«Κάθε κυβέρνηση είναι υπόλογη απέναντι στον ελληνικό λαό, όχι απέναντι στον πρέσβη των ΗΠΑ». Μόνο γέλιο προκαλούν λόγια όπως τα παραπάνω όταν ακούγονται από τον μέχρι πρότινος υπουργό Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Κατρούγκαλο. Κι όμως έτσι τοποθετήθηκε στη Βουλή, καλώντας τη ΝΔ (με αφορμή τη στάση της στη συμφωνία των Πρεσπών) να μη λέει άλλα «όταν ακούει ο πρέσβης των ΗΠΑ και άλλα όταν απευθύνεται στον ελληνικό λαό…». Προφανώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε τέτοια «κολλήματα», αφού πάντα απευθυνόταν στον ελληνικό λαό απευθείας με τα λόγια των Αμερικανών, αναλαμβάνοντας να ξεπλύνει όσο καμία κυβέρνηση τον «διαβολικά καλό» Ντ. Τραμπ. Ομολογουμένως ο πήχης έχει μπει ψηλά
ακόμα και για τη ΝΔ, την πιο «καθαρόαιμη» φιλοΝΑΤΟική πολιτική δύναμη,
που τώρα κάνει αγώνα δρόμου για να ξεπεράσει τους προκατόχους της.
Στο μεταξύ την «εμβάθυνση» της στρατιωτικής συνεργασίας ΗΠΑ – Ελλάδας, με βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς, κυρίως με παραχώρηση νέων βάσεων και άλλων υποδομών για μόνιμη χρήση από τους Αμερικανούς, που μετατρέπουν όλη τη χώρα σε στόχο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, συζήτησαν στο υπουργείο Αμυνας ο υπουργός και ο υφυπουργός Αμυνας, με τον εκτελούντα χρέη βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Φ. Ρίκερ και τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζ. Πάιατ. Ο Ρίκερ πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στη χώρα, έχοντας διαδοχικά επαφές με κορυφαίους υπουργούς της κυβέρνησης, όπως και με τον Αλ. Τσίπρα, με ατζέντα «ασφάλεια», άμυνα και μπίζνες… Έκανε την περατζάδα του από το υπουργείο Αμυνας, όπου σύμφωνα με ανακοίνωση της ελληνικής πλευράς «συζητήθηκαν η περαιτέρω ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας στο πλαίσιο του Στρατηγικού Διαλόγου και οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο».
Αποκαλυπτικότερος ο πρέσβης Πάιατ, με ανάρτηση στο ιστολόγιό του έκανε σαφές ότι εστίασαν στον «εκσυγχρονισμό των στρατιωτικών συμφωνιών ΗΠΑ – Ελλάδας στις επερχόμενες κοινές ασκήσεις και στη δουλειά για την απομάκρυνση της βυθισμένης φορτηγίδας στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης» Η δέσμευσή μας για την άμυνα και την ασφάλεια των ΗΠΑ – Ελλάδας είναι θωρακισμένη (ΣΣ |> “iron-clad”). Στην Αλεξανδρούπολη, οι Αμερικανοί αξιοποιούν το λιμάνι – όπως και της Θεσσαλονίκης – για διεκπεραίωση δυνάμεών τους προς και από το «ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων», όπως το ονοματίζουν, στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, με πρόσχημα ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις. Θέλοντας μάλιστα να εκμεταλλευτούν και παραπέρα το λιμάνι, μειώνοντας χρόνους και αυξάνοντας χωρητικότητες, έχουν στείλει ειδικούς και είναι σε προχωρημένες συζητήσεις με τους υπεύθυνους του υπουργείου Αμυνας και του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης για να απομακρύνουν βυθισμένη φορτηγίδα που κλείνει τον μισό περίπου προβλήτα.
Σε ό,τι αφορά δε τον περιλάλητο «εκσυγχρονισμό των ισχυουσών συμφωνιών, θυμίζουμε ότι μιλώντας την Κυριακή στην «Καθημερινή» και αποκαλύπτοντας τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, ο Πάιατ προανήγγειλε – στο πλαίσιο του Στρατηγικού Διαλόγου μεταξύ των δύο χωρών – τον «εκσυγχρονισμό» και τη «διεύρυνση» της «Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας», που διέπει μεταξύ άλλων την παραχώρηση των εγκαταστάσεων της Σούδας, προαναγγέλλοντας τη μετατροπή και με τη «βούλα» όλης της χώρας σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση.
Οπως έλεγε χαρακτηριστικά «η Σούδα είναι γεμάτη. Δεν υπάρχει χώρος για περαιτέρω ανάπτυξη (…) Αλλά έχετε από τη γεωγραφία σας πολλές στρατιωτικές εγκαταστάσεις που δεν χρησιμοποιούνται τόσο, όπου εργαζόμαστε μαζί. Και αυτή είναι μία από τις προτεραιότητές μας, όσο οι ειδικοί μας εργάζονται πάνω στη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (ΣΣ |> MDCA, του 1990). Η τρέχουσα συμφωνία κατονομάζει τρεις εγκαταστάσεις. Μία από αυτές είναι το Ελληνικό που, προφανώς, είναι ανεπίκαιρη. Η μόνη που παραμένει επίκαιρη είναι η βάση της Σούδας. Οπότε συμφωνήσαμε (σ.σ. στον Στρατηγικό Διάλογο) ότι χρειάζεται να εκσυγχρονίσουμε σε πολιτικό επίπεδο τη Συμφωνία. Τώρα οι ειδικοί εργάζονται για τις διατυπώσεις». Προϊδεάζοντας έτσι για επέκταση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Ελλάδα, την ώρα που πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου σε Ανατολική Μεσόγειο και Περσικό.
ΣΣ |> μας έρχεται συνειρμικά η παλιά διδακτική ταινία -του 1963, που βασίζεται στο ομόνυμο μυθιστόρημα του 1959 -μετά έγινε και ένα άτυχο ριμέικ, «(the) Ugly American (ο κακός αμερικάνος)» όπου ο πρεσβευτής Harrison MacWhite ( Marlon Brando ) ταξιδεύει σε μια χώρα της ΝΑ Ασίας ως «ειρηνποιός» ανάμεσα σε αντιμαχόμενες φατρίες, βλέποντας την πολιτική κατάσταση μόνο με τους «απλούστερους» όρους δηλ. ως αγώνα μεταξύ κομμουνισμού και δημοκρατίας.
Στο μεταξύ την «εμβάθυνση» της στρατιωτικής συνεργασίας ΗΠΑ – Ελλάδας, με βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς, κυρίως με παραχώρηση νέων βάσεων και άλλων υποδομών για μόνιμη χρήση από τους Αμερικανούς, που μετατρέπουν όλη τη χώρα σε στόχο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, συζήτησαν στο υπουργείο Αμυνας ο υπουργός και ο υφυπουργός Αμυνας, με τον εκτελούντα χρέη βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Φ. Ρίκερ και τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζ. Πάιατ. Ο Ρίκερ πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στη χώρα, έχοντας διαδοχικά επαφές με κορυφαίους υπουργούς της κυβέρνησης, όπως και με τον Αλ. Τσίπρα, με ατζέντα «ασφάλεια», άμυνα και μπίζνες… Έκανε την περατζάδα του από το υπουργείο Αμυνας, όπου σύμφωνα με ανακοίνωση της ελληνικής πλευράς «συζητήθηκαν η περαιτέρω ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας στο πλαίσιο του Στρατηγικού Διαλόγου και οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο».
Αποκαλυπτικότερος ο πρέσβης Πάιατ, με ανάρτηση στο ιστολόγιό του έκανε σαφές ότι εστίασαν στον «εκσυγχρονισμό των στρατιωτικών συμφωνιών ΗΠΑ – Ελλάδας στις επερχόμενες κοινές ασκήσεις και στη δουλειά για την απομάκρυνση της βυθισμένης φορτηγίδας στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης» Η δέσμευσή μας για την άμυνα και την ασφάλεια των ΗΠΑ – Ελλάδας είναι θωρακισμένη (ΣΣ |> “iron-clad”). Στην Αλεξανδρούπολη, οι Αμερικανοί αξιοποιούν το λιμάνι – όπως και της Θεσσαλονίκης – για διεκπεραίωση δυνάμεών τους προς και από το «ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων», όπως το ονοματίζουν, στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, με πρόσχημα ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις. Θέλοντας μάλιστα να εκμεταλλευτούν και παραπέρα το λιμάνι, μειώνοντας χρόνους και αυξάνοντας χωρητικότητες, έχουν στείλει ειδικούς και είναι σε προχωρημένες συζητήσεις με τους υπεύθυνους του υπουργείου Αμυνας και του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης για να απομακρύνουν βυθισμένη φορτηγίδα που κλείνει τον μισό περίπου προβλήτα.
Σε ό,τι αφορά δε τον περιλάλητο «εκσυγχρονισμό των ισχυουσών συμφωνιών, θυμίζουμε ότι μιλώντας την Κυριακή στην «Καθημερινή» και αποκαλύπτοντας τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, ο Πάιατ προανήγγειλε – στο πλαίσιο του Στρατηγικού Διαλόγου μεταξύ των δύο χωρών – τον «εκσυγχρονισμό» και τη «διεύρυνση» της «Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας», που διέπει μεταξύ άλλων την παραχώρηση των εγκαταστάσεων της Σούδας, προαναγγέλλοντας τη μετατροπή και με τη «βούλα» όλης της χώρας σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση.
Οπως έλεγε χαρακτηριστικά «η Σούδα είναι γεμάτη. Δεν υπάρχει χώρος για περαιτέρω ανάπτυξη (…) Αλλά έχετε από τη γεωγραφία σας πολλές στρατιωτικές εγκαταστάσεις που δεν χρησιμοποιούνται τόσο, όπου εργαζόμαστε μαζί. Και αυτή είναι μία από τις προτεραιότητές μας, όσο οι ειδικοί μας εργάζονται πάνω στη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (ΣΣ |> MDCA, του 1990). Η τρέχουσα συμφωνία κατονομάζει τρεις εγκαταστάσεις. Μία από αυτές είναι το Ελληνικό που, προφανώς, είναι ανεπίκαιρη. Η μόνη που παραμένει επίκαιρη είναι η βάση της Σούδας. Οπότε συμφωνήσαμε (σ.σ. στον Στρατηγικό Διάλογο) ότι χρειάζεται να εκσυγχρονίσουμε σε πολιτικό επίπεδο τη Συμφωνία. Τώρα οι ειδικοί εργάζονται για τις διατυπώσεις». Προϊδεάζοντας έτσι για επέκταση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Ελλάδα, την ώρα που πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου σε Ανατολική Μεσόγειο και Περσικό.
ΣΣ |> μας έρχεται συνειρμικά η παλιά διδακτική ταινία -του 1963, που βασίζεται στο ομόνυμο μυθιστόρημα του 1959 -μετά έγινε και ένα άτυχο ριμέικ, «(the) Ugly American (ο κακός αμερικάνος)» όπου ο πρεσβευτής Harrison MacWhite ( Marlon Brando ) ταξιδεύει σε μια χώρα της ΝΑ Ασίας ως «ειρηνποιός» ανάμεσα σε αντιμαχόμενες φατρίες, βλέποντας την πολιτική κατάσταση μόνο με τους «απλούστερους» όρους δηλ. ως αγώνα μεταξύ κομμουνισμού και δημοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου