ΣΥΡΙΖΑ Στις εξετάσεις του είναι απόλυτα σαφής

ΣΥΡΙΖΑ

Στις εξετάσεις του είναι απόλυτα σαφής

Πυκνώνουν οι εμφανίσεις των στελεχών της Κουμουνδούρου με επιδίωξη να αποσαφηνίσουν όποια ερωτηματικά υπάρχουν και αμφιβολίες για την «ετοιμότητά τους να αναλάβουν την αστική διαχείριση». Οι παρεμβάσεις τους λοιπόν διακρίνονται για την καθαρότητά τους σε σχέση με τη σκόπιμη ασάφεια και αοριστία που χαρακτηρίζει γενικά τα οπορτουνιστικά κόμματα. Κυρίως αυτή η προσπάθεια στοχεύει να αρθούν αμφιβολίες για την αξιοπιστία του εν λόγω πολιτικού σχήματος που υπάρχουν ακόμα σε τμήματα της αστικής τάξης αλλά και στην ΕΕ, αλλά και την προσπάθεια ο ΣΥΡΙΖΑ να προσελκύσει παραδοσιακούς «κεντροαριστερούς ψηφοφόρους» που φαίνεται να εμπιστεύονται περισσότερο κινήσεις όπως «Το Ποτάμι».

Διαπιστευτήρια ο Δραγασάκης

Την περασμένη Τετάρτη, ο Γ. Δραγασάκης, κατά πολλούς «νούμερο 2» της Κουμουνδούρου, παρείχε διαβεβαιώσεις σε Γερμανούς βουλευτές, μέλη της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Ομοσπονδιακού Γερμανικού Κοινοβουλίου, δηλώνοντας σε ό,τι αφορά τις προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ εφόσον αναλάβει την αστική διαχείριση: «Εάν ο ελληνικός λαός αναδείξει τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, θα ήθελα να διαβεβαιώσετε τον γερμανικό λαό ότι θα έχετε στην Ελλάδα μια αξιόπιστη πολιτική δύναμη, η οποία υποστηρίζει τον τερματισμό της λιτότητας και την έξοδο από την κρίση μέσα στα πλαίσια της Ευρωζώνης».
Για να κάνει, μάλιστα, ακόμα πιο ευδιάκριτη την... «αξιοπιστία» του ΣΥΡΙΖΑ, ο Γ. Δραγασάκης πρόσθεσε: «Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε πλήρη επίγνωση ότι η κρίση είναι δική μας, ότι πρέπει να κάνουμε βαθιές αλλαγές στο φορολογικό σύστημα, στη Δημόσια Διοίκηση, στη λειτουργία του κράτους, στην αντιμετώπιση της διαφθοράς, αλλά για να τα κάνουμε αυτά, πρέπει να βρούμε μια λύση στο πρόβλημα του χρέους και της λιτότητας, δεν μπορούμε να τα κάνουμε σε συνθήκες κοινωνικής και οικονομικής κατάρρευσης»!
Ο Γ. Δραγασάκης παρακάλεσε τους Γερμανούς βουλευτές να... «μελετήσουν» τις συνέπειες της εφαρμοζόμενης πολιτικής! «Το πρόβλημα που έχουμε είναι ότι το πρόγραμμα, το οποίο εφαρμόστηκε, είχε μια σειρά από οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες, που θα ήθελα να παρακαλέσω τους Γερμανούς συναδέλφους να τις μελετήσουν», είπε, καλώντας τους να συλλογιστούν το πώς με τα υπάρχοντα δεδομένα μπορεί «η οικονομία να υπερβεί την κρίση».
Επιμένοντας να καταθέτει διαπιστευτήρια «μέσα» και «έξω», συνολικότερα στο κεφάλαιο αλλά και συγκεκριμένα στην αντιπροσωπεία του γερμανικού Κοινοβουλίου, διαβεβαίωσε ότι οι λύσεις που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εντός του καπιταλιστικού δρόμου και της ΕΕ: «Επειδή, ενδεχομένως, έχετε ακούσει διάφορα για τον ΣΥΡΙΖΑ, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια πολιτική δύναμη, που από την αρχή της κρίσης εξέφρασε τις δικές του σαφείς και τεκμηριωμένες απόψεις για τ' αποτελέσματα της πολιτικής, που ήλθε να εφαρμοστεί. Εμείς είμαστε έτοιμοι, εάν υπάρχουν διαφωνίες, να βρούμε έναν τρόπο, ν' αποτιμήσουμε από κοινού τ' αποτελέσματα της πολιτικής, όπως έγινε μια προσπάθεια πρόσφατα απ' το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θέλουμε ν' αποκτήσει μια κοινή αντίληψη των εξελίξεων, διότι μας ενδιαφέρει το μέλλον και το δικό μας και το κοινό μέλλον της Ευρώπης»...
Οσα λέει ο Δραγασάκης ότι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ δε διαφέρουν απ' όσα υποστηρίζει και η σημερινή κυβέρνηση: Αναδιαρθρώσεις στο κράτος, μεταρρυθμίσεις, φορολογική και άλλες, σε όφελος του κεφαλαίου. Μαζί και υποσχέσεις για πάταξη της διαφθοράς που την παρουσιάζουν σαν αιτία των ελλειμμάτων και των χρεών, ακόμα και της καπιταλιστικής κρίσης, για να συγκαλύπτουν τον πραγματικά υπεύθυνο!
Δεν ήταν τυχαίο που, για μια ακόμα φορά, ο Δραγασάκης έλαβε τα συχαρίκια των «Νέων» για τις δηλώσεις του αυτές.

Εξετάσεις η Δούρου και ο Σταθάκης

Για αλλαγές στο κράτος μίλησε και η Ρένα Δούρου, υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ για την Περιφέρεια Αττικής σε συνέντευξή της στο «Πρώτο Θέμα», 23/3/2014. Είπε: «Μη μου λες εμένα για μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμούς. Πες μου μία που έκαναν όλοι αυτοί; Καμία (...) Εμείς είμαστε οι αυθεντικοί μεταρρυθμιστές και εκσυγχρονιστές. Εμείς θα φτιάξουμε ένα αστικό κράτος μεταρρυθμιστικό». Τι σημαίνει αυτό; Ενα κράτος στην υπηρεσία των καπιταλιστών όπως το σημερινό, αλλά πολύ πιο αποτελεσματικό στην αποστολή του και σταθερά εχθρικό για το λαό. Για παράδειγμα, δήλωσε η κ. Δούρου πριν λίγες μέρες, στο Συνέδριο του Ελληνικού Ινστιτούτου Επιχειρηματικότητας & Αειφόρου Ανάπτυξης που αφορούν στους ανέργους: «Απαιτείται ριζική αναθεώρηση και επανατοποθέτηση του συστήματος επιδότησης ανέργων στην κατεύθυνση ενθάρρυνσης της απασχόλησης. Υποστήριξη των ανέργων και της εργασίας και όχι της ανεργίας. Στις δράσεις στήριξης των ανέργων να ενταχθούν προγράμματα δημιουργίας νέων και κατά προτεραιότητα μόνιμων θέσεων εργασίας από τις ΜμΕ και ανάπτυξης επιχειρηματικότητας από τους άνεργους και ιδιαίτερα τους νέους. Ειδικά προγράμματα στήριξης νέων ή υφιστάμενων ΜμΕ, με επιδοτούμενες θέσεις εργασίας νέων επιστημόνων, σε καινοτόμους τομείς. Τα προγράμματα κατάρτισης ή επανεκπαίδευσης ανέργων να συνδέονται άμεσα με τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης από υφιστάμενες επιχειρήσεις ή τη δημιουργία νέων ιδιαίτερα κοινωνικών επιχειρήσεων - συνεταιρισμών». Αντί, δηλαδή, για μέτρα προστασίας των ανέργων, προκρίνονται μέτρα ενίσχυσης των επιχειρηματιών με τζάμπα εργατικό δυναμικό μέσω των περιβόητων «ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης» που κι αυτές τις πληρώνει ο λαός. Ταυτόχρονα, ψευδαισθήσεις στους ανέργους ότι θα γίνουν επιχειρηματίες. Κι επιπλέον με φοροασυλία. Είπε ακόμα η κ. Δούρου: «Το σημερινό περιβάλλον που έχουν δημιουργήσει κυβέρνηση και τρόικα, κάθε άλλο παρά φιλικό προς την υγιή επιχειρηματικότητα μπορεί να χαρακτηριστεί. Για παράδειγμα, το αβέβαιο φορολογικό καθεστώς ... καθώς και τα άνισα φορολογικά βάρη σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση, που επιβάλλει η τρόικα, κάθε άλλο παρά ευνοούν τη δραστηριότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων».
Αλλά και ο Γ. Σταθάκης - κατά τον Τσίπρα μελλοντικός υπουργός Οικονομικών - υπερασπίστηκε την ανάγκη «τομών στο κράτος». Μιλώντας σε ημερίδα του ιδρύματος «Ρόζα Λούξεμπουργκ» του γερμανικού αδελφού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ «Die Linke», στις 22/23 Μάρτη, απαρίθμησε τα εξής μέτρα κατεπείγουσας προτεραιότητας, προκειμένου να σταθεροποιηθεί η οικονομία: «α) Απλοποίηση και αποσαφήνιση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των επιχειρήσεων, χωρίς εκπτώσεις σε εργασιακά και περιβαλλοντικά ζητήματα, β) κατάρτιση και ψήφιση νέου αναπτυξιακού νόμου με κλαδική και χωρική εστίαση και σαφείς εργασιακές και οικολογικές δεσμεύσεις, γ) δημιουργία υποδομών στήριξης και παρότρυνσης των ΜμΕ προς την εξωστρέφεια με νέους αναπτυξιακούς θεσμούς, δ) κατεπείγουσα επίλυση "χρονιζόντων και ώριμων" προβλημάτων, που σχετίζονται με τη χωροταξία και την πολεοδομία στη χώρα, ε) εις βάθος μηχανοργάνωση του Δημοσίου και κάθετη δικτύωση με τρόπο που θα ενισχύσει τις κατά τόπους επιχειρήσεις και θα αντιμετωπίσει τη γραφειοκρατία και την υπηρεσιακή παράλυση».
Πρόκειται για τομές στοχευμένες στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ενός δρόμου δηλαδή στο πλαίσιο του οποίου «αιμορραγεί» ο λαός. Η στήριξη του συστήματος που ευθύνεται για αυτό, επιχειρείται να εξωραϊστεί στο όνομα ανέξοδων κι αόριστων υποσχέσεων περί αύξησης του κατώτατου μισθού. Ακόμα κι αν μια οποιαδήποτε κυβέρνηση τηρούσε αυτήν την υπόσχεση θα επρόκειτο για δώρο άδωρο, αφού ταυτόχρονα απ' τη λαϊκή τσέπη θα συνεχίσουν να βγαίνουν πολλά περισσότερα μέσω της φοροεπιδρομής, ώστε να γεμίζει ο κρατικός κορβανάς και να στηρίζει την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Πριν από τον Σταθάκη, στο ίδιο βήμα είχε βρεθεί ο Γ. Δραγασάκης και είχε δώσει μια απάντηση σε όσους ομνύουν σε κάποιο προγραμματικό ντοκουμέντο που τάχα τους δεσμεύει, δηλώνοντας ότι «το πρόγραμμα είναι υπό διαρκή εξέταση» και ότι «χρειάζεται μια στρατηγική προσαρμόσιμη». Σε ό,τι αφορά τους κυβερνητικούς εταίρους του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαφέστατος λέγοντας «το αριστερό δεν είναι αυτονόητο. Χρειαζόμαστε ένα άνοιγμα πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό».

«Αυτονόητη» η στήριξη των καπιταλιστών

Συνοψίζοντας τα διαπιστευτήρια στους καπιταλιστές ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας απ' το βήμα του συνεδρίου του «Rosa Luxemburg» δήλωσε: «Τα μεγάλα προβλήματα της εποχής υπερβαίνουν την κλίμακα του έθνους - κράτους (...) Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ζητήσει από τους δανειστές την έναρξη διαπραγματεύσεων για νέα δανειακή σύμβαση, από μηδενική βάση. Σ' αυτό το πλαίσιο, θα διεκδικήσουμε: Την αναδρομική απευθείας αναχρηματοδότηση των τραπεζών από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, έτσι ώστε τα αντίστοιχα ποσά να εξαιρεθούν από το δημόσιο χρέος των χωρών μας. Την πραγματοποίηση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για "Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το Χρέος". Ενα ευρωπαϊκό σχέδιο επενδύσεων για την ανάπτυξη».
Κι ακόμα πιο καθαρά στο non paper που εξέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Τετάρτη: «...η οικονομία έχει χάσει πλήρως το βηματισμό της, η εκτίναξή της μπορείνα έρθει μόνο μέσα από ένα ισχυρό σοκ επενδύσεων που είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί χωρίς το κράτος να παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτό. Ολα τα εν δυνάμει πλεονάσματα της ελληνικής οικονομίας είναι δεσμευμένα στην αποπληρωμή του χρέους σε μεγάλο βάθος ετών. Για αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως θέση το αυτονόητο, δηλαδή, να φτιαχτεί για τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου ένα νέο σχέδιο Marshal και η εξυπηρέτηση του χρέους να συνδεθεί με ρήτρα ανάπτυξης».

***

Τα πράγματα είναι καθαρά. Για τους εργαζόμενους πρέπει να αποτελέσει κριτήριο η στάση που κρατάει ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε βασικές στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου όπως είναι η συμμετοχή στην ΕΕ, η υπεράσπιση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, οι υποσχέσεις ενίσχυσης της δράσης των επιχειρήσεων μέσα από αναδιαρθρώσεις στο κράτος και με την εξασφάλιση ζεστού χρήματος. Ομως έτσι αποκαλύπτεται και ο ρόλος όλων αυτών των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ της «Αριστερής Πλατφόρμας» που προσπαθούν να εμφανισθούν ως «αντικαπιταλιστικές», «αντιιμπεριαλιστικές» φωνές. Ως «ολίγον- κομμουνιστές» που νοιάζονται μάλιστα για το ΚΚΕ, το πονάνε παρ' όλο που προσπάθησαν να το διαλύσουν και ενώ σήμερα γίνονται βασικοί φορείς του αντι-ΚΚΕδισμού. Που νοιάζονται δήθεν την «ταξική ανασύνταξη» του εργατικού κινήματος παρ' όλο που τα στελέχη τους πρωτοστάτησαν στον εκφυλισμό του και ενώ σήμερα θέλουν το κίνημα όχημα για την ανάδειξη της «κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ». Αυτούς δηλαδή που σήμερα επιδιώκουν να παίξουν το ρόλο που παλιότερα έπαιξε η λεγόμενη «αριστερή σοσιαλδημοκρατία» που θα «έσπρωχνε» δήθεν τη σοσιαλδημοκρατία «προς τα αριστερά». Το παιχνίδι αυτό παίχτηκε και στο ΠΑΣΟΚ με διάφορους τρόπους από τον Τσοχατζόπουλο μέχρι τον Τζουμάκα και την ΠΑΣΚΕ. Το ρόλο του εγκλωβισμού πιο συνειδητοποιημένων εργαζομένων, με συμμετοχή στο εργατικό - λαϊκό κίνημα στη γραμμή της «αριστερής κυβέρνησης».