ΟΥΚΡΑΝΙΑ Στη δίνη μιας σύγκρουσης ξένης προς τα λαϊκά συμφέροντα

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Στη δίνη μιας σύγκρουσης ξένης προς τα λαϊκά συμφέροντα

Ολα τα στοιχεία δείχνουν κλιμάκωση της στρατιωτικής αντιπαράθεσης σε Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ

Οι οικογένειες στο Ντονέτσκ έθαψαν την Παρασκευή τα βλαστάρια τους, θύματα της σκληρής σύγκρουσης στην Ουκρανία

Οπως όλα δείχνουν, η κατάσταση κλιμακώνεται και πάλι στην Ανατολική Ουκρανία, μετά τις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής στην περιοχή του Ντονμπάς (Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ) που ανέδειξαν στην ηγεσία τους επικεφαλής των πολιτοφυλακών, τους Αλεξάντερ Ζαχαρτσένκο και Ιγκόρ Πλοτνίτσκι, αντίστοιχα. Η εκεχειρία που υπογράφτηκε με την αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου στις 5 Σεπτέμβρη στο Μινσκ της Λευκορωσίας με τη σύμπραξη και της Ρωσίας και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, ουσιαστικά είναι στα χαρτιά, αφού καθημερινές είναι οι συγκρούσεις και μάλιστα με χρήση πυρών πυροβολικού από την πλευρά των δυνάμεων του ουκρανικού στρατού. Την Τετάρτη το πρωί, μάλιστα, σε βομβαρδισμό σχολείου στη συνοικία Κουιμπισέβσκι στο Ντονέτσκ σκοτώθηκαν 2 παιδιά, την ώρα που έπαιζαν στο προαύλιο και τραυματίστηκαν 4 με τα δύο να βρίσκονται σε πολύ σοβαρή κατάσταση στην εντατική. Για την ενέργεια αυτή, ακόμα και η Υπηρεσία του ΟΗΕ για τα Παιδιά (UNICEF), εξέφρασε την έντονη δυσαρέσκειά της, ενώ οι ουκρανικές αρχές διέταξαν έρευνα, ισχυριζόμενες ότι δεν έχουν την ευθύνη. Ωστόσο, αυτόπτες μάρτυρες αλλά και πολιτοφύλακες καταγγέλλουν ότι το χτύπημα έγινε από τις δυνάμεις του στρατού και της Εθνοφρουράς (που έχει επανδρωθεί από τους φασίστες του «Δεξιού Τομέα»). Μάχες, επίσης, σημειώνονταν στη διάρκεια όλης της βδομάδες και οι νεκροί και οι τραυματίες ξεπερνάνε τους 30.

«Αγριοκοιτάγματα» ΝΑΤΟ και Ρωσίας

Στις εξελίξεις που δείχνουν ότι υπάρχει στρατιωτική προετοιμασία για περαιτέρω ένταση της σύγκρουσης εντάσσεται και η σαφής τοποθέτηση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ ότι προετοιμάζεται για μεγάλα γυμνάσια στην Ανατολική Ευρώπη. Ο στρατηγός του ΝΑΤΟ Χανς - Λόταρ Ντομρόζε, μιλώντας σε γερμανική εφημερίδα θεωρεί πιθανό στο μέλλον να γίνει άσκηση από 25.000 μέχρι 40.000 στρατιώτες και την Ανατολική Ευρώπη, όπως έχει γίνει έως τώρα στη Δυτική. Εσπευσε να επισημάνει ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να προετοιμάζεται για πόλεμο στον 21ο αιώνα και να είναι ταχύτερο και πιο ευέλικτο στη δράση του και γι' αυτό προχωράει στη συγκρότηση δύναμης ταχείας ανάπτυξης με 5.000 έως 7.000 άνδρες.
Επίσης, σε ανακοίνωσή του, το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας της Ουκρανίας μέσα στη βδομάδα σημείωνε ότι πολλές νέες (στρατιωτικές) μονάδες και ταξιαρχίες έχουν ήδη σχηματιστεί, για να αποτρέψουν, όπως ισχυρίστηκε, μια επίθεση των πολιτοφυλάκων στη Μαριούπολη (που είναι στον έλεγχο του ουκρανικού στρατού), στο Βόρειο Λουγκάνσκ ή στο Χάρκοβο. Το κλίμα πυροδοτεί επίσης το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο σχεδιάζει να προχωρήσει στην κατάργηση του νόμου για το ειδικό καθεστώς στο Ντονμπάς, που περιλαμβανόταν και στη συμφωνία εκεχειρίας. Αμεση ήταν η αντίδραση των αρχών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, που ουσιαστικά ζήτησαν να υπάρχει νέα συνάντηση με βάση τα νέα δεδομένα για την κατάληξη νέου «ειρηνευτικού σχεδίου», πρόταση που φυσικά απορρίφθηκε από την άλλη πλευρά.
Η στάση της ρωσικής κυβέρνησης να ανακοινώσει ότι «σέβεται» τα αποτελέσματα των εκλογών, αλλά να διευκρινίζει ότι αυτό δε σημαίνει και «αναγνώριση», δείχνει ότι στο τραπέζι μπαίνουν διάφορες κινήσεις τακτικής. Πάντως, από την πλευρά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, είναι κάθετη η απόρριψη των εκλογών ως «παράνομων». Η μεν επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Φεντερίκα Μογκερίνι, δήλωσε ότι αυτή η εξέλιξη «δημιουργεί κίνδυνο να χαθεί μια ευκαιρία για έναν εσωτερικό διάλογο, αλλά επίσης και για έναν διάλογο με τη Ρωσία», ο δε γενικός γραμματέας του NATO, Γενς Στόλτενμπεργκ, προχώρησε παραπέρα και κατηγόρησε τη Ρωσία ότι «συνεχίζει να υποστηρίζει τους αυτονομιστές εκπαιδεύοντάς τους, προσφέροντάς τους εξοπλισμό και υποστήριξη και επίσης στέλνοντας τις ρωσικές Ειδικές Δυνάμεις μέσα στο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας».
Στην ίδια ρότα κινήθηκε και ο εκπρόσωπος Τύπου του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, Αντρίι Λισένκο, που κατήγγειλε ότι 32 τεθωρακισμένα, 16 συστοιχίες πυροβόλων Χόβιτσερ και 30 φορτηγά με πυρομαχικά και προσωπικό, πέρασαν τα σύνορα Ρωσίας - Ουκρανίας και εισήλθαν στις ανατολικές περιοχές της χώρας που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των πολιτοφυλάκων.
Εχει, όμως, ενδιαφέρον ότι ο Πρόεδρος της χώρας για το ίδιο θέμα ανέφερε και μάλιστα σε τηλεφωνική συνομιλία με την καγκελάριο της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ ότι δεν επρόκειτο για ρωσική στρατιωτική οχηματοπομπή, αλλά για αυτοκινητοπομπή που μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια, που παρέκαμψε τους ελέγχους στα ουκρανικά σύνορα και τα τελωνεία, πράγμα που αποτελεί, όπως είπε, μια «κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου».
Ωστόσο, ο Ποροσένκο, σημείωσε ότι η «μη συμμόρφωση με το πρωτόκολλο του Μινσκ, οδηγεί σε περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης». Επίσης, με την Α. Μέρκελ συζήτησαν για πιθανή αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας και για το συντονισμό ενόψει της Συνόδου Κορυφής του οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας - Ειρηνικού (ΑPEC), που πραγματοποιείται αύριο και μεθαύριο στο Πεκίνο.

Νέα πεδία ανταγωνισμού και συμβιβασμών

Αυτό το φόρουμ, που συμμετέχουν 21 χώρες ανάμεσά τους πολλές χώρες του ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και Ρωσία, αναμένεται να εξελιχθεί σε ένα πεδίο έντονου ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού και ισορροπιών. Για χτες, εξάλλου, είχε προγραμματιστεί και συνάντηση των ΥΠΕΞ Ρωσίας και ΗΠΑ, Σ. Λαβρόφ και Τζ. Κέρι, ενώ δεν αποκλείεται και ανεπίσημη συνάντηση των Προέδρων Βλαντιμίρ Πούτιν και Μπαράκ Ομπάμα. Επίσης, επόμενο πεδίο σύγκρουσης αναμένεται να είναι και η συνάντηση της Ομάδας των Είκοσι (G20), των 20 πιο αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών στις 15 και 16 Νοέμβρη στο Μπρίσμπεϊν της Αυστραλίας.
Ενόψει, πάντως, της συνάντησης στο Πεκίνο, ο Ρώσος Πρόεδρος, μιλώντας σε κινεζικά ΜΜΕ έριξε τα «καρφιά» του. Σημείωσε, χωρίς να κατονομάσει δυνάμεις, ότι «αρχίζει να δημιουργείται η αίσθηση πως είναι οι πολιτικές σκοπιμότητες αυτές που πρυτανεύουν στη διαμόρφωση των τιμών των ενεργειακών πόρων», αναφερόμενος στο γεγονός ότι η τιμή έχει πέσει στα 80 δολάρια το βαρέλι το πετρέλαιο. Επίσης, για την λεγόμενη Σύμπραξη της Περιοχής του Ειρηνικού (TPP), τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που προτείνουν οι ΗΠΑ σε χώρες της Ασίας, σημείωσε με νόημα «είναι άλλη μια απόπειρα των ΗΠΑ να οικοδομήσουν μια αρχιτεκτονική οικονομικής συνεργασίας στην περιοχή αυτή, από την οποία θα επωφελούνται οι ίδιες» στηλιτεύοντας το γεγονός ότι δεν προσκαλούνται η Ρωσία και η Κίνα. Ταυτόχρονα, επαίνεσε τις καλές ρωσοκινεζικές σχέσεις, σημειώνοντας τις μεγάλες συμφωνίες που υπογράφτηκαν τον φετινό Μάη, για αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, που θα ξεκινάνε από τη Ρωσία και θα καταλήγουν στη διψασμένη για Ενέργεια Κίνα, με διαδρομές και από τα ανατολικά και από τα δυτικά.
Ενδιαφέρουσα εξέλιξη είναι και το γεγονός ότι, όπως ανακοινώθηκε από την Προεδρία της Ουκρανίας, υπήρξε συνάντηση με τον πρέσβη της Ιαπωνίας στην χώρα όπου δηλώθηκε ότι η Ιαπωνία θα συμβάλει με «βοήθεια» ύψους 6 εκατομμυρίων δολαρίων, για τη λεγόμενη «ανοικοδόμηση» του Ντονμπάς και με ένα εκατομμύριο για «ιατρικές ανάγκες μέσω ενός προγράμματος ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών». Δηλώνει και αυτή την παρουσία της στο πεδίο της Ουκρανίας.
Παρά τη σύγκρουση στην Ουκρανία, που έχει το χαρακτήρα της ενδοαστικής και ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης των ΕΕ, ΗΠΑ με την καπιταλιστική Ρωσία, οι ανάγκες των μονοπωλιακών ομίλων δεν μπορούν να περιμένουν. Ετσι, με βάση το συμβιβασμό για την παροχή ρωσικού φυσικού αερίου στην Ουκρανία και την ΕΕ τουλάχιστον έως το Μάρτη του 2015, μέσα στη βδομάδα η ουκρανική ενεργειακή εταιρεία «Naftogaz» κατέθεσε προς τον ενεργειακό κολοσσό της ρωσικής «Γκάζπρομ» 1,45 δισ. δολάρια ως πρώτη δόση για το χρέος που έχει, ύψους 3,1 δισ. δολαρίων για παραδομένες ποσότητες 11,5 δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου στο διάστημα Νοέμβρη και Δεκέμβρη 2013 και Απρίλη - Μάη 2014. Η επόμενη δόση έχει συμφωνηθεί να καταβληθεί έως το τέλος του χρόνου, ενώ θα εκκρεμεί ένα υπόλοιπο 2,2 δισ. δολαρίων, ποσό που εκδικάζεται σε διαιτητικό δικαστήριο.
Αυτή είναι η αντιπαράθεση στο έδαφος του καπιταλισμού, για την εξυπηρέτηση μονοπωλιακών συμφερόντων, ανταγωνισμός που μπορεί να «ποτιστεί» από «ποταμούς» αίματος των λαών, και ταυτόχρονα επιδίωξη συμβιβασμών. Στα σίγουρα χαμένοι οι εργαζόμενοι, αυτοί που παράγουν τον πλούτο, όσο δεν αποφασίζουν να συγκρουστούν με τους δυνάστες τους καπιταλιστές σε κάθε χώρα. Η Ουκρανία αυτό το αποδεικνύει περίτρανα.