Τα Δανέζικα πανεπιστήμια στην υπηρεσία της πολεμικής βιομηχανίας

        

Ως αποτέλεσμα της υπογραφής συμφώνου συνεργασίας μεταξύ του Πολυτεχνείου (DTU), των πανεπιστημίων του Ααρχους και του Ααλμποργκ και του δανέζικου εργοστασίου παραγωγής οπλικών συστημάτων «Terma», 11 Δανοί φοιτητές θα ταξιδέψουν στις ΗΠΑ για να εργαστούν στο εργοστάσιο παραγωγής όπλων «Lockheed Martin» και να συμβάλουν στην ανάπτυξη του μαχητικού αεροσκάφους «Joint Strike Fighter» («F-35»), για την αγορά του οποίου αποφάσισε το δανέζικο Κοινοβούλιο με μεγάλη πλειοψηφία.

Η πλειοψηφία των κομμάτων στη Βουλή (φιλελεύθεροι, συντηρητικοί, σοσιαλδημοκράτες και ακροδεξιοί ευρωσκεπτικιστές) έχουν δεσμευτεί και ψηφίσει στον προϋπολογισμό ραγδαία μείωση των κοινωνικών παροχών και ταυτόχρονη αύξηση των στρατιωτικών δαπανών κατά 20%. Αυτό έχει ως άμεση συνέπεια την κατακόρυφη αύξηση στις παραγγελίες των δανέζικων εταιρειών παραγωγής όπλων και οπλικών συστημάτων, καθώς και τη συνεργασία στην κατασκευή του μαχητικού αεροσκάφους «F-35».

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια εντεινόμενη συνεργασία μεταξύ δανέζικων πανεπιστημίων και πολεμικής βιομηχανίας. Στο Πολυτεχνείο (DTU) έχει δημιουργηθεί ένα ειδικό κέντρο το οποίο, μεταξύ άλλων, εξειδικεύεται στην έρευνα ραντάρ, δορυφορικών συστημάτων, drones και εξαρτημάτων πολεμικών αεροσκαφών. Το Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας εξειδικεύεται μεταξύ άλλων στην έρευνα συστημάτων παρακολούθησης. Το Πανεπιστήμιο του Ααλμποργκ έχει δημιουργήσει στρατιωτικό κέντρο (ΑΑU Defense), το οποίο έχει χρηματοδοτηθεί με πολλά εκατομμύρια από την ΕΕ, για περαιτέρω ανάπτυξη και επέκταση εγχώριας παραγωγής όπλων.

Οι παραπάνω εξελίξεις αποτελούν άμεση συνέπεια των σχεδίων της δανέζικης αστικής τάξης για την αναβάθμιση του ρόλου της στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση προσπαθούν να πείσουν ότι αυτή η στάση υπαγορεύεται από την ανάγκη προστασίας των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας από ενδεχόμενη ρωσική επίθεση, παρουσιάζοντας ΝΑΤΟ και ΕΕ ως εγγυητές τάχα της ασφάλειας για το λαό, ενώ είναι παράγοντες αστάθειας, επεμβάσεων και πολέμων.

Οι αυξήσεις στα κονδύλια των πολεμικών δαπανών συνοδεύονται με αντίστοιχες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες.

Ταυτόχρονα, αποτελεί πρόκληση και αποκαλύπτει τον επιθετικό ρόλο της ΕΕ η απλόχερη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων με ευρωενωσιακά κονδύλια για προγράμματα έρευνας για την πολεμική βιομηχανία με παράλληλη προώθηση αντιλαϊκών «πακέτων», με συνέπεια ακόμα και το κλείσιμο πανεπιστημιακών τμημάτων που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην κοινωνική ευημερία, καθώς και την εξοικείωση φοιτητών και πολεμικής βιομηχανίας.