Η έξαρση της εγκληματικότητας, οι αιτίες της και η πάλη για ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος

ICON

Η υποβάθμιση χαρακτηρίζει την καθημερινότητα του λαού (φωτ. από πλημμύρες στην περιοχή)

Ο τραγικός θάνατος του μαθητή από «αδέσποτη σφαίρα» έφερε με σφοδρότητα στην επικαιρότητα το σοβαρό πρόβλημα της εγκληματικότητας και της συνολικής υποβάθμισης της ζωής όχι μόνο στο Μενίδι, αλλά γενικότερα στο λεγόμενο τόξο της Δυτικής Αττικής.
Μετά το θάνατο του 11χρονου Μάριου, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και οι κρατικοί φορείς επιχείρησαν να προσεγγίσουν το πρόβλημα ακολουθώντας την πεπατημένη των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που αποδεδειγμένα δεν το αντιμετωπίζει.
Η δημοτική αρχή της πόλης, από την πλευρά της, θέλησε να δείξει ότι πρωτοστατεί στις αντιδράσεις των τελευταίων ημερών, όμως δεν πέρασε ούτε μήνας απ' όταν απέρριψε, και μάλιστα δύο φορές, το αίτημα της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Μενιδίου για σύγκληση Δημοτικού Συμβουλίου με αποκλειστικό θέμα την όξυνση της εγκληματικότητας και τη λήψη μέτρων για να χτυπηθεί ριζικά το φαινόμενο. Και τις δύο φορές, σύσσωμη η συμπολίτευση και η αντιπολίτευση, δηλαδή οι παρατάξεις που στηρίζονται επίσημα και ανεπίσημα από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, απείχαν και απέφευγαν να συζητήσουν το θέμα, χρησιμοποιώντας διάφορες προφάσεις.
«Τα κέρδη και η φτώχεια γεννάνε τη μαφία, όλοι στον αγώνα για άλλη κοινωνία»: Αυτό ήταν ένα από τα συνθήματα που ακούστηκε στην κινητοποίηση εργατικών σωματείων και άλλων μαζικών φορέων την περασμένη Τρίτη στο Μενίδι. Σύνθημα που δείχνει τη βαθύτερη αιτία της γκετοποίησης, της υποβάθμισης και της έξαρσης της εγκληματικότητας. Δείχνει, επίσης, ότι αυτή η άθλια κατάσταση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με εργαλεία βγαλμένα από την πολιτική που τη γέννησε, την πολιτική δηλαδή που έχει γνώμονα το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους και όχι την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών. Αυτή η πολιτική, που υπηρετείται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από κυβερνήσεις, Τοπική Διοίκηση, κρατικούς και άλλους μηχανισμούς, είχε και θα έχει ως αποτέλεσμα να συντηρούνται τέτοια φαινόμενα. Να συγκεντρώνεται πλούτος τόσο από την ένταση της εκμετάλλευσης στους τόπους δουλειάς όσο και από κάθε είδους παράνομη δραστηριότητα, να δημιουργεί και να αξιοποιεί την περιθωριοποίηση και την εξαθλίωση λαϊκών μαζών.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στην περιοχή του Μενιδίου και μέσα από το ρεπορτάζ προκύπτουν σημαντικά ζητήματα, με κύριο τη σύνδεση της εγκληματικότητας με τα όσα συμβαίνουν γενικότερα στη ζωή των εργαζομένων. Για το θέμα μιλούν στην εφημερίδα μας η Γιούλη Αγγελοπούλου, μέλος της ΤΕ Μενιδίου - Φυλής του ΚΚΕ και εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος, ο Δημήτρης Τρίμπος, μέλος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αν. Αττικής «Ο Σωκράτης», ο Μάρκος Αλεξίου εκ μέρους της Λαϊκής Επιτροπής Μενιδίου, και η Χριστίνα Στίλιου, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Κατά των Ναρκωτικών, Παράρτημα Αχαρνών - Θρακομακεδόνων.

Αναδεικνύουμε τις πραγματικές αιτίες της εγκληματικότητας και τη διέξοδο

Η συζήτηση με την Γ. Αγγελοπούλου εστιάζει στις βαθύτερες αιτίες της έξαρσης της εγκληματικότητας και τις προϋποθέσεις για τη ριζική αντιμετώπισή της:
-- Πώς έχει η κατάσταση στο Μενίδι τα τελευταία χρόνια; H τραγική κατάληξη του περιστατικού με το θάνατο του 11χρονου μαθητή μπορεί να θεωρηθεί «κακιά στιγμή» ή «μεμονωμένο περιστατικό»;
-- Ούτε «κακιά στιγμή» ούτε «μεμονωμένο περιστατικό». Αντίθετα, ήρθε σαν φυσική εξέλιξη και φυσικά δεν σημαίνει ότι αυτή η ιστορία θα σταματήσει εδώ. Δεν είμαστε αισιόδοξοι ότι θα είναι το τελευταίο περιστατικό. Αλλωστε, σοβαρά περιστατικά υπήρξαν και πριν το μοιραίο συμβάν με τον 11χρονο.

Eurokinissi

-- Ποια είναι η ρίζα του φαινομένου; Είναι θέμα μιας κοινωνικής ομάδας ή, όπως λένε αρκετοί, 100-200 ατόμων ή μιας περιοχής; Βλέπουμε το φαινόμενο να επηρεάζει όλο το τόξο της Δυτικής Αττικής.
-- Πολλά μπορεί να πει κανείς για το θέμα της εγκληματικότητας, ωστόσο το βασικό και το ουσιώδες είναι να δει κανείς την αιτία, και αυτό επιχειρεί να κάνει με τις παρεμβάσεις της η ΚΟ του ΚΚΕ.
Η εγκληματικότητα δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο, είναι το αποτέλεσμα της σήψης του καπιταλιστικού συστήματος, ακριβώς επειδή η καπιταλιστική κοινωνία έχει στο επίκεντρό της το κέρδος και όχι την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Για να εξασφαλιστεί το κέρδος, δεν υπάρχει έγκλημα που το κεφάλαιο δεν θα κάνει. Νομίζει άραγε κανείς ότι διάφοροι κηφήνες που απολαμβάνουν αμύθητα πλούτη ενδιαφέρονται από πού προέρχονται αυτά, αν είναι από «νόμιμες» ή «παράνομες» δραστηριότητες; Εδώ δεν διστάζουν για αυτά τα κέρδη να ισοπεδώνουν ολόκληρες χώρες με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, αιματοκυλώντας λαούς με εκατομμύρια θύματα. Το εμπόριο ναρκωτικών, όπλων και ανθρώπων, η πορνεία, το λαθρεμπόριο γενικά αποτελούν χρυσοφόρες επιχειρηματικές δραστηριότητες, που συνδέονται με ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Τα «μεγάλα κεφάλια» που θησαυρίζουν από αυτές τις δραστηριότητες δεν βρίσκονται στις γειτονιές μας, ούτε στους καταυλισμούς των Ρομά, ούτε στις γειτονιές των Ποντίων κ.λπ. Βρίσκονται αλλού, πολύ μακριά από εδώ.

Η πρόσφατη κινητοποίηση των μαζικών φορέων

Είναι, επίσης, καθαρό ότι η στήριξη αυτών των δραστηριοτήτων απαιτεί ένα ολόκληρο δίκτυο ανθρώπων που θα δουλεύουν γι' αυτές, δηλαδή «στρατούς» υποταγμένους σε αυτά τα συμφέροντα, καλά εξοπλισμένους και βεβαίως σε άμεση διασύνδεση με μηχανισμούς του αστικού κράτους. Από πού θα στρατολογηθεί αυτός ο κόσμος; Μα, βεβαίως, από περιοχές που ζει η φτωχολογιά, οι εξαθλιωμένοι, από εκεί που θερίζουν η ανεργία και η ανέχεια. Από περιοχές γκετοποιημένες, με διάφορους επιχειρηματίες να το παίζουν «πατέρες» για να δένουν εργαζόμενους στα συμφέροντά τους με χίλια νήματα.
Δεν είναι τυχαίο ότι ανάμεσα στις περιοχές που το φαινόμενο αυτό είναι σε έξαρση, είναι το Μενίδι, η Φυλή, ο Ασπρόπυργος. Αυτό το έδαφος είναι πρόσφορο για την ανάπτυξη κάθε είδους παραβατικότητας. Γι' αυτό και το θέμα δεν είναι ζήτημα μιας συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας ή μερικών οικογενειών, όπως λένε κάποιοι. Αν ήταν έτσι, θα είχε αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Επομένως, η λύση δεν είναι η καταστολή, η εκδίωξη μιας ολόκληρης κοινωνικής ομάδας, π.χ. των Ρομά, γιατί αυτό δεν αντιμετωπίζει τη βαθύτερη αιτία του ζητήματος. Οσο αυτή η αιτία παραμένει, θα αναπαράγονται και τέτοια φαινόμενα, όποια γλώσσα κι αν μιλάει ο καθένας, ό,τι χρώμα δέρματος κι αν έχει.
-- Μετά το γεγονός, η κυβέρνηση ανακοίνωσε μέτρα μεγαλύτερης αστυνόμευσης. Στις πρόσφατες αστυνομικές επιχειρήσεις γίναμε μάρτυρες αντιδράσεων των κατοίκων προς τις αστυνομικές ομάδες, θεωρώντας ότι και πάλι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Η μεγαλύτερη αστυνόμευση μπορεί να λύσει το πρόβλημα;

Η Γ. Αγγελοπούλου

-- Καταρχήν εδώ και χρόνια υπάρχει «μνημόνιο συνεργασίας» του δήμου με την Ελληνική Αστυνομία, που περιλαμβάνει μια σειρά από μέτρα αύξησης της αστυνόμευσης, ωστόσο φτάσαμε σε όσα ζούμε σήμερα. Τώρα ανακοινώθηκαν και περισσότερα μέτρα, όμως ούτε αυτό είναι καινούριο. Η ίδια η ζωή αποδεικνύει ότι η περισσότερη αστυνόμευση δεν θα δώσει λύση στο πρόβλημα. Η ρίζα του ερωτήματος για την αστυνόμευση είναι η ίδια με το αντίστοιχο ερώτημα πολλών, για το αν τελικά η αστυνομία ξέρει π.χ. πού και πώς πωλούνται τα ναρκωτικά. Επειτα, ακόμη και ο πιο ανυποψίαστος Μενιδιάτης γνωρίζει πού γίνεται το εμπόριο, πού είναι οι πιάτσες των ναρκωτικών και γενικά ποιες είναι οι εστίες των παράνομων δραστηριοτήτων. Οι κρατικοί μηχανισμοί δεν γίνεται να μην ξέρουν. Βλέποντας αυτά, ο εργαζόμενος άνθρωπος που ζει στο Μενίδι δίκαια είναι δύσπιστος για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Επιβεβαιώνεται ότι όσο και να αυξάνεται η αστυνόμευση, η ρίζα της εγκληματικότητας δεν μπορεί να χτυπηθεί. Αλλωστε, η ίδια η αστυνομία δεν έχει αυτή την κατεύθυνση. Βλέπουμε να αυξάνουν συνεχώς οι δυνάμεις σε φορείς της αστυνομίας που προσανατολίζονται στην καταστολή του εργατικού - λαϊκού κινήματος, όπως τα ΜΑΤ. Κι αυτό είναι ένα σημείο που καλούμε να το πάρουν υπόψιν τους οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, που πάνω στην αγανάκτηση και την απόγνωσή τους ζητούν περισσότερη αστυνόμευση. Η πραγματικότητα είναι ότι όχι απλώς δεν θα δουν ανακούφιση, αλλά το πιθανότερο είναι στο μέλλον να βρουν τέτοιους κατασταλτικούς μηχανισμούς απέναντί τους, όταν θα διεκδικούν το δίκιο τους.

Ο Δ. Τρίμπος

-- Και ποιο είναι το συμπέρασμα; Πώς μπορεί να χτυπηθεί η ρίζα του φαινομένου και να αλλάξει πραγματικά η σημερινή κατάσταση;
-- Η θέση μας έχει σαν αφετηρία της ότι προβλήματα σαν κι αυτά που σχετίζονται με την εγκληματικότητα, πρέπει να αντιμετωπιστούν ριζικά μαζί με τις αιτίες που τα γεννούν, και εννοούμε κυρίως το κυνήγι των κερδών, που αναπαραγάγει τη φτώχεια. Δηλαδή, το κύριο είναι να φύγει από τη μέση η καπιταλιστική ιδιοκτησία και εκμετάλλευση. Μόνο έτσι μπορεί να δοθεί ριζική απάντηση. Γι' αυτό το ΚΚΕ στηρίζει σήμερα τις διεκδικήσεις των φορέων του εργατικού - λαϊκού κινήματος, που συγκρούονται με τον πυρήνα της σημερινής βαρβαρότητας, με τη ρίζα του προβλήματος. Είναι αγώνας που ανοίγει το δρόμο και διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για να ξηλώσουμε τη ρίζα του προβλήματος. Δηλαδή, πρέπει αυτό το ζήτημα να το δουν οι εργαζόμενοι ενταγμένο στην ανάγκη για συνολική πάλη για όλους τους όρους ζωής τους. Για τα δικαιώματά τους στην εργασία, για ζωή με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Εχουμε, δηλαδή, καθαρό ότι όσο συγκεντρώνεται σε μια χούφτα καπιταλιστές αμύθητος πλούτος, τόσο στη μεγάλη εργατική - λαϊκή πλειοψηφία θα συγκεντρώνονται βάσανα, φτώχεια και εξαθλίωση, θα αναπαράγονται όλα τα φαινόμενα σαπίλας, όπως κι αυτά που συζητάμε.

Η Χ. Στίλιου

Καλούμε, λοιπόν, την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, να οργανωθούν και να παλέψουν σε σύγκρουση συνολικά με την πολιτική που γεννάει την εξαθλίωση. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, υποστηρίζουμε μεταξύ άλλων τη λήψη μέτρων όπως για την πρόληψη κατά των ναρκωτικών, για τη δημιουργία και την ενίσχυση των αθλητικών εγκαταστάσεων, της πολιτιστικής δράσης κ.λπ.
Η ιστορική πείρα δείχνει, άλλωστε, ότι όποτε ο εργαζόμενος λαός βγήκε στο προσκήνιο, πάλεψε συνολικά για ζωή του, για το μέλλον του, για τη διεκδίκηση της εξουσίας, αντιμετώπισε και τέτοια φαινόμενα. Οτι όταν ενισχύεται η λαϊκή οργάνωση και πάλη, η διεκδίκηση και η αναμέτρηση με το κεφάλαιο και την εξουσία του, περιορίζονται οι παραπάνω καταστάσεις. Στην Ελλάδα είναι χαρακτηριστική η πείρα από την ιστορική περίοδο που ο λαός μας μεγαλούργησε, αυτή της δεκαετίας του '40, που η φτώχεια και η ανέχεια αντιμετωπίστηκαν με την ανυποχώρητη εργατική - λαϊκή πάλη. Που μέσα από τη λαϊκή οργάνωση (το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ κ.λπ.) χτυπήθηκαν αμείλικτα και όσοι εγκληματούσαν εκμεταλλευόμενοι τη γενικευμένη εξαθλίωση, ενώ εξασφαλίστηκε και η επιβίωση του λαού. Τσακίστηκαν φαινόμενα σαπίλας, έκλεισαν τεκέδες, αναπτύχθηκε μια μεγάλη δράση ενάντια στα ναρκωτικά κ.λπ. Αυτή η πείρα είναι σημαντική και πρέπει να αναδειχθεί.

Ο ρόλος του σχολείου θα έπρεπε να είναι καθοριστικός απέναντι σε τέτοια φαινόμενα

Ο Μ. Αλεξίου

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Περιφέρειας Αν. Αττικής «Ο Σωκράτης» είναι ένας απ' αυτούς που αρκετές φορές στο παρελθόν έχει θίξει το θέμα της εγκληματικότητας στην περιοχή και ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες και τη νεολαία. Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», ο Δημήτρης Τρίμπος εξηγεί τη σύνδεση των όσων συμβαίνουν τόσο με την κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία της περιοχής, αλλά και τη γενικότερη που επικρατεί στο εκπαιδευτικό σύστημα σήμερα:
-- Ποια είναι η κατάσταση στα σχολεία και τους μαθητές της περιοχής;
-- Δεν είναι τυχαίο ότι τέτοιου είδους γεγονότα δεν συμβαίνουν σε σχολεία της Εκάλης, της Κηφισίας κ.τ.λ. Εδώ στο Μενίδι, όχι μόνο συμβαίνουν, αλλά αποτελούν σχεδόν καθημερινότητα, έστω και αν δεν έχουν την ίδια τραγική κατάληξη με τον 11χρονο Μάριο.
-- Τα σχολεία του Μενιδίου σε τι κατάσταση βρίσκονται και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζετε ως εκπαιδευτικοί;
-- Πρώτο και βασικό στοιχείο είναι η πενιχρή χρηματοδότηση από το κράτος, οι σοβαρές ελλείψεις που υπάρχουν σε υλικοτεχνική υποδομή και διδακτικό προσωπικό, η έλλειψη χώρων αθλητισμού και πολιτισμού, που είναι σημαντικό ζήτημα στην περιοχή. Οταν έχεις σε μια τάξη με 25 και 30 παιδιά, είναι πολύ δύσκολο να ασχοληθείς σοβαρά μαζί τους, να τους δώσεις κατευθύνσεις, να ασχοληθείς με τα προβλήματά τους. Πολύ περισσότερο, σε αυτές τις συνθήκες δυσκολεύεται η προσπάθεια της ουσιαστικής μόρφωσης, μειώνονται οι απαιτήσεις.
-- Πώς στέκεται το κράτος στα προβλήματά σας;
-- Η αδιαφορία από κυβέρνηση και Τοπική Διοίκηση με την οποία αντιμετωπίζεται το ζήτημα των σχολείων και ιδιαίτερα σε τέτοιες περιοχές, όπου οι γονείς δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν όπως συμβαίνει σε άλλες, είναι ξεκάθαρη. Η συντριπτική πλειοψηφία των γονιών είναι εργαζόμενοι ή βρίσκονται στην ανεργία, στην αναζήτηση εργασίας, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την οικογενειακή ζωή παιδιών και εφήβων. Οι σύλλογοι διδασκόντων κάνουν ό,τι μπορούν, π.χ. μοιράζουμε τρόφιμα στα παιδιά για οικογένειες που πραγματικά υποφέρουν. Είναι πραγματική τραγωδία να έρχονται παιδιά στο διάλειμμα και να λένε «κύριε, πεινάω»...
-- Μιλώντας για τις αιτίες του φαινομένου της εγκληματικότητας, τους παράγοντες που τη δημιουργούν και τη συντηρούν, τι ρόλο θα μπορούσε να παίξει το σχολείο;
-- Ο ρόλος του σχολείου θα έπρεπε να είναι καθοριστικός απέναντι σε τέτοια φαινόμενα. Εκτός από την εξασφάλιση της απρόσκοπτης και δωρεάν φοίτησης για όλα τα παιδιά και την αντιμετώπιση της σχολικής διαρροής, σοβαρό ρόλο παίζει και ο προσανατολισμός της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Οταν στο περιεχόμενο του σχολικού μαθήματος κυριαρχούν ανορθολογικές αντιλήψεις, όταν η επίσημη κρατική πολιτική στο ζήτημα των ναρκωτικών είναι αυτή του διαχωρισμού σκληρών και μαλακών και της διαχείρισης, όταν οι αξίες ενός σάπιου συστήματος αναπαράγονται μέσα στο σχολείο, όταν δεν διδάσκεται η πραγματική ιστορία, όπως καταλαβαίνετε το σχολείο δεν μπορεί να συμβάλλει στην αντίθετη κατεύθυνση, παρά τις προσπάθειες δασκάλων που δεν υποτάσσονται σε αυτές τις λογικές. Αποτελεί, λοιπόν, καθημερινή μάχη που πρέπει να δίνουμε, τονίζοντας βεβαίως την ανάγκη να ενισχυθεί η πάλη και η διεκδίκηση για ένα άλλο σχολείο, που θα ανταποκρίνεται στις λαϊκές ανάγκες.

***

«Τα κέρδη και η φτώχεια γεννάνε τη μαφία...»

Στη συζήτηση με τους εκπροσώπους των φορέων και των σωματείων της περιοχής του Μενιδίου αναδείχθηκαν οι επιπτώσεις από τη συνολική υποβάθμιση στους εργαζομένους, τις οικογένειές τους, στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Ο Μάρκος Αλεξίου μας μίλησε για την καθημερινότητα στο Μενίδι, αλλά και για την οργάνωση της λαϊκής πάλης, όπως με το πρόσφατο συλλαλητήριο:
-- Ποια είναι η καθημερινότητα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα στην περιοχή;
-- Η κατάσταση για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα είναι πολύ άσχημη και μάλιστα οξύνθηκε τα τελευταία χρόνια. Ειδικά μετά το 2004, οπότε και επιχειρήθηκε να «γκετοποιηθεί» η περιοχή για διάφορους λόγους, όπως για να μετατοπιστεί η εγκληματικότητα από περιοχές του κέντρου. Η υποβάθμιση έχει να κάνει με όλες τις πλευρές της ζωής της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Από την Υγεία και την Πρόνοια μέχρι την ανύπαρκτη αντιπλημμυρική προστασία.
-- Ο λαός του Μενιδίου κινητοποιείται τις τελευταίες μέρες με αφορμή το τραγικό περιστατικό. Επιτυχημένη ήταν και η κινητοποίηση συνδικάτων, σωματείων και μαζικών φορέων την περασμένη Τρίτη. Τι πείρα προκύπτει από την οργάνωση αυτής της πάλης;
-- Αυτό που θέλουμε να καταλάβει ο λαός, είναι αυτό που λέγαμε και στο εύστοχο σύνθημα στην πρόσφατη συγκέντρωση: «Τα κέρδη και η φτώχεια γεννάνε τη μαφία, όλοι στον αγώνα για άλλη κοινωνία». Τα εργατικά σωματεία, τα συνδικάτα και άλλοι φορείς που συγκροτούν τη Λαϊκή Επιτροπή Μενιδίου, κινητοποιήθηκαν γρήγορα, αμέσως μετά το περιστατικό, αλλά όχι πρόχειρα. Συνεδρίασαν τα όργανα των μαζικών φορέων, επεξεργάστηκαν αιτήματα και σχέδιο δράσης, ώστε να εκφραστεί η πραγματική λαϊκή αντίθεση στην εγκληματική καθημερινότητα που μας διαμορφώνουν οι κυβερνήσεις, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, η Τοπική Διοίκηση κ.λπ.
Κυρίως θέλουμε να αναδείξουμε ότι η όξυνση της εγκληματικότητας και η γκετοποίηση είναι λαϊκά προβλήματα, που πρέπει να αντιμετωπιστούν με την οργάνωση της ταξικής πάλης και όχι με συνθήματα όπως «έξω η πρέζα απ' το Μενίδι», «έξω οι γύφτοι απ το Μενίδι» κ.λπ. Γι' αυτό, η δράση των σωματείων, όπως και η πρόσφατη συγκέντρωση, μπορεί να αποτρέψει το να κατευθυνθεί η δίκαιη λαϊκή οργή σε αδιέξοδα μονοπάτια, σε λογικές ρατσισμού και μίσους, να βάλει εμπόδια και να απομονώσει φασιστικές συμμορίες που επιχείρησαν να αξιοποιήσουν το τραγικό γεγονός. Π.χ. μας χαροποιεί ιδιαίτερα η αντίδραση των διαδηλωτών σε μία από τις κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών, που στη θέα των ναζί της Χρυσής Αυγής αντέδρασαν έντονα, φωνάζοντας «έξω οι φασίστες».
Δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Εκτός από το Μενίδι των γκέτο, της παραβατικότητας, των πυροβολισμών, όπου εστιάζουν οι τηλεοπτικές κάμερες, υπάρχει και το Μενίδι της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, που αγωνίζονται καθημερινά σε πολλά μέτωπα. Στα εργοστάσια, στα εμπορομάγαζα, σε άλλους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές. Οι πρωτοβουλίες των σωματείων είναι συνεχείς και περιλαμβάνουν όλο το φάσμα της ζωής των εργαζομένων. Το προηγούμενο διάστημα οργανώσαμε κινητοποιήσεις για την Υγεία, την Παιδεία, για μέτρα προστασίας των ανέργων, για την αντιπλημμυρική και αντισεισμική θωράκιση, για την οργάνωση της λαϊκής αλληλεγγύης, για τα προβλήματα των μεταναστών και προσφύγων, που αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα των εργαζομένων της περιοχής κ.λπ. Η πάλη αυτή είναι ενταγμένη στη μάχη που δώσαμε και δίνουμε ενάντια στην αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης και της εργοδοσίας συνολικά και σε διάφορους χώρους δουλειάς. Στον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών.
Δεν μένουμε, όμως, εδώ. Το επόμενο διάστημα θα πολλαπλασιάσουμε τις πρωτοβουλίες μας τόσο γύρω από τις συνθήκες ζωής της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, όσο και συνολικά απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση.

***

Ναρκωτικά: Χρήση απ' το Γυμνάσιο

Ενα από τα βασικά προβλήματα στην περιοχή του Μενιδίου είναι η διακίνηση και η χρήση ναρκωτικών, ως μέρος της αυξημένης εγκληματικότητας στην περιοχή. Τα στοιχεία που καταθέτει η Χριστίνα Στίλιου, προκαλούν αίσθηση. Οπως λέει, «το ΕΣΥΝ προσπαθεί να μπει στα σχολεία, να μιλήσει στα παιδιά για το θέμα των ναρκωτικών. Πρόσφατα επισκεφθήκαμε δυο Λύκεια και τέσσερα Γυμνάσια. Κάναμε μια συζήτηση με τα παιδιά και μετά μοιράσαμε ένα ερωτηματολόγιο. Είναι μικρό το δείγμα, ωστόσο τα στοιχεία είναι πολύ χαρακτηριστικά. Σε σύνολο 184 μαθητών του Λυκείου, το 8,6% έχει κάνει τουλάχιστον μια φορά χρήση ναρκωτικών. Και σε σύνολο 374 μαθητών του Γυμνασίου, το 9,8% έχει κάνει επίσης τουλάχιστον μια φορά χρήση. Και φυσικά, μέσα σε αυτά τα ποσοστά υπάρχουν περιπτώσεις που η χρήση αφορά πέραν της μιας φοράς, αλλά πιο συστηματική είναι η περιοδική.
Το πρόβλημα των ναρκωτικών σχετίζεται άμεσα με την εγκληματικότητα. Επίσης, δεν αποτελεί φαινόμενο μόνο μιας περιοχής, μιας πόλης ή ενός κράτους. Αλλωστε, τα στοιχεία δείχνουν ότι είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Απ' την άλλη, η ανάλυση των στοιχείων δείχνει την έξαρση που υπάρχει σε περιοχές με κύρια χαρακτηριστικά τη φτώχεια, την ανεργία, τη σχολική διαρροή. Εμείς προσπαθούμε να εστιάσουμε στις αιτίες. Γι' αυτό και διεκδικούμε τη στήριξη δομών για τον αθλητισμό και τον πολιτισμό, να ληφθούν μέτρα ώστε να χτυπηθεί η σχολική διαρροή και προφανώς να ενισχυθούν τα κέντρα πρόληψης».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μπάμπης ΤΣΟΥΡΜΠΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ