1985: Ψηφίζεται η Ενιαία Πράξη στο Λουξεμβούργο
Πρόκειται, ουσιαστικά, για την καθιέρωση των «τεσσάρων ελευθεριών». Της ελευθερίας στην κίνηση των κεφαλαίων, της ελευθερίας στην κίνηση των εμπορευμάτων, της ελευθερίας στην κίνηση των υπηρεσιών και της ελευθερίας στην κίνηση του εργατικού δυναμικού. Από την άποψη αυτή, η Ενιαία Πράξη είναι η μεγαλύτερη προσφορά στις πολυεθνικές επιχειρήσεις και το μεγάλο κεφάλαιο, αφού καταργεί σειρά «εμποδίων» στην απρόσκοπτη και χωρίς όρια κερδοσκοπία τους και ταυτοχρόνως δημιουργεί το πλαίσιο για την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Η Ενιαία Πράξη άρχισε να εφαρμόζεται το 1992 και πάνω σ' αυτήν στηρίχτηκε, στη συνέχεια η Συνθήκη του Μάαστριχτ για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Η δεύτερη απόφαση της Συνόδου Κορυφής του Λουξεμβούργου αφορούσε στην «Οικονομική και Κοινωνική Συνοχή». Αποφασίζεται, λοιπόν, να ληφθούν μέτρα για τη μείωση της απόστασης που χωρίζει τις φτωχότερες από τις πλουσιότερες χώρες της ΕΟΚ. Μεταξύ αυτών των μέτρων είναι οι μεταβολές στα διαρθρωτικά ταμεία της Κοινότητας. Ηταν, ουσιαστικά, το δέλεαρ που πρόσφεραν στους λαούς των φτωχότερων χωρών για να δεχτούν τις δυσβάσταχτες συνέπειες από την ενιαία αγορά. Στην πραγματικότητα, είναι η επιστροφή ενός μικρού μόνο μέρους από τα όσα οι πλούσιες χώρες παίρνουν απ' τις φτωχές στο πλαίσιο της ενιαίας αγοράς.
Ο Ελληνας πρωθυπουργός Αν. Παπανδρέου και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επιχείρησαν να παρουσιάσουν τις αποφάσεις του Λουξεμβούργου ως προσωπικό θρίαμβο, προβάλλοντας το Ταμείο Συνοχής και αποσιωπώντας τα υπόλοιπα. Δεκαπέντε χρόνια μετά μπορούμε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
17/5/2009
-- Η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης
17/4/2009
-- ΑΤΙΤΛΟ
24/3/2007
-- Μισός αιώνας στην υπηρεσία των μονοπωλίων
4/12/2001
-- ΑΤΙΤΛΟ
29/1/1999
-- Η ανύπαρκτη "συνοχή"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου