Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης // 
Στις 18 Φεβρουαρίου 2019 στην εφημερίδα Αυγή υπάρχει τρισέλιδο αφιέρωμα στην κάνναβη και διαφημίζει και επιχειρηματίες που έχουν ανοίξει καταστήματα και εισάγουν προϊόντα κάνναβης.
Το άρθρο μας ενημερώνει χωρίς καμία αναφορά στις όποιες συνέπειες της χρήσης κάνναβης με γλαφυρό και χαρούμενο ύφος πως:
  • Ο χώρος της κάνναβης γίνεται μέρα με τη μέρα όλο και ένα πιο ελκυστικό περιβάλλον για τον απλό επιχειρηματικό κόσμο. Το ένα μετά το άλλο ανοίγουν τα καταστήματα με προϊόντα κάνναβης στην Αθήνα από νέους κυρίως ανθρώπους, που στέκονται απενοχοποιημένα δίπλα σε άλλα συνοικιακά μαγαζιά και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα έχουν καταφέρει να χτίσουν τη δική τους πελατεία, όπως και σχέσεις με τη γειτονιά.
  • Η κανναβιδιόλη υπάρχει σε απλά άνθη, εκχυλίσματα, λάδια, κρέμες και, τώρα έχουν βγει επίσης καινούρια βρώσιμα προϊόντα, όπως τσίχλες και σοκολάτες, που θα έρθουν και αυτά σε λίγο καιρό.
  • Επίσης ότι το λάδι της κάνναβης, των σπόρων της κάνναβης είναι από τις καλύτερες πηγές φυτικών πρωτεϊνών.
  • Η μητέρα που θηλάζει το μωρό μέσω του μητρικού θηλασμού δίνει κανναβιδοειδή CBD και THC, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στην ανάπτυξη και στη δομή των κυττάρων του παιδιού. Με το THC κοιμίζει το μωράκι, με το CBD το κάνει να γελάει, δηλώνει ο ένας από τους ιδιοκτήτες.
Το άρθρο αναφέρεται ακόμη και στις δυσκολίες εισαγωγής των προϊόντων των επιχειρηματιών, τρία χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου για την κλωστική κάνναβη και επιδίδεται σε προκλητική διαφήμιση των προϊόντων που κατά την γνώμη του συντάκτη του άρθρου μέσω αυτών « άνθρωποι που ασχολούνταν από πριν μπορούν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα με λιγότερο φόβο και με λιγότερες δυσκολίες».
«Το CBD μπορείς να το πάρεις εκτός από σταγόνες κάτω από τη γλώσσα, σε κάψουλες, σε υπόθετα, σε τσίχλες, και σιγά σιγά θα βγαίνουν πολύ πιο ευφάνταστοι τρόποι. Όπως ζελεδάκια για τα παιδάκια, ώστε να είναι πιο ευδιάθετα και δημιουργικά».
Όπου νάναι θα τα διαθέτει στο κατάστημά του μας υπόσχεται ο εισαγωγέας.
Αντί για οποιοδήποτε σχόλιο για το τι περιμένει εμάς και τα παιδιά μας  αν δεν αντισταθούμε στις “μοντέρνες” ιδέες και ορέξεις του καπιταλισμού, δανειζόμαστε τους στίχους που Κ. Βάρναλη όπως τους ταξινόμησε σε άρθρο του ο Ηρακλής Κακαβάνης:
«Με τη Θρησκεία και την Πατρίδα
την ίδια απλώνουμεν αρίδα,
τον ίδιον έχουμε σκοπό.
Κερνούμε το λαό χασίσι,
όνειρα, ψέματα και μίση
— δε ντρέπονται για να ντραπώ.
Αργότερα, μάλλον στην δεκαετία του 1960 στο ποίημά του «Εξορία» που αναφέρεται στην τρίμηνη εξορία του στον Αϊ-Στράτη:
Μαζί μας, τελευταίοι, με το βαπόρι
πρεζάκηδες, αλάνια, λαθρεμπόροι.
Ξεπίτηδες, για να φανεί, πως ίσια
λογιούνται η Λευτεριά και τα χασίσια.
και στο ποίημα της δεκαετίας του 1950 «Στη λεύτερη Κίνα» («Ποιητικά» 1959):
Σε θέλουν σκλάβα να χτυπάς το κούτελο στο χώμα!
Χασίσι αν θες, μετά χαράς, αλλʼ όχι ελευτερία!»