Νέες προκλήσεις και κίνδυνοι

Η αναγγελία της Τουρκίας ότι ξεκινάει άμεσα έρευνες για υδρογονάνθρακες σε περιοχή της Ανατ. Μεσογείου που αμφισβητεί την κυπριακή ΑΟΖ και ταυτόχρονα υπογραμμίζει τις διεκδικήσεις της έναντι των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, επιβεβαιώνει το πόσο επικίνδυνος είναι ο εφησυχασμός που καλλιεργεί η κυβέρνηση για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την επιθετικότητα της Τουρκίας, διαφημίζοντας την αναβάθμιση της Ελλάδας σε «προτιμώμενο εταίρο» των ΗΠΑ στην περιοχή.
Οι διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο, στον ανταγωνισμό της με την ελληνική, είναι πάγιες και κλιμακώνονται, ανεξάρτητα από αυξομειώσεις στην ένταση, που σχετίζονται και με το ευρύτερο παζάρι που διεξάγει η Τουρκία με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, σε μια προσπάθεια να διασφαλίσει και να επεκτείνει τα συμφέροντά της σε Αιγαίο, Ανατ. Μεσόγειο και Μέση Ανατολή.
Σε αυτό το σύνθετο παζάρι, η ελληνική κυβέρνηση αναλαμβάνει επικίνδυνες αποστολές στο πλαίσιο του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού να παραμείνει η Τουρκία στο ευρωΝΑΤΟικό στρατόπεδο. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την ένταση στις σχέσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Τουρκίας, για να αναβαθμίσει το ρόλο της Ελλάδας, για λογαριασμό της αστικής τάξης και όχι του λαού.
Η Τουρκία δεν επέλεξε τυχαία ούτε το χρόνο ούτε το χώρο για να προβάλει τις διεκδικήσεις της στην περιοχή. Το αμέσως επόμενο διάστημα ξεκινάνε γεωτρήσεις σε «οικόπεδα» της κυπριακής ΑΟΖ από μονοπώλια των ΗΠΑ και της Γαλλίας.
Απέναντι σ' αυτούς, η Τουρκία υπενθυμίζει ότι διεκδικεί συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου με την Κυπριακή Δημοκρατία, προκειμένου να υπάρξει καθεστώς «ασφάλειας» στην εξόρυξη και τη μεταφορά του φυσικού αερίου προς τις αγορές της Ευρώπης.
Αυτό ήταν άλλωστε και το περιεχόμενο της δήλωσης Τσαβούσογλου λίγο μετά την έκδοση της NAVTEX, που δεσμεύει την επίμαχη περιοχή των ερευνών, ότι η Τουρκία επιδιώκει «δίκαιη μοιρασιά» των πόρων του νησιού.
Εξίσου «συμβολική» είναι, όμως, και η επιλογή της συγκεκριμένης περιοχής, καθώς περιλαμβάνει τμήματα της κυπριακής ΑΟΖ, όπου η Τουρκία ζητάει να έχει λόγο. «Ακουμπάει» όμως και τμήμα της θαλάσσιας περιοχής όπου θα εφάπτονται οι ΑΟΖ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχουν οι συμφωνίες της τελευταίας τριμερούς των τριών κρατών, τις οποίες η Τουρκία θεωρεί ότι αντιστρατεύονται τα συμφέροντά της στην περιοχή.
Η αντίδραση των ΗΠΑ στην εξαγγελία των τουρκικών ερευνών είναι χαρακτηριστική με αξιωματούχους τους να «αποθαρρύνουν» τη γείτονα από «κάθε ενέργεια ή ρητορική που αυξάνει τις εντάσεις στην περιοχή», σημειώνοντας όμως ότι «οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού, όπως και όλοι οι πόροι του, θα πρέπει να μοιράζονται ισομερώς μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης». Αναγνωρίζοντας δηλαδή τις αξιώσεις της τουρκικής αστικής τάξης και προτάσσοντας ως «συνολική διευθέτηση» του Κυπριακού τα διχοτομικά σχέδια που βρίσκονται ούτως ή άλλως πάνω στο τραπέζι και που θα διευκολύνουν τα ενεργειακά σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή.
Κανένας εφησυχασμός δεν χωράει απέναντι στις εξελίξεις, στην όξυνση της τουρκικής επιθετικότητας και τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς.
Ο λαός θα πληρώσει ακριβά το λογαριασμό, είτε η Ελλάδα αξιοποιηθεί ως ΝΑΤΟική «δύναμη κρούσης» απέναντι στην Τουρκία, σε περίπτωση μιας γενικευμένης ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης, είτε υπάρξει τελικά συμβιβασμός, που θα περιλαμβάνει ως αντάλλαγμα διευθετήσεις σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Γι' αυτό χρειάζεται τώρα να δυναμώσουν η κοινή αντιιμπεριαλιστική πάλη και η αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς της περιοχής, ενάντια στα επικίνδυνα σχέδια των αστικών τους τάξεων.