Πλάκα εκτός ορίων
Πάνε κι αυτές οι εκλογές, λοιπόν! Και τώρα που πάνε, αναρωτιέμαι γιατί
γίνανε. Σε τι, δηλαδή, έγινε ο σοφός λαός σοφώτερος; Τί κατάφερε με την
ψήφο του; Ή μήπως καλύτερα να ρωτήσω τι κατάφερε με την μη ψήφο του,
δεδομένου ότι η αποχή σκαρφάλωσε σε δυσθεώρητα ύψη;
Πρώτα-πρώτα, η αποχή και μόνο αυτή αρκεί για να αποδείξει ότι ο λαός ούτε σοφός είναι ούτε σοφώτερος γίνεται προϊόντος του χρόνου. Αντίθετα, βλακεύει όσο πάει και περισσότερο. Έχουν πάρει φωτιά τα μπατζάκια μας (για να μη πω τίποτε άλλο) αλλά όλο και πιο πολλοί αδιαφορούν. Θα μου πείτε ότι δεν ήταν ανάγκη να κάνουμε εκλογές για να αποδείξουμε την λαϊκή βλακεία. Θα σας απαντήσω πως μάλλον έχετε δίκιο.
Στο φλέγον ερώτημα του "ποιός απ' τους δυο;", η απάντηση του Γενάρη δεν άλλαξε. Με τίποτε δεν χαρακτηρίζεις ως αλλαγή την μετατροπή τού 36,34% - 27,81% σε 35,47% - 28,09%. Οκτώμισυ μονάδες ήταν η διαφορά κι έγινε εφτάμισυ, δήλον ότι χέστηκε η Φατμέ στο Γενί-Τζαμί. Έχασε 4 έδρες ο ΣυΡιζΑ και μια η Νέα Δημοκρατία. Ε, και; Ο -και καλά- πεθαμένος δικομματισμός παραμένει εδώ, ολοζώντανος, με την ευγενή υποστήριξη των δυο στους τρεις ψηφοφόρων.
Για την Χρυσή Αυγή ισχύουν όλα όσα έχουμε αναφέρει κατά καιρούς σ' αυτό το ιστολόγιο. Το παρά τρίχα 7% της πιστοποιεί ότι ένας στους δεκαπέντε συντοπίτες μας είναι φασίστας. Όπως ήταν και πριν 38 χρόνια, όταν η παπαδοπούλεια Εθνική Παράταξις είχε συγκεντρώσει το ίδιο σχεδόν ποσοστό στις εκλογές τού 1977. Φασίστες υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα, όσοι Φύσσες κι αν δολοφονηθούν (παρεμπιπτόντως, στην γειτονιά τού Φύσσα οι φασίστες άγγιξαν το 10%). Όπως υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα και οι σκατοκέφαλοι, που νομίζουν πως ο φασισμός θα λύσει το πρόβλημα των προσφύγων, ξεχνώντας πως οι ίδιοι υπάρχουν επειδή κάποτε οι παπούδες τους ήρθαν κι εκείνοι πρόσφυγες από τα τουρκικά παράλια και τότε δεν υπήρχαν χρυσαυγήτες για να τους πνίξουν στην θάλασσα.
Αν ο δικομματισμός ανασταίνεται, το ΠαΣοΚ νεκρανασταίνεται και αποδεικνύει ότι ακόμη κι ο πεθαμένος μπορεί να κλάσει. Οι πασόκοι είναι εδώ και, μάλιστα, ξερογλείφονται στην σκέψη ότι μπορεί να συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Και γιατί όχι, παρακαλώ; Με κάπου 780.000 λιγώτερους ψηφοφόρους στις κάλπες, η σπορά τού Ανδρέα μάζεψε 50.000 ψήφους παραπάνω από τον Γενάρη και είναι σίγουρο ότι αυτοί δεν οφείλονται στα υπολείμματα της ΔημΑρ. Απλώς, κάποιοι από τους πασόκους που πριν 8 μήνες πετάχτηκαν μια βόλτα από την Κουμουνδούρου, επέστρεψαν στο σπίτι τους.
Στον Περισσό, μια από τα ίδια, τα γνωστά. Πέντε κόμμα... Τί 'χες Γιάννη, τί 'χα πάντα, κατά το κοινώς λεγόμενον. Τί κι αν μέχρι και οι συστημικοί δημοσιογράφοι αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι το ΚΚΕ δικαιώθηκε απολύτως και για τις θέσεις του και για τις εκτιμήσεις του; Μήπως είχε συμβεί ποτέ το αντίθετο; Ο σοφός λαός έχει πειστεί ότι αυτά που λένε οι κομμουνιστές δεν γίνονται. Θα μου πείτε, έχει δει ποτέ κανείς να γίνονται αυτά που λένε οι άλλοι; Όχι, βέβαια! Αλλά, είπαμε, ο λαός είναι σοφός και δεν θέλει να αλλάξει υπέρ του τους συσχετισμούς δύναμης. Είναι κι ο ξύλινος λόγος... ξεπουλήσανε και τον 902... δεν τραβάει κι ο Κουτσούμπας με το ρόλεξ... Τί να σου κάνει μόνη της η Κανέλλη;
Παρά τις βροχές και τις καταιγίδες που πνίξανε την χώρα, το Ποτάμι δεν φούσκωσε και κατάντησε ρυάκι. Κι αυτό θολό. Σε σχέση με τον Γενάρη, οι τέσσερις στους δέκα ψηφοφόρους του την έκαναν με ελαφρά, ρίχνοντας το ποσοστό από 6-κάτι% σε 4-κάτι%. Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Σταύρος είχε βάλει στόχο το 10%. Είναι ότι κάποτε είχε πει πως "με 5% δεν πας στην βουλή, πας σπίτι σου" και τώρα αγωνιούμε για το τι θα κάνει τελικά. Για την ώρα, σπίτι της πήγε η Αντιγόνη, μιας και οι φτωχοί δεν ψήφισαν σωστά και είναι λάθος τής Αντιγόνης που τους εμπιστεύθηκε. Πάντως, το χειρότερο για τον Σταύρο είναι ότι δυνάμωσε το ΠαΣοΚ και βάζει εκείνο υποψηφιότητα για συμμετοχή στην κυβέρνηση (αν χρειαστεί). Το οποίον, μάλλον δεν θα ζήσουμε την μεγάλη χαρά να δούμε τον Σταύρο υπουργό.
Φαίνεται πως το αγαπημένο παιχνίδι τού Καμμένου δεν είναι ούτε τα στρατιωτάκια ούτε τα τραινάκια. Είναι να κάνει πλάκα στους δημοσκόπους. Έφυγαν τόσοι και τόσοι από το κόμμα του, διέγραψε κι άλλους τόσους ο ίδιος κι εκεί που όλοι τον είχαν ξεγραμμένο... τσουπ! πάρε διακόσιες χιλιάδες ψήφους, νά 'χεις να πορεύεσαι! Κι όχι απλώς ξαναμπήκε στην βουλή αλλά ποζάρει και δίπλα στον Αλέξη ως συγκυβερνήτης και πάλι! Υποψιάζομαι ότι ο σοφός λαός ψηφίζει Καμμένο, μόνο και μόνο γιατί το να κάνεις πλάκα στους δημοσκόπους φαίνεται πως είναι ωραίο παιχνίδι. Να δω στις επόμενες εκλογές ποια κουφάλα θα τολμήσει να προβλέψει ότι οι ΑνΕλ δεν θα μπουν στην βουλή...
Πάντως, εκεί όπου ο λαός έδωσε ρέστα είναι στην υπερψήφιση της Ένωσης Κεντρώων, στέλνοντας -επί τέλους!- τον Βασίλη Λεβέντη-Δελαπατρίδη στην βουλή. Εκεί όπου απέτυχε ο μέγας Ζίγδης, τα κατάφερε ο Λεβέντης. Δεν κατάλαβα, τί κακό έχει ο Λεβέντης; Δηλαδή, τι χειρότερο έχει από τον Άδωνι, την Χριστοφιλοπούλου, τον Μιχαλογιαννάκη, τον Σταύρο, τον Καιάδα κι ένα κάρο άλλα σούργελα που παριστάνουν τους εθνοπατέρες; Στο φινάλε, ένας λαός με πολιτικό αισθητήριο τής πλάκας δικαιούται να κάνει και μια πλάκα λίγο πιο χοντρή από τις άλλες. Βέβαια, θα μπορούσε να χοντρύνει λίγο παραπάνω αυτή την πλάκα, εκλέγοντας και την Καλομοίρα Πάτρα ως βουλευτίνα Αιτωλοκαρνανίας ή την Δήμητρα Γουσέτη ως βουλευτίνα Κυκλάδων αλλά κάθε πλάκα έχει και τα όριά της.
Δυστυχώς, ο λαός έκανε κι ένα λάθος για το οποίο εύχομαι να μη μετανοιώσει: άφησε εκτός βουλής την Λαϊκή Ενότητα. Έτσι, η καινούργια βουλή θα είναι πιο φτωχή από την προηγούμενη, αφού θα μας λείψουν πολιτικές οντότητες με την εμβέλεια ενός Λαφαζάνη, μιας Κωνσταντοπούλου, ενός Στρατούλη και κάμποσων άλλων. Το πλήγμα είναι μεγάλο και για την αριστερά και για τις αντιμνημονιακές δυνάμεις τού τόπου. Αντί να πάει νομισματοκοπείο, το ταξί σταμάτησε έξω από την βουλή...
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι ο ελληνικός λαός απέδειξε, εν τη σοφία του, ότι μπορεί άνετα σήμερα να ψηφίζει 62% όχι στα μνημόνια και αύριο να δίνει σχεδόν 80% σε κόμματα που υποστηρίζουν πως η χώρα χρειάζεται μνημόνια για να πορευτεί. Άβυσσος η ψυχή τού ψηφοφόρου...
Ίσως, τελικά, αυτή να είναι και η πιο χοντρή πλάκα των εκλογών. Μόνο που κάθε πλάκα θα έπρεπε να έχει τα όριά της. Κι αυτή είναι πλάκα εκτός ορίων.
Πρώτα-πρώτα, η αποχή και μόνο αυτή αρκεί για να αποδείξει ότι ο λαός ούτε σοφός είναι ούτε σοφώτερος γίνεται προϊόντος του χρόνου. Αντίθετα, βλακεύει όσο πάει και περισσότερο. Έχουν πάρει φωτιά τα μπατζάκια μας (για να μη πω τίποτε άλλο) αλλά όλο και πιο πολλοί αδιαφορούν. Θα μου πείτε ότι δεν ήταν ανάγκη να κάνουμε εκλογές για να αποδείξουμε την λαϊκή βλακεία. Θα σας απαντήσω πως μάλλον έχετε δίκιο.
Στο φλέγον ερώτημα του "ποιός απ' τους δυο;", η απάντηση του Γενάρη δεν άλλαξε. Με τίποτε δεν χαρακτηρίζεις ως αλλαγή την μετατροπή τού 36,34% - 27,81% σε 35,47% - 28,09%. Οκτώμισυ μονάδες ήταν η διαφορά κι έγινε εφτάμισυ, δήλον ότι χέστηκε η Φατμέ στο Γενί-Τζαμί. Έχασε 4 έδρες ο ΣυΡιζΑ και μια η Νέα Δημοκρατία. Ε, και; Ο -και καλά- πεθαμένος δικομματισμός παραμένει εδώ, ολοζώντανος, με την ευγενή υποστήριξη των δυο στους τρεις ψηφοφόρων.
 |
| Τα παλιόπαιδα τ' ατίθασα |
Για την Χρυσή Αυγή ισχύουν όλα όσα έχουμε αναφέρει κατά καιρούς σ' αυτό το ιστολόγιο. Το παρά τρίχα 7% της πιστοποιεί ότι ένας στους δεκαπέντε συντοπίτες μας είναι φασίστας. Όπως ήταν και πριν 38 χρόνια, όταν η παπαδοπούλεια Εθνική Παράταξις είχε συγκεντρώσει το ίδιο σχεδόν ποσοστό στις εκλογές τού 1977. Φασίστες υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα, όσοι Φύσσες κι αν δολοφονηθούν (παρεμπιπτόντως, στην γειτονιά τού Φύσσα οι φασίστες άγγιξαν το 10%). Όπως υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα και οι σκατοκέφαλοι, που νομίζουν πως ο φασισμός θα λύσει το πρόβλημα των προσφύγων, ξεχνώντας πως οι ίδιοι υπάρχουν επειδή κάποτε οι παπούδες τους ήρθαν κι εκείνοι πρόσφυγες από τα τουρκικά παράλια και τότε δεν υπήρχαν χρυσαυγήτες για να τους πνίξουν στην θάλασσα.
Αν ο δικομματισμός ανασταίνεται, το ΠαΣοΚ νεκρανασταίνεται και αποδεικνύει ότι ακόμη κι ο πεθαμένος μπορεί να κλάσει. Οι πασόκοι είναι εδώ και, μάλιστα, ξερογλείφονται στην σκέψη ότι μπορεί να συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Και γιατί όχι, παρακαλώ; Με κάπου 780.000 λιγώτερους ψηφοφόρους στις κάλπες, η σπορά τού Ανδρέα μάζεψε 50.000 ψήφους παραπάνω από τον Γενάρη και είναι σίγουρο ότι αυτοί δεν οφείλονται στα υπολείμματα της ΔημΑρ. Απλώς, κάποιοι από τους πασόκους που πριν 8 μήνες πετάχτηκαν μια βόλτα από την Κουμουνδούρου, επέστρεψαν στο σπίτι τους.
Στον Περισσό, μια από τα ίδια, τα γνωστά. Πέντε κόμμα... Τί 'χες Γιάννη, τί 'χα πάντα, κατά το κοινώς λεγόμενον. Τί κι αν μέχρι και οι συστημικοί δημοσιογράφοι αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι το ΚΚΕ δικαιώθηκε απολύτως και για τις θέσεις του και για τις εκτιμήσεις του; Μήπως είχε συμβεί ποτέ το αντίθετο; Ο σοφός λαός έχει πειστεί ότι αυτά που λένε οι κομμουνιστές δεν γίνονται. Θα μου πείτε, έχει δει ποτέ κανείς να γίνονται αυτά που λένε οι άλλοι; Όχι, βέβαια! Αλλά, είπαμε, ο λαός είναι σοφός και δεν θέλει να αλλάξει υπέρ του τους συσχετισμούς δύναμης. Είναι κι ο ξύλινος λόγος... ξεπουλήσανε και τον 902... δεν τραβάει κι ο Κουτσούμπας με το ρόλεξ... Τί να σου κάνει μόνη της η Κανέλλη;
Παρά τις βροχές και τις καταιγίδες που πνίξανε την χώρα, το Ποτάμι δεν φούσκωσε και κατάντησε ρυάκι. Κι αυτό θολό. Σε σχέση με τον Γενάρη, οι τέσσερις στους δέκα ψηφοφόρους του την έκαναν με ελαφρά, ρίχνοντας το ποσοστό από 6-κάτι% σε 4-κάτι%. Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Σταύρος είχε βάλει στόχο το 10%. Είναι ότι κάποτε είχε πει πως "με 5% δεν πας στην βουλή, πας σπίτι σου" και τώρα αγωνιούμε για το τι θα κάνει τελικά. Για την ώρα, σπίτι της πήγε η Αντιγόνη, μιας και οι φτωχοί δεν ψήφισαν σωστά και είναι λάθος τής Αντιγόνης που τους εμπιστεύθηκε. Πάντως, το χειρότερο για τον Σταύρο είναι ότι δυνάμωσε το ΠαΣοΚ και βάζει εκείνο υποψηφιότητα για συμμετοχή στην κυβέρνηση (αν χρειαστεί). Το οποίον, μάλλον δεν θα ζήσουμε την μεγάλη χαρά να δούμε τον Σταύρο υπουργό.
Φαίνεται πως το αγαπημένο παιχνίδι τού Καμμένου δεν είναι ούτε τα στρατιωτάκια ούτε τα τραινάκια. Είναι να κάνει πλάκα στους δημοσκόπους. Έφυγαν τόσοι και τόσοι από το κόμμα του, διέγραψε κι άλλους τόσους ο ίδιος κι εκεί που όλοι τον είχαν ξεγραμμένο... τσουπ! πάρε διακόσιες χιλιάδες ψήφους, νά 'χεις να πορεύεσαι! Κι όχι απλώς ξαναμπήκε στην βουλή αλλά ποζάρει και δίπλα στον Αλέξη ως συγκυβερνήτης και πάλι! Υποψιάζομαι ότι ο σοφός λαός ψηφίζει Καμμένο, μόνο και μόνο γιατί το να κάνεις πλάκα στους δημοσκόπους φαίνεται πως είναι ωραίο παιχνίδι. Να δω στις επόμενες εκλογές ποια κουφάλα θα τολμήσει να προβλέψει ότι οι ΑνΕλ δεν θα μπουν στην βουλή...
 |
| Ο Βασίλης Λεβέντης πριν μερικές δεκαετίες... |
Πάντως, εκεί όπου ο λαός έδωσε ρέστα είναι στην υπερψήφιση της Ένωσης Κεντρώων, στέλνοντας -επί τέλους!- τον Βασίλη Λεβέντη-Δελαπατρίδη στην βουλή. Εκεί όπου απέτυχε ο μέγας Ζίγδης, τα κατάφερε ο Λεβέντης. Δεν κατάλαβα, τί κακό έχει ο Λεβέντης; Δηλαδή, τι χειρότερο έχει από τον Άδωνι, την Χριστοφιλοπούλου, τον Μιχαλογιαννάκη, τον Σταύρο, τον Καιάδα κι ένα κάρο άλλα σούργελα που παριστάνουν τους εθνοπατέρες; Στο φινάλε, ένας λαός με πολιτικό αισθητήριο τής πλάκας δικαιούται να κάνει και μια πλάκα λίγο πιο χοντρή από τις άλλες. Βέβαια, θα μπορούσε να χοντρύνει λίγο παραπάνω αυτή την πλάκα, εκλέγοντας και την Καλομοίρα Πάτρα ως βουλευτίνα Αιτωλοκαρνανίας ή την Δήμητρα Γουσέτη ως βουλευτίνα Κυκλάδων αλλά κάθε πλάκα έχει και τα όριά της.
Δυστυχώς, ο λαός έκανε κι ένα λάθος για το οποίο εύχομαι να μη μετανοιώσει: άφησε εκτός βουλής την Λαϊκή Ενότητα. Έτσι, η καινούργια βουλή θα είναι πιο φτωχή από την προηγούμενη, αφού θα μας λείψουν πολιτικές οντότητες με την εμβέλεια ενός Λαφαζάνη, μιας Κωνσταντοπούλου, ενός Στρατούλη και κάμποσων άλλων. Το πλήγμα είναι μεγάλο και για την αριστερά και για τις αντιμνημονιακές δυνάμεις τού τόπου. Αντί να πάει νομισματοκοπείο, το ταξί σταμάτησε έξω από την βουλή...
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι ο ελληνικός λαός απέδειξε, εν τη σοφία του, ότι μπορεί άνετα σήμερα να ψηφίζει 62% όχι στα μνημόνια και αύριο να δίνει σχεδόν 80% σε κόμματα που υποστηρίζουν πως η χώρα χρειάζεται μνημόνια για να πορευτεί. Άβυσσος η ψυχή τού ψηφοφόρου...
Ίσως, τελικά, αυτή να είναι και η πιο χοντρή πλάκα των εκλογών. Μόνο που κάθε πλάκα θα έπρεπε να έχει τα όριά της. Κι αυτή είναι πλάκα εκτός ορίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου