Παλιά τους τέχνη κόσκινο...

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που τολμάνε να κάνουν μαθήματα διεθνισμού στο ΚΚΕ, φτάνοντας να χαρακτηρίσουν έως και «αντιιμπεριαλιστική» (!) τη ΝΑΤΟική συμφωνία των Πρεσπών, ξέρουν καλά ότι το κόμμα τους έχει πλούσιο παρελθόν στο ξέπλυμα του ιμπεριαλισμού και των προσχημάτων που χρησιμοποιεί διαχρονικά για να μακελέψει λαούς, να αλλάξει σύνορα, να προωθήσει τα αμερικανοΝΑΤΟικά συμφέροντα σε βάρος ανταγωνιστικών δυνάμεων. Κι όποτε δεν το έκανε ανοιχτά, το έκανε επιτήδεια, κρατώντας ίσες αποστάσεις ανάμεσα στους θύτες και τα θύματα, με επιχειρηματολογία που τελικά κατέληγε να δικαιολογεί τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, να τα ξεπλένει στα μάτια του λαού. Απ' αυτή την άποψη, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλοι οι προκάτοχοί του στο χώρο της λεγόμενης «ανανεωτικής αριστεράς» υπήρξαν πάντα χρήσιμοι στο σύστημα. Για τις υπηρεσίες του αυτές, ο ΣΥΡΙΖΑ αναβαθμίστηκε σε κυβέρνηση, αποσπώντας σήμερα τα εύσημα για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στο ξεδίπλωμα της αντιλαϊκής πολιτικής και στη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς.

* * *

Ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν: Στις αρχές της δεκαετίας του '80, όταν το ΠΑΣΟΚ, σε μια τεραστίων διαστάσεων καπηλεία συνθημάτων και αξιών, διακήρυττε ότι θα διώξει τις αμερικανικές βάσεις, η τότε ηγεσία της «ανανεωτικής αριστεράς», δηλαδή του «ΚΚΕ εσωτερικού», του «τράβαγε το αυτί» ότι «οι βάσεις δεν είναι ραπανάκια για να ξεριζώνονται», χτίζοντας άλλοθι για την παραμονή τους, όπως αποφάσισε τελικά και το ΠΑΣΟΚ, παρά την εκφρασμένη θέληση του λαού να πάρουν πόδι από την Ελλάδα οι βάσεις εφόρμησης των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. Μερικές δεκαετίες μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ σπέρνει βάσεις σε όλη τη χώρα, καθιστώντας την ξέφραγο αμπέλι για τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς ιμπεριαλιστές. Οταν με απόφαση ΕΕ και ΝΑΤΟ αναγνωριζόταν η Κροατία και ξεκίναγε η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ο ΣΥΝ χειροκροτούσε την απόσπαση κρατών, στο όνομα της αυτοδιάθεσης των λαών. Αλλά και το 1992, η τότε αριστερά του ΣΥΝ υπέγραφε μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ τη γνωστή θέση «Ποτέ το όνομα Μακεδονία», ενώ συμμετείχε και στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, για να τα γυρίσει ξανά μετά από λίγους μήνες, έχοντας όμως εγγράψει υποθήκες ως αναγκαία τσόντα στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που ο αέρας της αντεπανάστασης σάρωνε τα πάντα.

* * *

Λίγα χρόνια μετά, ακολούθησε η ΝΑΤΟική επέμβαση που έληξε με διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας και ποτάμι αίματος στα Βαλκάνια. Τι έλεγε τότε ο ΣΥΝ; «Οχι στον πόλεμο - όχι στην εθνοκάθαρση του Μιλόσεβιτς»! Υιοθετούσε έτσι και αναπαρήγε το βασικό επιχείρημα των ιμπεριαλιστών, ότι συντελούνταν «εθνοκάθαρση» και άρα νομιμοποιούνταν να επέμβουν, σε μια χώρα που είχε 3 εκατομμύρια μεικτούς γάμους και άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων και θρησκειών συμβίωναν ανέκαθεν ειρηνικά! Μάλιστα, όταν εκείνη την περίοδο ήρθε ο Κλίντον στην Αθήνα και το μεγάλο λαϊκό συλλαλητήριο έγινε στόχος άγριας καταστολής, στελέχη του επέρριπταν ευθύνες στο ΚΚΕ, κατηγορώντας το για ακραία στάση επειδή αρνήθηκε να συμμορφωθεί με την απόφαση απαγόρευσης της πορείας προς την αμερικάνικη πρεσβεία! Αλλοθι επομένως και στην καταστολή, για την «ασφάλεια» του πλανητάρχη και για ...να μη στάξει η ουρά του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

* * *

Το 2001, όταν έγινε η επίθεση στους δίδυμους πύργους στις ΗΠΑ και το πράγμα φώναζε από μακριά ότι θα αποτελούσε άλλοθι για κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας των ΗΠΑ παγκοσμίως, στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας» ο ΣΥΝ ένωνε τη φωνή του με το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και άλλα κόμματα, κάτω από το ομόθυμο σύνθημα «είμαστε όλοι Αμερικανοί». Ούτε κουβέντα για την πολεμική προετοιμασία των ΗΠΑ, που δεν άργησε να εκδηλωθεί, με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που ακολούθησαν, στο Αφγανιστάν το 2001 και στο Ιράκ το 2003. Ακόμα και όταν ξέσπασε ο πόλεμος στο Ιράκ, ο ΣΥΝ διατύπωνε ένα πασιφιστικό «όχι στον πόλεμο», αλλά έσπευδε να συμπληρώσει ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε πυρηνικά και χημικά όπλα, πρόσχημα με το οποίο έγινε η επέμβαση, για να αποκαλυφθεί μερικά χρόνια αργότερα ότι ήταν ολότελα φτιαχτό από τα χαλκεία προπαγάνδας του ιμπεριαλισμού. Η βρώμικη δουλειά όμως είχε ήδη γίνει! Πιο πρόσφατο παράδειγμα, η στάση του στο Παλαιστινιακό. Αρχικά «ίσες αποστάσεις» ανάμεσα στους θύτες και τα θύματα, στάση που σταδιακά - και στο πλαίσιο της κολιγιάς με το Ισραήλ - μετατρέπεται σε ανοιχτή συνηγορία υπέρ του «δικαιώματός» του να τσακίζει έναν ολόκληρο λαό.

* * *

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ιμπεριαλιστική εκστρατεία που το σύνθημά της δεν το ασπάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε αυτό αφορούσε την υπεράσπιση τάχα των «ανθρώπινων δικαιωμάτων», είτε την «προάσπιση της δημοκρατίας», είτε την «υπεράσπιση των μειονοτήτων» και το «δικαίωμα για αυτοπροσδιορισμό και αυτοδιάθεση»... Οχι μόνο τα υιοθετούσε αλλά τα πρόβαλλε στο λαό, συμβάλλοντας στο να νομιμοποιείται σε λαϊκές συνειδήσεις κάθε έγκλημα που ο ιμπεριαλισμός διέπραττε με τέτοια προσχήματα...