5 Ιουν 2017

ΣΕΒ Ο ένας έκοβε... ο άλλος έραβε



Eurokinissi
Η διαπίστωση του ΣΕΒ την επομένη της ετήσιας Γενικής του Συνέλευσης την περασμένη Τετάρτη, ήταν παραπάνω από ενδεικτική: «Η παραβολή των ομιλιών» του προέδρου του ΣΕΒ, Θ. Φέσσα, του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα και του αντιπροέδρου της ΝΔ, Κ. Χατζηδάκη - σημείωνε στο δελτίο του - «καταδεικνύει ότι η εξεύρεση κοινών τόπων για μια πιο φιλοαναπτυξιακή και πραγματικά μεταρρυθμιστική πολιτική είναι πέρα από αναγκαία και εφικτή».

Οι ομιλίες της προηγούμενης, εξάλλου, έδειξαν για μια ακόμα φορά ότι οι επιμέρους διαφορές και προτεραιότητες κάθε άλλο παρά αναιρούν την κοινή προσπάθεια, για την υλοποίηση του «εθνικού στόχου» της ανάκαμψης του κεφαλαίου, που για το λαό σημαίνει διαρκή αντιλαϊκά μέτρα και ένταση της εκμετάλλευσης.
«Καθαρή λύση» ό,τι συμφέρει το κεφάλαιο
Χαρακτηριστικά είναι τα όσα ειπώθηκαν για το ζήτημα της διαχείρισης του χρέους, που δημιούργησαν οι καπιταλιστές και το κράτος τους και σήμερα η διαχείρισή του - με το φόρτωμα των όποιων ευκολιών πληρωμής στις πλάτες του λαού - αποκτά μεγάλη σημασία, ώστε το αστικό κράτος να μπορεί να στηρίξει χωρίς τους δημοσιονομικούς περιορισμούς προηγούμενων χρόνων την καπιταλιστική κερδοφορία και την πρόσβαση του κεφαλαίου σε φτηνό χρήμα.
«Αναζητούμε μια συνολική συμφωνία, μια καθαρή λύση για το ζήτημα του χρέους», είπε ο πρωθυπουργός. Επιβεβαιώνοντας ότι αυτή αφορά αποκλειστικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου, έσπευσε να διευκρινίσει ότι «καθαρή... είναι εκείνη η λύση που δεν θα δημιουργεί ή θα επιτείνει την ανασφάλεια στους επενδυτές» και «θα ανοίγει τον δρόμο για την έξοδο στις αγορές χρήματος», που «θα επιφέρει μια σειρά από θετικές συνέπειες όπως η μείωση των επιτοκίων δανεισμού, η ενίσχυση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας και η ανάκτηση της ζωτικότητας του τραπεζικού συστήματος στη χρηματοδότηση της οικονομίας».
Η πρόσβαση, δηλαδή, του κεφαλαίου σε «ζεστό» χρήμα ως βασικός παράγοντας για τη θωράκιση της «ανταγωνιστικότητάς» του: «Γιατί αλήθεια, για ποια ανταγωνιστικότητα να μιλάμε, όταν οι ελληνικές επιχειρήσεις ξεκινούν πίσω από τη γραμμή εκκίνησης σε σχέση με τις ομοειδείς τους ευρωπαϊκές ως προς τα επιτόκια;», ήταν η χαρακτηριστική αποστροφή του.
Τι είπαν οι βιομήχανοι; Οτι καλώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διαπραγματεύεται για λογαριασμό τους και πάνω στην πλάτη του λαού «ευκολίες πληρωμής» για το χρέος, αλλά ότι αυτό δεν αρκεί: Το ζήτημα της ανάκαμψης περιλαμβάνει, με δεδομένη τη «δημοσιονομική προσαρμογή» - το τσάκισμα δηλαδή των εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων που προηγήθηκε - επιπλέον μέτρα θωράκισης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ σημείωσε σχετικά: «Εχουμε εγκλωβιστεί σε μια μονοδιάστατη προσέγγιση, που βάζει τα πλεονάσματα και το δημόσιο χρέος μπροστά από το πραγματικό ζητούμενο, που είναι η οικονομική ανάπτυξη (...) Ναι, η δημοσιονομική πειθαρχία και η διευθέτηση του χρέους είναι απαραίτητες. Δεν μπορεί όμως να είναι η μοναδική υπόσχεση (...) Ας παρουσιάσουμε το δικό μας πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και ας το εφαρμόσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά. Ετσι θα περάσουμε από την αναγκαστική νομοθέτηση των μέτρων στην υιοθέτηση των μεταρρυθμίσεων. Αντί να έχουμε επόπτες, θα γίνουμε ιδιοκτήτες».
Ως «ηχώ» τον παραπάνω, ο αντιπρόεδρος της ΝΔ έκανε κριτική στην κυβέρνηση σημειώνοντας πως «κανείς δεν αντιλέγει, φυσικά, ότι το χρέος είναι σημαντικό», αλλά η κυβέρνηση «έχει βάλει και πάλι όλα τα αυγά της στο καλάθι του χρέους» και μάλιστα για μια «μεσοβέζικη λύση, με την οποία κυβέρνηση και δανειστές θα κλωτσήσουν το τενεκεδάκι παρακάτω. Καταδικάζοντας παράλληλα τη χώρα σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για πολλές δεκαετίες», που κατά τ' άλλα θα μπορούσαν να κατευθυνθούν απευθείας στο κεφάλαιο, και θυμίζοντας ότι τα σημερινά μέτρα διευθέτησης αποτελούν «συνέχεια προηγούμενων βημάτων». Στο διά ταύτα, ο Κ. Χατζηδάκης σημείωσε πως «το χρέος δεν είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντας», αλλά ότι «βασικός στόχος είναι η συνολική αποκατάσταση της εμπιστοσύνης».
Η «βάση» της καπιταλιστικής ανάκαμψης...
Η περιβόητη «εμπιστοσύνη» των επενδυτών αφορά νέα μέτρα στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, αλλά και άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας, επιπρόσθετα σε όσα έγιναν τα τελευταία 8 χρόνια και έβαλαν, όπως ειπώθηκε, τις «βάσεις» για το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης και το «νέο παραγωγικό μοντέλο» για το οποίο μιλάει η κυβέρνηση.
Σχετικά με αυτό, στην παρέμβασή του ο πρόεδρος του ΣΕΒ, αναγνωρίζοντας στην παρούσα αλλά και στις προηγούμενες κυβερνήσεις τις προσπάθειες που κατέβαλαν ώστε τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης να φορτωθούν στο λαό και να εξασφαλιστούν μια σειρά «προϋποθέσεις» για ένα νέο γύρο καπιταλιστικής ανάκαμψης, με βασικότερη βέβαια το τσάκισμα της τιμής της εργατικής δύναμης και το συνεχή εμπλουτισμό του αντεργατικού οπλοστασίου που έχουν στα χέρια τους, σημείωσε:
«Εχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου που σταδιακά εκσυγχρονίζουν την ελληνική οικονομία και την κάνουν πιο ανταγωνιστική. Καταρχήν τα δημοσιονομικά ελλείμματα καθώς και τα ελλείμματα του ισοζυγίου πληρωμών έχουν μηδενιστεί. Εχουν επίσης υλοποιηθεί τα δύο τελευταία χρόνια σημαντικές μεταρρυθμίσεις όπως: (...) η ολοκλήρωση σημαντικών ιδιωτικοποιήσεων, η νομοθεσία για τα κόκκινα δάνεια, ο εξορθολογισμός των ειδικών φόρων στην Ενέργεια, η διατήρηση των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας...».
«Η δημοσιονομική εξυγίανση που πετύχαμε, έβαλε σε σταθερές βάσεις τα οικονομικά του κράτους, εξορθολογίζοντας τις δαπάνες και ομαλοποιώντας την πορεία των εσόδων», πρόσθεσε ο πρωθυπουργός περιγράφοντας τη λεηλασία σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, Ασφάλιση κ.ο.κ., που μαζί με τη φορολεηλασία «φέρνουν έσοδα στο κράτος και δημιουργούν τον αναγκαίο δημοσιονομικό χώρο για την επίσης αναγκαία ελάφρυνση των επιχειρήσεων...».
Το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων
Αρκούν όλα αυτά για την «απογείωση» της καπιταλιστικής κερδοφορίας;
«Υπάρχουν πολλά ακόμη εμπόδια - είπε ο Θ. Φέσσας - που πρέπει να ξεπεραστούν, με σημαντικότερο την προβληματική λειτουργία του τραπεζικού συστήματος. Δεν νοείται ανάπτυξη της οικονομίας με υψηλά επιτόκια δανεισμού, capital controls και κόκκινα δάνεια που υπερβαίνουν τα 100 δισ. ευρώ».
Ποια είναι η ουσία; Οτι στο «κατώφλι» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων, που αφορά την κατά το δυνατόν ελεγχόμενη απαξίωση «μη ανταγωνιστικών» κεφαλαίων, το νέο ξαναμοίρασμα της επιχειρηματικής «πίτας», αλλά και το ξεκαθάρισμα του πεδίου από χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και ΕΒΕ, ουσιαστικά η διευκόλυνση της συγκέντρωσης σε μια σειρά κλάδους, αποτελούν εκ των ων ουκ άνευ.
Αλλωστε, όπως σημείωσε ο Αλ. Τσίπρας αναφερόμενος στις σχετικές πρωτοβουλίες για τα «κόκκινα» δάνεια και τις «ρυθμίσεις» χρεών σε ασφαλιστικά ταμεία που παίρνει η κυβέρνηση: «Στόχος μας είναι η δημιουργία και λειτουργία ενός μηχανισμού αναδιάρθρωσης (...) Με αυτόν τον τρόπο θα επιταχυνθεί η επίλυση των χρεών και θα διαχωριστούν, σε εύλογο χρονικό διάστημα, οι βιώσιμες από τις λεγόμενες νεκρές επιχειρήσεις».
Τι λέει η ΝΔ; Οτι η δραστική αντιμετώπιση του ζητήματος των «κόκκινων» δανείων αποτελεί πρώτη προϋπόθεση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, αλλά ότι «η κυβέρνηση έφερε δυστυχώς πρόσφατα έναν γραφειοκρατικό νόμο (...) που μπορεί να προκαλέσει εσφαλμένες προσδοκίες, αλλά και "μποτιλιάρισμα" στην ίδια του την εφαρμογή (...) με ενδεχόμενο να προκληθεί ζημιά τόσο στις τράπεζες όσο και στις επιχειρήσεις». Οτι η δική τους «ολοκληρωμένη πρόταση» προβλέπει «περιορισμό της διαδικασίας της πτώχευσης από τα 10 στα 2 χρόνια», γρηγορότερες δηλαδή διαδικασίες κ.ο.κ.
Δουλεύοντας για την «επόμενη μέρα» του κεφαλαίου...
Η ίδια «δημιουργική συζήτηση» έγινε και για όλα τα υπόλοιπα ζητούμενα του κεφαλαίου για τη διαμόρφωση του «ευνοϊκού περιβάλλοντος» της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Επιβεβαιώνοντας ότι παρά τα «παχιά» λόγια περί «νέων παραγωγικών μοντέλων», βασισμένων στην «εξωστρέφεια», την «καινοτομία» και πάει λέγοντας, η βάση για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας δεν μπορεί να είναι άλλη από την ένταση της εκμετάλλευσης αλλά και τα προνόμια χωρίς τέλος στο κεφάλαιο.
Αξίζει να καταγραφούν τα όσα θύμισε ο πρωθυπουργός ότι έχει κάνει για τη στήριξη αυτή, απαντώντας ουσιαστικά και στα αιτήματα - κριτική που κάνει ο ΣΕΒ και επανέλαβε στη ΓΣ ο πρόεδρός του, που σημείωσε ότι παρά τα όσα έχουν γίνει, «σοβαρά εμπόδια είναι η κλειστή αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, η καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης, τα προσκόμματα στην υλοποίηση επενδύσεων, η τάση επέκτασης του κράτους, η διατήρηση προβληματικών δημοσίων επιχειρήσεων κ.ά. (...) Ταυτίζουμε τις μεταρρυθμίσεις με αύξηση φόρων και εισφορών (...) Οχι με πολιτικές που οδηγούν στην ανάπτυξη της οικονομίας, απελευθερώνουν αγορές προϊόντων και υπηρεσιών (...) Που επιτρέπουν τη μείωση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, του δυσβάσταχτου κόστους ασφαλιστικών εισφορών».
Θυμίζοντας ό,τι έχει γίνει και τι σχεδιάζεται σχετικά με αυτά, ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε:
  • Στο «ζεστό» χρήμα που εξασφαλίζει στο κεφάλαιο με την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και νέα χρηματοδοτικά εργαλεία.
  • Στις νέες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, με το φορολογικό συντελεστή για τις επιχειρήσεις να μειώνεται από 29% στο 26%.
  • Στο νέο αναπτυξιακό νόμο, «ένα πολύπλευρο εργαλείο που συντονίζει τα επενδυτικά κίνητρα με κλαδικές πολιτικές και προτεραιότητες», προσανατολίζει δηλαδή στους κλάδους που ιεραρχεί το κεφάλαιο, αλλά και ανοίγει νέα πεδία καπιταλιστικής κερδοφορίας.
  • Στις αλλαγές «στο θεσμικό πεδίο», όπως το νέο πλαίσιο για την αδειοδότηση επιχειρήσεων που «επιταχύνει την υλοποίηση των επιχειρηματικών σχεδίων».
  • Στις σημαντικές αλλαγές που έγιναν «στο πάγιο αίτημα των βιομηχανιών για την ακριβή Ενέργεια, που επηρεάζει αρνητικά την ανταγωνιστικότητα», με μέτρα στήριξης όπως την κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο φυσικό αέριο για βιομηχανική παραγωγή, την επέκταση της «διακοψιμότητας» για 3 ακόμα έτη, τη διάθεση 100 εκατομμυρίων για την ενεργειακή αναβάθμιση ενεργοβόρων βιομηχανιών κάθε χρόνο, το «νέο μοντέλο οργάνωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας» κ.ο.κ.
  • Στο «μακρόπνοο πρόγραμμα υποδομών», «σημαντικών υποδομών με διεθνή σημασία στα δίκτυα και τις μεταφορές», για την «αξιοποίηση της γεωγραφικής θέσης» προς όφελος του κεφαλαίου και του στόχου του για μετατροπή της χώρας σε «πύλη εισόδου στην ΕΕ» Ενέργειας και εμπορευμάτων.
«Εθνικός στόχος» κάθε επένδυση των καπιταλιστών...
Αυτά τα προκλητικά προνόμια, μαζί με το τσάκισμα της τιμής της εργατικής δύναμης αλλά και την αξιοποίηση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας, είναι που αποτελούν το «ατού» για την προσέλκυση κεφαλαίων στην εγχώρια καπιταλιστική οικονομία, τον βασικό δηλαδή στόχο, μιας που όπως σημείωσε ξανά στη ΓΣ ο πρόεδρος του ΣΕΒ: «Οι δημόσιες επενδύσεις έχουν περιοριστεί δραστικά. Δύσκολα θα επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα (...) Είναι ο εγχώριος ιδιωτικός τομέας που κυρίως επενδύει. (...) Δυστυχώς οι επενδύσεις αυτές δεν επαρκούν. (...) Χρειαζόμαστε άμεσα μια μεγάλη διεθνή επενδυτική κινητοποίηση».
Σε αυτούς τους στόχους του κεφαλαίου, που για το λαό θα σημάνουν περαιτέρω ξήλωμα εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ένταση της εκμετάλλευσης, γενίκευση της ελαστικής εργασίας, επίθεση χωρίς τέλος σε Υγεία - Πρόνοια, φορολεηλασία για να βγαίνουν τα πλεονάσματα που θα πηγαίνουν στην ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και ενεργότερη εμπλοκή στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, το κεφάλαιο απαιτεί υποταγή και στράτευση, με τον πρόεδρο του ΣΕΒ να απαιτεί: «Κάθε αξιόλογη επένδυση είναι εθνικός στόχος». Αυτούς τους στόχους παρουσίασε προκλητικά ως «πλατιά κοινωνική απαίτηση» ο πρωθυπουργός, αυτή τη μάχη ζήτησε ο αντιπρόεδρος της ΝΔ «να τη δώσουμε όλοι μαζί ενωμένοι». Η εργατική τάξη και ο λαός δεν πρέπει να δεχτούν να θυσιάζονται εσαεί για τους «εθνικούς στόχους» των εκμεταλλευτών τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ