Νέο επικίνδυνο βήμα

Η συμφωνία της κυβέρνησης ΝΔ με τις ΗΠΑ για τη συμμετοχή ελληνικής φρεγάτας στη ναυτική δύναμη «επιτήρησης» των Στενών του Ορμούζ, κάτω ακριβώς από τη «μύτη» του Ιράν, αποτελεί σοβαρή εξέλιξη που επιβεβαιώνει τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς.
Ανεξάρτητα από το πώς και πότε θα υλοποιηθεί η συμφωνία, οι κίνδυνοι μεγαλώνουν για το λαό, ιδιαίτερα μπροστά στο ενδεχόμενο να οξυνθεί παραπέρα η αντιπαράθεση ανάμεσα στις ΗΠΑ, το Ιράν και τους συμμάχους τους.
Το Ιράν έχει ήδη προειδοποιήσει ότι θα απαντήσει σε οποιαδήποτε προσπάθεια υπονόμευσης της κυριαρχίας του στην περιοχή, όπως επιδιώκουν οι ΗΠΑ, που ενισχύουν τη στρατιωτική τους παρουσία με τη συγκρότηση «ναυτικής αποστολής» από πρόθυμους συμμάχους, μεταξύ των οποίων η Μ. Βρετανία και το Ισραήλ.
Βέβαια, η εξέλιξη αυτή δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία», καθώς αποτελεί κρίκο στην ολοένα και πιο ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή. Την πολιτική αυτή υπηρέτησαν με μεγάλη συνέπεια όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και την «απογείωσε» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Πιάνοντας από εκεί το νήμα, η ΝΔ συνεχίζει τον «Στρατηγικό Διάλογο» με τις ΗΠΑ, βασικό κεφάλαιο του οποίου είναι η διεύρυνση της «στρατιωτικής συνεργασίας», με την αξιοποίηση νέων υποδομών για τις στρατιωτικές ανάγκες των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, με την επέκταση της λειτουργίας της βάσης στη Σούδα, με την αναβάθμιση της συνεκπαίδευσης δυνάμεων και τη συμμετοχή σε κοινές ασκήσεις στα σύνορα με τη Ρωσία, που παραπέμπουν σε πολεμική προετοιμασία.
Οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση επικαλούνται τις «συμβατικές υποχρεώσεις» της Ελλάδας προς τη ΝΑΤΟική συμμαχία, κρύβοντας ότι η συμμετοχή σε αυτήν δεν γίνεται για τα συμφέροντα του λαού, αλλά της αστικής τάξης, που συνδέει την αναβάθμιση της θέσης της με την υλοποίηση του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδίου στην περιοχή.
Γι' αυτό η Ελλάδα παίζει ρόλο γεωπολιτικού «μεντεσέ», συμμετέχει σε τριμερή και πολυμερή σχήματα κάτω από αμερικανοΝΑΤΟική ομπρέλα, αναλαμβάνει αποστολές από τα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι το νότιο άκρο της Μεσογείου, και τώρα ετοιμάζεται να πάρει μέρος στη «ναυτική αποστολή» με την οποία οι ΗΠΑ στρέφουν τις κάνες στο Ιράν, «ρίχνοντας λάδι» στην ήδη εύφλεκτη περιοχή.
Τη «μεγάλη εικόνα» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που κλιμακώνονται συμπληρώνουν η Ρωσία και η Κίνα, που διατηρούν ισχυρά συμφέροντα στο Ιράν και που εναντίον τους στρέφεται επίσης ο σχεδιασμός των ΗΠΑ. Ακόμα, η Τουρκία, που συνεργάζεται με το Ιράν και τη Ρωσία στο ζήτημα της Συρίας και όχι μόνο, η ΕΕ, που δεν έχει ενιαία στάση απέναντι στο Ιράν, και οι μοναρχίες του Κόλπου - σύμμαχοι των ΗΠΑ.
Είναι επομένως φανερό ότι η αντιπαράθεση που οξύνεται στον Περσικό Κόλπο αφορά ευρύτερα την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, όπου οποιαδήποτε εξέλιξη θα λειτουργήσει σαν «ντόμινο». Από αυτή τη σκοπιά, η ελληνική συμμετοχή στη στρατιωτική αρμάδα των ΗΠΑ οδηγεί σε νέες περιπέτειες και καθιστά τη χώρα μαγνήτη ακόμα μεγαλύτερων κινδύνων.
Οι εξελίξεις δεν επιτρέπουν εφησυχασμό, όπως αυτός που σπέρνουν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, παρουσιάζοντας τη συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια «με το κεφάλι κάτω», ως «ασπίδα» τάχα για τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα συμφέροντα του λαού. Τώρα χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και την ελληνική συμμετοχή, να μην πάει κανένα ελληνικό καράβι στον Περσικό, να γυρίσουν όλες οι ελληνικές δυνάμεις από τις ΝΑΤΟικές αποστολές.