ΙΝΔΙΑ Ο ομαδικός βιασμός 23χρονης φέρνει στο προσκήνιο μια κοινωνική μάστιγα

ΙΝΔΙΑ

Ο ομαδικός βιασμός 23χρονης φέρνει στο προσκήνιο μια κοινωνική μάστιγα

Οι γυναίκες από τα λαϊκά στρώματα πρωτοστατούν στην Ινδία στους αγώνες της εργατικής τάξης ενάντια στην πολύμορφη εκμετάλλευση

Η «σταγόνα» που «ξεχείλισε το ποτήρι» ήταν ο βιασμός της 23χρονης φοιτήτριας σε λεωφορείο σε δρομολόγιο προς το Νέο Δελχί στις 16 Δεκεμβρίου, από έξι άνδρες. Εφερε στην επικαιρότητα την αγριότητα και το κενό νόμου που αφορά τη σεξουαλική βία. Στο συγκεκριμένο περιστατικό η 23χρονη, που υπέκυψε τελικά στα τραύματα της σε νοσοκομείο της Σιγκαπούρης, επιβιβάστηκε στο ιδιωτικό λεωφορείο με το σύντροφό της. Οι έξι δράστες χτύπησαν την κοπέλα και το σύντροφό της, βιάζοντας τη νεαρή επί 40 λεπτά. Στη συνέχεια, τους πέταξαν έξω από το λεωφορείο και προσπάθησαν μάλιστα να περάσουν με το λεωφορείο πάνω από την κοπέλα, ώστε να μην υπάρχουν μαρτυρίες. Κατάθεση στις αρχές έδωσε ο σύντροφος του θύματος, ενώ και η 23χρονη κατάφερε να περιγράψει τα γεγονότα, πριν εκπνεύσει λόγω οργανικής ανεπάρκειας.

Αφορμή για γενικευμένες αντιδράσεις

Μετά τη δημοσιοποίηση του βιασμού της 23χρονης, τις τεράστιες ευθύνες του ινδικού κράτους ήρθε να επιβεβαιώσει και η αυτοκτονία μίας 17χρονης κοπέλας, επίσης θύμα βιασμού, από 10 άνδρες. Το συγκεκριμένο κορίτσι έθεσε τέλος στη ζωή του, αφού προσπάθησε επανειλημμένα να καταγγείλει το περιστατικό και ήρθε αντιμέτωπη με την άρνηση των αστυνομικών αρχών να το καταγράψουν. Χαρακτηριστική της κατάστασης που επικρατεί είναι η πρόταση αστυνομικού που αρνήθηκε να καταγράψει την καταγγελία και να ξεκινήσει έρευνες, ο οποίος την προέτρεψε να παντρευτεί έναν από τους βιαστές της...

Από τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας της Ινδικής Φοιτητικής Ενωσης ενάντια στην ατιμωρησία για τους βιασμούς γυναικών

Η δημοσιοποίηση της αγριότητας του βιασμού της 23χρονης προκάλεσε σειρά αντιδράσεων και μαζικών κινητοποιήσεων, σε όλη την Ινδία. Οι διαδηλώσεις που πραγματοποιούνται καθημερινά από τις 16/12/2012 εκφράζουν την απαίτηση να υπάρξουν αποφασιστικά μέτρα κατά της σεξουαλικής βίας και να υπάρξει προστασία των γυναικών, με παραδειγματικές ποινές κατά των ενόχων για βιασμό. Οι μαζικές αντιδράσεις είχαν σαν αποτέλεσμα οι 5 ύποπτοι ως δράστες να συλληφθούν και δικάζονται από ειδικό δικαστήριο με την κατηγορία της απαγωγής, του βιασμού και της ανθρωποκτονίας, με ενδεχόμενο να τους επιβληθεί και η θανατική ποινή. Η Εισαγγελία ζήτησε εξέταση στα οστά του έκτου δράστη ο οποίος φέρεται ως ανήλικος προκειμένου να διαπιστωθεί η πραγματική του ηλικία και να αποφασισθεί εάν θα παραπεμφθεί μαζί με τους υπόλοιπους ή θα δικαστεί σε δικαστήριο ανηλίκων.

Χιλιάδες τα εγκλήματα κατά των γυναικών

Η 23χρονη μετατράπηκε σε εθνικό σύμβολο κατά της σεξουαλικής κακοποίησης, όντας η αφορμή για λαϊκές αντιδράσεις απέναντι σε μία «πληγή» η οποία εδώ και χρόνια αιμορραγεί, αντιμετωπίζοντας την αδιαφορία της πολιτείας. Στην Ινδία, μόνο το 2011 καταγγέλθηκαν επίσημα 24.206 περιπτώσεις βιασμών, ωστόσο ο πραγματικός αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος, καθώς μόνο ελάχιστος αριθμός προχωρά σε καταγγελία.

Οι βιασμοί και η απαξίωση της ζωής της γυναίκας ωστόσο είναι μέρος μίας γενικότερης νοοτροπίας που επικρατεί στην Ινδία, όπως και σε πλήθος άλλων χωρών. Η Ινδία μπορεί να χαρακτηρίζεται ως ένα οικονομικό «θαύμα», με τεράστια κέρδη για το κεφάλαιο, συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που αφορούν την περιοχή της Ασίας, κερδοφόρες συμφωνίες για το κεφάλαιο, ωστόσο ο λαός της χώρας βιώνει τη φτώχεια και την εξαθλίωση, σε άθλιες παραγκουπόλεις. Σε αυτό το «κάδρο» εντάσσεται και η αντιμετώπιση των γυναικών, οι οποίες θεωρούνται μηδενικής αξίας, εξακολουθούν να πωλούνται έναντι χρηματικής αμοιβής, να παντρεύονται πριν ενηλικιωθούν, σε αντάλλαγμα μίας αδρής προίκας, να αντιμετωπίζονται σα σκλάβες και να κακοποιούνται κατά κόρον, με υψηλά ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας και βιασμών και μέσα στο γάμο. To 47% των κοριτσιών στην Ινδία, υποχρεώνονται σε γάμο πριν τα 18, ενώ στη συγκεκριμένη χώρα καταγράφεται το 40% των παγκόσμιων περιπτώσεων παιδικών γάμων, σύμφωνα με τα στοιχεία της UNICEF.

Με δεδομένο ότι οι γυναίκες δε θεωρούνται παιδιά που μπορούν να προσφέρουν στην οικογένεια, στην Ινδία παρατηρείται ευρύτατα το φαινόμενο των εκτρώσεων μόλις ένα ζευγάρι ανακαλύψει ότι πρόκειται να αποκτήσει κορίτσι, παρά το ότι απαγορεύεται. Ακόμα και μετά τη γέννηση ενός κοριτσιού, αυτό μπορεί -ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές- να θανατωθεί από τους γονείς του, όντας βρέφος λίγων ημερών, προκειμένου να προχωρήσουν σε νέα προσπάθεια που θα αποδώσει αγόρι. Την ίδια στιγμή αλλάζει η δημογραφική ισορροπία με τις γυναίκες να υστερούν σημαντικά σε αναλογία με τους άνδρες, γεγονός που προκαλεί συναγερμό και στην επιστημονική κοινότητα, ενώ η κατάσταση οξύνεται ακόμα περισσότερο καθώς πολλές γυναίκες πεθαίνουν πριν φτάσουν την ενηλικιώση. Εκατομμύρια γυναίκες ετησίως στην Ινδία μετατρέπονται σε θύματα εγκληματικών πράξεων, σε ένα καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας.

Ατιμωρησία και ανοχή

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Εθνικού Αρχείου Εγκλημάτων της χώρας, εκκρεμούν στη Δικαιοσύνη περισσότερες από 40.000 υποθέσεις βιασμών, ενώ από όσες φτάνουν στις αίθουσες των δικαστηρίων μόλις το 34,6% καταλήγει σε καταδικαστική απόφαση. Αν και ο νόμος προβλέπει ισόβια κάθειρξη ως ανώτατη ποινή για εγκλήματα βιασμού, η πλειοψηφία των δραστών αφήνονται ελεύθεροι μετά από ένα μικρό διάστημα φυλάκισης, ενώ το θύμα θεωρείται συνυπεύθυνο από τις αρχές, λόγω της ευρύτερης αντίληψης για τις γυναίκες. Αποκαλυπτικά είναι στοιχεία που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ, αναφορικά με τις αντιδράσεις των αστυνομικών αρχών απέναντι σε καταγγελίες θυμάτων που επέζησαν του βιασμού, με τους αστυνομικούς να κατηγορούν τα θύματα ότι προκάλεσαν το δράστη, ότι εκβιάζουν για να αποσπάσουν χρηματικά ποσά και ότι στην πραγματικότητα η πράξη ήταν συναινετική. Αποτέλεσμα αυτής της συμπεριφοράς είναι η αστυνομία να μη διεξάγει έρευνες και να μην καταγράφει τις καταγγελίες, με τη συμπεριφορά απέναντι στα θύματα να καθίσταται ακόμα ένας αποτρεπτικός παράγοντας προκειμένου το γεγονός να καταγγελθεί και να τιμωρηθεί ο δράστης. Αστυνομικοί επίσης έχουν κατηγορηθεί για συμμετοχή σε περιπτώσεις απαγωγής κοριτσιών με στόχο την υποχρέωσή τους στην πορνεία, αλλά και την κάλυψη εγκλημάτων εναντίον γυναικών. Ο βιασμός συχνά αποκρύπτεται λόγω του στιγματισμού του θύματος, που αν γλιτώσει τη δολοφονία, οδηγείται στην αυτοκτονία, καθώς δεν αντέχει την κατακραυγή.

Παρά το ότι οι δράστες στην περίπτωση της 23χρονης ήταν κάτοικοι παραγκούπολης, αποδεικνύοντας ότι η απόλυτη εξαθλίωση στη βάρβαρη καπιταλιστική πραγματικότητα οδηγεί σε εξαχρείωση του ανθρώπου, είναι πολλές οι καταγγελίες στην ινδική επαρχία, όπου πλούσιοι βιάζουν γυναίκες φτωχών οικογενειών, γιατί ξέρουν ότι δε θα τιμωρηθούν.

Η κουλτούρα της ατιμωρησίας, ο στιγματισμός των θυμάτων αντί των θυτών, αλλά και ο συστηματικός υποβιβασμός της ζωής της γυναίκας, ως αποτέλεσμα της αδιαφορίας και -ουσιαστικά- της ανοχής των αρχών που με τη στάση τους γίνονται συνεργοί, σε τέτοιου είδους εγκλήματα, με αποτέλεσμα τη σιωπηρή νομιμοποίησή τους, οδήγησαν στην ανάπτυξη του φαινομένου, που πλέον αποτελεί μάστιγα, με σοβαρότατες συνέπειες. Γενική απαίτηση είναι πλέον να υπάρξει αυστηροποίηση της νομοθεσίας η οποία να λειτουργεί και προληπτικά, προστατεύοντας τις γυναίκες, σε μία χώρα που επιβεβαιώνει ότι η καπιταλιστική οικονομική ανάπτυξη καταδικάζει το λαό στην απόλυτη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Τη φωνή τους με τις λαϊκές οργανώσεις στο αίτημα για την προστασία των γυναικών και την αυστηρή νομοθεσία τιμωρίας των εγκληματιών βιαστών ενώνουν και το ΚΚ Ινδίας και το ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό).

Αλεξάνδρα ΦΩΤΑΚΗ