Αν η αλήθεια (γενικά) βρίσκεται στους Sex Pistols, η ιστορική αλήθεια
βρίσκεται στους Καλύβα και Μαραντζίδη. Τουλάχιστον έτσι μας πληροφορεί
το iefimerida, που διέρρηξε τα ιμάτιά του για την επετειακή εκπομπή της
ΕΡΤ με θέμα τα Δεκεμβριανά.
“Η ΕΡΤ «έκλαιγε» σε εκπομπή γιατί το ΚΚΕ έχασε τη μάχη της Αθήνας, το 1944” τιτλοφορείται το κείμενο, και δεν είναι ούτε από τη “Δημοκρατία” που έχει έφεση σε κάτι τέτοια, ούτε από κάποιο εθνικιστικό σάιτ, αλλά από μια “έγκριτη” σελίδα “μετριοπαθών” απόψεων.
Εκεί λοιπόν εγκαλούνται οι παρουσιαστές της εκπομπής, επειδή κάλεσαν ιστορικούς “ακραιφνώς αριστερών πεποιθήσεων” (εννοώντας τους καθηγητές Προκόπη Παπαστράτη και Θανάση Χρήστου) διατύπωση σε άπταιστη χωροφυλακίστικη καθαρεύουσα), αλλά και – άκουσον άκουσον – το μέλος του τμήματος ιστορία της ΚΕ του ΚΚΕ Κώστα Σκολαρίκο, που τάχα θρηνούσαν που η Ελλάδα δεν έγινε “κομμουνιστική χώρα”.
Συνεχίζοντας το αντικομμουνιστικό κρεσέντο, η σελίδα κάνει λόγο για “εαμοκρατούμενη Ελλάδα”, καταπίεση που “οδήγησε όλη τη βόρεια Ελλάδα από το βενιζελισμό στη δεξιά”, “εξόντωση των άλλων αντισταστιακών οργανώσεων από το ΕΛΑΣ”, και “σχέδιο κατάληψης της εξουσία από το ΚΚΕ με πολιτικά μέσα ή με τη βία”.
Στη συνέχεια υποδεικνύεται ο φάρος της “ιστορικής αλήθειας”, που δεν είναι παρά τα “Εμφύλια Πάθη” των Καλύβα και – του εσχάστων φιλοκυβερνητικού – Μαραντζίδη, οι οποίοι μας άνοιξαν τα μάτια δείχνοντάς μας ότι τα Δεκεμβριανά ήταν σχέδιο του ΚΚΕ να έρθει στα πράγματα, όπως και παλιότερα εξάλλου μας είχαν διαφωτίσει για την “κόκκινη βία” του ΕΑΜ, που ανάγκασε αγνούς Έλληνες πατριώτες να συνεργαστούν με τους Γερμανούς για να σωθούν.
Στην πραγματικότητα, το μόνο που έγινε είναι πως αυτή τη φορά οι συντελεστές της εκπομπής επέλεξαν να τηρήσουν τα δεοντολογικά προσχήματα, προφανώς μετά και τη σχετική παρέμβαση που είχε υπάρξει από πλευράς κόμματος στην εκπομπή για την απελευθέρωση της Αθήνας, όταν δεν είχε κληθεί κανένας εκπρόσωπος του ΚΚΕ σε συζήτηση που αφορούσε άμεσα την ιστορία του. Δεν είναι εξάλλου τυχαία η σπουδή της Μαριλένας Κατσίμη να μας διαβεβαιώσει στην αρχή της εκπομπής τουλάχιστον 2-3 φορές ότι δεν “θα μαλώσουμε εδώ”, για να διασκεδάσει τις υποψίες πως θα επαναλαμβανόταν η παρωδία της προηγούμενης συζήτησης.
Και πράγματι έγινε μια συζήτηση στην οποία, όχι μόνο “θρήνοι” για την ήττα του ΕΛΑΣ δεν υπήρξαν, αλλά αντίθετα ακούστηκαν διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις, ορισμένες κάθε άλλο παρά φιλικές προς το ΚΚΕ και τη σοβιετική πολιτική της περιόδου. Απουσίαζαν όμως πράγματι οι θέσεις όσων θεωρούν δικαιολογημένη ή και επιβεβλημένη τη βρετανική επέμβαση, στο πλευρό χιτών και τα ταγματασφαλιτών, κάτι που πολύ στενοχώρησε την ως άνω σελίδα.
Η παρουσία του Κώστα Σκολαρίκου ξεχώρισε, και θα τολμήσουμε να πούμε ότι ήταν και ο βασικός λόγος ενόχλησης του συντάκτη, υποψία που ενισχύεται από το γεγονός πως από τους καλεσμένους είναι ο μόνος που αναφέρεται ονομαστικά. Η εν γένει ενδιαφέρουσα εκπομπή θα άξιζε να παρακολουθηθεί ολόκληρη και μόνο γι’αυτή την παρέμβαση, που μίλησε μεταξύ άλλων για την ύπαρξη επαναστατικής κατάστασης από τις παραμονές της απελευθέρωσης, την αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων λόγω των κοινωνικοταξικών αλλαγών μες στην κατοχή, τη στρατηγική του κόμματος και του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ που δεσμευόταν από τις επεξεργασίες του εγχώριου και διεθνούς κινήματος, στοχεύοντας σε πίεση μέσω του ένοπλου αγώνα για δημοκρατικές αλλαγές, αλλά όχι την κατάληψη της εξουσίας.
Ο ιστορικός του ΚΚΕ απάντησε επίσης τεκμηριωμένα στη γνωστή υπόθεση “χαρτοπετσέτα” με τη διαβότη συμφωνία των ποσοστών, επισημαίνοντας αφενός πως ως τώρα μόνη μαρτυρία είναι εκείνη του ίδιου του Τσώρτσιλ, αφετέρου πως ο ίδιος παραδέχεται πως τα σημαντικά ζητήματα για το μεταπολεμικό πολιτικό μελλον της Ευρώπης παραπέμπονταν σε άλλη συνάντηση με το Στάλιν, κι όχι σε εκείνη όπου συντάχθηκε η υποτιθέμενη “μοιρασιά” των Βαλκανίων. Πρόσθεσε επίσης το άτοπο πης επίκλησης αυτών των ποσοστών για την ερμηνεία του μεταπολεμικού πολιτικού σκηνικού στην περιοχή, ιδίως σε περιπτώσεις όπου προβλεπόταν 50% – 50% επιρροή μεταξύ Βρετανών και Σοβιετικών. Ο Σκολαρίκος επίσης δε δίστασε να χαλάσει και το “συναινετικό αφήγημα” του πάνελ, αναφερόμενος ευθέως και στο ρόλο της κυβέρνησης Σύριζα, πατώντας κυριολεκτικά τον κάλο της παρουσιάστριας, που έσπευσε να του υπενθυμίσει πως “είναι ιστορική, κι όχι πολιτική εκπομπή”, για να λάβει κυριολεκτικά πληρωμένη απάντηση πως “τόση ώρα για πολιτική μιλάμε”.
“Η ΕΡΤ «έκλαιγε» σε εκπομπή γιατί το ΚΚΕ έχασε τη μάχη της Αθήνας, το 1944” τιτλοφορείται το κείμενο, και δεν είναι ούτε από τη “Δημοκρατία” που έχει έφεση σε κάτι τέτοια, ούτε από κάποιο εθνικιστικό σάιτ, αλλά από μια “έγκριτη” σελίδα “μετριοπαθών” απόψεων.
Εκεί λοιπόν εγκαλούνται οι παρουσιαστές της εκπομπής, επειδή κάλεσαν ιστορικούς “ακραιφνώς αριστερών πεποιθήσεων” (εννοώντας τους καθηγητές Προκόπη Παπαστράτη και Θανάση Χρήστου) διατύπωση σε άπταιστη χωροφυλακίστικη καθαρεύουσα), αλλά και – άκουσον άκουσον – το μέλος του τμήματος ιστορία της ΚΕ του ΚΚΕ Κώστα Σκολαρίκο, που τάχα θρηνούσαν που η Ελλάδα δεν έγινε “κομμουνιστική χώρα”.
Συνεχίζοντας το αντικομμουνιστικό κρεσέντο, η σελίδα κάνει λόγο για “εαμοκρατούμενη Ελλάδα”, καταπίεση που “οδήγησε όλη τη βόρεια Ελλάδα από το βενιζελισμό στη δεξιά”, “εξόντωση των άλλων αντισταστιακών οργανώσεων από το ΕΛΑΣ”, και “σχέδιο κατάληψης της εξουσία από το ΚΚΕ με πολιτικά μέσα ή με τη βία”.
Στη συνέχεια υποδεικνύεται ο φάρος της “ιστορικής αλήθειας”, που δεν είναι παρά τα “Εμφύλια Πάθη” των Καλύβα και – του εσχάστων φιλοκυβερνητικού – Μαραντζίδη, οι οποίοι μας άνοιξαν τα μάτια δείχνοντάς μας ότι τα Δεκεμβριανά ήταν σχέδιο του ΚΚΕ να έρθει στα πράγματα, όπως και παλιότερα εξάλλου μας είχαν διαφωτίσει για την “κόκκινη βία” του ΕΑΜ, που ανάγκασε αγνούς Έλληνες πατριώτες να συνεργαστούν με τους Γερμανούς για να σωθούν.
Στην πραγματικότητα, το μόνο που έγινε είναι πως αυτή τη φορά οι συντελεστές της εκπομπής επέλεξαν να τηρήσουν τα δεοντολογικά προσχήματα, προφανώς μετά και τη σχετική παρέμβαση που είχε υπάρξει από πλευράς κόμματος στην εκπομπή για την απελευθέρωση της Αθήνας, όταν δεν είχε κληθεί κανένας εκπρόσωπος του ΚΚΕ σε συζήτηση που αφορούσε άμεσα την ιστορία του. Δεν είναι εξάλλου τυχαία η σπουδή της Μαριλένας Κατσίμη να μας διαβεβαιώσει στην αρχή της εκπομπής τουλάχιστον 2-3 φορές ότι δεν “θα μαλώσουμε εδώ”, για να διασκεδάσει τις υποψίες πως θα επαναλαμβανόταν η παρωδία της προηγούμενης συζήτησης.
Και πράγματι έγινε μια συζήτηση στην οποία, όχι μόνο “θρήνοι” για την ήττα του ΕΛΑΣ δεν υπήρξαν, αλλά αντίθετα ακούστηκαν διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις, ορισμένες κάθε άλλο παρά φιλικές προς το ΚΚΕ και τη σοβιετική πολιτική της περιόδου. Απουσίαζαν όμως πράγματι οι θέσεις όσων θεωρούν δικαιολογημένη ή και επιβεβλημένη τη βρετανική επέμβαση, στο πλευρό χιτών και τα ταγματασφαλιτών, κάτι που πολύ στενοχώρησε την ως άνω σελίδα.
Η παρουσία του Κώστα Σκολαρίκου ξεχώρισε, και θα τολμήσουμε να πούμε ότι ήταν και ο βασικός λόγος ενόχλησης του συντάκτη, υποψία που ενισχύεται από το γεγονός πως από τους καλεσμένους είναι ο μόνος που αναφέρεται ονομαστικά. Η εν γένει ενδιαφέρουσα εκπομπή θα άξιζε να παρακολουθηθεί ολόκληρη και μόνο γι’αυτή την παρέμβαση, που μίλησε μεταξύ άλλων για την ύπαρξη επαναστατικής κατάστασης από τις παραμονές της απελευθέρωσης, την αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων λόγω των κοινωνικοταξικών αλλαγών μες στην κατοχή, τη στρατηγική του κόμματος και του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ που δεσμευόταν από τις επεξεργασίες του εγχώριου και διεθνούς κινήματος, στοχεύοντας σε πίεση μέσω του ένοπλου αγώνα για δημοκρατικές αλλαγές, αλλά όχι την κατάληψη της εξουσίας.
Ο ιστορικός του ΚΚΕ απάντησε επίσης τεκμηριωμένα στη γνωστή υπόθεση “χαρτοπετσέτα” με τη διαβότη συμφωνία των ποσοστών, επισημαίνοντας αφενός πως ως τώρα μόνη μαρτυρία είναι εκείνη του ίδιου του Τσώρτσιλ, αφετέρου πως ο ίδιος παραδέχεται πως τα σημαντικά ζητήματα για το μεταπολεμικό πολιτικό μελλον της Ευρώπης παραπέμπονταν σε άλλη συνάντηση με το Στάλιν, κι όχι σε εκείνη όπου συντάχθηκε η υποτιθέμενη “μοιρασιά” των Βαλκανίων. Πρόσθεσε επίσης το άτοπο πης επίκλησης αυτών των ποσοστών για την ερμηνεία του μεταπολεμικού πολιτικού σκηνικού στην περιοχή, ιδίως σε περιπτώσεις όπου προβλεπόταν 50% – 50% επιρροή μεταξύ Βρετανών και Σοβιετικών. Ο Σκολαρίκος επίσης δε δίστασε να χαλάσει και το “συναινετικό αφήγημα” του πάνελ, αναφερόμενος ευθέως και στο ρόλο της κυβέρνησης Σύριζα, πατώντας κυριολεκτικά τον κάλο της παρουσιάστριας, που έσπευσε να του υπενθυμίσει πως “είναι ιστορική, κι όχι πολιτική εκπομπή”, για να λάβει κυριολεκτικά πληρωμένη απάντηση πως “τόση ώρα για πολιτική μιλάμε”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου