Για το «Κόμμα Νέου Τύπου» και το ρόλο της ΚΟΒ

Για το «Κόμμα Νέου Τύπου» και το ρόλο της ΚΟΒ

«Κύριο καθήκον, που απορρέει από το Πρόγραμμα του Κόμματος, τις αποφάσεις του 16ου Συνεδρίου και τις σημερινές ανάγκες, είναι η ολόπλευρη ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ισχυροποίηση του ΚΚΕ, αναπόσπαστα δεμένη με τη δράση για το χτίσιμο του ΑΑΔ Μετώπου, για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης και τον ταξικό προσανατολισμό του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος...


Κύριο ζήτημα είναι η ΚΕ, οι Επιτροπές Περιοχών, οι ΝΕ, οι ΑΕ και τα στελέχη να συγκεντρώσουν την προσοχή τους, ώστε η ΚΟΒ, το κύτταρο του Κόμματος, όλα τα κομματικά μέλη να συμμετέχουν ενεργά στην εκπλήρωση των βασικών πολιτικών καθηκόντων του Κόμματος...


Στόχος είναι το Κόμμα συνολικά, μέχρι την ΚΟΒ, να είναι ικανό να παρακολουθεί τις εξελίξεις του καπιταλιστικού συστήματος διεθνώς και στη χώρα μας, ώστε να αποκαλύπτει, να συσπειρώνει, να προωθεί συμμαχίες, να αναπτύσσει την ταξική πάλη, ενισχύοντας την αντίθεση του λαού με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, για το ΑΑΔΜ και το σοσιαλισμό».


Σ
τις παραπάνω επισημάνσεις της Απόφασης του 16ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, τίθεται το ζήτημα της εξασφάλισης της ικανότητας του Κόμματος, έως την ΚΟΒ, να δρα ολοκληρωμένα, αποτελεσματικά, με βάση τη στρατηγική του ΚΚΕ. Και, ταυτόχρονα, να οικοδομείται το Κόμμα, έτσι που να αντεπεξέρχεται στους σκοπούς της πάλης του, στην αποστολή του. Ουσιαστικά, τίθεται η φροντίδα για το Κόμμα. Ο βαθμός και η ποιότητα οργάνωσης του ΚΚΕ έχει βεβαίως στενή σχέση με την επιρροή του στην εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα, με το αποτέλεσμα της δράσης του για την οικοδόμηση του λαϊκού κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία. Το τι Κόμμα χτίζουμε είναι θεμελιακό ζήτημα. Οι ίδιες οι συνθήκες του αγώνα απαιτούν γερές Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ παντού, με προτεραιότητα στην εργατική τάξη, στους χώρους δουλιάς, στους κλάδους, αλλά και στη συνοικία, στην ύπαιθρο, εκεί όπου ζει, σπουδάζει και εργάζεται η νεολαία. Και αυτό το ζήτημα πρέπει το ίδιο το Κόμμα να φροντίζει να το αντιμετωπίζει για τον εαυτό του - σαν το κρίσιμο ζήτημα που έχει οργανική σχέση με το χαρακτήρα του, το ρόλο και την αποστολή του.




Είναι ζήτημα, που εξασφαλίζεται με τη δράση του ΚΚΕ στην εργατική τάξη και τις άλλες λαϊκές δυνάμεις, στη νεολαία, για την εκπλήρωση των πολιτικών του καθηκόντων, που απορρέουν από το Πρόγραμμα του Κόμματος, τις αποφάσεις του 16ου Συνεδρίου του. Βρίσκεται σε διαλεκτική σχέση με τη λειτουργία και τη δράση του, αλλά έχει και τη σχετική του αυτοτέλεια, σαν ζήτημα που ποτέ δεν μπορούμε να πούμε ότι το κατακτήσαμε και δε χρειάζεται να ασχοληθούμε άλλο με αυτό.


Η απαίτηση να βρίσκεται μόνιμα στην προσοχή του ίδιου του Κόμματος έχει σχέση και με το γεγονός ότι, αν δεν εξασφαλίζεται αυτή η φροντίδα για το Κόμμα, «απειλείται» η ίδια του η ύπαρξη. Η πείρα του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος έχει πολλά παραδείγματα, που οδηγούν σ' αυτό το συμπέρασμα, με χαρακτηριστικό το παράδειγμα της αλλοίωσης του χαρακτήρα έως την άρνησή του από διάφορα Κομμουνιστικά Κόμματα, μετά τις ανατροπές των σοσιαλιστικών καθεστώτων, όπως και για τα ίδια τα κόμματα που ήταν στην εξουσία, σ' αυτές τις χώρες.


Τ
ο ζήτημα «τι κόμμα χτίζουμε» δεν είναι καινούριο, και θεωρητικά επίσης είναι λυμένο, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να γίνει παλιό. Είναι πάντα, ακόμα και στην περίοδο που το Κόμμα θα βρίσκεται στην εξουσία και θα καθοδηγεί την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, ζήτημα ζωτικής σημασίας για το ίδιο και την αποστολή του. Οσο και αν σε κάθε φάση ανάπτυξης της ταξικής πάλης μπορεί να μπαίνουν μπροστά στο Κόμμα τα πιο διαφορετικά καθήκοντα, η φροντίδα για το τι κόμμα χτίζουμε δε σταματά.




Η θεωρία για το «Κόμμα Νέου Τύπου», που θεμελίωσε ο Λένιν και επιβεβαιώθηκε με τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, αποτελεί παρακαταθήκη δημιουργικής, καθοδηγητικής δράσης για το χτίσιμο του Κόμματος καθημερινά μέσα στην εργατική τάξη, αλλά και στους συμμάχους της.


Ο Λένιν, στο άρθρο του «Επιτακτικά καθήκοντα του κινήματός μας», τοποθετούσε το ζήτημα ως εξής: «Το κύριο και βασικό καθήκον μας είναι να βοηθούμε την πολιτική ανάπτυξη και την πολιτική οργάνωση της εργατικής τάξης. Οποιος βάζει αυτό το καθήκον σε δεύτερη μοίρα και δεν υποτάσσει σε αυτό όλα τα μερικότερα καθήκοντα και τις διάφορες μορφές πάλης, ακολουθεί στραβό δρόμο και προξενεί σοβαρή ζημιά στο κίνημα... Το καθήκον αυτό το βάζουν σε δεύτερη μοίρα όσοι στενεύουν το περιεχόμενο και την ευρύτητα της πολιτικής προπαγάνδας, ζύμωσης και οργάνωσης, όσοι θεωρούν δυνατό και πρέπον να φιλεύουν τους εργάτες με "πολιτική" μόνο σε εξαιρετικές στιγμές της ζωής τους, μόνο σε επίσημες ευκαιρίες, όσοι με πολλή φροντίδα στη θέση της πολιτικής πάλης... βάζουν τις διεκδικήσεις για επιμέρους παραχωρήσεις... και δε φροντίζουν αρκετά, τις διεκδικήσεις αυτές, για ορισμένες παραχωρήσεις, να τις ανεβάζουν σε συστηματική και αποφασιστική πάλη του επαναστατικού εργατικού κινήματος ενάντια στην απολυταρχία.


"Οργανωθείτε!" επαναλαμβάνει στους εργάτες σε διάφορους τόνους η εφημερίδα "Ραμπότσαγια Μισλ", επαναλαμβάνουν όλοι οι οπαδοί της "οικονομιστικής" κατεύθυνσης. Και μετά, φυσικά, συμμεριζόμαστε απόλυτα αυτό το κάλεσμα, όμως θα προσθέσουμε οπωσδήποτε: Οργανωθείτε όχι μόνο σε συλλόγους αλληλοβοήθειας, απεργιακά ταμεία και εργατικούς ομίλους, μα οργανωθείτε επίσης και σε πολιτικό κόμμα, οργανωθείτε για την αποφασιστική πάλη ενάντια στην απολυταρχική κυβέρνηση και ενάντια σε όλη την καπιταλιστική κοινωνία. Χωρίς μια τέτοια οργάνωση, το προλεταριάτο δεν είναι ικανό να υψωθεί ως τη συνειδητή ταξική πάλη... δε θα κατορθώσει ποτέ να εκπληρώσει το μεγάλο ιστορικό καθήκον... να ελευθερώσει τον εαυτό του και όλο το ρώσικο λαό από την πολιτική και οικονομική του σκλαβιά».


Σ
ε αυτό το έργο του ο Λένιν, από τις αρχές του αιώνα, επισημαίνει το «τι κόμμα χρειάζεται η εργατική τάξη», ότι «το ίδιο το Κόμμα πρέπει να φροντίζει για το χαρακτήρα του, το ρόλο του», αλλά και την αναγκαιότητα ύπαρξής του, για την εκπλήρωση της ιστορικής αποστολής της εργατικής τάξης. Ταυτόχρονα, το ανοιχτό κάλεσμα του Κόμματος στους εργάτες να οργανωθούν, το καθήκον του Κόμματος να φροντίζει για την ανύψωση της πολιτικής τους συνείδησης και της οργάνωσής τους στο δικό τους πολιτικό κόμμα, ξεχωρίζει σαν ένα ιδιαίτερα επιτακτικό καθήκον.




Είναι ζήτημα καθημερινής καθοδηγητικής δουλιάς στις ΚΟΒ, ζήτημα συνειδητοποίησης απ' όλους τους κομμουνιστές της αναγκαιότητας για την εκπλήρωση αυτού του καθήκοντος. Στις καθημερινές μικρές και μεγάλες πολιτικές μάχες, πρέπει να απασχολεί ένα ερώτημα: «Μέχρι πού και πώς φτάνει η πολιτική του Κόμματός μας; Εξασφαλίζεται σήμερα η οργανωμένη πλατιά ζύμωση και προπαγάνδα της πολιτικής του στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, ώστε να οργανώνονται, να αναπτύσσεται η ταξική πάλη;».


Η απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματα συνδέεται με την ικανότητα των κομμουνιστών να δρουν, έτσι ώστε να απεγκλωβίζονται η εργατική τάξη, πρωτοπόρα τμήματα των σύμμαχων λαϊκών στρωμάτων από την πολιτική του κεφαλαίου. Να μπαίνουν στην πάλη για διεκδικήσεις, που να καλύπτουν όλες τις σύγχρονες ανάγκες, της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας. Να ανυψώνεται η συνείδησή τους έως την αναγκαιότητα της πολιτικής πάλης για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, ως έναρξη και προϋπόθεση της αντικατάστασης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής με την κοινωνική ιδιοκτησία. Γιατί έτσι θα αντιστοιχεί η κοινωνική εργασία με τις σχέσεις παραγωγής. Θα δημιουργούνται οι προϋποθέσεις και συνθήκες, με τη δουλιά ολόκληρης της κοινωνίας να ευημερεί ο λαός.


Και βασικός κρίκος, ώστε να εξασφαλίζονται στην πράξη όλ' αυτά τα καθήκοντα, αποτελεί η Κομματική Οργάνωση Βάσης. Αλλωστε, στο Καταστατικό του ΚΚΕ αναφέρεται ότι: «Η ΚΟΒ είναι το θεμέλιο του Κόμματος, είναι το κόμμα στο χώρο δράσης της».


Γ
ια να κατανοηθεί ο ρόλος, η σημασία της ΚΟΒ, όπως απορρέει από το Καταστατικό του Κόμματος, πρέπει να κατανοηθεί ο χαρακτήρας του «Κόμματος Νέου Τύπου», ως επαναστατικής οργανωμένης πολιτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, και ο ρόλος του σε σχέση με το στρατηγικό σκοπό της ταξικής πάλης της εργατικής τάξης, τη σοσιαλιστική επανάσταση, για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.




Τόσο η σοσιαλιστική επανάσταση, όσο και η οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας είναι έργο των λαϊκών δυνάμεων με ηγέτιδα κοινωνική δύναμη την εργατική τάξη.


Ο ρόλος του «Κόμματος Νέου Τύπου» και ο χαρακτήρας του ως επαναστατικού υποκειμένου (γιατί τέτοιο κόμμα και όχι διαφορετικό) απορρέει από το ρόλο της εργατικής τάξης ως ηγέτιδας κοινωνικής δύναμης στην κίνηση της κοινωνίας προς τα μπρος. Χωρίς κόμμα με τις συγκεκριμένες αρχές, με το συγκεκριμένο χαρακτήρα, η εργατική τάξη δεν μπορεί να συγκροτηθεί και να δράσει ως επαναστατικό υποκείμενο. Μόνο με επικεφαλής ένα τέτοιο κόμμα, μπορεί να εκπληρώσει την ιστορική της αποστολή.


Ως ηγέτης μαζών, το Κομμουνιστικό Κόμμα πρέπει να συνδέεται οργανικά και άμεσα με την εργατική τάξη, τις άλλες λαϊκές δυνάμεις, ώστε να τις καθοδηγεί στην ταξική πάλη, στις κάθε φορά συνθήκες, προς την κατεύθυνση πάντα του στρατηγικού σκοπού. Η ΚΟΒ, ακριβώς, πραγματοποιεί τη σύνδεση με την εργατική τάξη και τα άλλα καταπιεζόμενα στρώματα, μέσω της ιδεολογικο-πολιτικής και οργανωτικής δράσης.


Συνεχίζεται