Η δεύτερη μεγαλύτερη απεργία στον κλάδο των νοσηλευτών στην ιρλανδική
ιστορία πραγματοποιήθηκε αυτές τις μέρες στη χώρα. Την περασμένη
Τετάρτη, πάνω από 35000 νοσηλευτές και νοσοκόμες κατέβηκαν στο δρόμο
ζητώντας προσλήψεις και καλύτερους μισθούς. Το συνδικάτο Νοσοκόμων και
Μαιών (INMO) προχώρησε στην κινητοποίηση μετά το ναυάγιο των
διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση. Οι εργαζόμενοι απαιτούν ίση αμοιβή με
άλλα παραϊατρικά επαγγέλματα, όπως οι φυσιοθεραπευτές, των οποίων οι
αμοιβές είναι πάνω από 7000 ευρώ υψηλότερες σε ετήσια βάση.
Η απεργία στηρίχθηκε και από τα 40.000 μέλη του συνδικάτου σε 120 μέρη σε ολόκληρη την Ιρλανδία. Οι πικετοφορίες που πραγματοποιήθηκαν έξω από μεγάλα νοσοκομεία της χώρας, όπου οι νοσοκόμες παρείχαν φροντίδα μόνο σε επείγοντα περιστατικά, είχαν μεγάλη συμπαράσταση από τον κόσμο και συνοδεύτικαν ακόμα και από «χάπενινγκ», όπως τις νοσοκόμες του νοσοκομείου της κομητείας Λουθ που συνέθεσαν το δικό τους τραγούδι διαμαρτυρίας. Την αλληλεγγύη τους εξέφρασαν και συνάδελφοί του με καταγωγή από την Ιρλανδία που εργάζονται στην Αυστραλία και την Αγγλία.
Η κυβέρνηση δια στόματος του πρωθυπουργό Λίο Βάραντκαρ απάντησε σε βουλευτές που κατέθεσαν ερωτήσεις για το θέμα πως θα μπορούσε να δανειστεί χρήματα για να σώσει δουλειές σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, όχι όμως και για αυξήσεις στις νοσοκόμες, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στο κοινοβούλιο.
Την αλληλεγγύη του στην απεργία εξέφρασε και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιρλανδίας. Ο Τζίμι Ντόραν, γραμματέας της Τοπικής Επιτροπής του κόμματος στο Δουβλίνο δήλωσε πως: Υπάρχει κρίση στις προσλήψεις και τη διατήρηση νοσοκόμων στην Ιρλανδία λόγω των χαμηλών αμοιβών που τους προσφέρονται. Υπάρχουν 1654 νοσηλευτές λιγότεροι από το 2007 παρά τη ραγδαία αύξηση του πληθυσμού. Τα επίπεδα ασφαλείας στα νοσοκομεία είναι σε οριακό σημείο και άνθρωποι πεθαίνουν λόγω έλλειψης πόρων για τις υπηρεσίες υγείας. Παρόλαυτα, ο υπουργός υγείας, Σίμον Χάρις, αρνήθηκε να μιλήσει με τους νοσηλευτές και το INMO. Η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα αυτής της κρίσης και να ξεκινήσει πραγματικές διαπραγματεύσεις με το ΙΝΜΟ πριν χαθούν περισσότερες ζωές λόγω της εντελώς ανεπαρκούς χρηματοδότησης του Συστήματος Υγείας. Ο Ντόραν αναφέρθηκε επίσης στην υπόθεση ενός νέου νοσοκομείου παίδων στην πόλη, το οποίο ανακοστολογήθηκε από 650 εκ. ευρώ σε 1,7 δις. «Υπάρχει μια ατέλειωτη παροχή χρήματος για τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά τίποτε για τους εργάτες «. Οι απεργίες αναμένεται να συνεχιστούν και το επόμενο διάστημα, στις 5 και 7 Φλεβάρη, με κλιμάκωση από τις 12 ως τις 14 του μήνα αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους, ενώ στο χορό μπαίνει και η Ένωση Ψυχιατρικών Νοσηλευτών, που ήδη απέχει από την υπερωριακή εργασία, έχοντας προαναγγείλλει απεργιακή δράση από τις 12 ως τις 14 του μήνα.
Με πληροφορίες από People’s dispatch
Η απεργία στηρίχθηκε και από τα 40.000 μέλη του συνδικάτου σε 120 μέρη σε ολόκληρη την Ιρλανδία. Οι πικετοφορίες που πραγματοποιήθηκαν έξω από μεγάλα νοσοκομεία της χώρας, όπου οι νοσοκόμες παρείχαν φροντίδα μόνο σε επείγοντα περιστατικά, είχαν μεγάλη συμπαράσταση από τον κόσμο και συνοδεύτικαν ακόμα και από «χάπενινγκ», όπως τις νοσοκόμες του νοσοκομείου της κομητείας Λουθ που συνέθεσαν το δικό τους τραγούδι διαμαρτυρίας. Την αλληλεγγύη τους εξέφρασαν και συνάδελφοί του με καταγωγή από την Ιρλανδία που εργάζονται στην Αυστραλία και την Αγγλία.
Η κυβέρνηση δια στόματος του πρωθυπουργό Λίο Βάραντκαρ απάντησε σε βουλευτές που κατέθεσαν ερωτήσεις για το θέμα πως θα μπορούσε να δανειστεί χρήματα για να σώσει δουλειές σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, όχι όμως και για αυξήσεις στις νοσοκόμες, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στο κοινοβούλιο.
Την αλληλεγγύη του στην απεργία εξέφρασε και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιρλανδίας. Ο Τζίμι Ντόραν, γραμματέας της Τοπικής Επιτροπής του κόμματος στο Δουβλίνο δήλωσε πως: Υπάρχει κρίση στις προσλήψεις και τη διατήρηση νοσοκόμων στην Ιρλανδία λόγω των χαμηλών αμοιβών που τους προσφέρονται. Υπάρχουν 1654 νοσηλευτές λιγότεροι από το 2007 παρά τη ραγδαία αύξηση του πληθυσμού. Τα επίπεδα ασφαλείας στα νοσοκομεία είναι σε οριακό σημείο και άνθρωποι πεθαίνουν λόγω έλλειψης πόρων για τις υπηρεσίες υγείας. Παρόλαυτα, ο υπουργός υγείας, Σίμον Χάρις, αρνήθηκε να μιλήσει με τους νοσηλευτές και το INMO. Η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα αυτής της κρίσης και να ξεκινήσει πραγματικές διαπραγματεύσεις με το ΙΝΜΟ πριν χαθούν περισσότερες ζωές λόγω της εντελώς ανεπαρκούς χρηματοδότησης του Συστήματος Υγείας. Ο Ντόραν αναφέρθηκε επίσης στην υπόθεση ενός νέου νοσοκομείου παίδων στην πόλη, το οποίο ανακοστολογήθηκε από 650 εκ. ευρώ σε 1,7 δις. «Υπάρχει μια ατέλειωτη παροχή χρήματος για τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά τίποτε για τους εργάτες «. Οι απεργίες αναμένεται να συνεχιστούν και το επόμενο διάστημα, στις 5 και 7 Φλεβάρη, με κλιμάκωση από τις 12 ως τις 14 του μήνα αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους, ενώ στο χορό μπαίνει και η Ένωση Ψυχιατρικών Νοσηλευτών, που ήδη απέχει από την υπερωριακή εργασία, έχοντας προαναγγείλλει απεργιακή δράση από τις 12 ως τις 14 του μήνα.
Με πληροφορίες από People’s dispatch
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου