν με θράσος να αναγνωρίσει και να στηρίξει τα ...κατορθώματά τους, ο λαός έχει άλλο δρόμο να βαδίσει: Αυτόν της σύγκρουσης με την πολιτική και την εξουσία του κεφαλαίου, μέχρι να την ανατρέψει.