Μοχλός σαρωτικών ανατροπών οι επιχειρησιακές συμβάσειςΟι όροι που περιλαμβάνουν στην πλειοψηφία όσες έχουν υπογραφεί μέχρι σήμερα, είναι εφιάλτης για την εργατική τάξη
Η υποχώρηση από την πάλη για κλαδικές συμβάσεις χωρίς μειώσεις στους μισθούς, θα γυρίσει την εργατική τάξη πολλά χρόνια πίσω, σε ό,τι αφορά τις συνθήκες δουλειάς
Π
αραπέρα συμπίεση του μισθού και του μεροκάματου, ωράρια που συρρικνώνονται ή επιμηκύνονται ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας, προκειμένου να αυξάνεται ο απλήρωτος χρόνος της εργασίας, κατάργηση επιδομάτων, ακόμα και «θεσμοθέτηση» της καθυστέρησης στην καταβολή του μισθού, μέχρι και 3 μήνες, περιλαμβάνουν οι επιχειρησιακές συμβάσεις που υπογράφονται σε μια σειρά χώρους δουλειάς.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ στον Τύπο (εφημερίδα «Ημερησία»), στις 368 επιχειρησιακές συμβάσεις -ή τουλάχιστον στη συντριπτική πλειοψηφία τους- που έχουν υπογραφεί από τις αρχές του έτους, αποτυπώνονται δραματικές αλλαγές στους όρους εργασίας.
Πρώτα απ' όλα, προβλέπουν μειώσεις που «σπρώχνουν» τους μισθούς και τα μεροκάματα προς τα κάτω, ώστε να προσεγγίσουν τα κατώτατα όρια που ορίζονται από το νόμο (δηλαδή τα 586 και 511 ευρώ για εργαζόμενους άνω και κάτω των 25 ετών αντίστοιχα), με τις απώλειες για τους εργαζόμενους να ανέρχονται σε ποσοστά της τάξης πάνω του 20%. Καταργούνται επιδόματα και παροχές που περιλαμβάνονταν σε κλαδικές συμβάσεις και διατηρούνται μόνο όσα προβλέπει η νομοθεσία και η ΕΓΣΣΕ.
Και ενώ οι επιχειρήσεις καθυστερούν να καταβάλουν για ολόκληρους μήνες ακόμα και αυτούς τους πετσοκομμένους μισθούς, φροντίζουν να θεσμοθετήσουν το καθεστώς της απληρωσιάς. Πρωτοφανής είναι η πρόβλεψη επιχειρησιακής σύμβασης (υπογράφηκε, σύμφωνα με το δημοσίευμα στις 3 Νοέμβρη, σε εταιρεία παροχής υπηρεσιών φύλαξης) που νομιμοποιεί την καθυστέρηση έως 90 ημέρες στην καταβολή των μισθών.
Είναι αξιοσημείωτο ότι το μαχαίρι στους μισθούς μπαίνει με την επίκληση όχι μόνο της οικονομικής κρίσης, αλλά και της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της επιχείρησης. Στο δημοσίευμα αναφέρεται το παράδειγμα εταιρείας που στη συμφωνία της με το σωματείο των εργαζομένων για επιχειρησιακή σύμβαση με μειώσεις μισθών και ελαστικά ωράρια, αναφέρει ρητά το στόχο «να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά της έναντι ομοειδών επιχειρήσεων».
Οι επιχειρησιακές συμβάσεις αξιοποιούν ακόμα τη νομοθετημένη ανατροπή του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας και προβλέπουν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με βάση τις ανάγκες της εργοδοσίας. Η 5ήμερη εργασία γίνεται παρελθόν και καθιερώνεται η 6ήμερη απασχόληση. Για χρονικό διάστημα που φτάνει έως και τους 6 μήνες, ο ημερήσιος χρόνος εργασίας μπορεί να επιμηκύνεται μέχρι και τις 10 ώρες, με μόνη υποχρέωση της επιχείρησης να χορηγήσει μέσα στο έτος τις αντίστοιχες ημέρες άδειας. Προβλέπεται επίσης εκ περιτροπής εργασία 4 ή 3 ημερών την εβδομάδα, πράγμα που οδηγεί σε ανάλογη μείωση στο μισθό.
Η υποχώρηση από την πάλη για κλαδικές συμβάσεις χωρίς μειώσεις στους μισθούς, θα γυρίσει την εργατική τάξη πολλά χρόνια πίσω, σε ό,τι αφορά τις συνθήκες δουλειάς
Π
αραπέρα συμπίεση του μισθού και του μεροκάματου, ωράρια που συρρικνώνονται ή επιμηκύνονται ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας, προκειμένου να αυξάνεται ο απλήρωτος χρόνος της εργασίας, κατάργηση επιδομάτων, ακόμα και «θεσμοθέτηση» της καθυστέρησης στην καταβολή του μισθού, μέχρι και 3 μήνες, περιλαμβάνουν οι επιχειρησιακές συμβάσεις που υπογράφονται σε μια σειρά χώρους δουλειάς.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ στον Τύπο (εφημερίδα «Ημερησία»), στις 368 επιχειρησιακές συμβάσεις -ή τουλάχιστον στη συντριπτική πλειοψηφία τους- που έχουν υπογραφεί από τις αρχές του έτους, αποτυπώνονται δραματικές αλλαγές στους όρους εργασίας.
Πρώτα απ' όλα, προβλέπουν μειώσεις που «σπρώχνουν» τους μισθούς και τα μεροκάματα προς τα κάτω, ώστε να προσεγγίσουν τα κατώτατα όρια που ορίζονται από το νόμο (δηλαδή τα 586 και 511 ευρώ για εργαζόμενους άνω και κάτω των 25 ετών αντίστοιχα), με τις απώλειες για τους εργαζόμενους να ανέρχονται σε ποσοστά της τάξης πάνω του 20%. Καταργούνται επιδόματα και παροχές που περιλαμβάνονταν σε κλαδικές συμβάσεις και διατηρούνται μόνο όσα προβλέπει η νομοθεσία και η ΕΓΣΣΕ.
Και ενώ οι επιχειρήσεις καθυστερούν να καταβάλουν για ολόκληρους μήνες ακόμα και αυτούς τους πετσοκομμένους μισθούς, φροντίζουν να θεσμοθετήσουν το καθεστώς της απληρωσιάς. Πρωτοφανής είναι η πρόβλεψη επιχειρησιακής σύμβασης (υπογράφηκε, σύμφωνα με το δημοσίευμα στις 3 Νοέμβρη, σε εταιρεία παροχής υπηρεσιών φύλαξης) που νομιμοποιεί την καθυστέρηση έως 90 ημέρες στην καταβολή των μισθών.
Είναι αξιοσημείωτο ότι το μαχαίρι στους μισθούς μπαίνει με την επίκληση όχι μόνο της οικονομικής κρίσης, αλλά και της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της επιχείρησης. Στο δημοσίευμα αναφέρεται το παράδειγμα εταιρείας που στη συμφωνία της με το σωματείο των εργαζομένων για επιχειρησιακή σύμβαση με μειώσεις μισθών και ελαστικά ωράρια, αναφέρει ρητά το στόχο «να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά της έναντι ομοειδών επιχειρήσεων».
Οι επιχειρησιακές συμβάσεις αξιοποιούν ακόμα τη νομοθετημένη ανατροπή του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας και προβλέπουν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με βάση τις ανάγκες της εργοδοσίας. Η 5ήμερη εργασία γίνεται παρελθόν και καθιερώνεται η 6ήμερη απασχόληση. Για χρονικό διάστημα που φτάνει έως και τους 6 μήνες, ο ημερήσιος χρόνος εργασίας μπορεί να επιμηκύνεται μέχρι και τις 10 ώρες, με μόνη υποχρέωση της επιχείρησης να χορηγήσει μέσα στο έτος τις αντίστοιχες ημέρες άδειας. Προβλέπεται επίσης εκ περιτροπής εργασία 4 ή 3 ημερών την εβδομάδα, πράγμα που οδηγεί σε ανάλογη μείωση στο μισθό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου