Κατά την συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού η υπουργός κ. Παπανδρέου υπογράμμισε την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να συγκρουστεί με απόψεις και νοοτροπίες προκειμένου να υλοποιήσει την πολιτική της.
Είναι ολοφάνερο τι εννοούσε η υπουργός. Την επιλογή της ανοικτής και με όλα τα μέσα σύγκρουσης με το λαό, με την εργατική τάξη, την αγροτιά και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, με το κίνημα της νεολαίας, με κάθε κίνημα που υπερασπίζεται το εισόδημα, την επιβίωση, τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Ο κ. Σημίτης μιλώντας στην συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, με μια κινέζικη παροιμία κάλεσε, το λαό και τους αγρότες να μάθουν να ψαρεύουν αντί να περιμένουν να τους δίνει ένα ψάρι η κυβέρνηση.
Πρόκειται για μια άλλη έκφραση της λογικής "κόψτε το λαιμό σας", εμείς αδιαφορούμε. Είναι σαν να λέτε στους αγρότες ότι μπορεί ο καθένας με μια πετονιά να συναγωνιστεί ένα ολόκληρο φαλαινοθηρικό στόλο στους ανοικτούς ωκεανούς.
Η κυβέρνηση με τις τοποθετήσεις της περί έννομης τάξης και αναρχίας, που είχαμε πολλά χρόνια να ακούσουμε, έδωσε το πράσινο φως να ασκηθούν διώξεις σε πέντε χιλιάδες αγρότες γιατί υπερασπίζονται την αγροτική οικονομία της χώρας και τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς.
Λες και η κυβέρνηση είναι νόμιμη όταν πατάει επί πτωμάτων, διώχνει με την πολιτική της τους αγρότες από την γη, τους εργάτες από τα εργοστάσια.
Μετά την απόφαση της Πανθεσσαλικής Επιτροπής η κυβέρνηση, με τα περίφημα επικοινωνιακά της επιτελεία, έριξε στο παζάρι της παραπληροφόρησης τα γνωστά στηρίγματα που προσφέρουν ορισμένοι ιδιοκτήτες φορτηγών, και όχι μόνο. Είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε χθες ποιοί είναι τα θύματα των αγροτών, ποιούς θίγουν οι αγροτικές κινητοποιήσεις. Αξίζει να αναφέρω ορισμένους χαρακτηριστικά:
Τον διευθυντή του χιονοδρομικού κέντρου της Αράχωβας που διαμαρτυρήθηκε ότι αν οι αγρότες ξαναβγούν στους δρόμους τότε θα παραβιαστεί το δικαίωμα του σκι στην περιοχή, λες και κατά χιλιάδες οι κάτοικοι των γύρω περιοχών τρέχουν για να κάνουν χειμερινές διακοπές.
Στα μικρόφωνα και οι ξενοδόχοι που φοβόνται ότι τα ξενοδοχεία τους, καταχείμωνο, θα μείνουν άδεια λόγω των μπλόκων, λες και δεν ήταν οι ίδιοι κατακαλόκαιρο που διαμαρτύρονταν για πτώση της τουριστικής κίνησης πάνω από 30-40%.
Βγήκαν στα ραδιόφωνα και ορισμένοι έμποροι, οι κατά κανόνα μεγαλέμποροι που κηδεμονεύουν ορισμένους εμπορικούς συλλόγους, ισχυριζόμενοι ότι τα μπλόκα στους εθνικούς δρόμους θα δυσκολέψουν την εμπορική κίνηση μέσα στις πόλεις, σε περίοδο εκπτώσεων, λες και τα τρακτέρ θα είναι έξω από τα μικρομάγαζα.
Η μεγάλη εργοδοσία έχει λόγο να φοβάται, η κυβέρνηση βεβαίως έχει λόγο να τους υπερασπίζεται. Ενα δικαίωμα δεν ξέρει και δεν θέλει να υπερασπιστεί: Το δικαίωμα του αναγκαστικού αγώνα όταν σε πετάνε στους δρόμους.
Η κυβέρνηση προσχωρεί στην ανοικτή βία, μεθοδεύει τον λαϊκό διχασμό, την πολιτική του διαίρει και βασίλευε. Σε λίγο διάστημα δεν θα ξεχωρίζουμε αν ζούμε στην 10ετία του ΄50 ή την 10ετία του ΄90. Να ξέρετε ότι η κυβέρνησή σας δεν θα περάσει καλές μέρες το επόμενο διάστημα.
Για ένα πράγμα να είσθε βέβαιοι, ότι θα έλθει η ώρα που θα φύγετε και μάλιστα κακήν-κακώς.
Μέσα στο λαό αρχίζει να ωριμάζει, και αύριο θα ωριμάσει πιο γρήγορα και πιο βαθιά, η ιδέα όχι μιας άλλης διάδοχης κυβέρνησης αλλά μιας κυβέρνησης που θα διασφαλίζει την λαϊκή κυριαρχία, δεν θα τρέμει το λαό, θα στηρίζει και θα στηρίζεται στους αγώνες του.
Οι αγρότες δεν έχουν να περιμένουν τίποτε από μια κυβέρνηση που δίνει καθημερινά εξετάσεις στους ιδιοκτήτες αμύθητου πλούτου, στους βιομηχάνους, μεγαλοεργολάβους, εφοπλιστές. Δεν μπορεί να περιμένει τίποτε από μια κυβέρνηση που ψύχραιμα δέχεται στην Ελλάδα τους υπαλλήλους του κ. Κλίντον τύπου Κάβανο, να υπαγορεύουν τι αμυντικό όπλο θα αγοράσει η μια ή άλλη χώρα, από που θα αγοράσει. Στους μεν πουλάνε επιθετικά όπλα, όπως στην Ελλάδα, στους δε απαγορεύουν να έχουν αμυντικά. Η ευθύνη των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι μεγάλη, γιατί στα λόγια είναι με τους αγρότες, αλλά όχι και με την πολιτική που εξυπηρετεί και συμφέρει την μικρομεσαία αγροτιά.
Υπάρχει ευθύνη και στα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, γιατί ενώ γκρινιάζουν με την κυβέρνηση, δεν παίρνουν θέση, δεν στηρίζουν ανοικτά και συγκεκριμένα τα δίκαια αιτήματα της αγροτιάς, τα παραπέμπουν στο λεγόμενο διάλογο σε βάθος χρόνου. Οι αγρότες δεν έχουν ανάγκη από κόμματα που ασκούν αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, έχουν ανάγκη από την πολιτική στήριξη των δίκαιων αιτημάτων τους, από την στήριξη των αγώνων τους όταν έχουν εξαντληθεί τα άλλα μέσα πίεσης.
Καπηλεία κάνουν όσοι κλαίνε για την αγροτιά αλλά είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τα συμφέροντά της στο βωμό του Μάαστριχτ και στα διαβούλια του περίφημου ΕΣΑΠ.
Εμείς θα σταθούμε στο πλευρό της αγροτιάς, θα στηρίξουμε τους αγώνες της. Τα μέλη, οι φίλοι του Κόμματος θα παλέψουν μαζί με τους πρωτοπόρους αγρότες, για ενωμένο, πολύμορφο και μαχητικό αγροτικό κίνημα, αφού έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια ελπίδας ότι είναι δυνατόν η κυβέρνηση να ρίξει έστω και λίγο νερό στο κρασί της.
Η αγροτιά δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει. Σε πέντε το πολύ χρόνια το 50% των μικρομεσαίων νοικοκυραίων, ίσως και παραπάνω, θα ζουν σαν εξόριστοι, θα έχουν χάσει την γη τους, ενώ ένα άλλο μέρος θα φυτοζωεί.
Γιατί η αγροτιά ξεσηκώνεται
Η πορεία της μικρομεσαίας αγροτιάς δεν είναι τίποτε άλλο παρά το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Δεν είναι τυχαίο ότι οι αγώνες της αγροτιάς παίρνουν τα χαρακτηριστικά ενός ξεσηκωμού, που μας θυμίζει άλλες εποχές. Υπάρχει ομοιότητα τηρουμένων βεβαίως των αναλογιών. Κάποτε το πρόβλημα ήταν η αναδιανομή της γης από τους τσιφλικάδες. Τώρα το πρόβλημα είναι η εκτόπιση του μεγαλύτερου μέρους της μικρομεσαίας αγροτιάς από την γη της.
Η αγροτιά ξεσηκώνεται γιατί υποφέρει όχι μόνο εισοδηματικά αλλά ξεσπάνε στις πλάτες της όλα τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που ταλαιπωρούν τον λαό μας. Ο αγρότης έχει πρόβλημα με την ακρίβεια της "δωρεάν" δήθεν παιδείας, με την κακή υποδομή στα θέματα της υγείας, με τα προβλήματα στο τομέα του πολιτισμού. Η αγρότισσα ζει τα ίδια, και σε ορισμένα ζητήματα ακόμα χειρότερα, βάσανα από την γυναίκα της πόλης.
Χθες ο υπουργός παιδείας πέταξε ένα καρώτο για να επηρεάσει τις κινητοποιήσεις, με το άνοιγμα των πυλών των ΑΕΙ - ΤΕΙ σε όλα τα παιδιά.
Δεν μπορεί να ξεγελάσει εύκολα τι υπηρετεί αυτή η εξαγγελία, για ποιο σκοπό γίνεται. Ας μας απαντήσει η κυβέρνηση πρώτα τι μέτρα θα πάρει ώστε τα παιδιά της αγροτιάς και των άλλων λαϊκών στρωμάτων να μην εγκαταλείπουν τα θρανία πριν ακόμα τελειώσουν την βασική υποχρεωτική εκπαίδευση. Το φαινόμενο είναι αυξανόμενο και στην ύπαιθρο αλλά και στα αστικά κέντρα της ανεργίας και της φτώχειας.
Ο εκσυγχρονισμός είναι ανύπαρκτος όταν υποφέρει και πλήτεται η μεγάλη πλειοψηφία της αγροτιάς
Τι είναι καλό και τι είναι κακό, σύγχρονο και αποδοτικό, τι βοηθάει και τι δεν βοηθάει την ελληνική αγροτική οικονομία, τι υπηρετεί και τι δεν υπηρετεί την ανάγκη συμμετοχής της χώρας μας στις διεθνείς σχέσεις, καθορίζεται από το τι βοηθάει τον μικρό και μεσαίο αγρότη, τα κοινά του συμφέροντα με την εργατική τάξη, τους μικρομεσαίους βιοτέχνες και επαγγελματίες, τα συμφέροντα των λαών.
Εμείς, όχι μόνο δεν ενδιαφερόμαστε για το τι συμφέρει το μεγάλο κεφάλαιο, τα κράτη του, τις εταιρίες και τις διεθνείς ενώσεις του, αλλά έχουμε συγκεκριμένο ενδιαφέρον να αντιπαλέψουμε τα συμφέροντά τους ως την τελική ανατροπή τους.
Το πρόβλημα της γης συνδέεται αναπόσπαστα με την μαζική ανεργία, την νέα φτώχεια, τη συνολική υποβάθμιση της ζωής.
Στα μέχρι τώρα οξυμένα προβλήματα της αγροτικής οικονομίας και της μικρομεσαίας αγροτιάς (τιμές, κόστος, όροι χρηματοδότησης, υπερχρέωση, αγροτική πίστη και τοκογλυφία, έλλειψη υποδομής, επενδυτική άπνοια, εγκατάλειψη μέρους γης), προστίθεται το πρόβλημα της ιδιοκτησίας της γης σε συνδυασμό με την μαζική ανεργία. Επίσης η μεθοδευμένη διάλυση του συνεταιριστικού κινήματος. Αφού το χρησιμοποίησαν οι κυβερνήσεις για λογαριασμό τους, το πετάνε στο καλάθι των αχρήστων. Προβλέπεται να μειωθεί σχεδόν κατά 50% ο αριθμός των αγροτικών νοικοκυριών.
Το πακέτο των νέων μέτρων που καθορίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση και εκτελεί με την θέλησή της και ευχαρίστως η κυβέρνηση, θα έχει ένα κύριο σκοπό, να περιορίσει την ελληνική αγροτική οικονομία, να αρπάξει την γη από τους μικρο-κληρούχους, τους μικρούς νοικοκυραίους.
Για την ακρίβεια το πρόβλημα της εκμετάλλευσης της αγροτικής γης δεν είναι νέο. Υπήρχε και πριν, τώρα όμως προβάλλει πιο έντονο και πιο γυμνό. Η γη και έχει και διατηρεί και θα διατηρήσει μεγάλη αξία αφού αφορά την διατροφή του πληθυσμού, τον εφοδιασμό της βιομηχανίας κυρίως με πρώτες ύλες, και όχι μόνο. Γη σημαίνει νερό, φυσικό και οικολογικό περιβάλλον. Αρα προσφέρεται στις συνθήκες της οικονομίας της αγοράς για πιο εντατική εκμετάλλευση.
Είναι σωστό ότι ο μικρός κλήρος βάζει εμπόδια στην σύγχρονη οργάνωση, την παραγωγικότητα και το κόστος των αγροτικών προϊόντων. Μη χρησιμοποιείτε όμως αυτό το ζήτημα για να δικαιολογήσετε την εκτόπιση της αγροτιάς. Ο μικρός κλήρος στις συγκεκριμένες συνθήκες αποδείχθηκε κερδοφόρος, έπαιξε το ρόλο που του επιφυλάχθηκε, προσπόρισε τα προηγούμενα χρόνια τεράστια κέρδη στους βιομηχάνους, στους εισαγωγείς μηχανημάτων, καλλιεργητικών εφοδίων κλπ.
Ο κατακερματισμένος, πολυτεμαχισμένος κλήρος ωφέλησε κύρια το μεγάλο κεφάλαιο που εκμεταλλεύθηκε τον μόχθο μικροκληρούχου. ΠΩΣ:
Με τις αγροτικές τιμές και τα επιτόκια, τις χρηματοδοτήσεις, με τις ανισότιμες ανταλλαγές αγροτικών και βιομηχανικών προϊόντων (πρώτων υλών και καταναλωτικών) σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς.
Το έργο είναι γνωστό, ο αγρότης αγοράζει ακριβά λιπάσματα και πουλά φθηνά τα προϊόντα του. Παίρνει τιμή ντροπής για το γάλα που πουλάει και αγοράζει το γιαούρτι και το εμφιαλωμένο γάλα πανάκριβα.
Ουδέποτε οι τιμές καταναλωτή μειώθηκαν παρά τη μείωση των αντίστοιχων τιμών στον παραγωγό και την μείωση του κόστους λόγω εντατικότερης καλλιέργειας και με σύγχρονα μηχανικά μέσα. Ουδέποτε στην αγροτιά δόθηκαν τιμές που αφήνουν λογικό κέρδος, στην πραγματικότητα και στις πιο καλές στιγμές η αγροτιά έπαιρνε τιμή κάτω από την αξία του παραγομένου προϊόντος. Αλλο πράγμα ότι με αυτές τις τιμές μπορούσε να ζήσει με ένα σχετικά ανεκτό τρόπο ζωής, πράγμα που έχασε σήμερα.
Το πρόβλημα δεν είναι στενά η έκταση της γης, μικρή ή μεγάλη, αλλά ποιός ελέγχει την γη, ποιός καρπώνεται το κέρδος.
Για πολλά χρόνια οι ιδιοκτήτες κεφαλαίων δεν ενδιαφέρονταν για άμεσες επενδύσεις στην γη, αφού μπορούσαν να την αξιοποιήσουν με την χορηγία της κρατικής παρέμβασης μέσω: Tης εκμετάλλευσης του ατομικού οικογενειακού νοικοκυριού, με τα ενοίκια και τους άλλους μηχανισμούς τιμών, με την τοκογλυφία της τραπεζικής πίστης, με την χρησιμοποίηση των συνεταιρισμών.
Το κεφάλαιο είχε στο νου του τις επενδύσεις στην βιομηχανία, αφού μπορούσε να κερδίζει, χωρίς να έχει μεγάλο μέρος της ιδιοκτησίας της γης. Τώρα, για μια σειρά λόγους που δεν χρειάζεται να εκτεθούν λόγω χρόνου, το βιομηχανικό, εμπορικό κεφάλαιο θέλει να έχει και άμεση κατοχή γης και πιο οργανωμένο έλεγχό της μέσω του ενοικίου.
Φαινομενικά αυτό μοιάζει παράδοξο, αλλά δεν είναι καθόλου παράδοξο στην οικονομία της αγοράς, να μειώνεται η αγροτική παραγωγή και ο αγροτικός πληθυσμός και να αυξάνει η αξία της γης σαν μέσο για την προσπόριση κερδών.
Αυτή την περίοδο γίνεται στην χώρα μας ένας μεγάλος αγώνας δρόμου, ποιά μεγάλη καπιταλιστική επιχείρηση, ποιοί όμιλοι επιχειρηματιών και ιδιοκτητών σούπερ μάρκετ, ποιοί ξένοι επιχειρηματίες θα αγοράσουν σαν γη, τεράστιες εκτάσεις μαζί με τα κτίρια και τις εγκαταστάσεις που διαθέτουν, μέχρι τα λιμάνια. Πωλούνται φθηνά, λες και είναι άχρηστοι χώροι, με στόχο να δημιουργηθούν νέες δραστηριότητες με ελάχιστη εργατική δύναμη. Εκτός των άλλων, σε λίγα χρόνια, δεν θα ξέρουμε που ανήκει ιδιοκτησιακά ένα πολύ μεγάλο μέρος ελληνικού εδάφους, από τις παραμεθόριες περιοχές μέχρι και σε κεντρικά βασικά σημεία.
Επιπροσθέτως υπογραμμίζουμε ότι όσο μεγαλώνει ο ανταγωνισμός, "παχαίνει" και η μίζα. Να ξέρετε πάντως ότι ο λαός επαγρυπνεί. Θα σκάσουν πολλά σκάνδαλα με τις αγοραπωλησίες εκτάσεων γης.
Η θέση της κυβέρνησης ότι δεν είναι ευθύνη του κράτους η εγγύηση του αγροτικού εισοδήματος
Η άποψή σας είναι χαρακτηριστικό δείγμα της αποκρουστικής, ακραίας αντιαγροτικής πολιτικής σας, αλλά είναι και ψεύτικη. Το ελληνικό κράτος, όπως και όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, έχουν αντικείμενο της δράσης τους το αγροτικό εισόδημα. Αυτό που κάνουν είναι να το ρίχνουν όσο γίνεται προς τα κάτωγια να διασφαλίσουν το εισόδημα του βιομηχανικού , εμπορικού, χρηματιστικού κεφαλαίου.
Οι βιομηχανίες τροφίμων δεν θα είχαν τέτοια υπερβολικά και προκλητικά κέρδη αν δεν τους βοηθούσε το κράτος, οι κυβερνήσεις με το γενικότερο πολιτικό-θεσμικό πλαίσιο που καθορίζετε. Οταν μπαίνει υπογραφή στην συνθήκη του Μάαστριχτ, όταν ψηφίζεται η ΚΑΠ, σημαίνει ότι το ελληνικό κράτος αισθάνεται απόλυτα υπεύθυνο να εγγυηθεί το εισόδημα της πλουτοκρατίας.
Εσείς εκπονείτε τώρα τους νόμους που διευκολύνουν και επιταχύνουν την συγκέντρωση της γης και την εκτόπιση μεγάλου μέρους της αγροτιάς. Δίχως το κράτος και το κυβερνητικό σας έργο δεν μπορεί να προχωρήσει συστηματικά και σχεδιασμένα αυτή την αδυσώπητα σκληρή αντιαγροτική πολιτική.
Οι αγρότες είναι αρκετά μορφωμένοι σήμερα και έμπειροι, ξέρουν οι περισσότεροι πόσο μεγάλο ψέμα είναι το επιχείρημα ότι τα κοινοτικά ποσά εξασφαλίζουν το 40% του αγροτικού εισοδήματος.
Που πήγαν τα κοινοτικά ποσά.
Ενα μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων σπαταλήθηκε για την αγορά μηχανολογικού και τεχνολογικού εξοπλισμού, που όχι μόνο δεν αξιοποιείται, αλλά καθημερινά απαξιώνεται και επιβαρύνει το κόστος παραγωγής.
Ενα παράδειγμα: Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 360 χιλιάδες τρακτέρ, για να καλλιεργήσουν μια έκταση όχι πάνω από 30 εκατομμύρια στρέμματα. Δηλαδή, ένα τρακτέρ για 80 περίπου στρέμματα, όταν τα 500 στρέμματα είναι η ελάχιστη έκταση για να μπορεί να αξιοποιηθεί ένα τρακτέρ. Η όποια παραγωγή των 80 στρεμμάτων επιβαρύνεται από την απόσβεση της αξίας των τρακτέρ με πάνω από 10.000 δρχ. κατά στρέμμα.
Μεγάλο μέρος των περίφημων χρηματοδοτήσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης δόθηκε με τη μορφή στρεμματικής ενίσχυσης ή ενίσχυσης στην παραγωγή, ένα ελάχιστο δηλαδή μέρος των κλεμμένων επιστρέφεται στον αγρότη για να μπορεί με χειρότερους όρους από χρόνο σε χρόνο να συνεχίζει την παραγωγή του.
Δόθηκαν για χωματερές, ξερίζωμα σταφιδαμπέλων, οιναμπέλων, έξοδο από την παραγωγή (καπνά), πρόωρες συντάξεις, αγρανάπαυση, δάσωση (ακακίες κλπ). Απέμεινε τελικά ένα 10% το πολύ για βελτίωση υποδομών και λύση χρόνιων προβλημάτων της αγροτικής οικονομίας.
Το "δούναι και λαβείν" με την Ευρωπαϊκή Ενωση βολεύει και συμφέρει τα μεγάλα συμφέροντα, για την αγροτιά όπως και την μεγάλη πλειοψηφία του λαού είναι ζημιά, προοπτικά καταστροφή.
Η ουσία είναι ότι η μικρή Ελλάδα αποδείχτηκε μεγάλος πελάτης για τα αγροτικά προϊόντα της Γερμανίας, Γαλλίας, Αγγλίας, ενώ η περίφημη αγορά των 330 εκ. της Ευρώπης των 12 αποδείχτηκε μικρή για την παραγωγή της Ελλάδας.
Σύνηθες επιχείρημα των κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι ότι οι χρηματοδοτήσεις είναι καλές αλλά φταίει η κυβέρνηση για το πώς διαχειρίζεται και πού τοποθετεί τα χρήματα.
Οι χρηματοδοτήσεις είναι συγκεκριμένες και έχουν στόχους αυτούς που αναφέρθηκαν παραπάνω. Είναι ψέμα ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άλλους σκοπούς και στόχους. Απόδειξη η μετατροπή θετικού αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου σε αρνητικό, η υπερχρεώση συνεταιρισμών κλπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου