ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Πλοία - λιμάνια - μεγάλα ναυπηγεία να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία
Στους ναυτεργάτες, στην αίθουσα συνελεύσεων της ΠΕΜΕΝ, ανέλυσε χτες την πρόταση εξουσίας του Κόμματος το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
 |
«Το ΚΚΕ κάνει πλατύ άνοιγμα, πλατύ κάλεσμα για ουσιαστική συζήτηση των θέσεών του και της πολιτικής του πρότασης, για την ανάπτυξη της πάλης για κάθε πρόβλημα που βασανίζει τους ναυτεργάτες, τους εργαζόμενους. Απευθύνεται στους ναυτεργάτες και τους καλεί να βγάλουν ουσιαστικά συμπεράσματα από αυτά που έχουν βιώσει όλα τα χρόνια, από αυτά που βιώνουν σήμερα. Να σκεφτούν καλύτερα το μέλλον που τους επιφυλάσσει ο καπιταλισμός, η κυριαρχία του εφοπλιστικού κεφαλαίου», επισήμανε ο Γ. Μαρίνος και συνέχισε λέγοντας: «Οι εξελίξεις στη ναυτιλία είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα που δείχνουν τον αντεργατικό χαρακτήρα της πολιτικής του δικομματισμού, που δείχνουν τον καιροσκοπισμό και την ουτοπία κάθε διαχειριστικής λύσης και την αναγκαιότητα της πάλης με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, της πάλης για βαθιές αλλαγές, για τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό».
Κέρδη για το εφοπλιστικό κεφάλαιο
 |
Ορισμένα στοιχεία είναι χαρακτηριστικά: Τα ελληνόκτητα πλοία (άνω των 1.000 κόρων ολικής χωρητικότητας) έφτασαν το Φλεβάρη του 2007 τα 3.699, ακολουθώντας μια πορεία συνεχούς αύξησης. Οι Ελληνες εφοπλιστές παρήγγειλαν το 2007 566 πλοία αξίας 31,8 δισ. δολάρια. Το 2006 που υπολογίζεται ως χρονιά υψηλής ναυπήγησης, οι παραγγελίες έφτασαν τα 322 πλοία, αξίας 16,6 δισ. δολάρια. Πρόκειται για τεράστια δύναμη που δείχνει μεγάλη συσσώρευση κεφαλαίων σε συνθήκες που τα ναύλα κινήθηκαν σε υψηλά, σε πολύ υψηλά επίπεδα και για μεγάλο χρονικό διάστημα, αξιοποιώντας ιδιαίτερα την οικονομική ανάπτυξη των Κίνας, Ινδίας, Βραζιλίας, Ρωσίας κ.ά. χωρών, την αύξηση του παγκόσμιου εμπορίου.
Είναι ίσως πρωτοφανές το ναύλο των 100.000 ή 120.000 δολαρίων την ημέρα για ένα πλοίο CAPE SIZE 170.000 TDW (τόνων νεκρού βάρους). Είναι ίσως πρωτοφανές το ναύλο των 60 ή 70 χιλιάδων δολαρίων την ημέρα για ένα πλοίο PANAMAX π.χ. 70.000 TDW.
Η ανάπτυξη με κριτήριο το κέρδος βάζει τη σφραγίδα της και στις εξελίξεις στην ακτοπλοΐα. Η συσσώρευση κεφαλαίων και η απελευθέρωση της ακτοπλοΐας είναι μοχλοί της συγκεντροποίησης, της δημιουργίας μεγάλων μονοπωλιακών μονάδων σε ένα τοπίο που χαρακτηρίζεται από εξαγορές και κάθε λογής διασυνδέσεις ελληνικών και ξένων μονοπωλιακών συμφερόντων.
Σήμερα η MARFIN, άμεσα ή έμμεσα, έχει αποκτήσει περίπου το 80% των μετοχών της εταιρείας ATTICA, του εφοπλιστή Παναγόπουλου, και περίπου το 70% της BLUE STAR.
Η SEA STAR με μεγαλομέτοχο τον Γιάννη Βαρδινογιάννη, που είναι διευθύνων σύμβουλος της ΑΝΕΚ, ελέγχει το 26,7% των Μινωικών Γραμμών και το 34,7% τηςHELLENIC SEA WAYS που είναι συνδεδεμένη με τις Μινωικές Γραμμές. Ο ιταλικός όμιλοςGRIMALDI ελέγχει μεγάλο μέρος των μετοχών της ΑΝΕΚ τις οποίες τελευταία αντάλλαξε με την SEA STAR, για να πάρει μετοχές των Μινωικών.
Αυτά τα μεγαθήρια δεν επενδύουν για την "ψυχή της μάνας τους", αλλά γιατί προσδοκούν από τα εκατομμύρια των επιβατών και τις χιλιάδες των οχημάτων, ρίχνοντας κατά κανόνα το βάρος σε γραμμές "φιλέτα".
Αυτοί κερδίζουν εκατομμύρια ευρώ και τα λαϊκά στρώματα υφίστανται τις οδυνηρές συνέπειες της αύξησης των εισιτηρίων και των ναύλων των οχημάτων, αλλά και την ταλαιπωρία από την έλλειψη τακτικών δρομολογίων σε πολλά νησιά, ιδιαίτερα άγονα νησιά - πολύ περισσότερο - κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου.
Αυτή, η ίδια τάση, η ίδια κατάσταση εκδηλώνεται με την απελευθέρωση και την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών και τα ιδιωτικά κριτήρια που καθορίζουν τη λειτουργία του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά Θεσσαλονίκης και άλλων λιμανιών. Κυνηγητό του κέρδους και πλεονεκτήματα στο μονοπωλιακό ανταγωνισμό. Γι' αυτό το λόγο, έχουν πάρει θέση οι "μεγάλοι παίκτες", τα μεγάλα συμφέροντα όπως η κινέζικη COSCO, η αραβική DUBAI PORTS WORLD, η HUTCHISON από το Χονγκ Κονγκ, η δανέζικη MAERSK, η ελβετική MEDITERRANEAN Shipping co, η Ισραηλινή ZIM και άλλες».
Φτώχεια και ανεργία για τους ναυτεργάτες
«Αυτή η κατάσταση δεν έχει σχέση με τα συμφέροντα του λαού μας, με τα συμφέροντα των ναυτεργατών, των λιμενεργατών, των εργαζομένων στα ναυπηγεία. Αντίθετα, η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι όσο ενισχύονται τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και αυξάνονται τα κέρδη τους, τόσο γίνονται πιο επιθετικά, πιο εκμεταλλευτικά και καταπιεστικά σε βάρος των εργαζομένων. Το ίδιο ισχύει και στο επίπεδο της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Από τη στιγμή που έχει στόχο την ανταγωνιστικότητα και την ικανοποίηση των αναγκών των μονοπωλίων θα γίνεται συνεχώς και πιο επιθετική και επικίνδυνη για τους ναυτεργάτες, τους λιμενεργάτες, τους μεταλλεργάτες, γενικότερα τους εργαζόμενους και τους μικρούς επαγγελματίες.
Αυτό ισχύει για κάθε κεντροαριστερή ή άλλη διαχειριστική εκδοχή, η οποία όσους όρκους και αν παίρνει - αφού θα διατηρείται η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στα πλοία, στα λιμάνια, στα ναυπηγεία - θα κινείται με βάση τους νόμους του καπιταλισμού, με βάση το νόμο του μέγιστου κέρδους. Συσσώρευση κεφαλαίων, κέρδη και δύναμη από τη μία, ένταση της εκμετάλλευσης, κατάργηση δικαιωμάτων, όξυνση των προβλημάτων από την άλλη.
Αυτό ζούμε όλα τα χρόνια. Και αυτό αποδεικνύεται με όλους τους δείχτες που βρίσκονται στον αντίποδα των κερδών. Εντατικοποίηση της δουλειάς, μείωση των ναυτεργατών. Το 1980 οι Ελληνες ναυτεργάτες ήταν 59.534, το 1990 36.851 και 29.260 το 2006. Οι ναυτολογήσεις το 1990 ήταν 29.072, το 2006 ήταν 14.111. Στα 1.272.996.441 ευρώ ανέρχεται το οργανικό έλλειμμα του ΝΑΤ και των άλλων ασφαλιστικών ταμείων των ναυτεργατών, που λεηλατήθηκαν από τους εφοπλιστές και τις αστικές κυβερνήσεις.
Καθηλωμένοι μισθοί και κατώτερη σύνταξη 367 ευρώ. Ανατροπές στα εργασιακά δικαιώματα και υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα».
Τέλος πια στις αυταπάτες
«Τώρα δεν υπάρχει έδαφος για αυταπάτες. Τα μερεμέτια δεν ενοχλούν το σύστημα. Είναι όπως οι μύγες στο κορμί του ελέφαντα. Υπάρχει ένα κριτήριο που είναι φάρος. Και το κριτήριο αυτό είναι η ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων.
Για να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες απαιτείται να έχει ο λαός τα εργαλεία στα χέρια του. Να είναι η εξουσία στα χέρια της εργατικής τάξης, να είναι τα βασικά - συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής κοινωνική ιδιοκτησία. Να ενωθούν τα μέσα παραγωγής με την εργατική δύναμη μέσα από τον κεντρικό σχεδιασμό. Να οργανωθεί εργατικός - κοινωνικός έλεγχος μέσα από τον οποίο θα συμμετέχουν, θα ελέγχουν οι εργαζόμενοι, οι λαϊκοί φορείς.
Δε μας τρομάζουν οι αντεπαναστατικές αλλαγές, ούτε μπορούν να αλλάξουν τη ροή της Ιστορίας. Δε μας τρομάζουν οι αρνητικοί συσχετισμοί δύναμης, γιατί ποτέ δεν ήταν αναλλοίωτοι. Οι κομμουνιστές πιστεύουν στη δύναμη της ταξικής πάλης σαν κινητήριας δύναμης της Ιστορίας και βλέπουν μπροστά».
Ναυτιλία προς όφελος του λαού
«Παλεύουμε για μια ναυτιλία που θα οργανωθεί και θα αναπτυχθεί σε όφελος των ναυτεργατών και των άλλων λαϊκών δυνάμεων. Και υποστηρίζουμε κατηγορηματικά ότι αυτό μπορεί να γίνει από τη λαϊκή εξουσία που με την πάλη των ναυτεργατών, της εργατικής τάξης θα κοινωνικοποιήσει τα πλοία, τα λιμάνια, τα μεγάλα ναυπηγεία, θα τα μετατρέψει σε κοινωνική ιδιοκτησία.
Ναυτιλία προς όφελος των ναυτεργατών, γενικότερα του λαού. Με αξιόπλοα πλοία, σεβασμό της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, σεβασμό στην Υγεία, στην Ασφάλεια και τη ζωή των πληρωμάτων. Εξασφάλιση του δικαιώματος δουλειάς και των άλλων δικαιωμάτων των ναυτεργατών, δωρεάν εκπαίδευση και μετεκπαίδευση. Απρόσκοπτη, σύγχρονη, συστηματική συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση όλων των νησιών με φτηνό εισιτήριο.
Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, τουριστικά πλοία που θα δώσουν ώθηση στο λαϊκό τουρισμό και θα συμβάλουν στην αναβάθμιση των νησιών, αλλά και παραθαλάσσιων περιοχών της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Ικανοποίηση των μεταφορικών αναγκών της χώρας σε καύσιμα, σε εμπορεύματα στα πλαίσια των νέων εμπορικών σχέσεων, με δυνατότητα συμμετοχής των ποντοπόρων πλοίων στις διεθνείς μεταφορές.
Σε αυτήν την κατεύθυνση θα αντιστοιχηθεί η οργάνωση της ναυτιλίας μέσω ενιαίου φορέα θαλάσσιων μεταφορών ή άλλου σχήματος (που θα ενταχθούν τα ποντοπόρα, τα ακτοπλοϊκά, τα τουριστικά, τα βοηθητικά πλοία).
Αυτή η πολιτική πρόταση απαιτεί συγκέντρωση δυνάμεων, δυνάμεων ικανών να συγκρουστούν με την πλουτοκρατία και τον ιμπεριαλισμό. Και σε αυτήν την αναγκαιότητα απαντάει η πάλη για τη συγκρότηση του Αντιμονοπωλιακού Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης, που στη βάση του έχει τη συμμαχία της εργατικής τάξης, με τη μικρομεσαία αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης. Και αυτό το μέτωπο κτίζεται μέσα στην καθημερινή πάλη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου