Επικίνδυνη για το λαό η πολιτική που υπηρετεί τους εφοπλιστές
 |
Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης και της ΝΔ, που συνδέουν την απελευθέρωση της κίνησης των κρουαζιερόπλοιων με τη βελτίωση της ζωής των ναυτεργατών και του λαού μας, είναι αβάσιμοι και έχουν διαψευστεί από τη μέχρι τώρα πείρα.
Την πείρα από τις εσωτερικές θαλάσσιες μεταφορές που έχουν απελευθερωθεί ήδη για τα πλοία με κοινοτική σημαία (άρση του Cabotage), όπως προβλέπει ο κανονισμός 3577 του 1992 της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Σχετικά μ' αυτό μπορούμε να δούμε ορισμένα παραδείγματα από την κατάσταση που διαμορφώθηκε στην ακτοπλοΐα, επί σειρά χρόνων, πριν και μετά την απελευθέρωση.
- Μεγάλος ακτοπλοϊκός στόλος στην ιδιοκτησία ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων και υψηλά εφοπλιστικά κέρδη όλα αυτά τα χρόνια.
- Διατήρηση και όξυνση των προβλημάτων στην εξυπηρέτηση των νησιών.
- Μεγάλος αριθμός υπερήλικων πλοίων.
- Αύξηση της τιμής των εισιτηρίων πάνω από 300% τα τελευταία χρόνια, μεγάλη αύξηση στο ναύλο των οχημάτων.
- Εντατικοποίηση της δουλειάς των ναυτεργατών, κατάργηση δικαιωμάτων, ανεργία και ανασφάλεια.
Συνεπώς έχουμε προηγούμενο το οποίο προειδοποιεί και διδάσκει.
Να ανοίξουμε το θέμα ακόμα περισσότερο.
Η ποντοπόρος ναυτιλία σημαδεύεται από την ελεύθερη κίνηση του εφοπλιστικού κεφαλαίου, που στηρίζεται από φοροαπαλλαγές και πλήθος άλλων προνομίων από το ελληνικό, αστικό κράτος, αξιοποιεί τις ξένες σημαίες, τις σημαίες ευκαιρίας και τους πιο σκληρούς όρους για την εκμετάλλευση των ναυτεργατών.
 |
Το γεγονός ότι ένα πλοίο Cape Size, περίπου 150.000 τόνων, απέφερε στους εφοπλιστές ναύλο πάνω από 150.000 δολάρια την ημέρα, δείχνει το μέγεθος της υψηλής κερδοφορίας, η οποία άλλωστε εκφράστηκε και εκφράζεται μέχρι σήμερα με νέες ναυπηγήσεις και αγορές πλοίων από δεύτερο χέρι.
Την ίδια στιγμή, μειώθηκαν σταδιακά οι οργανικές συνθέσεις και παρατηρήθηκε το εξής φαινόμενο: Πλοία μεγάλης ηλικίας, που έχουν πρόσθετες ανάγκες λειτουργίας και συντήρησης, να κινούνται με μικρότερο αριθμό πληρώματος συγκριτικά με τα πρώτα χρόνια που τα πλοία ήταν σε νεαρή ηλικία.
Ο αριθμός των ναυτεργατών συρρικνώθηκε, η ζωή στα καράβια έγινε ακόμα πιο δύσκολη, το ΝΑΤ καταληστεύθηκε από τους εφοπλιστές, χρησιμοποιήθηκε ως χρηματοδότης τους και το έλλειμμά του ξεπερνάει το 1,2 δισ. ευρώ.
Η προπαγάνδα και η αλήθεια
Ποια είναι η αλήθεια για τα στοιχεία και τις θέσεις που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση και ο μηχανισμός που στηρίζει την πολιτική της, για να περάσει η πλήρης απελευθέρωση των κρουαζιερόπλοιων και στη συνέχεια της ακτοπλοΐας;
- Πρώτο, η κυβέρνηση συνδέει την κατάργηση του Καμποτάζ με την εξασφάλιση εσόδων της τάξης του 1,1 δισ. ευρώ, ετησίως.
Αυτό το στοιχείο είναι αυθαίρετο.
Ο Πειραιάς είναι το 6ο λιμάνι στον κατάλογο των 20 μεγαλύτερων λιμανιών του κόσμου για την εκκίνηση κρουαζιέρας, με διακίνηση περίπου 1,8 εκατομμύρια επιβάτες, στο ίδιο επίπεδο περίπου με την Citavecchia στην Ιταλία και τη Βαρκελώνη.
Συνεπώς, τα οφέλη θα έπρεπε να είχαν διαφανεί, τα οφέλη δηλαδή για τους ναυτεργάτες, για την αύξηση των θέσεων εργασίας, για τα μικρομάγαζα του Πειραιά, αλλά και των νησιών. Αυτό δεν έχει γίνει και οι προσδοκίες που καλλιεργεί η κυβέρνηση δεν πατάνε πουθενά. Αντίθετα οι λαϊκές οικογένειες θα κληθούν να πληρώσουν νέα φορολογικά βάρη για τη διαμόρφωση της υποδομής για να δεχθούν τα λιμάνια και άλλα κρουαζιερόπλοια.
- Δεύτερο, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι διαμορφώνεται τάση ενίσχυσης της κρουαζιέρας στη Μεσόγειο και άρα θα έχει όφελος η Ελλάδα και ο λαός.
Αυτές είναι υποθέσεις σκοπιμότητας.
Ο έλεγχος του 83% της κρουαζιέρας από πέντε (5) μεγάλους, διεθνείς μονοπωλιακούς ομίλους συνεπάγεται και τον καθορισμό, από αυτούς, των προορισμών των πλοίων και των ενδιάμεσων σταθμών, με κριτήριο τα κέρδη τους. Επομένως, η πορεία των εξελίξεων θα κριθεί από αυτή την επιλογή και όχι από τις κυβερνητικές επιθυμίες.
Το 2008 στη Νότια Αμερική οι επιβάτες της κρουαζιέρας ήταν περίπου 10 εκατ. και στην Ευρώπη 4,5 εκατ. με επικρατέστερους προορισμούς τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γερμανία κι αυτές είναι ισχυρές τάσεις οι οποίες επιβεβαιώθηκαν και με τα στοιχεία του 2009.
Συνεπώς, η επιλογή της Μεσογείου δεν είναι δεδομένη και πολύ περισσότερο δε θα καθοριστεί μόνο από την άρση του καμποτάζ. Το βέβαιο είναι ότι ούτε οι λαοί της Νότιας Αμερικής, ούτε της Ευρώπης είχαν όφελος. Οφέλη είχαν οι εφοπλιστικοί όμιλοι και γενικότερα τα μεγάλα συμφέροντα. Αν ίσχυε αυτό που λέει η κυβέρνηση και η ΝΔ, οι λαοί της Ν. Αμερικής, στην οποία διακινήθηκαν εκατομμύρια επιβάτες, θα είχαν λύσει τα προβλήματά τους.
- Τρίτο, τα ίδια, επίσης, τα στοιχεία καταρρίπτουν τον ισχυρισμό που υποστηρίζει ότι η Ελλάδα θα έχει οφέλη από τις «άμεσες δαπάνες κρουαζιέρας». Π.χ. η κυβέρνηση λέει ότι η Ιταλία εισέπραξε το 30,4% των άμεσων δαπανών και η Ελλάδα μόνο 3,3% και αυτό θα αλλάξει με την απελευθέρωση, την πλήρη άρση του καμποτάζ.
Αυτό είναι παραπλανητικό. Γιατί βασικό στοιχείο των αποκαλούμενων «άμεσων δαπανών κρουαζιέρας» είναι οι δαπάνες για τη ναυπήγηση και την επισκευή των πλοίων. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που η Ιταλία κατέχει υψηλό ποσοστό, επειδή έχει μεγάλο μερίδιο στις ναυπηγήσεις σε σύγκριση με την Ελλάδα, που η ναυπηγική βιομηχανία συρρικνώθηκε με ευθύνη της πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, στα πλαίσια του καταμερισμού που συναποφασίστηκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
- Τέταρτο, πρόχειρη και καιροσκοπική είναι επίσης και η ανάλυση για τη σχέση των Ελλήνων εφοπλιστών με τον τουριστικό στόλο. Η μείωση των ελληνικών κρουαζιερόπλοιων δεν οφείλεται στην καθυστέρηση της απελευθέρωσης. Αντίθετα πριν την απελευθέρωση υπήρχαν περισσότερα τουριστικά πλοία. Οι αιτίες των αλλαγών είναι πιο σύνθετες. Πρόκειται για ζητήματα που χαρακτηρίζουν τον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης. Αλλαγές στον επιχειρηματικό προσανατολισμό, συγχωνεύσεις, κατοχή μετοχών ναυτιλιακών εταιρειών από Ελληνες εφοπλιστές και άλλους επιχειρηματίες και συμμετοχή στη διαχείριση εταιρειών που έχουν κρουαζιερόπλοια κ.ά.
Συμπερασματικά, αυτή είναι η πραγματικότητα η οποία αποδεικνύει ότι η ανάπτυξη και η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα των εφοπλιστών, των μεγάλων τουριστικών - ξενοδοχειακών ομίλων, δεν μπορεί να υπηρετήσει τα συμφέροντα των εργαζομένων, να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες.
Αυτό το συμπέρασμα πατάει και στην πείρα του κρουαζιερόπλοιου «Ζενίθ», το οποίο έγινε γνωστό από τις κινητοποιήσεις των ναυτεργατών.
Ποιους υπηρετεί η άρση του καμποτάζ;
Τι γίνεται με το «ΖΕΝΙΘ»;
Το «Ζενίθ» χρησιμοποιεί το λιμάνι του Πειραιά ως σταθμό επιβίβασης επιβατών και αφετηρία προγράμματος κρουαζιέρας στα νησιά. Το πλοίο αυτό, που αποδεικνύει και τη γενικότερη κατάσταση, δεν τηρεί καμία διεθνή σύμβαση, και έχει ναυτεργάτες από 27 χώρες, ανασφάλιστους, που ζούνε και δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας, κι αυτή, συνολικά, η κατάσταση λειτουργεί σε βάρος της προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
Το ίδιο ισχύει με τα πλοία «ROPAX» I και ΙΙ με ιταλική σημαία που εκτελούν, στα πλαίσια της απελευθέρωσης, τη γραμμή Κόρινθος - Ιταλία και κινούνται με ξένους ναυτεργάτες, οι οποίοι στενάζουν σε καθεστώς δουλείας, ανασφάλιστοι.
Αυτή είναι η προοπτική που θέτει το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση στη Βουλή για την πλήρη απελευθέρωση της κίνησης των κρουαζιερόπλοιων. Απελευθέρωση, ενίσχυση της επιθετικότητας του εφοπλιστικού κεφαλαίου και επιβολή των πιο σκληρών αντεργατικών όρων. Κι αυτό δεν αλλάζει με το «δόλωμα» που λέει ότι θα υπάρχει δυνατότητα πρόσληψης κάποιων Ελλήνων ναυτεργατών.
Γιατί το καθεστώς της επέκτασης των συνθηκών σκλαβιάς σε πλοία που χρησιμοποιούν ως σταθμό τα ελληνικά λιμάνια θα επεκτείνεται και ο εφοπλιστικός ανταγωνισμός για την εκμετάλλευση φθηνότερης εργατικής δύναμης θα είναι το στοιχείο που θα επικρατήσει.
Αυτή η συζήτηση έχει ήδη ανοίξει με το καθεστώς της Αδριατικής θάλασσας, όπου η ιταλική επιχείριση «ΓΡΙΜΑΛΝΤΙ», μεγαλομέτοχος των «Μινωικών Γραμμών», κινεί τα πλοία με προβληματική σύνθεση, με χαμηλόμισθους, χωρίς δικαιώματα ναυτεργάτες και οι εφοπλιστές επιδιώκουν στο όνομα του λεγόμενου, ψευδεπίγραφου «Υγιούς Ανταγωνισμού» να μεταφέρουν αυτό το καθεστώς στο λιμάνι του Πειραιά, στις Ελληνικές Ακτοπλοϊκές Συγκοινωνίες.
Ενάντια στην κατάσταση αυτή, ενάντια στο μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την Ευρωπαϊκή Ενωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), με αιχμή τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, την κατάργηση ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, αναπτύχθηκαν σημαντικοί ναυτεργατικοί αγώνες. Αγώνες σκληροί, με πρωταγωνιστές τα ταξικά σωματεία ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, σε αντιπαράθεση με τη στάση της υποταγής που κράτησε η πλειοψηφία της ΠΝΟ.
Αγώνες σε σύγκρουση με τον απεργοσπαστικό μηχανισμό που έστησε η κυβέρνηση με τους εφοπλιστές, χρησιμοποιώντας τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τα δικαστήρια που χαρακτήρισαν αρκετές απεργίες παράνομες και καταχρηστικές.
Οι αγώνες των ναυτεργατών έχουν μεγάλη σημασία και αυτοί που επιχειρούν να τους σπιλώσουν έχουν ήδη εκτεθεί και θα εκτεθούν ανεπανόρθωτα στη συνέχεια.
Αυτό αφορά την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ. που εργολαβικά ενοχοποιούν και χτυπάνε τις κινητοποιήσεις για λογαριασμό του εφοπλιστικού κεφαλαίου, των μεγαλοξενοδόχων και μεγαλεμπόρων, για λογαριασμό της πλουτοκρατίας.
Αφορά και τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που διά μέσου του προέδρου του ΣΥΝ χαρακτήρισε τους αγώνες στο λιμάνι, τους αγώνες για το «ΖΕΝΙΘ» «εξαλλοσύνες», σε συντονισμό με τον οργανωμένο απεργοσπαστικό μηχανισμό.
Με σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι στην πορεία θα πείθεται και ο πιο δύσπιστος εργαζόμενος, όχι μόνο για το δίκιο των ναυτεργατών, αλλά και για την αναγκαιότητα έκφρασης μεγαλύτερης στήριξης και αλληλεγγύης, για την κοινή δράση. Αφού οι εργαζόμενοι επιβάτες, αλλά και οι επαγγελματίες διαπιστώνουν καθημερινά ότι αιτία των προβλημάτων τους δεν είναι, δεν μπορούν να είναι οι αγώνες, αλλά η πολιτική που δουλεύει για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου.
Αυτή η πολιτική χτυπάει τους ναυτεργάτες, αυτή ευθύνεται για τα ακριβά εισιτήρια και την υποβαθμισμένη εξυπηρέτηση των νησιών, για τη χειροτέρευση της κατάστασης των μικρομεσαίων επαγγελματιών που δέχονται τις συνέπειες της επέκτασης και ισχυροποίησης των μεγάλων οικονομικών ομίλων, αντιμετωπίζουν τη σκληρή φορολογία, τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των λαϊκών οικογενειών που δεν τους επιτρέπει να κάνουν διακοπές, να ξεκουραστούν.
Καράβια και εργοστάσια στα χέρια του λαού
Το ΚΚΕ καταδικάζει και καταψηφίζει το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση στη Βουλή για την απελευθέρωση της κίνησης των κρουαζεροπλοίων και καλεί τους ναυτεργάτες να το αντιπαλέψουν, να αντιπαλέψουν την πολιτική που αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, που μειώνει τους μισθούς και τις συντάξεις, που τους στερεί το δικαίωμα στη δουλειά.
Είμαστε υπέρ της πολιτικής - ιδεολογικής αντιπαράθεσης, με συγκεκριμένα επιχειρήματα και θα αποκαλύπτουμε τους αστήριχτους αφορισμούς, την προκατάληψη και την εμπάθεια για τους εργατικούς αγώνες.
Αποφασιστικής σημασίας όπλο στα χέρια των κομμουνιστών είναι η πολιτική πρόταση που έχει καταθέσει το ΚΚΕ στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα και αυτή επιβεβαιώνεται μέσα από τις εξελίξεις.
Γιατί η ζωή αποδεικνύει καθημερινά ότι όσο η εξουσία είναι στα χέρια του κεφαλαίου και των κομμάτων του, όσο τα μέσα παραγωγής, τα πλοία, τα λιμάνια, τα ναυπηγεία είναι στα χέρια των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας, η κατάσταση του λαού θα χαρακτηρίζεται από την όξυνση των προβλημάτων.
Γι' αυτό επιμένουμε ότι ο λαός έχει τη δύναμη να αλλάξει τους συσχετισμούς, να δημιουργήσει τη δική του αντιμονοπωλιακή - αντιιμπεριαλιστική συμμαχία και να διεκδικήσει την εξουσία. Για να οργανωθεί η οικονομία και η ναυτιλία στη βάση του κριτηρίου της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών με ένα βασικό εργαλείο.
Τα μέσα παραγωγής, τα πλοία, τα λιμάνια, τα ναυπηγεία να γίνουν λαϊκή περιουσία και να αναπτυχθούν με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - κοινωνικό έλεγχο. Σ' αυτή την κατεύθυνση θα εξασφαλιστεί το δικαίωμα στη δουλειά για όλους, τα κοινωνικά, ασφαλιστικά, εργασιακά δικαιώματα, θα εξασφαλιστούν φτηνές, ασφαλείς, σύγχρονες συγκοινωνίες, θα αναπτυχθεί ο λαϊκός τουρισμός.
Αυτή η πολιτική πρόταση τροφοδοτεί την καθημερινή πάλη και θα δίνει μεγαλύτερη δύναμη στον καθημερινό αγώνα όσο περισσότερο αγκαλιάζεται από τους εργαζόμενους και γίνεται δική τους υπόθεση.
Του
Γιώργου ΜΑΡΙΝΟΥ
Μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
Γιώργου ΜΑΡΙΝΟΥ
Μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
25/8/2010
-- Ολοκληρώνεται σήμερα η συζήτηση στη Βουλή
21/7/2010
-- Δυναμική παρέμβαση άνεργων ναυτεργατών - ταξικών σωματείων
30/5/2010
-- Η κατάργηση του καμποτάζ στα πλοία κρουαζιέρας
22/5/2010
-- Στρατηγική προτεραιότητα της κυβέρνησης
2/5/2010
-- Δραματικές συνέπειες για όλο το λαό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου