Κάτι σαν σκλάβοι...

Κάτι σαν σκλάβοι...

Παραθέτουμε την είδηση όπως τη μετέδωσαν χτες τα ειδησεογραφικά πρακτορεία: «Ως αχθοφόρους στο σιδηροδρομικό σταθμό έναντι αμοιβής 1,05 ευρώ την ώρα απασχολεί η πόλη του Σουηβικού Γκμουντ τους πρόσφυγες που υποβάλουν αίτηση χορήγησης ασύλου. Οι πρόσφυγες, προερχόμενοι κυρίως από χώρες της Αφρικής και από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, διαμένουν προς το παρόν στο προσφυγικό καταφύγιο της πόλης και, σύμφωνα με το Δήμο, εργάζονται εθελοντικά (...) Είναι δε υποχρεωμένοι να φορούν κόκκινη μπλούζα με το διακριτικό "Service" (υπηρεσία) (...) Η πόλη αντιμετωπίζει με αυτόν τον τρόπο το πρόβλημα που προέκυψε στον κεντρικό σταθμό της, όταν, λόγω επισκευών, κατασκευάστηκε μια προσωρινή σκάλα στην οποία οι επιβάτες έπρεπε να μεταφέρουν οι ίδιοι τις αποσκευές τους»...

Είναι φανερό ότι οι άνθρωποι αυτοί εξαναγκάζονται να υπηρετούν τους επιβάτες, φορώντας και ειδική στολή που να τους ξεχωρίζει απ' όλους τους υπόλοιπους. Ακόμα κι αν η άρνησή τους να δουλέψουν δεν έπαιζε κανένα απολύτως ρόλο στην εξέλιξη της αίτησης ασύλου που έχουν υποβάλει, είναι καθαρό πως στην ευάλωτη θέση στην οποία βρίσκονται, κυριαρχούμενοι δικαιολογημένα από φόβο και ανασφάλεια, δε θα τολμούσαν να αρνηθούν. Το δυστύχημα είναι πως τέτοιες ειδήσεις τείνουν να γίνουν ρουτίνα. Ο καπιταλισμός δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρει τρόπο να εκμεταλλευτεί με το χειρότερο τρόπο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, κερδοσκοπώντας με την αγωνία και τα βάσανά του. Αυτές είναι οι υποδειγματικές αστικές δημοκρατίες. Αυτές είναι οι μήτρες που γεννάνε το φασισμό. Αυτή τη βαρβαρότητα οι λαοί, πέρα κι έξω από χρώμα, φυλή, θρησκεία, έχουν καθήκον να ανατρέψουν.