ΕΡΓΑ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ

Κι ενώ οι νεκροί από χθες αυξάνονται σε 15, με πέντε αγνοούμενους, στη Μάνδρα και Ν. Πέραμα Αττικής από τις  φονικές συνέπειες των καιρικών φαινομένων τα λόγια παρηγοριάς, η κήρυξη εθνικού  πένθους και οι πολιτικές υποσχέσεις προσπαθούν να αμβλύνουν την οργή, να διαχειριστούν αντιδράσεις.

Σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ χαρακτηρίζει έγκλημα τις καταστροφές από τις πλημμύρες που κόστισαν ανθρώπινες ζωές δείχνοντας ως υπευθύνους «την πολιτική, που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μαζί με την περιφερειακή και τοπική διοίκηση», κατηγορώντας τους πως «υλοποιούν έργα και υποδομές, που αποφασίζονται με βάση την κερδοφορία του κεφαλαίου και όχι την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών».

Και δεν μπορεί κανείς να μη θυμηθεί, γιατί είναι ενδεικτικό των προτεραιοτήτων και σκοπιμοτήτων της κυρίαρχης εξουσίας,  πως πριν ένα περίπου χρόνο αποφασίστηκε  η χρηματοδότηση των  150 εκατομμυρίων από την Περιφέρεια Αττικής, που αντιστοιχεί στα 40% του αποθεματικού της, για  ανάπλαση, σύμφωνα με σχέδια του Ιδρύματος Νιάρχου,  του Φαληρικού Όρμου, όταν ολόκληρο το λεκανοπέδιο Αττικής αντιμετωπίζει εκρηκτικά προβλήματα στα οποία περιλαμβανόταν και  η αντιπλημμυρική θωράκισή της. Και χθες το απόγευμα, μετά την καταστροφή, η περιφερειάρχης Ρ. Δούρου υπέβαλε μηνυτήρια αναφορά στην εισαγγελέα Ξ. Δημητρίου, «ώστε επιτέλους να συνδράμω προκειμένου αυτή τη φορά, κάποιοι και κάποιες να τιμωρηθούν».

Από την άλλη, η επίρριψη ευθυνών για τη μεγάλη καταστροφή στον ίδιο το δήμο Μάνδρας για το μπάζωμα ρέματος, όπου χτίστηκε χώρος στάθμευσης για τα οχήματα του δήμου, σύμφωνα με καταγγελία του   καθηγητή Γεωλογίας του ΕΚΠΑ Δ. Παπανικολάου, αποκαλύπτει τον τρόπο που μεθοδεύονται οι μεγάλες συναινετικές διαδικασίες. Η συναίνεση, που κύρια οργανώνεται από το ταξικό κράτος,   στηρίζεται στη λειτουργία των αστικών κομμάτων, αλλά έχει και σχεδόν την ολοκληρωτική συγκατάθεση και των υπολοίπων θεσμών, της τοπικής αυτοδιοίκησης, σε μεγάλο βαθμό, συμπεριλαμβανομένης. Το κράτος πέρα από τα αποτελέσματα που παράγει στο επίπεδο της ιδεολογίας, αποτελεί το χώρο  που διαμορφώνονται και εκφράζονται οι υλικοί όροι υποταγής στην κυρίαρχη πολιτική των μικρομεσαίων, μισθωτών κλπ. Τέτοιοι είναι, ή τουλάχιστον ήταν μέχρι πριν τα μνημόνια,  ο τρόπος που καρπώνεται την αστική  γαιοπρόσοδο  και η μικρή ιδιοκτησία. Έχουν αναπτυχθεί, ή ίσως καλύτερα είχαν,  μηχανισμοί παραγωγής μεγάλου ποσοστού γαιοπροσόδου, η οποία ανακατανεμόταν στο εσωτερικό  πλατιών μικρομεσαίων στρωμάτων και αποτελούσε βασικό στοιχείο της κοινωνικής τους συγκρότησης. Οι μηχανισμοί αυτοί  εκδηλώνονταν κυρίως με την κατάτμηση της γης σε πολύ μικρές μερίδες, την οικοπεδοποίησή της και την εντατική εκμετάλλευση που γινόταν συνήθως  με τους μεγάλους  συντελεστές δόμησης, τις αυθαιρεσίες στην κατασκευή και τη μέθοδο της αντιπαροχής. Η αυθαίρετη εκτός σχεδίου δόμηση που κάλυψε ανάγκες στέγασης των εσωτερικών μεταναστών στηρίχτηκε εκτός των άλλων και στη χαμηλή τιμή  της εκτός σχεδίου περιαστικής γης. Η αγωνία λοιπόν για απόκτηση στέγης βάζει σ’ αυτό το παιχνίδι μεγάλα στρώματα του πληθυσμού που όσο πιο φτωχά είναι τόσο πιο ριψοκίνδυνες κι επισφαλείς είναι οι επιλογές του. Ρέματα μπαζώνονται, αυθαίρετες κατασκευές κτίζονται και η πλειοψηφία συναινεί σ’ αυτό μέχρι τη μεγάλη καταστροφή.  Το ζήτημα λοιπόν της αστικής γαιοπροσόδου σχετίζεται με τα προβλήματα της πόλης μέσω της αστικής γης σε σχέση με την κερδοσκοπία  στην ιδιοκτησία η οποία εντείνει την ταξική διαίρεση του χώρου τόσο στις επεκτάσεις πόλεων αλλά και στις αναπλάσεις περιοχών.

Γι' αυτό απομένει  κάθε φορά που η βίαιη εκδήλωση των φυσικών δυνάμεων έχει σαν συνέπεια υλικές καταστροφές και πολύ περισσότερο απώλεια ανθρώπινων ζωών να κρύβεται η καταστροφικότητα των καπιταλιστικών επιλογών πίσω από τη  μοιρολατρία για την αδάμαστη  φύση και την απογοήτευση για τη δύναμη της τεχνολογίας που έχει τη δυνατότητα  απελευθέρωσής μας  από πολλά δεσμά που η φύση μας επιβάλλει. Όπως έκανε η βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Χ. Καφαντάρη και  ο διευθυντής της ΕΜΥ Α. Λάλος,  που απέδωσαν την εκτεταμένη καταστροφή στη Δυτική Ατική  σε ακραία φαινόμενα τα οποία  οφείλονται και στην κλιματική αλλαγή. Συγχρόνως όμως,  όταν  φοβίζει η οργή που ο πόνος και η απελπισία πυροδοτούν ψάχνοντας για τον αίτιο, προληπτικά δραστηριοποιούνται άνθρωποι και ενεργοποιούνται μηχανισμοί για να την μετριάσουν. Ο πρωθυπουργός στη δήλωσή του εκφράζει τη θλίψη του για τη μεγάλη καταστροφή που προκάλεσαν τα ακραία καιρικά φαινόμενα και υπόσχεται ομαλοποίηση της ζωής στις περιοχές που χτύπησε η θεομηνία. Ο προϊστάμενος της εισαγγελίας πρωτοδικών Αθήνας Η. Ζαγοραίος διατάζει κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για τους θανάτους και τις καταστροφές που προκάλεσε η κακοκαιρία στη δυτική Αττική.

Η βιαιότητα της εκδήλωσης των φυσικών φαινομένων μπορεί να είναι δύσκολο να ελεγχθεί από τον άνθρωπο, όμως οι συνέπειές τους σίγουρα σ’ ένα μεγάλο βαθμό μπορούν. Όλα τα ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται περισσότερο καταστροφικά από τα δευτερογενή φαινόμενα που αυτά προκαλούν εξαιτίας ανθρώπινων παρεμβάσεων που δεν τα λαμβάνουν υπόψη όταν περιορίζουν το κέρδος τους. Είναι λοιπόν τόσο περισσότερο καταστρεπτικά όσο πιο καταστρεπτικά γίνονται τα ανθρώπινα κατασκευάσματα και γενικότερα οι παρεμβάσεις. Κι επειδή η ζωή μας σαν άτομα υπόκειται στη γενική οργάνωση της κοινωνίας,  σε κοινωνίες ταξικές οργανωμένες με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής που προέχει το κέρδος, η σωτηρία της κερδοφορίας συνεπάγεται τη θυσία κάθε κοινωνικής ανάγκης, όταν δεν υπάρχει αντίδραση,  κι επομένως η αδιαφορία για τις συνέπειες από τις κερδοφόρες δράσεις στη ζωή των ανθρώπων. Η επισήμανση του ΚΚΕ στην ανακοίνωσή του πως  «Τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας δεν υλοποιούνται γιατί δεν είναι ιδιαίτερα «θελκτικά» για τους καπιταλιστές, αφού δεν τους αποδίδουν το αναμενόμενο ποσοστό κέρδους» δείχνει ακριβώς την αιτία αυτών των καταστροφών. Κι επειδή το ίδιο το κράτος δεν είναι παρά ταξικό δεν έχει άλλη προτεραιότητα από το να βοηθά στην κερδοφορία το ιδιωτικό κεφάλαιο αδιαφορώντας για τις ανάγκες των υποτελών τάξεων όταν δεν απειλούνται τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης από τις αντιδράσεις τους. Γι’ αυτό και στις ταξικές κοινωνίες οι επιπτώσεις των φυσικών φαινομένων καταλήγουν να  είναι δυσμενέστερες στις λαϊκές τάξεις. Και οι θεομηνίες τελικά ταξικές είναι.