Δελτίο Κομινφόρμ
4 ημέρες για την κάθοδο των αγροτών στην Αθήνα
Ο απόηχος της απεργίας της Πέμπτης δείχνει πως η κυβέρνηση πήρε το μήνυμα και το επεξεργάζεται κατάλληλα. Κάτι που φαίνεται (μεταξύ πολλών άλλων) και από αυτό το σχόλιο ενός μέλους της ΠΓ του Σύριζα, που έχει ως επωδό:
Μόνοι μας και όλοι τους.
Έτσι είναι. Ο Σύριζα είναι ένας αλλά λέων κι όλοι εμείς τυριά (απλά τα μπλε μυρίζουν περισσότερο). Στην ίδια πλευρά είναι πχ αυτοί που σήκωσαν ναζιστικά σύμβολα στα βραχάκια του Άρειου Πάγου με φόντο την Ακρόπολη, και οι αντιεξουσιαστές που επιτέθηκαν σε αθώους Γερμανούς τουρίστες τις προάλλες. Τα δύο άκρα σε αγαστή συνεργασία, για να ρίξουν την κυβέρνηση, σε μια επανάληψη του βρώμικου 89' (αλλά άμα τους πεις Πασόκους, θίγονται σα μωρές παρθένες).
Μαθαίνουμε επίσης πως (το σύστημα, τα συμφέροντα, με δυο λόγια οι κακοί) ρίχνουν όλα τα λεφτά για να ρίξουν τον Αλέξη Τσίπρα. Αν και, μεταξύ μας, όλα τα λεφτά είναι ότι ο Κουρής βρίσκει άξιους συνεχιστές στους αυριανίστας τους διαδικτύου.
Το τελευταίο φρούτο που ευδοκιμεί στο μπαχτσέ του κυβερνητικού αυριανισμού και των ακλόνητων επιχειρημάτων του είναι ότι ο κόσμος δεν έχει κανένα λόγο να αντιδρά και να κατέβει στους δρόμους εφόσον δεν έχει έρθει ακόμα τίποτα προς ψήφιση. Είναι παραλλαγή αυτού που λέγανε πέρσι, τέτοιες μέρες: ας περιμένουμε πρώτα να δούμε τι θα κάνουνε και μετά κρίνουμε την κυβέρνηση. Και έχουνε δίκιο από μια άποψη, ας περιμένουμε πρώτα να δούμε. Έτσι και αλλιώς, το ασφαλιστικό πχ, θα είναι πολύ χειρότερο μετά από τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους. Αν αντιδράτε έτσι από τώρα δηλ, τι θα κάνετε στη συνέχεια, όταν έρθει το τελικό σχέδιο;
Η ΔΦΑ (συγ)κυβέρνηση είναι τόσο φιλολαϊκή εξάλλου, που να καταλαβαίνει καλύτερα από εμάς τι χρειάζεται "για το καλό μας". Το οποίο πρέπει πάντως να το βλέπουμε σφαιρικά, ως γενικό καλό, χωρίς παρωπίδες και στεγανά. Στο κάτω-κάτω έχουν κι οι δανειστές τα προβλήματά τους, όπως είπε κι ο Παπαδημούλης σε μια πρόσφατη εμφάνισή του.
Παρόλα αυτά, οι απομονωμένοι σεχταριστές -που ούτε καν εκατό χιλιάδες δεν κατέβασαν στο δρόμο την περασμένη Πέμπτη- προχωρούν σε κλιμάκωση και τυφλή σύγκρουση.
Το Σάββατο βγήκε η ανακοίνωση του γραφείου τύπου του ΚΚΕ για την κλιμάκωση της πάλης, ενώ η ΕΓ του ΠΑΜΕ ανέμενε την απόφαση του συντονιστικού των αγροτικών μπλόκων στη Νίκαια, όπου ελάχιστα μπλόκα (από τα Τέμπη και λίγα ακόμα) δεν έστειλαν αντιπροσωπία.
Οι αγρότες, που δίνουν ένα ωραίο μάθημα τακτικής, αγωνιστικής ευελιξίας στα μέσα και τις μορφές, αποφάσισαν κλιμάκωση, με εντεινόμενους αποκλεισμούς της εθνικής οδού και των παραδρόμων της και κάθοδο στην Αθήνα για πανελλαδικό αγροτικό συλλαλητήριο την ερχόμενη Παρασκευή,που θα είναι κομβικής σημασίας.
Από κάμπους και λαγκάδια κατεβαίνει η αγροτιά,
μ'υψωμένα τα δρεπάνια χαιρετάει την εργατιά.
Χρόνια τώρα εμείς σκυμμένοι σκάβουμε τη μαύρη Γη
και τα πλούτη μας τα παίρνουν οι τυράννοι οι αστοί.
Ό,τι βλέπετε μπροστά σας απ'τα χρόνια τα παλιά,
στη δουλειά μας τα χρωστάτε, ζήτω-ζήτω η εργατιά!
Κι άμα γίνει η αρχή, ας κρατήσουν οι χοροί που ξεκίνησαν ήδη σε κάποια αγροτικά μπλόκα, ενάντια στη λογική του κοινωνικού αυτοματισμού.
Βλέποντας εν τω μεταξύ τα πλήθη στη λαϊκή κινητοποίηση της Πέμπτης, λέγαμε μεταξύ σοβαρού κι αστείου με ένα σφο ποιο μπορεί να είναι το επόμενο δυναμικό βήμα κλιμάκωσης. Να κάνουμε ντου σε κάποιο κτίριο με επικεφαλής το ΓΓ ή την κοινοβουλευτική ομάδα, ή έστω να κάνουμε τον άλλο μήνα μια συμβολική κατάληψη στο αστυνομικό τμήμα του Λιτόχωρου, τιμής ένεκεν για το ΔΣΕ και το πρώτο επεισόδιο του ένοπλου αγώνα του. Αλλά τώρα θα μου πεις έχουμε αριστερή κυβέρνηση κι είναι διαφορετικά. Αριστερός να στρέφεται ενάντια σε αριστερό;
Μα εδώ φασίστες βαράνε ακροδεξιούς και ρατσιστές, αν δεις τι γίνεται στην Κω. Κι έτσι μια ένωση αστυνομικών αναγκάστηκε να βγάλει ανακοίνωση κατά της καταστολής "γιατί μας τραβάτε στην Κω κτλ" (ενώ στην πρωτεύουσα προφανώς έχουν άλλη άνεση και δε αντιμετωπίζουν προβλήματα να το κάνουν). Έβγαλε και η κομματική οργάνωση στο νησί μια ανακοίνωση ενάντια στην καταστολή, αν και ο μέσος σφος συνεχίζει να αναρωτιέται με το βασικό κι αρχέγονο ερώτημα "με ποιον είμαστε;".
Με τους μετανάστες είναι προφανώς η απάντηση.
Αλλά μερικές μικρές κοινωνικές αναταραχές δεν μπορούν να αναιρέσουν το ηθικό πλεονέκτημα που διατηρεί η ΔΦΑ και φροντίζει συχνά-πυκνά να το επιβεβαιώνει, δίνοντας πάτημα στους εκδότες, τα κανάλια και τον τύπο της Δεξιάς, να τη χτυπάνε με σπερμολογίες και κίτρινα δημοσιεύματα που δεν διαψεύδονται. Πχ για την πρόταση κυβερνητικών βουλευτών να σπουδάζουν με δίδακτρα στα ΑΕΙ όσοι δεν τα καταφέρνουν στις πανελλαδικές εξετάσεις. Ή για τον Αρβανίτη και τις προσλήψεις των συγγενών του.
Παρεμπιπτόντως, είναι εντελώς λογικό να καλύπτεις με πρόσωπα της απόλυτης εμπιστοσύνης σου κομβικά πόστα του κρατικού μηχανισμού. Αυτό που δεν είναι λογικό είναι να βολεύεις τους δικούς σου και να επικαλείσαι μετά τις αντιστασιακές τους ρίζες, για να το δικαιολογήσεις. Και μια που το έφερε η κουβέντα, τι παλικάρι κι αυτός ο Αρβανίτης (και ιδεολόγος, πάνω από όλα).
Κλείνουμε τη σημερινή ανάρτηση με μια δόση εξωκοινοβούλιο, που έχει κι αυτό να αντιμετωπίσει τα δικά τoυ προβλήματα. Όπως την τροτσκιστική ονείρωξη του ενιαίου μετώπου με τη ΓΣΕΕ και το λατρεμένο εισοδισμό τους με τις σημαίες και τα πανό της Ανταρσυα, που είχε πάρει όμως απόφαση για συμμετοχή στη συγκέντρωση του Μουσείου.
Τον Σεκίτη κι αν το δέρνεις, τα καδρόνια σου χαλάς...
Ο απόηχος της απεργίας της Πέμπτης δείχνει πως η κυβέρνηση πήρε το μήνυμα και το επεξεργάζεται κατάλληλα. Κάτι που φαίνεται (μεταξύ πολλών άλλων) και από αυτό το σχόλιο ενός μέλους της ΠΓ του Σύριζα, που έχει ως επωδό:
Μόνοι μας και όλοι τους.
Έτσι είναι. Ο Σύριζα είναι ένας αλλά λέων κι όλοι εμείς τυριά (απλά τα μπλε μυρίζουν περισσότερο). Στην ίδια πλευρά είναι πχ αυτοί που σήκωσαν ναζιστικά σύμβολα στα βραχάκια του Άρειου Πάγου με φόντο την Ακρόπολη, και οι αντιεξουσιαστές που επιτέθηκαν σε αθώους Γερμανούς τουρίστες τις προάλλες. Τα δύο άκρα σε αγαστή συνεργασία, για να ρίξουν την κυβέρνηση, σε μια επανάληψη του βρώμικου 89' (αλλά άμα τους πεις Πασόκους, θίγονται σα μωρές παρθένες).
Μαθαίνουμε επίσης πως (το σύστημα, τα συμφέροντα, με δυο λόγια οι κακοί) ρίχνουν όλα τα λεφτά για να ρίξουν τον Αλέξη Τσίπρα. Αν και, μεταξύ μας, όλα τα λεφτά είναι ότι ο Κουρής βρίσκει άξιους συνεχιστές στους αυριανίστας τους διαδικτύου.
Το τελευταίο φρούτο που ευδοκιμεί στο μπαχτσέ του κυβερνητικού αυριανισμού και των ακλόνητων επιχειρημάτων του είναι ότι ο κόσμος δεν έχει κανένα λόγο να αντιδρά και να κατέβει στους δρόμους εφόσον δεν έχει έρθει ακόμα τίποτα προς ψήφιση. Είναι παραλλαγή αυτού που λέγανε πέρσι, τέτοιες μέρες: ας περιμένουμε πρώτα να δούμε τι θα κάνουνε και μετά κρίνουμε την κυβέρνηση. Και έχουνε δίκιο από μια άποψη, ας περιμένουμε πρώτα να δούμε. Έτσι και αλλιώς, το ασφαλιστικό πχ, θα είναι πολύ χειρότερο μετά από τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους. Αν αντιδράτε έτσι από τώρα δηλ, τι θα κάνετε στη συνέχεια, όταν έρθει το τελικό σχέδιο;
Η ΔΦΑ (συγ)κυβέρνηση είναι τόσο φιλολαϊκή εξάλλου, που να καταλαβαίνει καλύτερα από εμάς τι χρειάζεται "για το καλό μας". Το οποίο πρέπει πάντως να το βλέπουμε σφαιρικά, ως γενικό καλό, χωρίς παρωπίδες και στεγανά. Στο κάτω-κάτω έχουν κι οι δανειστές τα προβλήματά τους, όπως είπε κι ο Παπαδημούλης σε μια πρόσφατη εμφάνισή του.
Παρόλα αυτά, οι απομονωμένοι σεχταριστές -που ούτε καν εκατό χιλιάδες δεν κατέβασαν στο δρόμο την περασμένη Πέμπτη- προχωρούν σε κλιμάκωση και τυφλή σύγκρουση.
Το Σάββατο βγήκε η ανακοίνωση του γραφείου τύπου του ΚΚΕ για την κλιμάκωση της πάλης, ενώ η ΕΓ του ΠΑΜΕ ανέμενε την απόφαση του συντονιστικού των αγροτικών μπλόκων στη Νίκαια, όπου ελάχιστα μπλόκα (από τα Τέμπη και λίγα ακόμα) δεν έστειλαν αντιπροσωπία.
Οι αγρότες, που δίνουν ένα ωραίο μάθημα τακτικής, αγωνιστικής ευελιξίας στα μέσα και τις μορφές, αποφάσισαν κλιμάκωση, με εντεινόμενους αποκλεισμούς της εθνικής οδού και των παραδρόμων της και κάθοδο στην Αθήνα για πανελλαδικό αγροτικό συλλαλητήριο την ερχόμενη Παρασκευή,που θα είναι κομβικής σημασίας.
Από κάμπους και λαγκάδια κατεβαίνει η αγροτιά,
μ'υψωμένα τα δρεπάνια χαιρετάει την εργατιά.
Χρόνια τώρα εμείς σκυμμένοι σκάβουμε τη μαύρη Γη
και τα πλούτη μας τα παίρνουν οι τυράννοι οι αστοί.
Ό,τι βλέπετε μπροστά σας απ'τα χρόνια τα παλιά,
στη δουλειά μας τα χρωστάτε, ζήτω-ζήτω η εργατιά!
Κι άμα γίνει η αρχή, ας κρατήσουν οι χοροί που ξεκίνησαν ήδη σε κάποια αγροτικά μπλόκα, ενάντια στη λογική του κοινωνικού αυτοματισμού.
Βλέποντας εν τω μεταξύ τα πλήθη στη λαϊκή κινητοποίηση της Πέμπτης, λέγαμε μεταξύ σοβαρού κι αστείου με ένα σφο ποιο μπορεί να είναι το επόμενο δυναμικό βήμα κλιμάκωσης. Να κάνουμε ντου σε κάποιο κτίριο με επικεφαλής το ΓΓ ή την κοινοβουλευτική ομάδα, ή έστω να κάνουμε τον άλλο μήνα μια συμβολική κατάληψη στο αστυνομικό τμήμα του Λιτόχωρου, τιμής ένεκεν για το ΔΣΕ και το πρώτο επεισόδιο του ένοπλου αγώνα του. Αλλά τώρα θα μου πεις έχουμε αριστερή κυβέρνηση κι είναι διαφορετικά. Αριστερός να στρέφεται ενάντια σε αριστερό;
Μα εδώ φασίστες βαράνε ακροδεξιούς και ρατσιστές, αν δεις τι γίνεται στην Κω. Κι έτσι μια ένωση αστυνομικών αναγκάστηκε να βγάλει ανακοίνωση κατά της καταστολής "γιατί μας τραβάτε στην Κω κτλ" (ενώ στην πρωτεύουσα προφανώς έχουν άλλη άνεση και δε αντιμετωπίζουν προβλήματα να το κάνουν). Έβγαλε και η κομματική οργάνωση στο νησί μια ανακοίνωση ενάντια στην καταστολή, αν και ο μέσος σφος συνεχίζει να αναρωτιέται με το βασικό κι αρχέγονο ερώτημα "με ποιον είμαστε;".
Με τους μετανάστες είναι προφανώς η απάντηση.
Αλλά μερικές μικρές κοινωνικές αναταραχές δεν μπορούν να αναιρέσουν το ηθικό πλεονέκτημα που διατηρεί η ΔΦΑ και φροντίζει συχνά-πυκνά να το επιβεβαιώνει, δίνοντας πάτημα στους εκδότες, τα κανάλια και τον τύπο της Δεξιάς, να τη χτυπάνε με σπερμολογίες και κίτρινα δημοσιεύματα που δεν διαψεύδονται. Πχ για την πρόταση κυβερνητικών βουλευτών να σπουδάζουν με δίδακτρα στα ΑΕΙ όσοι δεν τα καταφέρνουν στις πανελλαδικές εξετάσεις. Ή για τον Αρβανίτη και τις προσλήψεις των συγγενών του.
Παρεμπιπτόντως, είναι εντελώς λογικό να καλύπτεις με πρόσωπα της απόλυτης εμπιστοσύνης σου κομβικά πόστα του κρατικού μηχανισμού. Αυτό που δεν είναι λογικό είναι να βολεύεις τους δικούς σου και να επικαλείσαι μετά τις αντιστασιακές τους ρίζες, για να το δικαιολογήσεις. Και μια που το έφερε η κουβέντα, τι παλικάρι κι αυτός ο Αρβανίτης (και ιδεολόγος, πάνω από όλα).
Κλείνουμε τη σημερινή ανάρτηση με μια δόση εξωκοινοβούλιο, που έχει κι αυτό να αντιμετωπίσει τα δικά τoυ προβλήματα. Όπως την τροτσκιστική ονείρωξη του ενιαίου μετώπου με τη ΓΣΕΕ και το λατρεμένο εισοδισμό τους με τις σημαίες και τα πανό της Ανταρσυα, που είχε πάρει όμως απόφαση για συμμετοχή στη συγκέντρωση του Μουσείου.
Τον Σεκίτη κι αν το δέρνεις, τα καδρόνια σου χαλάς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου