Ποσο μαλακες ειμαστε;

 Η πολιτικο-ιδεολογική κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα

Αναδημοσιεύω τα πορίσματα έρευνας της Κάπα Research που παρουσίασε ο "Ριζοσπάστης" χωρίς κανένα σχολιασμό, επειδή θεωρώ ότι είναι γονιμότερος σ' αυτή τη φάση ο προβληματισμός πάνω στα ερωτήματα παρά οι απαντήσεις. Με έντονα στοιχεία κάποια από τα στοιχεία που θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικά, και μάλλον και αποκαλυπτικά, για το ποιος και τι κυριαρχεί ιδεολογικά στη χώρα. Το γιατί δεν θα το απαντήσω εγώ, ας το απαντήσει ο καθένας για τον εαυτό του. Ίσως έτσι μπορεί να γίνει ένας παραγωγικός διάλογος για το τι δείχνει (αν δείχνει κάτι) αυτή η έρευνα.

Μια ενδιαφέρουσα και στοχευμένη έρευνα της «ΚΑΠΑ RESEARCH» δημοσιοποίησε την προηγούμενη Κυριακή το «ΒΗΜΑ», σχετικά με το «πόσο άλλαξε η κρίση τη ζωή και τις αντιλήψεις των Ελλήνων», καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι περνάμε «από το σοκ και την αντίδραση στο ρεαλισμό», ενώ σημειώνει ότι «οι Ελληνες δείχνουν ρεαλισμό», «εμφανίζονται πιο αισιόδοξοι για το μέλλον», «έχουν εξοικειωθεί με την ιδέα της επιχειρηματικότητας», «ενισχύουν την εμπιστοσύνη τους στις Ενοπλες Δυνάμεις και την ΕΕ», «εγκαταλείπουν την υπερκαταναλωτική συμπεριφορά» κλπ. 

Εχουν σημασία τόσο τα ερωτήματα που μπήκαν στην έρευνα, όσο και οι απαντήσεις που δόθηκαν με τη μέθοδο της πολλαπλής επιλογής (δυνατότητα να επιλέξει κανείς περισσότερες από μία από τις προκαθορισμένες - δοσμένες στο ερωτηματολόγιο απαντήσεις): 

-- Στο ερώτημα «Ποιες από τις παρακάτω κοινωνικο - επαγγελματικές ομάδες μπορούν να συνεισφέρουν περισσότερο στην ανάπτυξη της χώρας μας τα επόμενα χρόνια;», το 72% των ερωτώμενων απαντά οι «επιχειρηματίες», 53,1% οι «εφοπλιστές», 32,6% οι «Ελληνες κεφαλαιούχοι της Διασποράς» κ.ο.κ. 

-- Στο ερώτημα «Κατά πόσο εμπιστεύεστε καθέναν από τους παρακάτω θεσμούς για την πρόοδο και την ευημερία της χώρας μας;», 43% απαντά ότι εμπιστεύεται «πολύ» ή «αρκετά» τον στρατό, 40% τις επιχειρήσεις, 33,7% την αστυνομία, 28,8% τη Δικαιοσύνη κ.ο.κ. Αποτελέσματα, βεβαίως, που θα μπορούσαν να διαβαστούν και αλλιώς, π.χ., ότι το 60% και άνω δεν εμπιστεύεται τους προαναφερόμενους μηχανισμούς, ωστόσο, έτσι όπως δίνονται ενισχύουν μια τάση αποδοχής τους ως πυλώνες της κοινωνίας. Στον αντίποδα, τα «πολιτικά κόμματα» γενικώς, τα εμπιστεύεται μόλις το 7,6% και τα «συνδικάτα», επίσης γενικώς, μόλις το 5,7%. 

-- Στο ερώτημα «Τι θα ήσασταν διατεθειμένος να κάνετε για να βρείτε εργασία;», το 59,6% εμφανίζεται διατεθειμένο να αλλάξει τομέα απασχόλησης, το 44,1% να δεχτεί μερική απασχόληση, το 41,9% να εργαστεί για «μαύρα», το 38,2% να μεταναστεύσει σε άλλη χώρα, το 30,9% να δεχτεί χαμηλότερο μισθό. 

-- Στο ερώτημα «Για τη δημιουργία θέσεων εργασίας εσείς θεωρείτε καλή ή κακή ιδέα να θεσπιστούν κίνητρα για δημιουργία επιχειρήσεων μεγάλου μεγέθους (πάνω από 500 εργαζόμενους) ακόμα και αν οι μισθοί που θα προσφέρουν είναι χαμηλότεροι;», το 53,9% των ερωτηθέντων βρίσκει την... ιδέα «καλή» και «μάλλον καλή», στη λογική στήριξης μιας μεγάλης επιχείρησης που θα βάλει λουκέτο δυσκολότερα από μια μικρή και μεσαία. 

-- Τέλος, η ερώτηση «Η κρίση στην Ουκρανία επιδείνωσε τις σχέσεις της Ρωσίας με την ΕΕ και τις ΗΠΑ με αμφίπλευρη επιβολή κυρώσεων. Εσείς τι στάση πιστεύετε ότι πρέπει να κρατήσει η Ελλάδα;» και η απάντηση του 51,6% των ερωτώμενων, η χώρα «να ταχθεί με το μέρος των δυτικών χωρών», έρχεται να κουμπώσει τη στρατηγική ταύτιση του εγχώριου κεφαλαίου με τον ευρωατλαντικό άξονα. 

Είναι προφανές, παρά τα προβλήματα που υπάρχουν στην εν λόγω έρευνα, καθώς και τη σκοπιμότητά της, πως ορισμένα στοιχεία της επιβεβαιώνουν τάσεις που κυριαρχούν μαζικά στη συνείδηση των εργαζόμενων και λαϊκών στρωμάτων, όπως άλλωστε έρχονται και από την καθημερινή πείρα στους χώρους δουλειάς, τις λαϊκές γειτονίες. Επιβεβαιώνουν ότι η εργατική - λαϊκή συνείδηση βρίσκεται σε αντίφαση με το μέγεθος της αντιλαϊκής επίθεσης, την όξυνση των εργατικών - λαϊκών προβλημάτων ειδικά τα τελευταία χρόνια.

Via Οικοδόμος