Έσπασαν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρεία και νίκησαν οι εργάτες της
αυτοκινητοβιομηχανίας Audi στο Γκιόρ της Ουγγαρίας. Μετά από μια
βδομάδα απεργιών επέστρεψαν στη δουλειά τους, καθώς τα αιτήματά τους
έγιναν εν πολλοίς δεκτά από τη διοίκηση της γερμανικής εταιρείας. Η
αύξηση των αμοιβών που πέτυχαν οι εργαζόμενοι αναμένεται να λειτουργήσει
ως παράδειγμα προς μίμηση και για τους εργαζόμενους σε προμηθευτές της
Audi στην Ουγγαρία, αλλά και σε άλλες επιχειρήσεις γερμανικών
συμφερόντων.
Ήδη οι εργάτες της Bosch και της Thyssen – Krupp έχουν ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία, με την προοπτική να προχωρήσουν σε απεργίες αν δε γίνουν δεκτά τα αιτήματά τους.
Η Ουγγαρία έγινε ένα Ελντοράντο για τις γερμανικές – κυρίως – επιχειρήσεις μετά τις ανατροπές του 1989, όπως και άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, χάρη στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, το ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς και τους χαμηλούς μισθούς. Για πολλά χρόνια οι εργαζόμενοι έσκυβαν το κεφάλι, πεπεισμένοι από την προπαγάνδα περί “ανάπτυξης” και “ανταγωνιστικότητας” που διασφαλιζόταν από τους χαμηλούς μισθούς. Η ένταση των κινητοποιήσεων το τελευταίο διάστημα, είτε σε επιμέρους επιχειρήσεις, είτε σε εθνικό επίπεδο, όπως πρόσφατα ενάντια στο λεγόμενο “νόμο – σκλαβιά” δε θορυβοποιεί όμως μόνο το ξένο, αλλά και το εγχώριο κεφάλαιο, που αναδείχθηκε στις στάχτες της διάλυσης του σοσιαλισμού. Έτσι ο πρόεδρος του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Λάζλο Πάραγκ δήλωσε πως η απεργία “καταστρέφει την καλή εικόνα της Ουγγαρίας στους επενδυτές” και πως οι εργαζόμενοι “πρέπει να αποδεχτούν” ότι δεν πρόκειται να υπάρξει εξίσωση των μισθών τους με εκείνους των δυτικών καπιταλιστικών χωρών. Ο καιρός της αδιαμαρτύρητης αποδοχής αυτής της “πραγματικότητας” των αστών φαίνεται πως έχει παρέλθει και η κατασυκοφαντημένη έννοια της ταξικής πάλης, έστω κι αν δεν κατονομάζεται ως τέτοια, αναδύεται κόντρα στα κηρύγματα για το “τέλος της ιστορίας”.
Με πληροφορίες από junge welt
Ήδη οι εργάτες της Bosch και της Thyssen – Krupp έχουν ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία, με την προοπτική να προχωρήσουν σε απεργίες αν δε γίνουν δεκτά τα αιτήματά τους.
Η Ουγγαρία έγινε ένα Ελντοράντο για τις γερμανικές – κυρίως – επιχειρήσεις μετά τις ανατροπές του 1989, όπως και άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, χάρη στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, το ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς και τους χαμηλούς μισθούς. Για πολλά χρόνια οι εργαζόμενοι έσκυβαν το κεφάλι, πεπεισμένοι από την προπαγάνδα περί “ανάπτυξης” και “ανταγωνιστικότητας” που διασφαλιζόταν από τους χαμηλούς μισθούς. Η ένταση των κινητοποιήσεων το τελευταίο διάστημα, είτε σε επιμέρους επιχειρήσεις, είτε σε εθνικό επίπεδο, όπως πρόσφατα ενάντια στο λεγόμενο “νόμο – σκλαβιά” δε θορυβοποιεί όμως μόνο το ξένο, αλλά και το εγχώριο κεφάλαιο, που αναδείχθηκε στις στάχτες της διάλυσης του σοσιαλισμού. Έτσι ο πρόεδρος του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Λάζλο Πάραγκ δήλωσε πως η απεργία “καταστρέφει την καλή εικόνα της Ουγγαρίας στους επενδυτές” και πως οι εργαζόμενοι “πρέπει να αποδεχτούν” ότι δεν πρόκειται να υπάρξει εξίσωση των μισθών τους με εκείνους των δυτικών καπιταλιστικών χωρών. Ο καιρός της αδιαμαρτύρητης αποδοχής αυτής της “πραγματικότητας” των αστών φαίνεται πως έχει παρέλθει και η κατασυκοφαντημένη έννοια της ταξικής πάλης, έστω κι αν δεν κατονομάζεται ως τέτοια, αναδύεται κόντρα στα κηρύγματα για το “τέλος της ιστορίας”.
Με πληροφορίες από junge welt
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου